ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 : ปะทะนายตัวร้าย OoO
“...O_O”
ฉันหันไปตามเสียงข้างหลัง ยูกิคุงยืนทำหน้าจริงจังแบบที่ฉันไม่เคยจะเห็นอีกตั้งแต่ย้ายโรงเรียนตอน ม.1 ฉันทำหน้าไม่ถูก เมื่อถูกยูกิคุงมองฉันไม่วางตา =_=^ หุหุ คิดแล้วเขิน......
“เอ่อ.. หมายความว่าไง -_-”
“ถ้าฉันจะขอโอกาสเธออีกซักครั้ง จะได้ไหมล่ะ?”
“คือ..ฉัน”
หัวใจฉันสั่นรัว.. ตอนนี้มันเต้นไม่เป็นจังหวะซะแล้ว ความหวั่นไหวดันทุรังเข้ามาในอกฉันอีกครั้ง ส่วนเพื่อนๆของฉันนี่จ้องยูกิกันไม่วางตาเลย -_-“
“เราเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ ^^”
ฉันพูดไปพลางยิ้มแก้เก้อ.. ฉันคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วที่ฉันจะทำในตอนนี้ ส่วนยูกิทำหน้าเศร้าๆลงเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าสบตาฉัน
“ไม่.. ฉันจะต้องทำให้เธอรักฉันให้ได้”
“O_O”
ฉันพูดไม่ออก.. ได้แต่ยืนมองยูกิคุงเดินออกไป -_-“ นี่มันอะไรกันเนี่ย!?! ดูท่าทางคำทำนายนั่นจะเป็นเรื่องจริงซะแล้ว!!!
แต่ว่านะ.. จะให้ฉันรีบตัดสินใจได้ยังไงกันล่ะ -_-; ก็ฉันยังมีโอกาสเลือกอีกตั้ง 2 คนนี่นา ^O^
“โอ้โห.. ซากุระ เธอนี่เสน่ห์แรงจริงๆ OoO”
“นั่นน่ะสิ ในที่สุดเพื่อนเราก็ขายออกซะที ^^;”
“เธอหมายความว่าไงน่ะคิซามิ -_-^”
“แหมๆ ฉันพูดเล่นน่า ทำจริงจังไปได้”
ตลอดคาบเรียนช่วงบ่ายนั้น.. ฉันแทบจะเรียนไม่รู้เรื่องเลย T^T จิตใจของฉันมัวแต่ไปนึกถึงคำพูดของยูกิคุง และเวลาเรียนฉันก็เกร็งกับสายตาของยูกิคุงที่นั่งอยู่ข้างหลังฉันด้วย -_-; แถมยังมีสายตาพวกผู้หญิงในห้องที่มองมาทางฉันแบบอิจฉาๆอีกด้วยล่ะ
พวกนั้นคงจะคิดกันในใจว่า ยูกิคุงอาจจะซื่อบื้อถึงขนาดมาชอบฉันก็ได้.. แต่ ทำไงได้ล่ะ ^O^ ก็ฉันน่ารักนี่นา หุหุหุ อ่านะ หลงตัวเองอีกแล้ว >_<
“มาซาโยะ ซากุระ ฉันกลับก่อนนะ”
หลังจากเลิกเรียน คิซามิก็พูดกับฉันและมาซายะอย่างเร่งรีบ.. เหตุผลที่เพื่อนสาวของฉันรีบกลับนั่นก็คือ ครอบครัวของเธอจะไปเลี้ยงฉลองที่พี่สาวของคิซามิสอบติดมหาลัยของรัฐบาลนั่นเอง
“จ้ะ บาย”
ฉันกับมาซาโยะประสานเสียงกันตอบ.. คิซามิยิ้มให้พวกเราก่อนจะวิ่งไปหน้าโรงเรียนทันที -_-“
“ฉันก็จะรีบกลับเหมือนกัน.. จะไปซื้อเสื้อน่ะ ที่เมื่อวานเดินผ่าน.. แต่เงินไม่พอ ก็เลยกะว่าจะไปซื้อวันนี้แทน ^^;”
และนี่คืออีกเหตุผลหนึ่งของมาซาโยะ.. ที่จะต้องรีบกลับก่อน
“ซากุระจะไปด้วยกันมั้ยล่ะ?”
“ไม่ล่ะ วันนี้เวรฉันทำอาหารเย็น ^O^”
“อือ.. อย่าลืมซื้อยาไปด้วยล่ะ”
“ทำไมหรอ O_O”
“ก็เผื่ออาหารเป็นพิษไง ^O^”
“จะไปซื้อเสื้อก็รีบไปเลยไป -_-^”
ฉันทำหน้างอน.. มาซาโยะหัวเราะร่วนจนตัวงอเหมือนกุ้งเวลาโดนทอด -_-“ ก่อนที่เธอจะหอบร่างอันบอบบางออกนอกรั้วโรงเรียนไปอย่างรวดเร็ว
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
และสุดท้าย.. สาวน้อยน่ารักอย่างฉัน ก็ต้องเดินกลับบ้านเองตามลำพัง T^T
เฮ้อ.. แต่ฉันว่ามันก็โรแมนติกดีออกนะ ^^; ช่วงทางเดินจากโรงเรียนจะมีต้นซากุระบานอยู่หลายต้น.. ฉันชอบดอกซากุระมากๆเลยล่ะ คงเป็นเพราะมันเหมือนกับชื่อของฉันล่ะมั้ง หุหุ
ตอนนี้มาคิดๆดูแล้ว ฉันรู้สึกว่าตัวเองเหมือนนางเอกในมิวสิกวีดีโอไม่มีผิดเลย คิกๆ ^O^
อ๊ายยย~ โรแมนติกจังเลยอ่า >O<
ฉันเดินผ่านหน้าร้านดูดวงที่เมื่อวานฉันเพิ่งเข้าไปดู.. วันนี้ปิดไปซะแล้ว สงสัยว่าแม่หมอคงไม่อยู่.. แต่พอเดินผ่านฉันก็อดนึกถึงคำทำนายเมื่อวานอีกครั้งไม่ได้.....
‘ดวงเธอบอกว่า.. เธอมีโอกาสได้เข้าไปเกี่ยวพันกับหนุ่มป็อปถึง 3 คนเชียวนะ’
น้ำเสียงของแม่_หมอ_ยังคงกังวานอยู่ในโสตประสาทของฉัน ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันคงจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากๆเลยล่ะ โฮะๆๆๆ ^O^
ปึ่ก.......
แผละ
เสียงแรกเป็นเสียงเดินชน.. ส่วนเสียงที่สอง เป็นเสียงของไอศกรีมโคนที่ร่วงลงบนพื้น -_-“
“เฮ้ย!!! O_O”
“เอ่อ.. ฉัน ขอโทษค่ะ T^T”
“โธ่เว้ย.. ฉันยังกินได้ไม่ถึงครึ่งเลย -_-;”
“ขอโทษจริงๆค่ะ TT_TT”
ทันทีที่ฉันพูดจบ.. ฉันกับเขาก็ประสานสายตากันโดยไม่ได้ตั้งใจ O_O โอ้วพระเจ้า!! เขาเป็นคนหรือเทพบุตรจำแลงลงมานะ ใบหน้าขาวใส สิวแทบจะไม่มีเลยซักเม็ด.. ผิดขาวกำลังดี คิ้วเข้มพอประมาณ ดวงตาคมดูมีเสน่ห์ จมูกก็โด่งกำลังดี ปากก็สวยได้รูป และยังมีทรงผมที่ดูเท่ห์ขนาดนั้นอีก อ๊ากก~ OoO แถมขนาดตอนเขาทำหน้าเอ๋อแบบนี้ยังดูน่ารักเลยง่ะ >O<
“นี่เธอ -_-“ ไม่ทราบว่าจะยืนมองหน้าฉันอีกนานไหม?”
สติฉันกลับเข้าร่างทันที.. O_O อ๊ะ.. เครื่องแบบโรงเรียนฉันนี่นา แสดงว่านายนี่ก็อยู่โรงเรียนเดียวกับฉันน่ะสิ -_-+ แล้วทำไมฉันไม่คุ้นหน้านายนี่เลยล่ะ
“ขอโทษค่ะ”
“ขอโทษแล้วไอศกรีมฉันล่ะ -_-^ ไปซื้อมาใช้ฉันด้วย”
โอ้ววว!! พระเอกที่ฉันมองไว้เมื่อตะกี้นี้สลายหายไปในพริบตา.. ไม่อยากจะเชื่อว่าอีตานี่จะงกขนาดนี้ -_-; นี่ไม่ใช่พระเอกแล้ววว.. นี่มันนายวายร้ายชัดๆ >O<
“อะไรนะ OoO เมื่อกี้นายกินไปหน่อยนึงแล้วนี่”
ฉันอารมณ์เสียแล้วนะ!! แบบนี้ไม่ยุติธรรมเลย -_-^
“แต่เธอทำไอศกรีมฉันตกพื้น -_-^^”
“มันเป็นอุบัติเหตุต่างหาก”
“เธอเป็นคนทำ!!”
“ฉันเปล่า -_-;”
“เธอนั่นแหละ -_-^^”
“เปล่าซะหน่อย!!!”
“ไปซื้อใช้คืนฉันเดี๋ยวนี้เลย!!”
“ไม่”
เรื่องอะไรฉันจะยอมให้นายนี่เอาเปรียบฉันล่ะ.. เชอะ รังแกสาวน้อยน่ารักอย่างฉัน แย่ที่สุดเลย >_<
“งั้นหารกันคนละครึ่ง”
อะไรนะ!! คิดดูสิอะไรจะงกขนาดนั้น.. O_O วันนี้นี่มันอะไรกันเนี่ย!?!
“..-_-;”
“นี่เธอ!! แบบนี้ยุติธรรมสุดๆแล้วนะ”
ยุติธรรมงั้นเหรอ!?! OoO นายคิดว่าแบบนี้ยุติธรรมแล้วงั้นรึ!!!
“......”
“ความจริงมันเป็นความผิดเธอนะ!! -_-^”
ถ้าทางเขาจะเริ่มโมโหฉันแล้ว.. โอเคก็ได้ ถือว่าช่วยหนุ่มหล่อผู้หิวโหยไอศกรีมก็แล้วกัน ^O^
“อืม -_-;”
และแล้วสรุปก็คือ ฉันต้องจ่ายเงิน 50 เยนให้นายนั่นไปซื้อไอศกรีมแท่งใหม่ โดยเราหารกันออกคนละครึ่ง
บ้าชะมัด! ทั้งๆที่ช่วงนี้ฉันยิ่งกระเป๋าแฟบอยู่ ตอนนี้ไม่ว่าเงินกี่เยนก็ย่อมสำคัญกับฉันอยู่แล้ว TT^TT
“อืม.. เธอไปได้แล้ว”
“นี่นาย!! มีสิทธิ์อะไรมาไล่ฉัน -_-^”
“ก็หมดธุระของเธอแล้วนี่ หรือจะอยู่ดูฉันกินไอศกรีมต่อ? ติดใจความหล่อของฉันหรือไง ^O^”
ง่ะ.. หลงตัวเองที่สุด >O< ฉันไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่าพวกคนหล่อๆจะเป็นแบบนี้กันทุกคน หวังว่าคงไม่เป็นแบบนี้กันหมดหรอกนะ
“ใครติดใจความหล่อของนาย!! อย่ามาพูดมั่วๆนะ -_-^”
ฉันพยายามเก็บอาการสนใจเอาไว้ข้างใน.. เย็นไว้ๆ ถ้าฉันเผลอไปแสดงออกว่าสนใจนายวายร้ายนี่ นายนั่นต้องหัวเราะฉันแน่เลย TT_TT
“ก็เธอไง.. แหมเมื่อกี้มองฉันตาเป็นมันเลยนี่นา ^O^”
“มันจะมากไปแล้วนะ -_-^^ ไปดีกว่า..ฉันไม่อยากอยู่ใกล้ๆคนอย่างนาย”
ความจริงแล้วฉันก็อยากอยู่ใกล้ๆนายหรอกนะถ้านายปากดีกว่านี้.. หุหุหุ ^O^ แต่สุดท้ายฉันก็เดินกระทืบเท้าออกไปอย่างไม่พอใจเท่าไรนัก
“ฮ่าๆๆ ท่าเดินเธอเหมือนสัตว์ประหลาดเลย”
“นายว่าไงนะ >O<”
“ก็อย่างที่บอกนั่นแหละ ฮ่าๆๆ”
นายวายร้ายหัวเราะจนตัวงอ.. ยิ้มที่เผยให้เห็นฝันขาวๆของเขา มันช่างเท่ห์ระเบิดอะไรอย่างนี้นะ O_O
ไม่ๆๆ นี่ไม่ใช่เวลาจะมีคิดเรื่องนี้ เพราะนายนั่นกำลังขำฉัน ขำท่าเดินของฉัน... OoO อ๊ายยยยย ฉันไม่ใช่ตัวตลกนะ!!! >O<
“ฉันไม่อยากจะพูดกับนายแล้ว T^T”
ฉันวิ่งหนีไปด้วยมาดนางเอกที่เคยจำมาจากหนังสือการ์ตูน -_-; นายนั่นหัวเราะก๊ากอีกรอบ ก่อนจะตะโกนตามหลังฉันมาประโยคหนึ่งว่า....
“พรุ่งนี้ที่โรงเรียนเจอกัน!!”
@@@@ ตอนที่ 3 มาแล้ววววจ้า >O< ขอบคุณทุกๆคนที่โพสท์มาเป็นกำลังใจให้นะคะ @@@@
ยังไงถ้าชอบก้อช่วยโหวตให้ด้วยนะคะ ^^\" แล้วก็จะถามว่า อยากให้มีการแนะนำตัวละครรึเปล่า แบบว่าจะได้เจาะลึกข้อมูลของตัวละครแต่ละคนน่ะคะ
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ พบกันตอนที่ 4 ค่ะ ^O^ - ~AeAeChaN~
ฉันหันไปตามเสียงข้างหลัง ยูกิคุงยืนทำหน้าจริงจังแบบที่ฉันไม่เคยจะเห็นอีกตั้งแต่ย้ายโรงเรียนตอน ม.1 ฉันทำหน้าไม่ถูก เมื่อถูกยูกิคุงมองฉันไม่วางตา =_=^ หุหุ คิดแล้วเขิน......
“เอ่อ.. หมายความว่าไง -_-”
“ถ้าฉันจะขอโอกาสเธออีกซักครั้ง จะได้ไหมล่ะ?”
“คือ..ฉัน”
หัวใจฉันสั่นรัว.. ตอนนี้มันเต้นไม่เป็นจังหวะซะแล้ว ความหวั่นไหวดันทุรังเข้ามาในอกฉันอีกครั้ง ส่วนเพื่อนๆของฉันนี่จ้องยูกิกันไม่วางตาเลย -_-“
“เราเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ ^^”
ฉันพูดไปพลางยิ้มแก้เก้อ.. ฉันคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วที่ฉันจะทำในตอนนี้ ส่วนยูกิทำหน้าเศร้าๆลงเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าสบตาฉัน
“ไม่.. ฉันจะต้องทำให้เธอรักฉันให้ได้”
“O_O”
ฉันพูดไม่ออก.. ได้แต่ยืนมองยูกิคุงเดินออกไป -_-“ นี่มันอะไรกันเนี่ย!?! ดูท่าทางคำทำนายนั่นจะเป็นเรื่องจริงซะแล้ว!!!
แต่ว่านะ.. จะให้ฉันรีบตัดสินใจได้ยังไงกันล่ะ -_-; ก็ฉันยังมีโอกาสเลือกอีกตั้ง 2 คนนี่นา ^O^
“โอ้โห.. ซากุระ เธอนี่เสน่ห์แรงจริงๆ OoO”
“นั่นน่ะสิ ในที่สุดเพื่อนเราก็ขายออกซะที ^^;”
“เธอหมายความว่าไงน่ะคิซามิ -_-^”
“แหมๆ ฉันพูดเล่นน่า ทำจริงจังไปได้”
ตลอดคาบเรียนช่วงบ่ายนั้น.. ฉันแทบจะเรียนไม่รู้เรื่องเลย T^T จิตใจของฉันมัวแต่ไปนึกถึงคำพูดของยูกิคุง และเวลาเรียนฉันก็เกร็งกับสายตาของยูกิคุงที่นั่งอยู่ข้างหลังฉันด้วย -_-; แถมยังมีสายตาพวกผู้หญิงในห้องที่มองมาทางฉันแบบอิจฉาๆอีกด้วยล่ะ
พวกนั้นคงจะคิดกันในใจว่า ยูกิคุงอาจจะซื่อบื้อถึงขนาดมาชอบฉันก็ได้.. แต่ ทำไงได้ล่ะ ^O^ ก็ฉันน่ารักนี่นา หุหุหุ อ่านะ หลงตัวเองอีกแล้ว >_<
“มาซาโยะ ซากุระ ฉันกลับก่อนนะ”
หลังจากเลิกเรียน คิซามิก็พูดกับฉันและมาซายะอย่างเร่งรีบ.. เหตุผลที่เพื่อนสาวของฉันรีบกลับนั่นก็คือ ครอบครัวของเธอจะไปเลี้ยงฉลองที่พี่สาวของคิซามิสอบติดมหาลัยของรัฐบาลนั่นเอง
“จ้ะ บาย”
ฉันกับมาซาโยะประสานเสียงกันตอบ.. คิซามิยิ้มให้พวกเราก่อนจะวิ่งไปหน้าโรงเรียนทันที -_-“
“ฉันก็จะรีบกลับเหมือนกัน.. จะไปซื้อเสื้อน่ะ ที่เมื่อวานเดินผ่าน.. แต่เงินไม่พอ ก็เลยกะว่าจะไปซื้อวันนี้แทน ^^;”
และนี่คืออีกเหตุผลหนึ่งของมาซาโยะ.. ที่จะต้องรีบกลับก่อน
“ซากุระจะไปด้วยกันมั้ยล่ะ?”
“ไม่ล่ะ วันนี้เวรฉันทำอาหารเย็น ^O^”
“อือ.. อย่าลืมซื้อยาไปด้วยล่ะ”
“ทำไมหรอ O_O”
“ก็เผื่ออาหารเป็นพิษไง ^O^”
“จะไปซื้อเสื้อก็รีบไปเลยไป -_-^”
ฉันทำหน้างอน.. มาซาโยะหัวเราะร่วนจนตัวงอเหมือนกุ้งเวลาโดนทอด -_-“ ก่อนที่เธอจะหอบร่างอันบอบบางออกนอกรั้วโรงเรียนไปอย่างรวดเร็ว
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
และสุดท้าย.. สาวน้อยน่ารักอย่างฉัน ก็ต้องเดินกลับบ้านเองตามลำพัง T^T
เฮ้อ.. แต่ฉันว่ามันก็โรแมนติกดีออกนะ ^^; ช่วงทางเดินจากโรงเรียนจะมีต้นซากุระบานอยู่หลายต้น.. ฉันชอบดอกซากุระมากๆเลยล่ะ คงเป็นเพราะมันเหมือนกับชื่อของฉันล่ะมั้ง หุหุ
ตอนนี้มาคิดๆดูแล้ว ฉันรู้สึกว่าตัวเองเหมือนนางเอกในมิวสิกวีดีโอไม่มีผิดเลย คิกๆ ^O^
อ๊ายยย~ โรแมนติกจังเลยอ่า >O<
ฉันเดินผ่านหน้าร้านดูดวงที่เมื่อวานฉันเพิ่งเข้าไปดู.. วันนี้ปิดไปซะแล้ว สงสัยว่าแม่หมอคงไม่อยู่.. แต่พอเดินผ่านฉันก็อดนึกถึงคำทำนายเมื่อวานอีกครั้งไม่ได้.....
‘ดวงเธอบอกว่า.. เธอมีโอกาสได้เข้าไปเกี่ยวพันกับหนุ่มป็อปถึง 3 คนเชียวนะ’
น้ำเสียงของแม่_หมอ_ยังคงกังวานอยู่ในโสตประสาทของฉัน ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันคงจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากๆเลยล่ะ โฮะๆๆๆ ^O^
ปึ่ก.......
แผละ
เสียงแรกเป็นเสียงเดินชน.. ส่วนเสียงที่สอง เป็นเสียงของไอศกรีมโคนที่ร่วงลงบนพื้น -_-“
“เฮ้ย!!! O_O”
“เอ่อ.. ฉัน ขอโทษค่ะ T^T”
“โธ่เว้ย.. ฉันยังกินได้ไม่ถึงครึ่งเลย -_-;”
“ขอโทษจริงๆค่ะ TT_TT”
ทันทีที่ฉันพูดจบ.. ฉันกับเขาก็ประสานสายตากันโดยไม่ได้ตั้งใจ O_O โอ้วพระเจ้า!! เขาเป็นคนหรือเทพบุตรจำแลงลงมานะ ใบหน้าขาวใส สิวแทบจะไม่มีเลยซักเม็ด.. ผิดขาวกำลังดี คิ้วเข้มพอประมาณ ดวงตาคมดูมีเสน่ห์ จมูกก็โด่งกำลังดี ปากก็สวยได้รูป และยังมีทรงผมที่ดูเท่ห์ขนาดนั้นอีก อ๊ากก~ OoO แถมขนาดตอนเขาทำหน้าเอ๋อแบบนี้ยังดูน่ารักเลยง่ะ >O<
“นี่เธอ -_-“ ไม่ทราบว่าจะยืนมองหน้าฉันอีกนานไหม?”
สติฉันกลับเข้าร่างทันที.. O_O อ๊ะ.. เครื่องแบบโรงเรียนฉันนี่นา แสดงว่านายนี่ก็อยู่โรงเรียนเดียวกับฉันน่ะสิ -_-+ แล้วทำไมฉันไม่คุ้นหน้านายนี่เลยล่ะ
“ขอโทษค่ะ”
“ขอโทษแล้วไอศกรีมฉันล่ะ -_-^ ไปซื้อมาใช้ฉันด้วย”
โอ้ววว!! พระเอกที่ฉันมองไว้เมื่อตะกี้นี้สลายหายไปในพริบตา.. ไม่อยากจะเชื่อว่าอีตานี่จะงกขนาดนี้ -_-; นี่ไม่ใช่พระเอกแล้ววว.. นี่มันนายวายร้ายชัดๆ >O<
“อะไรนะ OoO เมื่อกี้นายกินไปหน่อยนึงแล้วนี่”
ฉันอารมณ์เสียแล้วนะ!! แบบนี้ไม่ยุติธรรมเลย -_-^
“แต่เธอทำไอศกรีมฉันตกพื้น -_-^^”
“มันเป็นอุบัติเหตุต่างหาก”
“เธอเป็นคนทำ!!”
“ฉันเปล่า -_-;”
“เธอนั่นแหละ -_-^^”
“เปล่าซะหน่อย!!!”
“ไปซื้อใช้คืนฉันเดี๋ยวนี้เลย!!”
“ไม่”
เรื่องอะไรฉันจะยอมให้นายนี่เอาเปรียบฉันล่ะ.. เชอะ รังแกสาวน้อยน่ารักอย่างฉัน แย่ที่สุดเลย >_<
“งั้นหารกันคนละครึ่ง”
อะไรนะ!! คิดดูสิอะไรจะงกขนาดนั้น.. O_O วันนี้นี่มันอะไรกันเนี่ย!?!
“..-_-;”
“นี่เธอ!! แบบนี้ยุติธรรมสุดๆแล้วนะ”
ยุติธรรมงั้นเหรอ!?! OoO นายคิดว่าแบบนี้ยุติธรรมแล้วงั้นรึ!!!
“......”
“ความจริงมันเป็นความผิดเธอนะ!! -_-^”
ถ้าทางเขาจะเริ่มโมโหฉันแล้ว.. โอเคก็ได้ ถือว่าช่วยหนุ่มหล่อผู้หิวโหยไอศกรีมก็แล้วกัน ^O^
“อืม -_-;”
และแล้วสรุปก็คือ ฉันต้องจ่ายเงิน 50 เยนให้นายนั่นไปซื้อไอศกรีมแท่งใหม่ โดยเราหารกันออกคนละครึ่ง
บ้าชะมัด! ทั้งๆที่ช่วงนี้ฉันยิ่งกระเป๋าแฟบอยู่ ตอนนี้ไม่ว่าเงินกี่เยนก็ย่อมสำคัญกับฉันอยู่แล้ว TT^TT
“อืม.. เธอไปได้แล้ว”
“นี่นาย!! มีสิทธิ์อะไรมาไล่ฉัน -_-^”
“ก็หมดธุระของเธอแล้วนี่ หรือจะอยู่ดูฉันกินไอศกรีมต่อ? ติดใจความหล่อของฉันหรือไง ^O^”
ง่ะ.. หลงตัวเองที่สุด >O< ฉันไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่าพวกคนหล่อๆจะเป็นแบบนี้กันทุกคน หวังว่าคงไม่เป็นแบบนี้กันหมดหรอกนะ
“ใครติดใจความหล่อของนาย!! อย่ามาพูดมั่วๆนะ -_-^”
ฉันพยายามเก็บอาการสนใจเอาไว้ข้างใน.. เย็นไว้ๆ ถ้าฉันเผลอไปแสดงออกว่าสนใจนายวายร้ายนี่ นายนั่นต้องหัวเราะฉันแน่เลย TT_TT
“ก็เธอไง.. แหมเมื่อกี้มองฉันตาเป็นมันเลยนี่นา ^O^”
“มันจะมากไปแล้วนะ -_-^^ ไปดีกว่า..ฉันไม่อยากอยู่ใกล้ๆคนอย่างนาย”
ความจริงแล้วฉันก็อยากอยู่ใกล้ๆนายหรอกนะถ้านายปากดีกว่านี้.. หุหุหุ ^O^ แต่สุดท้ายฉันก็เดินกระทืบเท้าออกไปอย่างไม่พอใจเท่าไรนัก
“ฮ่าๆๆ ท่าเดินเธอเหมือนสัตว์ประหลาดเลย”
“นายว่าไงนะ >O<”
“ก็อย่างที่บอกนั่นแหละ ฮ่าๆๆ”
นายวายร้ายหัวเราะจนตัวงอ.. ยิ้มที่เผยให้เห็นฝันขาวๆของเขา มันช่างเท่ห์ระเบิดอะไรอย่างนี้นะ O_O
ไม่ๆๆ นี่ไม่ใช่เวลาจะมีคิดเรื่องนี้ เพราะนายนั่นกำลังขำฉัน ขำท่าเดินของฉัน... OoO อ๊ายยยยย ฉันไม่ใช่ตัวตลกนะ!!! >O<
“ฉันไม่อยากจะพูดกับนายแล้ว T^T”
ฉันวิ่งหนีไปด้วยมาดนางเอกที่เคยจำมาจากหนังสือการ์ตูน -_-; นายนั่นหัวเราะก๊ากอีกรอบ ก่อนจะตะโกนตามหลังฉันมาประโยคหนึ่งว่า....
“พรุ่งนี้ที่โรงเรียนเจอกัน!!”
@@@@ ตอนที่ 3 มาแล้ววววจ้า >O< ขอบคุณทุกๆคนที่โพสท์มาเป็นกำลังใจให้นะคะ @@@@
ยังไงถ้าชอบก้อช่วยโหวตให้ด้วยนะคะ ^^\" แล้วก็จะถามว่า อยากให้มีการแนะนำตัวละครรึเปล่า แบบว่าจะได้เจาะลึกข้อมูลของตัวละครแต่ละคนน่ะคะ
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ พบกันตอนที่ 4 ค่ะ ^O^ - ~AeAeChaN~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น