ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Part 2 : ยัยซื่อบื้อ!! (100%)
“แตม ไอ้แตม!! กินเร็วๆหน่อยได้มั้ยเนี่ย เดี๋ยวฉันก็ไปมหาลัยสายหรอก!”
พี่ตี๋ตะคอกใส่ฉันพลางยืนเท้าเอวอยู่หน้าบ้าน เฮ้ย ท่าทางแบบนั้นมันเกย์ชัดๆ =_=^
“อาตี๋ ทำไมเรียกน้องอย่างนั้นล่ะลูก ฮึ!”
แม่ที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ที่โซฟา หันมาเหล่มองพี่อย่างไม่พอใจ -_-++
“ขอโทษครับ”
ฮิฮิ พี่ชายฉันหงอยไปเลย ^O^ ขอบคุณนะคะแม่ แตมรักแม่ที่สุดเลยค่ะ
“คิกๆ >O<”
“-_-^^”
พี่ตี๋หันขวับทันทีที่ได้ยินเสียงหัวเราะของฉัน ว้ากก น่ากลัวที่สุด TOT หน้าตาหล่อๆของพี่ดูหมดราศีไปเลยแฮะ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าพี่ชายฉันเริ่มจะเหมือนยักษ์เข้าไปทุกวันๆ -O-
“อิ่มแล้วค่ะ แม่คะพ่อคะ แตมไปแล้วนะ สวัสดีค่ะ!!”
ฉันรีบพูดอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบวิ่งไปขึ้นรถที่พี่จอดรอ โอ๊ย ฉันจะตายคารถมั้ยเนี่ย TOT
“เมื่อกี้แกหัวเราะฉันใช่มั้ย หา!?? -_-^”
“เปล่าซะหน่อย”
“ไอ้แตม!!”
“รีบไปสิ เดี๋ยวแตมไปสายนะ!”
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย วันนี้กลับเอง พี่ไม่ไปรับแกแน่!!”
“อะไรอ่ะพี่ตี๋ T^T แล้วแตมจะกลับไงล่ะ”
“กลับรถเมล์สิ”
“ใจร้าย!!”
“สมน้ำหน้า”
อะไรเนี่ย พี่แบบนี้ก็มีด้วย -_-++ โหย แล้วทำไมคนที่โชคร้ายต้องเป็นฉันด้วยนะ TT_TT
“ด่าอะไรฉันในใจหรือไง”
“เปล่า -O-”
“ดี วันนี้พี่จะกลับดึก บอกแม่ให้ด้วยล่ะ”
“จะไปไหนอีกล่ะ?”
“ไปเที่ยวห้าง”
“-_-”
เจริญจริงๆพี่ชายฉัน ตัวเองไปเที่ยวปล่อยให้น้องสาวกลับบ้านเอง โธ่ ทำไมชีวิตของฉันมันถึงรันทดแบบนี้นะ โฮๆๆ TOT
หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาที รถก็ขับมาถึงที่โรงเรียน =_=; ฉันรีบก้าวขาออกจากรถ ในขณะที่นักเรียนหญิงบางคนก็มองมาที่พี่ชายของฉัน
ทำไมฉันถึงไม่หน้าตาดีเหมือนไอ้พี่จอมโหดนี่บ้างนะ T_T
“พี่ไปแล้วนะ”
“อือ อย่ากลับดึกบ้านดึกล่ะ”
“จ๊ะน้องรัก แล้วพี่ชายจะซื้อของมาฝากนะ ^O^”
“-_-”
พี่ตี๋ปั้นหน้ายิ้มก่อนจะขับรถออกจากโรงเรียนไป คำพูดเมื่อกี้ชวนสยิวชะมัด ‘น้องรัก’ ร้อยวันพันปีพี่ชายฉันเคยพูดซะที่ไหนล่ะ ดูๆก็รู้ว่ามันสร้างภาพ =_=;
“คนนั้นใครอ่ะ แฟนแตมเหรอ”
“ฉันว่าไม่ใช่หรอกมั้ง ยัยนั่นน่ะขี้เหร่จะตาย”
“เห็นด้วยๆ”
เสียงผู้หญิงกลุ่มนึงกำลังนินทาฉัน =_= เฮ้อ ช่างเถอะ ยัยพวกนี้ไม่นินทาคนอื่นแล้วอยู่ไม่สุขล่ะมั้ง จะว่าไปฉันเองก็ชินซะแล้วล่ะนะ
“แตมจ๋า ทางนี้ๆ”
ดาวโบกมือเรียกฉัน ลูกแพรก็อยู่ด้วยนี่นา ทำไมสองคนนี้มาเช้าจังเลยแฮะ
“หวัดดี ดาว ลูกแพร”
“แตม วันเสาร์แกต้องไปให้ได้นะ +O+”
ลูกแพรพูดพลางทำตาเป็นประกาย -_-;; จะว่าไปเรื่องนั้นฉันก็ยังไม่ได้คิดเลยแฮะ เอ้อ! ลืมไปเลย อาทิตย์หน้าฉันจะต้องสอบจุดประสงค์แล้วนี่นา
“ฉันว่าเอาไว้ก่อนเถอะ อาทิตย์หน้าก็มีสอบจุดประสงค์ด้วย ฉันต้องอ่านหนังสือนะ =_=”
“ถึงแกไม่อ่านแกก็ได้ที่ 1 อยู่ดีนั่นแหละน่า ฉันอิจฉาแกจัง สอบทีไรได้ท๊อปเกือบทุกวิชา”
ดาวพูดแบบอิจฉาเล็กๆ ก็อย่างว่าแหละ คนเรามันก็ต้องมีข้อดีกันบ้าง อย่างฉันไง ถึงจะไม่สวยแต่ว่าฉันน่ะได้ที่ 1 ของห้องเกือบทุกปีเลยล่ะ ภูมิใจๆ >_<
“น่านะ ไปด้วยกันเหอะ โลกจะได้รับรู้ว่าความจริงแล้วแกน่ารักขนาดไหน!!”
ลูกแพรพูดพลางเขย่าไหล่ฉัน อืม ฉันจะไปดีหรือไม่ไปดีล่ะ =_=;; แต่ว่าอาทิตย์หน้าฉันต้องสอบ...
“ขอคิดดูก่อนนะ”
“โธ่ แตมอ่ะ TOT”
“ไปเข้าแถวกันดีกว่านะ ^O^;”
ฉันเปลี่ยนเรื่องพลางเดินนำดาวกับแพรวิ่งไปเข้าแถว เอ๊ะ ผู้ชายคนนั้น คนที่ฉันเจอเขาที่ร้านไอศกรีมนี่นา O_O
โครม!!
เพราะมัวแต่มองหน้าผู้ชายคนนั้นเลยเดินชนเสาซะได้ T^T ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฉันอายแค่ไหน โธ่พระเจ้า ทำไมกลั่นแกล้งฉันอย่างนี้ล่ะ!??
“นี่เธอ เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย”
ผู้ชายคนนั้นถามฉัน โอ้โห พอยิ่งดูใกล้ๆก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาหน้าตาดีเอามากๆเลยแฮะ
“นี่ ฉันถามก็ตอบสิ -_-^”
“เอ่อ.. ไม่เป็นไร”
ฉันตอบด้วยท่าทางเอ๋อๆ ในขณะที่หมอนั่นมองฉันด้วยสีหน้าสมเพช =_=^ อะไรกันเนี่ย!? ทำหน้าแบบนี้มันหาเรื่องกันชัดๆ
“แตม เป็นอะไรรึเปล่า!?”
ดาวที่วิ่งตามมาทีหลังเดินเข้ามาหาฉัน ก่อนจะหันหน้าไปมองหมอนั่นแบบสงสัย
“นายแกล้งเพื่อนฉันเหรอ -_-++”
“เปล่า ยัยซื่อบื้อนี่เดินชนเสาเองต่างหาก”
“-_-^”
อะไรนะ ยัยซื่อบื้องั้นเหรอ!? เฮ้อให้ตายสิ ปากแบบนี้คงต้องจับใส่ตะกร้อครอบปากซะแล้วล่ะมั้ง -_-^^ โธ่เว้ย ปกติฉันไม่ค่อยโกรธใครนะ แต่ถ้าฉันโกรธขึ้นมาล่ะใครก็หยุดฉันไม่อยู่
“ดาวไปเหอะ เขาเข้าแถวกันหมดแล้วนะ”
ฉันพูดจบก็ลากดาวออกมาจากตรงนั้น ดาวมองหน้าหมอนั่นอย่างไม่ค่อยชอบขี้หน้าก่อนจะเดินตามฉันมาอย่างว่าง่าย
ทันทีที่เข้าห้องเรียน ดาวกับลูกแพรก็หันหน้ามาหาฉันทันที =_=+
“นี่แตม เธอเดินชนเสาจริงๆเหรอ”
“อืม -_-”
“คิกๆๆ >O<”
ดาวหัวเราะนิดๆ แต่พอฉันหันไปเหล่ตาใส่ดาวก็หยุดหัวเราะก่อนจะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ -O-;
“แล้วเขาหาเรื่องเธอรึเปล่า”
ลูกแพรถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงเป็นใย ความจริงแค่หมอนั่นอ้าปากด่าฉันก็แทบจะแย่แล้วล่ะ =_=+
“เปล่า”
“เขาน่ารักดีเนอะ ^O^”
“-_-”
“นั่นแทวอนห้องศิลป์คำนวณไง เธอไม่รู้จักเหรอ?”
(- - ) ( - -) (- - ) ( - -) ฉันส่ายหน้า ในขณะที่ดาวกับลูกแพรทำหน้าปลงๆ =_=;;
“แหงอยู่แล้วล่ะ ยัยแตมน่ะเด็กเรียนจะตาย คงไม่ได้สนใจหรอก”
ดาวพูดขึ้น ใช่แล้ว ถูกเผงเลย!! ฉันไม่มีเวลาไปสนเรื่องของคนพรรค์นั้นหรอก -_-++
“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ หมอนั่นชื่อแทวอนหรอ O_O”
ฉันหันไปถามลูกแพร ลูกแพรพยักหน้าก่อนจะยิ้มให้ฉัน
“ใช่ เขาเป็นลูกครึ่งเกาหลี-ไทยน่ะ แม่เขาเป็นคนเกาหลี ส่วนพ่อเป็นคนไทย”
อืม ลูกครึ่งเกาหลี-ไทย ชื่อแทวอน มิน่าหล่อหมอนั่นถึงได้ขาวจั๊วขนาดนี้ แต่ก็อย่างว่าแหละ ชื่อแทวอนนี่ก็วอนจริงๆด้วยแฮะ =_=^
“เฮ้ย อาจารย์มาแล้ว!!!”
เสียงของเอ้ ขาเม้าท์ในห้องตะโกนลั่น และแล้วอีกสามวินาทีต่อมา ห้องทั้งห้องก็เงียบเป็นเป่าสาก -O-
“นักเรียนทุกคนทำความเคารพ”
สิ้นเสียงหัวหน้าห้อง นักเรียนทุกคนก็ยืนขึ้นสวัสดีขึ้นครู จะว่าไป รู้สึกว่าวันนี้ครูประจำชั้นห้องนี้จะแปลกไปแฮะ =_=+ ปกติจะน่ากลัวกว่านี้นี่นา
“นักเรียนคะ วันนี้คุณครูมีข่าวจะแจ้งให้ทราบ”
เงียบ... ห้องทั้งห้องพร้อมใจกันเงียบ ครูกระแอ่มนิดหน่อยก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา หยึย ช่างน่ากลัวอะไรเช่นนี้ TOT
“วันอาทิตย์นี้ทางโรงเรียนของเราจะจัดงาน MEETING FAIR ซึ่งจะเป็นงานสำหรับนักเรียนมัธยมปลายเท่านั้น เวลา 18.00 น. เป็นต้นไปนะคะนักเรียน ส่วนเรื่องการสอบจุดประสงค์ในวันจันทร์หน้านี้ จะเลื่อนไปเป็นวันศุกร์แทนนะคะ”
พอคุณครูประจำชั้นพูดจบ นักเรียนทุกคนก็เฮกันลั่นห้อง =_=^ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อล่ะว่าห้องฉันเป็นห้องเด็กวิทย์คัดสรร
ขนาดว่าคัดสรรแล้วนะเนี่ย ถ้าไม่คัดสรรจะขนาดไหน คิดดูเอาเอง
$.+*~*+.$ T@lk Corner $.+*~*+.$
มาอัพแร้นนน มาอัพตอนที่ 2 แร้นนจ้า >_<
เมื่อวานเป็นอะไรไม่รู้ กดแก้ไขตอนที่1 ไปๆมาๆตอนมันหายไปซะงั้น อัพไว้เต็มหน้าเหลืออยู่จึ๋งนึง -_-\" เราก้อเลยต้องมานั่งอัพใหม่ เฮ้อออ เหนื่อยจริงๆเลยค่ะ T^T
เปิดเทอมกันแล้วตั้งใจเรียนกันเยอะๆนะคะ ^^\" เราก็ต้องตั้งใจเรียนแล้วเหมือนกัน (เมื่อวานยังนั่งวาดรูปในห้องเรียนอยู่เลยไม่ใช่เรอะ -_-^) หุหุ แต่ก็อย่าลืมมาอ่านเรื่องของเราน้า จะรอทุกๆคนเลยจ้า
ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะถูกใจทุกคนรึเปล่า ตอนนี้พระเอกของเราก็ปรากฏตัวออกมาแว้ววว >///< เป็นไงบ้างคะ เปลี่ยนแนวไปเลยล่ะสิ.. แบบนี้ล่ะปากจัดของจริงเลย -_- ขนาดนักเขียนเองยังแอบกลัวว่านักอ่านจะไม่ชอบแทวอนเลยนะเนี่ย เหอๆ~~ ยังไงก็ติดตามต่อไปแล้วกันค่ะ ว่าเฌอแตม นางเอกของเรา จะไปเกี่ยวข้องกับหนุ่มลูกครึ่งเกาหลี-ไทยอย่างแทวอนได้อย่างไร?? เหอๆๆๆๆ
อ้อ! แล้วก็อยากจะถามความคิดเห็นหน่อยนะคะ ชอบตัวละครไหนมากที่สุดเอ่ย..? ถ้าถามนักเขียนล่ะก้อตอบได้เต็มปากเลยว่าชอบอาตี๋ค่ะ >O< เขาเป็นพี่ชายที่รักน้องสาวดีนะเราว่า อิอิอิ
เม้นท์กันเยอะๆนะคะ อยากรู้ความคิดเห็น (โหวตด้วยยิ่งดีค่ะ >_<) ถ้าเรื่องนี้มีอะไรผิดพลาดก็แนะนำด้วยนะคะ ยังไงก้อขอฝากเรื่องนี้ไว้ในซอกฟัน เอ๊ย! ซอกใจของทุกท่านด้วยนะคร้า~~
รักนักอ่านเหมือนเดิมนะคะ..
$akura_Angle
พี่ตี๋ตะคอกใส่ฉันพลางยืนเท้าเอวอยู่หน้าบ้าน เฮ้ย ท่าทางแบบนั้นมันเกย์ชัดๆ =_=^
“อาตี๋ ทำไมเรียกน้องอย่างนั้นล่ะลูก ฮึ!”
แม่ที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ที่โซฟา หันมาเหล่มองพี่อย่างไม่พอใจ -_-++
“ขอโทษครับ”
ฮิฮิ พี่ชายฉันหงอยไปเลย ^O^ ขอบคุณนะคะแม่ แตมรักแม่ที่สุดเลยค่ะ
“คิกๆ >O<”
“-_-^^”
พี่ตี๋หันขวับทันทีที่ได้ยินเสียงหัวเราะของฉัน ว้ากก น่ากลัวที่สุด TOT หน้าตาหล่อๆของพี่ดูหมดราศีไปเลยแฮะ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าพี่ชายฉันเริ่มจะเหมือนยักษ์เข้าไปทุกวันๆ -O-
“อิ่มแล้วค่ะ แม่คะพ่อคะ แตมไปแล้วนะ สวัสดีค่ะ!!”
ฉันรีบพูดอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบวิ่งไปขึ้นรถที่พี่จอดรอ โอ๊ย ฉันจะตายคารถมั้ยเนี่ย TOT
“เมื่อกี้แกหัวเราะฉันใช่มั้ย หา!?? -_-^”
“เปล่าซะหน่อย”
“ไอ้แตม!!”
“รีบไปสิ เดี๋ยวแตมไปสายนะ!”
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย วันนี้กลับเอง พี่ไม่ไปรับแกแน่!!”
“อะไรอ่ะพี่ตี๋ T^T แล้วแตมจะกลับไงล่ะ”
“กลับรถเมล์สิ”
“ใจร้าย!!”
“สมน้ำหน้า”
อะไรเนี่ย พี่แบบนี้ก็มีด้วย -_-++ โหย แล้วทำไมคนที่โชคร้ายต้องเป็นฉันด้วยนะ TT_TT
“ด่าอะไรฉันในใจหรือไง”
“เปล่า -O-”
“ดี วันนี้พี่จะกลับดึก บอกแม่ให้ด้วยล่ะ”
“จะไปไหนอีกล่ะ?”
“ไปเที่ยวห้าง”
“-_-”
เจริญจริงๆพี่ชายฉัน ตัวเองไปเที่ยวปล่อยให้น้องสาวกลับบ้านเอง โธ่ ทำไมชีวิตของฉันมันถึงรันทดแบบนี้นะ โฮๆๆ TOT
หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาที รถก็ขับมาถึงที่โรงเรียน =_=; ฉันรีบก้าวขาออกจากรถ ในขณะที่นักเรียนหญิงบางคนก็มองมาที่พี่ชายของฉัน
ทำไมฉันถึงไม่หน้าตาดีเหมือนไอ้พี่จอมโหดนี่บ้างนะ T_T
“พี่ไปแล้วนะ”
“อือ อย่ากลับดึกบ้านดึกล่ะ”
“จ๊ะน้องรัก แล้วพี่ชายจะซื้อของมาฝากนะ ^O^”
“-_-”
พี่ตี๋ปั้นหน้ายิ้มก่อนจะขับรถออกจากโรงเรียนไป คำพูดเมื่อกี้ชวนสยิวชะมัด ‘น้องรัก’ ร้อยวันพันปีพี่ชายฉันเคยพูดซะที่ไหนล่ะ ดูๆก็รู้ว่ามันสร้างภาพ =_=;
“คนนั้นใครอ่ะ แฟนแตมเหรอ”
“ฉันว่าไม่ใช่หรอกมั้ง ยัยนั่นน่ะขี้เหร่จะตาย”
“เห็นด้วยๆ”
เสียงผู้หญิงกลุ่มนึงกำลังนินทาฉัน =_= เฮ้อ ช่างเถอะ ยัยพวกนี้ไม่นินทาคนอื่นแล้วอยู่ไม่สุขล่ะมั้ง จะว่าไปฉันเองก็ชินซะแล้วล่ะนะ
“แตมจ๋า ทางนี้ๆ”
ดาวโบกมือเรียกฉัน ลูกแพรก็อยู่ด้วยนี่นา ทำไมสองคนนี้มาเช้าจังเลยแฮะ
“หวัดดี ดาว ลูกแพร”
“แตม วันเสาร์แกต้องไปให้ได้นะ +O+”
ลูกแพรพูดพลางทำตาเป็นประกาย -_-;; จะว่าไปเรื่องนั้นฉันก็ยังไม่ได้คิดเลยแฮะ เอ้อ! ลืมไปเลย อาทิตย์หน้าฉันจะต้องสอบจุดประสงค์แล้วนี่นา
“ฉันว่าเอาไว้ก่อนเถอะ อาทิตย์หน้าก็มีสอบจุดประสงค์ด้วย ฉันต้องอ่านหนังสือนะ =_=”
“ถึงแกไม่อ่านแกก็ได้ที่ 1 อยู่ดีนั่นแหละน่า ฉันอิจฉาแกจัง สอบทีไรได้ท๊อปเกือบทุกวิชา”
ดาวพูดแบบอิจฉาเล็กๆ ก็อย่างว่าแหละ คนเรามันก็ต้องมีข้อดีกันบ้าง อย่างฉันไง ถึงจะไม่สวยแต่ว่าฉันน่ะได้ที่ 1 ของห้องเกือบทุกปีเลยล่ะ ภูมิใจๆ >_<
“น่านะ ไปด้วยกันเหอะ โลกจะได้รับรู้ว่าความจริงแล้วแกน่ารักขนาดไหน!!”
ลูกแพรพูดพลางเขย่าไหล่ฉัน อืม ฉันจะไปดีหรือไม่ไปดีล่ะ =_=;; แต่ว่าอาทิตย์หน้าฉันต้องสอบ...
“ขอคิดดูก่อนนะ”
“โธ่ แตมอ่ะ TOT”
“ไปเข้าแถวกันดีกว่านะ ^O^;”
ฉันเปลี่ยนเรื่องพลางเดินนำดาวกับแพรวิ่งไปเข้าแถว เอ๊ะ ผู้ชายคนนั้น คนที่ฉันเจอเขาที่ร้านไอศกรีมนี่นา O_O
โครม!!
เพราะมัวแต่มองหน้าผู้ชายคนนั้นเลยเดินชนเสาซะได้ T^T ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฉันอายแค่ไหน โธ่พระเจ้า ทำไมกลั่นแกล้งฉันอย่างนี้ล่ะ!??
“นี่เธอ เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย”
ผู้ชายคนนั้นถามฉัน โอ้โห พอยิ่งดูใกล้ๆก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาหน้าตาดีเอามากๆเลยแฮะ
“นี่ ฉันถามก็ตอบสิ -_-^”
“เอ่อ.. ไม่เป็นไร”
ฉันตอบด้วยท่าทางเอ๋อๆ ในขณะที่หมอนั่นมองฉันด้วยสีหน้าสมเพช =_=^ อะไรกันเนี่ย!? ทำหน้าแบบนี้มันหาเรื่องกันชัดๆ
“แตม เป็นอะไรรึเปล่า!?”
ดาวที่วิ่งตามมาทีหลังเดินเข้ามาหาฉัน ก่อนจะหันหน้าไปมองหมอนั่นแบบสงสัย
“นายแกล้งเพื่อนฉันเหรอ -_-++”
“เปล่า ยัยซื่อบื้อนี่เดินชนเสาเองต่างหาก”
“-_-^”
อะไรนะ ยัยซื่อบื้องั้นเหรอ!? เฮ้อให้ตายสิ ปากแบบนี้คงต้องจับใส่ตะกร้อครอบปากซะแล้วล่ะมั้ง -_-^^ โธ่เว้ย ปกติฉันไม่ค่อยโกรธใครนะ แต่ถ้าฉันโกรธขึ้นมาล่ะใครก็หยุดฉันไม่อยู่
“ดาวไปเหอะ เขาเข้าแถวกันหมดแล้วนะ”
ฉันพูดจบก็ลากดาวออกมาจากตรงนั้น ดาวมองหน้าหมอนั่นอย่างไม่ค่อยชอบขี้หน้าก่อนจะเดินตามฉันมาอย่างว่าง่าย
ทันทีที่เข้าห้องเรียน ดาวกับลูกแพรก็หันหน้ามาหาฉันทันที =_=+
“นี่แตม เธอเดินชนเสาจริงๆเหรอ”
“อืม -_-”
“คิกๆๆ >O<”
ดาวหัวเราะนิดๆ แต่พอฉันหันไปเหล่ตาใส่ดาวก็หยุดหัวเราะก่อนจะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ -O-;
“แล้วเขาหาเรื่องเธอรึเปล่า”
ลูกแพรถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงเป็นใย ความจริงแค่หมอนั่นอ้าปากด่าฉันก็แทบจะแย่แล้วล่ะ =_=+
“เปล่า”
“เขาน่ารักดีเนอะ ^O^”
“-_-”
“นั่นแทวอนห้องศิลป์คำนวณไง เธอไม่รู้จักเหรอ?”
(- - ) ( - -) (- - ) ( - -) ฉันส่ายหน้า ในขณะที่ดาวกับลูกแพรทำหน้าปลงๆ =_=;;
“แหงอยู่แล้วล่ะ ยัยแตมน่ะเด็กเรียนจะตาย คงไม่ได้สนใจหรอก”
ดาวพูดขึ้น ใช่แล้ว ถูกเผงเลย!! ฉันไม่มีเวลาไปสนเรื่องของคนพรรค์นั้นหรอก -_-++
“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ หมอนั่นชื่อแทวอนหรอ O_O”
ฉันหันไปถามลูกแพร ลูกแพรพยักหน้าก่อนจะยิ้มให้ฉัน
“ใช่ เขาเป็นลูกครึ่งเกาหลี-ไทยน่ะ แม่เขาเป็นคนเกาหลี ส่วนพ่อเป็นคนไทย”
อืม ลูกครึ่งเกาหลี-ไทย ชื่อแทวอน มิน่าหล่อหมอนั่นถึงได้ขาวจั๊วขนาดนี้ แต่ก็อย่างว่าแหละ ชื่อแทวอนนี่ก็วอนจริงๆด้วยแฮะ =_=^
“เฮ้ย อาจารย์มาแล้ว!!!”
เสียงของเอ้ ขาเม้าท์ในห้องตะโกนลั่น และแล้วอีกสามวินาทีต่อมา ห้องทั้งห้องก็เงียบเป็นเป่าสาก -O-
“นักเรียนทุกคนทำความเคารพ”
สิ้นเสียงหัวหน้าห้อง นักเรียนทุกคนก็ยืนขึ้นสวัสดีขึ้นครู จะว่าไป รู้สึกว่าวันนี้ครูประจำชั้นห้องนี้จะแปลกไปแฮะ =_=+ ปกติจะน่ากลัวกว่านี้นี่นา
“นักเรียนคะ วันนี้คุณครูมีข่าวจะแจ้งให้ทราบ”
เงียบ... ห้องทั้งห้องพร้อมใจกันเงียบ ครูกระแอ่มนิดหน่อยก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา หยึย ช่างน่ากลัวอะไรเช่นนี้ TOT
“วันอาทิตย์นี้ทางโรงเรียนของเราจะจัดงาน MEETING FAIR ซึ่งจะเป็นงานสำหรับนักเรียนมัธยมปลายเท่านั้น เวลา 18.00 น. เป็นต้นไปนะคะนักเรียน ส่วนเรื่องการสอบจุดประสงค์ในวันจันทร์หน้านี้ จะเลื่อนไปเป็นวันศุกร์แทนนะคะ”
พอคุณครูประจำชั้นพูดจบ นักเรียนทุกคนก็เฮกันลั่นห้อง =_=^ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อล่ะว่าห้องฉันเป็นห้องเด็กวิทย์คัดสรร
ขนาดว่าคัดสรรแล้วนะเนี่ย ถ้าไม่คัดสรรจะขนาดไหน คิดดูเอาเอง
$.+*~*+.$ T@lk Corner $.+*~*+.$
มาอัพแร้นนน มาอัพตอนที่ 2 แร้นนจ้า >_<
เมื่อวานเป็นอะไรไม่รู้ กดแก้ไขตอนที่1 ไปๆมาๆตอนมันหายไปซะงั้น อัพไว้เต็มหน้าเหลืออยู่จึ๋งนึง -_-\" เราก้อเลยต้องมานั่งอัพใหม่ เฮ้อออ เหนื่อยจริงๆเลยค่ะ T^T
เปิดเทอมกันแล้วตั้งใจเรียนกันเยอะๆนะคะ ^^\" เราก็ต้องตั้งใจเรียนแล้วเหมือนกัน (เมื่อวานยังนั่งวาดรูปในห้องเรียนอยู่เลยไม่ใช่เรอะ -_-^) หุหุ แต่ก็อย่าลืมมาอ่านเรื่องของเราน้า จะรอทุกๆคนเลยจ้า
ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะถูกใจทุกคนรึเปล่า ตอนนี้พระเอกของเราก็ปรากฏตัวออกมาแว้ววว >///< เป็นไงบ้างคะ เปลี่ยนแนวไปเลยล่ะสิ.. แบบนี้ล่ะปากจัดของจริงเลย -_- ขนาดนักเขียนเองยังแอบกลัวว่านักอ่านจะไม่ชอบแทวอนเลยนะเนี่ย เหอๆ~~ ยังไงก็ติดตามต่อไปแล้วกันค่ะ ว่าเฌอแตม นางเอกของเรา จะไปเกี่ยวข้องกับหนุ่มลูกครึ่งเกาหลี-ไทยอย่างแทวอนได้อย่างไร?? เหอๆๆๆๆ
อ้อ! แล้วก็อยากจะถามความคิดเห็นหน่อยนะคะ ชอบตัวละครไหนมากที่สุดเอ่ย..? ถ้าถามนักเขียนล่ะก้อตอบได้เต็มปากเลยว่าชอบอาตี๋ค่ะ >O< เขาเป็นพี่ชายที่รักน้องสาวดีนะเราว่า อิอิอิ
เม้นท์กันเยอะๆนะคะ อยากรู้ความคิดเห็น (โหวตด้วยยิ่งดีค่ะ >_<) ถ้าเรื่องนี้มีอะไรผิดพลาดก็แนะนำด้วยนะคะ ยังไงก้อขอฝากเรื่องนี้ไว้ในซอกฟัน เอ๊ย! ซอกใจของทุกท่านด้วยนะคร้า~~
รักนักอ่านเหมือนเดิมนะคะ..
$akura_Angle
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น