[EXO] Be Inconsistent ขอโทษครับที่ผมเด็กกว่า TAOLAY

ตอนที่ 20 : Be Inconsistent :: The End

-THE END-


 

#จาง อี้ชิง#

...วันเกิดอี้ชิงวัย 19 ปี...

‘อ่ะ อธิฐานสิ’ อี๋ฟานบอกแล้วยื่นเค้กที่ปักไปด้วยเทียน เพื่อให้อี้ชิงเป่า

‘อื้ม’ อี้ชิงเอามือขึ้นมากุ้มไว้ที่หน้าอกแล้วหลับตาอธิฐาน

ฟู่!

‘แฮปปี้เบิรด์เดย์นะอี้ชิง J’ อี๋ฟานพูดหลังจากที่อี้ชิงเป่าเทียนเสร็จ เขาปัดหน้าเค้กแล้วเอาไปจิ้มที่แก้มของอี้ชิง

‘อี๋ฟานนายเล่นอะไรนะ หน้าฉันเละหมดเลย’ อี้ชิงแห้วใส่คนตรงหน้า

‘ฮ่า ฮ่า น่ารักดีออก’ อี๋ฟานหัวเราะชอบใจ

‘นี้แหนะหัวเราะฉันนักใช่ไหม?’ อี้ชิงก็แกล้งคืนเหมือนกัน ทั้งสองมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะพร้อมกัน

‘สัญญานะว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป’ คำพูดของอี๋ฟานทำให้อี้ชิงถึงกับชะงัก แต่ก็ทำตัวเป็นปกติ

‘อืม เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป’ อี้ชิงยิ้มให้กับคนตรงหน้า แต่ในใจเหมือนกับโดนกีดจนเป็นแผลเหวอะหวะ เขาต้องอยู่เคียงข้างอี๋ฟานในฐานะเพื่อน ทั้งๆทีใจเขาอยากจะเป็นคนครอบครองหัวใจของอี๋ฟานเอาไว้

และวันนึงความห่างเหินที่อี้ชิงกลัวก็มาถึงเมื่ออี๋ฟานได้เจอกับลู่หาน และดูเหมือนว่าอี๋ฟานจะรักลู่หานมากในเวลาเพียงไม่นาน

“พี่คงรักอี๋ฟานมากสินะ” ผมเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับนายจื่อเทาฟังซึ่งเจ้าเด็กนั้นก็นั่งฟังอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่ปริปากพูดอะไร จนกระทั่งหมอนั้นถามประโยคนี้ขึ้นมาเมื่อเห็นน้ำตาของผม

“อืม เพราะอี๋ฟานเป็นคนเดียวที่อยู่เคียงข้างฉันตอนที่ฉันไม่มีเพื่อน ตอนที่ฉันเหงาหรือไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มีแต่อี๋ฟานนั้นแหละ” นายจื่อเทายังคงนั่งนิ่ง โดยที่ไม่ถามอะไร

“แต่มันคงเป็นอดีตไปแล้วล่ะเขาไม่ได้รักฉันหรอกมีแค่ฉันที่แอบรักเขาข้างเดียว” ผมพูดขึ้นอย่างตัดเพ้อ

“ถ้างั้นพี่จะรักผมได้ไหมฮะ?” ผมเงยหน้ามองคนตรงหน้าทันที เมื่อเจ้าเด็กนั้นพูประโยคนั้นขึ้นมา

“นายอย่ามาสงสารฉันดีกว่า” ผมยังคงปิดกันตัวเองจากหมอนั้น โดนบอกปัดแบบไม่ใส่ใจ

“ผมรักพี่ฮะ สิ่งที่ผมพูดออกมามันคือความจริงฮะไม่ใช่ความสงสาร” จื่อเทาบอกแล้วจ้องมาที่ดวงตาของผมว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง

“นาย...” แต่ประโยคนั้นทำให้ผมถึงกับพูดอะไรไม่ออก

“เริ่มต้นใหม่กับผมนะ ผมสัญญาว่าจะดูแลพี่ให้ดีที่สุดฮะ” จื่อเทาเอื้อมมือของตัวเองมากุมมือผมไว้แล้วบีบเบาๆ เพื่อเน้นย้ำความรู้สึกของเขา

“ฉันร้าย ฉันแรง ฉันไม่ค่อยแคร์ใคร ฉันอาจทำให้นายเจ็บได้นะ นายยังจะรักฉันอีกหรอ?” ผมถามเจ้าเด็กนั้นเพื่อความแน่ใจ

“ผมรับได้ทุกอย่างที่เป็นพี่ฮะ ถึงแม้ว่าครั้งแรกที่เจอกันผมโดนพี่ถีบลงจากรถก็ตาม” นายจื่อเทาบอกอย่างติดตลกทำให้ผมเอื้อมมือไปหยิกหมอนั้นที่ยังทำตัวกวนไม่เลิก

“โอ้ย!! ผมเจ็บนะฮะ” นายจื่อเทาบอกแล้วเบี่ยงตัวหลบมือผมที่กำลังหยิกเขา

“ก็นายมันกวนไม่เลิกนิ ไอ้เด็กบ้า” ผมบอกอย่างโมโห หมดอารมณ์ซึ้งเลยเพราะหมอนี้คนเดียว

“ผมรักพี่นะฮะ” คราวนี้นายจื่อเทาเอื้อมมือมาจับผมอีกครั้ง แต่สายตาที่หมอนั้นมองมาที่ผมกลับไม่แววล้อเล่นเหมือนเมื่อกี้ แต่มันกลับเป็นสายตาที่จริงจัง

“ทำให้ฉันลืมคนนั้นให้ได้นะ ทำให้หัวใจของฉันมีแต่นายแค่คนเดียวนะ” ผมโน้มตัวลงไปกอดคนตรงหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลด้วยความซาบซึ้ง

กำแพงที่ผมสร้างขึ้นมาปิดกั้นคนอื่นเอาไว้ตอนนี้มันพังทลายลงหมดแล้วเพราะ เจ้าเด็กบ้านั้น นายมันก็แค่คนที่อายุน้อยกว่าฉันแต่ทำไมนายถึงทำให้ฉันยอมอ่อนข้อกับนายได้นะหรือว่านายกำลังร่ายมนต์บางอย่างใส่ฉันกันแน่นะนายจื่อเทา

บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ ไอ้เด็กบ้า!

ติดตามต่อได้ SPECIAL TAO ♥ LAY




 

.......................................................................................

หลงกลเจ้าเด็กนั้นจนได้

เฮ้อ~

ยกนี้ :: LAY ♥ TAO