ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Super Junior : My Beloved BodyGuard [KyuMin] (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 : ฉันจะเป็นพ่อ!!!

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ค. 50



              ประตูไม้สีขาวที่หน้าห้องมีกระต่ายตัวอ้วนปุ๊กแขวนอยู่  ไม่ต้องบอกคยูฮยอนก็รู้ว่านี่คือห้องของคุณชายลีแน่นอน  เพราะ ไอ้กระต่ายตัวนี้มันก็เหมือนเจ้าของห้องที่งอนอยู่ข้างในน่ะแหล่ะ

                    ก๊อกๆๆ  มือเรียวยกขึ้นเคาะประตูตามมารยาท

                    เข้ามาเลยครับ  ไม่ได้ล็อก  ซองมินตะโกนออกไป  เค้าไว้ใจคนในบ้านนี้  จึงไม่ค่อยล็อกประตูเท่าใดนัก  (แต่เมื่อคุณโจแกมาอยู่  นู๋มินคงต้องล็อกบ้างแล้วล่ะ : คนแต่ง)  ร่างเล็กหันไปมองผู้มาเยือน พอรู้ว่าเป็นนายบอดี้การ์ดปุ๊บ ก็เบ้หน้าทันที

                    มีอะไร... ถามโดยไม่คิดจะหันไปมอง  นั่นมันน่าแกล้งชะมัดในความคิดของคยูฮยอน  ร่างสูงกดล็อกประตูห้องดังกริ๊ก  ซองมินหันมามองทันที  และทำตาโตเมื่อร่างสูงกำลังย่างสามขุมเข้ามา

                    นาย..คิด..จะทำอะไรน่ะ  ร่างเล็กถามตะกุกตะกัก  ก่อนจะถอยร่นหนีไปจนชิดกำแพง

                    ก็ทำให้ความคิดของคุณผู้หญิงเป็นจริงไงครับ คุณชาย คยูฮยอนก้าวเข้ามาชิดตัวร่างบาง และยกศอกขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้

                    อย่านะ!!”  ซองมินร้องเสียงหลง  พยายามทั้งผลัก ทั้งทุบ  แต่แรงอันน้อยนิดของกระต่ายมีหรือจะสู้แรงของหมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างคยูฮยอนได้  มือแกร่งบีบแขนขาวอวบนุ่มนิ่มไว้  หน้าคมโน้มลงไปชิดหูของซองมิน

                    คุณชายน่ารักมากเลย  รู้ตัวรึป่าวครับ  เสียงทุ้มกระซิบก่อนจะขบติ่งหูเบาๆ  แล้วลากมาที่แก้มนุ่ม  และกดจมูกโด่งๆลงไปบนนั้นแรงๆ

                    อ๊ะ..คยู..มันจั๊กกะจี้นะ...ออกไป!!!”  ซองมินกล่าวแล้วผลักร่างสูงเต็มแรง....ถึงจะน่ารักแต่ก็ยังเป็นผู้ชาย  แรงก็ยังคงมีพอตัว  เล่นเอานายบอดี้การ์ดเซไปหลายก้าวเลย

                    โถ่..คุณชาย  ผมแค่ล้อเล่นนิดเดียวเอง  คยูฮยอนตอบหน้าตาเฉย  แต่คุณชายนี่สิ ตาโตเลย

                    บ้านนายเรียกอย่างนี้ว่าล้อเล่นงั้นเหรอ  ซองมินตวาดใส่อย่างเคืองปนเขิน  หน้าน่ารักแดงก่ำ  ดูน่ารักกว่าเดิมในความคิดของบอดี้การ์ดหนุ่ม

                    ครับ...ถ้าของจริงมันต้องอย่างนี้  คยูฮยอนทำท่าจะก้าวเข้ามาหาร่างเล็กอีกครั้ง

                    อย่าเข้ามานะ!!!”  ซองมินร้องเสียงหลงก่อนจะขว้างกระต่ายตัวที่หนึ่งไปทางร่างสูง

                    ผมล้อเล่น  คยูฮยอนทำท่าจะก้าวเข้ามาอีกแต่...ฟึ่บ..กระต่ายตัวที่สองก็ถูกโยนมาใส่หน้าเค้าเต็มๆ

                    อย่าเข้าใกล้ในระยะ 2 เมตรเลย  ซองมินกล่าว  พร้อมหยิบกระต่ายตัวที่สามมาเตรียมโยน(มินจ๋า...ห้องนู๋มีกระต่ายกี่ตัวเนี่ยลูก : คนแต่ง)

                    แต่ผมเป็นบอดี้การ์ดนะ  ...ฟึ่บ...ตัวที่สามฟาดหน้าเค้าไปเต็มๆ  เพราะ เค้าเผลอก้าวเข้าไป 1 ก้าว

                    แต่นี่มันในบ้าน!!”  ซองมินตวาดใส่  พร้อมกับคว้ากระต่ายตัวที่ 4 มาเตรียมพร้อม

                    คุณชาย...  ..ฟึ่บ..ตัวที่ 4 ฟาดมาใส่เค้าอีกแล้ว ตอนนี้ในมือคยูฮยอนมีแต่กระต่ายที่ซองมินโยนมา  แล้วเค้าก็รับไว้จนเต็มไม้เต็มมือ

                    ผมยังไม่ได้ก้าวเลยนะ - -“ คยูฮยอนแย้ง

                    อย่าเรียกฉันว่าคุณชาย....เรียกซองมินก็พอ  ซองมินบอกก่อนจะหยิบอาวุธ (? ) ตัวที่ 5 มาเตรียม Stand by

                    คุณชะ...เอ๊ย..ซองมิน  ผมไม่มีมือแล้วนะครับ  คยูฮยอนรีบบอกเมื่อตัวที่ 5 กำลังจะลอยมาหาเค้า

                    เออ..ลืม..เอาลูกฉันคืนมา  ซองมินบอกก่อนจะเดินไปรับลูกๆทั้ง 4 มาจากอ้อมอกของ คยูฮยอน

                    แล้วใครเป็นพ่อล่ะครับเนี่ย? คยูฮยอนถามขณะส่งกระต่ายตัวที่ 2 ให้ซองมิน

                    ก็ฉันไง

                    อ้าว...แล้วแม่ล่ะ?

                    ก็ฉันอีกแหล่ะ  ซองมินตอบหน้าตาย  แล้วนายคยูฮยอนก็คิดอะไรดีๆขึ้นมาได้

                    ผมเป็นพ่อให้เอามั๊ยฮะ ^^”  คยูฮยอนบอก  ก่อนจะโดนฟาดงามๆจากเจ้าของกระต่ายไปเต็มรัก    

                    ไม่... 1. ลูกฉันหน้าไม่เหมือนนาย 2. อยากเป็นก็เป็นแม่ซะเถอะ เพราะฉันจะเป็นพ่อ ฮ่าๆๆๆ  ซองมินกล่าวอย่างสะใจ  คยูฮยอนทำหน้าเบ้

                    ไม่เอาดีกว่า  ผมจะเป็นพ่อ ฮิฮิ คยูฮยอนกล่าวอย่างอารมณ์ดี  

                    งั้นก็ไปไกลๆเลย ชิ!”  ซองมินเบ้หน้าใส่   แต่คยูฮยอนก็ยังไม่ออกไปไหน ร่างเล็กเริ่มสงสัย  จึงเอ่ยปากถามออกไป

                    ทำไมนายยังไม่ไปอีก

                    จะให้ไปไหนล่ะ  ก็ผมนอนที่นี่นิ่  คยูฮยอนตอบหน้าตาเฉย

                    ฮะ O_O แต่นี่มันห้องฉันนะ

                    แปบสิครับ  คยูฮยอนบอก

                    ก๊อกๆๆ

                    นั่นไง   ร่างสูงยิ้มแล้วเดินไปเปิดประตู  ทำให้พบกับเตียงเดี่ยวที่ประกอบแล้วกำลังถูกยกเข้ามา

                    เฮ้ย!  ไม่จริงง่ะ  คุณพ่อ..นี่หมายความว่าไงครับ  ซองมินหน้าตื่น ถามคนเป็นพ่อทันที

                    ก็หมายความตามที่เห็นแหล่ะลูก  ให้คยูนอนที่นี่แหล่ะ  เผื่อมีใครมาทำอะไรลูก  คยูจะได้ช่วยได้ไง  คุณลีตอบสบายๆ  โดยไม่ได้ดูหน้าของลูกชายสุดเลิฟเลย ว่าซีดขนาดไหน

                    แต่คุณพ่อฮะ T^T”

                    เอาน่า...พ่อจะได้สบายใจไงลูก

    ...คุณลีช่างไม่รู้อะไรเลย ว่าไอ้คนที่จะบุกมาทำอะไรนู๋มินมินตอนดึกๆน่ะ  นายบอดี้การ์ดโจคยูฮยอนน่ะแหล่ะ....ไม่น่าไว้ใจที่สุดเลย....

     _____________________________________________________________________________________
    โฮะๆๆ รู้สึกว่าชายโจของเราจะหื่นๆยังไงไม่ทราบ
    ม่ะช่ายยยยยน้า....เรื่องนี้น่ารัก  ชายโจเป็นอะไรที่เท่มั่กมาก (โฆษณาไว้ก่อน หุหุ)
    ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ ฟิก Y เรื่องแรกจิงๆ  โพสแนะนำบ้างนะคะ
    มือใหม่จะได้เอาไปปรับปรุง แล้วก็เรื่อง NC ตอนนี้ยังไม่ถนัดสุดๆเลยอ่ะค่ะ
    มีใครอยากอ่านมั๊ย....ถ้าอยาก คนแต่งจะได้หาทางต่อไปนะคะ
    เม้นๆๆๆกันหน่อยน้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×