คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Prologue
Prologue
_____________________________________________________________________________________
“เห้ย! ไอี้แย วันนี้ไม่ร้อไห้ลับไปหาพ่อหาแม่อีหรอวะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
ุบ!
“โอ้ย” ผมโนผลัล้มลไปับพื้น
“อย่าแล้ผมเลยรับ ฮือๆ..ฮึ..ผม..ลัวแล้ว ฮือๆ” ผมยมือึ้นไหว้อร้อรุ่นพี่ที่โรเรียน้วยวามลัว เสียร้อไห้สะอึสะอื้นและน้ำาไหลพรา้วยวามี้ลาทำให้าทั้สอ้าพร่ามัว ผมใ้แนปาน้ำา ภาพที่เห็นรหน้าไม่ใ่เ็ผู้ายสอนที่ำลัแล้ผม แ่เป็นเ็ผู้หิหน้าาิ้มลิ้มนหนึ่ำลัยืน้อมาที่ผม เธอยื่นผ้าเ็หน้าสีแลายุมาให้
“อะนี่เราให้^^” เธอส่ยิ้มหวานมาให้ผม เสียใสๆอเธอัล่ออยู่ในหู เธอโน้มหน้าเ้ามาหาผมแล้วเธอ็ุ๊บเ้าที่แ้ม ผมยืนัวแ็ทื่อ วาเบิโพล
“เี๋ยว่อน!!!” เธอำลัวิ่หนีผมไปแล้ว ผมรีบวิ่ามเธอ
เอี๊ย!!!!! โรม
ผมหันไปามเสียที่ัสนั่น รถยน์ันหนึ่ำลัเสียหลัพลิว่ำ
“พ่อฮะ!!!!” ผมะโนร้อเรียสุเสีย เพราะนที่อยู่ในรถยน์ันนั้นือพ่ออผมเอ
“พ่อฮะ!!!! พ่อ!!!”
ฟึบ! ผมสะุ้เฮือื่นึ้นมา ลมหายใหอบถี่ หัวใอผมำลัระเบิมันเ้นไม่เป็นัหวะ ร่าายเปลือยเปล่าเ็มไป้วยเม็เหื่อ ‘นี่ผมฝันอีแล้วหรอเนี่ย’ ผมสะบัหน้าเพื่อไล่อาารมึนและไล่ฝันร้ายที่ามหลอหลอนผมในทุๆืน
“อือ..อือ..อ้าวฟาร์ุื่นเร็วั” สาวผมบรอน์ทรโที่นอนอยู่้าๆเอ่ยึ้น
“เี๋ยวผมะออไปสูอาาศ้านอ ะลับอนไหน็่วยล็อห้อให้ผม้วย” ผมพู้วยน้ำเสียเบื่อหน่าย ่อนะลุไปสวมาเ
“ุะไปไหน!” เธอถามเสียแหลม และึรั้แนผมไว้
“........” ผมไม่อบ และเินไปใส่เสื้อยืที่วาพาอยู่บนโฟา
“ฟาร์!!” เธอเริ่มึ้นเสีย และ้อมอมาที่ผม แ่ผมไม่สนใหรอ ผมรู้ีที่เธอแวะมาหาผมบ่อยๆเธอ้อารอะไร และมัน็เป็นสิ่ที่ผมให้เธอไม่ไ้
“ฟาร์!! ฟาร์!!”
ปึ
ผมปิประูและลมา้าล่าอพาทเม้นท์ ‘แล้วะไปอยู่ใหนวะเนี่ย นี่พึ่ะีสามรึ่เอ - -'
ผมเินวนไปวนมารอบสระว่ายน้ำออพาทเม้นท์ และสายาเ้ารรม็เหลือบไปเห็นเาะุ่มๆ แถวบันไุเินฝั่A
‘เห้ย! โรนี่หว่า หึ ิะปีนบันไุเินึ้นไปโมยอละิ อย่าหวั’ ผม่อยๆย่อเ้าไปใล้ไอโรระอ
‘ปิแถวนี้ะมีหลอไฟไม่ใ่หรอสสัยมันะถอออถือว่าเป็นโรที่รอบอบแ่อย่าหวัว่าะรอไปไ้ หึหึ’ ผมมอหาท่อนไม้ไล้ๆแถวนั้นแ่็ไม่พบ ‘เอาวะ เป็นไเป็นัน’ ผมระโึาไอโรระอที่ำลัปีนบันไ
ุบ!
“รี๊”
“เฮ้ย!! O.o” ร่าอไอโรระอ หล่นลมาทับผมแ่ที่ทำให้ผมใ็ือมันเป็นผู้หิ และมืออผม็อยู่บนหน้าออมัน (. .) โรสาวพยายามิ้นให้หลุาารเาะุม แ่เรื่ออะไรละที่ผมะปล่อยให้โรั่วลอยนวล
“ปล่อย!! ปล่อยันนะ!!” ยัมีหน้ามาสั่ผมอี อยูะับส่ำรวิุะให้เ็
“ฤทธิ์เยอะนันะ ทำไมไม่รู้ัทำมาหาินมาแอบปีนึโมยอนอื่นแบบนี้ไม่ลัวิุหรือไ!!”
“อะไรนะ!!! นี่นายพูบ้าอะไรเนี่ย!!” โร(?)สาวระทืบเท้าผม (เ็บะมั- -) ทำให้หล่อนหลุาารเาะุมและั้ท่าะวิ่หนี และแน่นอนผมมือไวว่าเลยว้าแนโรสาวเอาไว้ไ้
“ิะหนีหรอหะ!! ใหนอูหน้าหน่อยิแม่โรสาว หึหึ” ผมระาร่าบาไปรที่มีแสไฟ
“เห้ย!! เธอ!!O.O”
“นาย!!!O.O”
_____________________________________________________________________________________
สวัสี้าาาาาา
มะพร้าวน้ำหอมเอ ^^
อัพแล้วนะะสำหรับบทนำ ฮิ้วววว
อฝาผลานเรื่อแร้วยน้าาา
อ่านแล้ว็่วยอมเม้นท์ิมไ้นะ าบพร่อรใหนะพยายามแ้ไ
เพื่ออรรถรสอรีเอร์ทุนนะ >.<
ความคิดเห็น