ข้อมูลเบื้องต้น
ความคิดจากมิตรภาพ
3.gf.1ฉันเคยคิดไว้นะว่าคนข้างๆเราเคยเห็นเราบ้างไหมนะเคยสนใจเราจริงๆบ้างไหมเคยคิดถึงกันไหมเคยเห็นเราร้องไห้มไหมเธอรู้ไหมฉันเองก็เจ็บนะเธอรู้ไหมเวลาฉันกลั้นร้องไห้แล้วยิ้มออกมาให้เนี่ยยากมากเลยนะรู้ไหมว่ามันเป็นยังไงก็ไม่บอกบอกเลยเลยมันเหมือนจะง่ายขึ้นทุกวันล่ะนะเธอเป็นครูที่สอนความเจ็บเก่งมากเลยนะรู้ไหมที่ไม่ร้องไห้เพราะไม่อยากออน่แอรู้ไหมที่ไม่เคยโกรธชักทีไม่เคยเถียงให้เพราะไม่อยากถูกทิ้งไม่อยากอยู่คนเดียวรู้ไหมมันเหงานะการที่มันไม่มีอะไรเลยมันทรมารนะทุกๆวันต้องทำตัวให้เหมือนหมาเหมือนขี้ข้าเพราะอะไรหร่ะเพราะแลกมันกับการไม่ได้อยู่คนเดียวเพื่อจะได้ไม่ต้องโดดเดี่ยวต้องทนนำ้ตาที่จะไหลคำด่าที่จะด่าคำว่า"ไม่"จากปากที่จะะพูดรู้ป่ะกุทำไม่ได้กุกลัวกุกลัวมากๆกุกลัวว่ามึงจะไปสำหรับกุกุไม่อยากทิ้งอะไรที่มีอยู่ไม่อยากทิ้งสิ่งสำคัญที่มีเพียงน้อยนิดกุทนได้กุทนเหนื่อยกุทนโง่กุทนให้มึงด่าทนเพื่อมึงถึงสุดท้ายกุจะไม่ค่อยอยู่ในสายตาหรือสำคัญมากก็ตามกุขอแค่กุได้มีที่อยู่ร่วมกันกับหลายๆคนขอแค่ความสุขเพียงนิดวันนั้นกุก็ผ่านไปได้กุก้นอนหลับอย่างมีความสุขได้แล้วเพียงแค่นั้น
..ถึงแม้มันต้องแลกกับหลายๆสิ่งกุเอาคืนมาไม่ได้แล้ว แต่ กุยอมได้.....
ถึงจะโง่แต่ก็มีความสุขที่กุโง่ว่ะ
กุนี่แมร่งโครตจะโง่เหี้ยๆเลยว่ะ
แล้วถ้าถามตัวเองว่า มึงลืมได้ป่ะ
กุคงจะยิ้มล่ะก็ร้องไห้แล้วตอบว่า
"55555กุจะทำได้หรอว่ะ ไอควายมึงก็จำไปจนตายนั่นแหละ5555"
กุก็มีความสุขกับชีวิตแบบนี้แหละ
เพราะเลือกและบังคับไครไม่ได้
ขนาดชีวิตตัวเองกุยังเลือกและบังคับมันไม่ได้เลย....
ความคิดเห็น