ตอนที่ 9 : Be Inconsistent :: 8
-8-
#หวง จื่อเทา#
ทั่กๆ ๆ~
เสียงฝีเท้าของผมดังก้องไปทั่วท้องถนนผมกำลังวิ่งอย่างสุดชีวิต เออ...คือผมไม่ได้วิ่งหนีเจ้าหนีนะครับอย่ามองผมแบบนั้น ที่ตอนนี้ผมวิ่งหน้าตาตื่นแบบนี้ก็เพราะว่าเมื่อเช้าที่ผมตื่นมายังไม่เห็นวีแววว่าพี่ลู่จะกลับมาที่บ้านเลย
และตอนนี้ผมกำลังวิ่งไปที่ร้านชานมไข่มุกของพี่เฉินกะว่าจะไปถามเรื่องพี่ลู่สักหน่อย
กริ่งงง~! พลั่ว!
ผมผลักประตูไปด้วยความเร่งรีบ แต่ภาพตรงหน้ากับเห็นพี่ลู่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์กับพี่เฉิน ทำให้ผมรีบวิ่งเข้าไปหาอย่างเป็นห่วง
“พี่ลู่!” ผมตะโกนเรียกพี่ลู่อย่างดีใจจนคนทั้งร้านหันมามองผมเป็นตาเดียว เออแต่ผมไม่สนหรอก แล้วรีบก้าวขาเดินตรงไปหาผู้เป็นพี่ชาย
“พี่เป็นไงมั่ง? เมื่อคืนทำไมไม่กลับบ้าน! รู้ไหมว่าผมเป็นห่วงพี่แทบบ้าอ่ะ?” ผมเดินเข้าไปหาพี่ลู่แล้วจับพี่ลู่สำรวจดูว่ามีร่องรอยโดนทำร้ายบ้างหรือเปล่า
เมื่อพี่ลู่เห็นท่าทางที่เป็นห่วงของผมอย่างโอเวอร์ พี่ลู่เลยลากผมออกมาข้างนอก
“นี่นายจะเสียงดังทำไมเนี้ย จื่อเทา?” พี่ลู่หันมาเอ็ดผม
“ก็พี่นั้นแหละเล่นบ้าอะไร! เมื่อวานไม่กลับบ้านก็ไม่โทรหาผม?”ผมเริ่มโวยวายทันทีเมื่อนึกย้อนถึงเหตุการณ์เมื่อวาน
“ก็...” พี่ลู่ทำท่าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่ยอมพูด
“ก็ไรละพี่ย่าอ่ำอึงแบบนี้ดิ ผมเป็นห่วงนะ! รู้ไหมว่าเมื่อวานผมกังวลมากแค่ไหนนะ ...กลัวพี่จะถูกพวกนั้นเก็บ...”
“เดี๋ยวๆ จื่อเทาทำไมนายคิดอะไรเป็นตุเป็นตะแบบนี้ล่ะ?” ก็พี่นั้นแหละไม่ยอมพูด ฮุ้ว
“เมื่อวานฉันแค่ไปนอนกับเฉินแค่นั้นเอง แล้วเมื่อวานแบตมือถือก็หมดฉันเลยไม่ได้บอกนาย”
“จริงอ่ะ?” ผมมองผู้ป็นพี่อย่างสงสัย
“จริงสิ ฉันจะโกหกนายทำไม? แล้วนายล่ะเป็นไงมั้ง?”
“เออ ...พี่ผมได้งานทำแล้วนะ ช่วง 6 โมงเย็นผมต้องไปทำงานร้านอาหารนะ และช่วงเสาร์อาทิตย์ผมต้องไปทำงานให้อี๋ฟานที่ผับอ่ะ” เอออันที่จริงผมทำงานอยู่ที่ผับของอี๋ฟานทุกวันแหละฮะ...แต่แกล้งบอกพี่ลู่ไปว่าทำแค่เสาร์อาทิตย์ ถ้าพี่ลู่รู้ว่าผมทำทั้งอาทิตย์นะมีหวังโดนบ่นหูช้าแน่
“นายทำงานเยอะแบบนี้ จะไหวหรอจื่อเทา?” พี่ลู่มองหน้าผมด้วยความเป็นห่วง
“ผมโตแล้วนะพี่...ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก? แล้วอีกอย่างจะได้ลดภาระที่พี่ต้องแบกคนเดียวมาตลอดไง” พี่ลู่มองผมด้วยสายตาที่อึ้ง ! เออ...อันที่จริงผมชอบทำงานที่นั้นนะมีแต่สาวๆสวยๆให้มองเพียบเลย (ผมแค่พูดในใจอ่ะฮะ-.-)
“นายไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า จื่อเทา??” พี่ลู่เอื้อมมือมาแต๊ะหน้าผากผม
“ตัวนายก็ไม่ได้ร้อนนิ?” เออ...นี้พี่ประชดผมสินะ
“โธ่...พี่ผมจริงจังอยู่นะเนี้ยยย! อย่าทำเสียบรรยากาศดิ!” นานๆทีจะทำตัวมีสาระพี่นี้ชอบทำเสียบรรยากาศจริงๆ
“ฮ่าๆ ๆๆ ...ฉันแกล้งนิดหน่อยทำงอล ^^”
“ผมอยากช่วยพี่ทำงาน จริงๆนะพี่ลู่ ผมไม่อยากเห็นพี่เหนื่อยคนเดียวอีกแล้วนะ?” ผมมองหน้าพี่ลู่อย่างจริงจัง เพื่อยืนยันว่าสิ่งที่ผมพูดนั้นคือเรื่องจริง และมันออกมาจากใจผมจริงๆ ถึงแม้ว่าผมอยากไปทำงานที่นั้นเพราะอยากไปเหล่หญิงก็เหอะ แฮะๆ
“ฉันรู้แล้ว...แต่ฉันกลัวนายจะเหนื่อย ไหนจะเรื่องเรียนของนาย แล้วยังต้องมาทำงานพิเศษอีก?”
“ทีพี่ยังไม่เห็นเหนื่อยเลย ^^ ยังไงผมก็จะสู้นะ ...หนี้ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายของผม ผมสัญญานะว่าจะเป็นเด็กดีของพี่ ”
พูดจบผมก็เดินเข้าไปกอดคนเป็นพี่อย่างแนบแน่น ทำให้พี่ลู่ถึงกับอึ้งอีกรอบกับการกระทำของผมเพราะผมไม่เคยทำอะไรที่ดูออดอ้อนกับพี่ลู่แบบนี้เลย พี่ลู่กอดผมตอบด้วยท่าทีที่ดูผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด
แต่ความจริงผม...โคตรดีใจเลยที่พี่ลู่อนุมัติให้ผมไปทำงานที่ผับนั้น ฮ่าฮ่าฮ่า~!
โอ้ววว...พระเจ้า! แค่ผมลองจินตนาการตอนที่ผมเห็นพวกสาวๆ พวกนั้นวาดลวดลายเต้นกันบนเวทีนะมันก็ทำให้หัวใจของผมตอนนี้เต้นไม่เป็นจังหวะเลยแหละ ตอนนี้ผมอยากตะโกนออไปดังๆว่า...”โคตรดีใจเลยโว้ยย!”
หลังจากที่ผมแยกย้ายกับพี่ลู่ ผมก็รีบกดโทรศัทพ์หาไอ้ไคเลยทันที
‘ฮัลโหล ไอ้ไควันนี้เดี๋ยวฉันไปหาผับเคนะโว้ย’
‘ทำไมว่ะ? พี่นายให้ไปทำงานที่นั้นแล้วไง?’ ไอ้ไคถามผมด้วยความสงสัย
‘ก็ใช่ดิ อ้อนแทบตาย’
‘ไม่ใช่ว่านายไปโกหกเขาหรอว่ะจื่อเทา?’ ไอ้ไคมันยังคงซักไซ้ผมไม่เลิก ถึงแม้ที่มันพูดมาจะถูกนิดนึงก็เถอะ
‘เออนะจะยังไงก็ช่างเถอะ...ไงเย็นนี้เจอกันที่ผับตอนทุ่มนะโว้ย บอกไอ้ยอลด้วย’
‘เออ แล้วเจอกัน’
“เยส! เยส!! ยะฮุ้ว” หลังจากที่ผมวางสายจากไอ้ไคผมก็เกิดอาการดีใจอย่างออกนอกหน้าอีกครั้ง คนแถวนั้นก็หันมามองผมกันเพียบเลย
“เออ...ขอโทษครับ” ผมเกาหัวแก้เกอก่อนจะรีบเดินออกมาจากที่ตรงนั้น
จะไม่ให้ผมดีใจได้ไงกว่าพี่ลู่จะยอมให้ผมไปทำงานที่ผับนั้นนะผมต้องเล่นละครไปมากแค่ไหน ไหนจะทำตัวน่าสงสาร ให้พี่ลู่เห็นว่าผมสามารถพึ่งพาได้ ผมเป็นน้องที่อยากช่วยแบ่งเบาภาระให้กับพี่ ที่จริงผมก็อยากช่วยพี่พี่เขาทำงานจริงๆนะ ผมพูดจริงๆนะไม่เชื่อผมหรอ?
ก็ได้ๆ ผมยอมรับก็ได้ว่าผมอยากไปทำงานที่นั้นเพราะ ...สาวๆพวกนั้น... ^^
แต่อีกอย่างนะถ้าเป็นที่ผับเค ผมอาจจะได้เจอกับพี่หน้าหวานคนนั้นอีกก็ได้นี้ฮะ
พี่จางอี้ชิง ♥
อ่า~ ผมอยากเจอพี่อีกครั้งจังเลยฮะ พี่จางอี้ชิง ^_<
ยกนี้ :: TAO ♥ LAY
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

21 ความคิดเห็น
-
#7 เจ้าชายแห่งความมืด (จากตอนที่ 9)วันที่ 25 มกราคม 2557 / 21:25อาเทา นายดี้ด้าเกินไปรึเปล่า#70