ตอนที่ 7 : Be Inconsistent :: 6
- 6 -
“ฮึ๋ย!!” ผมเดินกลับมาที่โต๊ะอย่างหัวเสีย กระแทกตัวนั่งลงอย่างหงุดหงิดจนเพื่อนๆในโต๊ะหันมามองอย่างงงๆว่าผมไปโกรธอะไรมา แต่ก็ไม่มีใครถามอะไรแล้วทุกคนก็ให้ไปสนใจอย่างอื่นต่อ
นายหวงจื่อเทา!! ผมเกลียดชื่อนี้มาก! อย่าให้ฉันเจอนายคราวหน้านะ!! ฉันจะ...จะ...กร๊าซ!!! โว้ยยย มันน่าโมโหเจอเจ้าเด็กนั้นมาปีนเกลียวใส่ จางอี้ชิงคนนี้ยอมไม่ได้
ขณะที่ผมกำลังโมโหหัวฟัดหัวเหวียงอยู่สายตาก็ไปสะดุดกับเจ้าตัวปัญหานั้นอีกซึ่งหมอนั้นก็นั่งอยู่ตรงโต๊ะฝั่งตรงข้ามกับผมนั้นเอง
นายจื่อเทาชูแก้วในมือส่งทักทายผม ผมเบ๊ะปากใส่หมอนั้นแล้วเชิดหน้าหนี นี้วันนี้ผมหนีปัญาหาต่างๆ ยังจะต้องมาเจอปัญหากับเจ้าเด็กบ้านั้นอีก
“นี้ฉันขอตัวกลับก่อนนะ” ผมบอกเพื่อนๆแล้วลุกขึ้นเดินออกไปทันที
ปี๊บๆ
ผมเปิดประตูรถแล้วขับออกไปจากผับแห่งนี้ เพราะยิ่งอยู่ยิ่งรู้สึกว่ามันทำให้ผมหงุดหงิดมาก
“ฝากไว้ก่อนเถอะนายจือเทา อย่าให้ฉันเจนายคราวน่าอีกนะ!! นายตายแน่!!”
#จื่อเทา#
“เฮ้ย!! เป็นอะไรว่ะไอ้จื่อเทาเดินยิ้มหน้าบานมาเหมือนคนบ้าเลย” เสียงของไอ้ไคดังขึ้น เสียงทักของมันทำเอาผมหมดอารมณ์ไปเลย
“เรื่องของฉัน” ผมหันไปตอบมันอย่างส่งๆ
ผมเบือนหน้าหนีจากพวกเพื่อนๆ ที่แซวไม่หยุดแต่สายตาผมก็ไปสะดุด พี่ชายคนนึงเนจังหวะเดียวกับที่พี่เขาหันมาพอดี ผมจึงยกแก้วในมือเป็นการทักทายแต่ดูเหมือนว่าพี่ชายเขาจะไม่ค่อยชอบผมเท่าไหร่แห๊ะ
หึหึ~ พี่คงกำลังหงุดหงิดอยู่สินะ~ แต่ทำไมไม่รู้ผมถึงยิ้มไม่หุบเลยน่า...พี่จางอี้ชิง ^^
#อี้ชิง#
เช้าวันต่อมา...
...คอนโดอี๋ฟาน...
ผมเดินเข้าไปคอนโดอย่างคุ้นเคยทำไมผมถึงมาที่นี้นะหรอ? ผมก็มาปลุกนายอี้ฟานนั้นแหละโทรมาก็ไม่ยอมรับสักที!
ผมใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปในห้องโดยที่ไม่ต้องกดกริ่ง เพราะอี๋ฟานให้ผมไว้เพราะทุกเย็นผมต้องมาทำความสะอาดให้หมอนั้น แต่ตอนนี้คงไม่ต้องมาทำแล้วมั่งเหมือนว่ามีคนจะมาทำแทนผมซะล่ะ ชื่ออะไรนะ? น่าจะชื่อลู่หานละมั่ง พูดถึงชื่อหมอนั้นละผมหมั่นไส้ยังไงก็ไม่รู้!
ผมตรงดิ่งไปที่ห้องนอนของอี๋ฟานเพราะรู้ดีว่าคนอย่างหมอนั้นยังไม่ตื่นหรอก
“นี่ๆ สายแล้วนะอี๋ฟานลุกได้แล้ว” ผมเดินเข้าเขย่าตัวนายอี๋ฟาน
“ลุกเดี๋ยวนี้นะอี๋ฟาน” หมอนั้นพลิกตัวหนีแต่ผมก็ยังตามมาอีกฝั่งเพื่อปลุกกนายอี๋ฟานให้ตื่น
“หื้มมม..ไรนักหนาเนี้ย?” หมอนั้นเริ่มรำคาญเลยกระชากตัวผมลงมาที่เตียงแล้วกอดไว้
“นี้อี๋ฟานปล่อย ฉันเดี๋ยวนี้นะโว้ย” ผมส่งเสียงโวยวายและตีเพื่อให้หมอนั้นได้สติ แต่มีหรอที่อี๋ฟานจะเจ็บก็แรงผมแค่นี้เอง อี๋ฟานหลับต่อพลางกอดผมโดนไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
“อี๋ฟาน ตื่นเดี๋ยวนี้นะ นี้มันสายมากแล้ววววว” ผมตะโกนให้ดังกว่าเดิมแต่ก็ไม่สามารถทำให้อี๋ฟานตื่นได้
แต่รู้สึกเหมือนว่าอี๋ฟานจะเริ่มรำคาญกับเสียงของผมที่ตะโกนไม่หยุด เลยลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อจะต่อว่า
“นี้ นายจะเสียงดังอะไรนักหนาฮะ....ลู่....” นั้นคือคำที่อี๋ฟานกำลังจะพูด หื้ม...ลู่? ลู่หานนะหรอ? ผมคิดในใจ
“นายว่าอะไรนะ อี๋ฟาน?” ผมหันไปถามอี๋ฟานอย่างสงสัย
“อ๋อ เปล่า” หมอนั้นตอบกลับมา แต่ทำหน้าสงสัยอยู่ไม่น้อย
“นายมานานยังอี้ชิง? แล้วเจอใครไหม?” นั้นคือคำถามของอี๋ฟานทำให้ผมสงสัยมากว่าเมื่อคืนหมอนี้ไม่ได้นอนคนเดียวอย่างแน่นอน!
“ฉันก็มาเมื่อกี้อ่ะ แล้วจะให้เจใครได้ไง? ห้องนี้นายนอนอยู่คนเดียวไม่ใช่หรอ หรือว่าแอบพาสาวที่ไหนมานอนด้วยอีกล่ะ?” ผมแกล้งถาม
“เปล่า” ปากก็พูดว่าเปล่านะ แต่ดูสีหน้าของหมอนี้สิกลับไม่ปกปิดเลยว่ากำลังสงสัยอยู่
“แล้วนี้นายมาปลุกฉันแต่เช้ามีไรหรือเปล่าอี้ชิง?” อี๋ฟานถามผมเหมือนพึงนึกได้ว่าผมมาทำอะไรที่นี้แต่เช้า
“ฉันว่าจะถามนายตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่ลืมนะ” ผมเลยไม่รีรอที่จะเข้าประเด็นเลย
“เรื่องไร?” อี๋ฟานยังคงทำหน้างงๆ ว่าผมมีเรื่องด่วนอะไร
“ก็เรื่องที่นายจ้างพ่อบ้านมาทำความสะอาด?” ผมถามคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่องที่ไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับผม
“ทำไม?” อี๋ฟานยังคงสงสัย
“เปล่าฉันแค่สงสัยว่าทำไมนายถึงจ้างพ่อบ้านมาทำความสะอาด ทั้งๆทีนายไม่ชอบให้ใครมายุ่งเกี่ยวกับห้องของนายน่ะ?” เสียงผมที่ถามแบเคืองๆหมอนั้นเหมือนกัน
“ลู่หานนะหรอ? ก็แค่คนที่ติดหนี้ฉันแล้วมาทำงานให้อ่ะ! ทำไมหรอ?” เหอะแค่ติดหนี้? มันคงมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ!
“ก็ไม่มีไร...ฉันซื้อโจ้กมาให้นายอ่ะกินด้วยล่ะ ฉันไปแหละ” ผมบอกอี๋ฟานแล้วเดินออกจากห้องไป
“แล้วไม่กินด้วยกันหรอ?” เสียงของอี๋ฟานตะโกนถามผม
“ไม่อ่ะ...ไปแหละไว้เจอกัน” ผมตะโกนตอบกลับแล้วรีบเดินออกจากห้องไป
ลู่หาน! ชื่อนี้ทำให้ผมหงุดหงิดไม่แพ้กับ หวงจื่อเทาเลย! นายคนนั้นเป็นใครกันนะทำไมอี๋ฟานถึงต้องให้หมอนั้นมาทำงานที่ห้องแทนผมด้วย?!
ผมว่ามันชักยังไงๆ เรื่องนี้มันไม่ใช่แค่ลูกหนี้กับเจ้าหนี้แน่ๆ ...
และที่สำคัญผมไม่ชอบเลยที่อี๋ฟานดูเหมือนให้ความสำคัญกับนายลู่หาน...
ผม ไม่ ชอบ!! ผมคงต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่อะไร อะไรจะมากไปกว่านี้
..........................................................
ผมคิดว่าเราน่าจะได้เจอกันอีกเร็วนี้นะฮะ
พี่ชาย ^^
ยกนี้ :: TAO ♥ LAY
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
