ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 : รักแรกของฉัน
    วันเปิดภาคเรียนวันแรกของฉัน.. ฉัน คาวาชิม่า ซากุระจัง คนนี้มาโรงเรียนด้วยมาดใหม่ T^T  ไม่อยากจะนึกว่าเพื่อนๆจะพูดกันอย่างไรถ้าเห็นขอบตาหมีแพนด้าของฉัน 
    ‘ซากุระ ไปทำอะไรมาน่ะ  ตางี้คล้ำเชียว’
    ‘แฟชั่นใหม่หรอยะ  สวยตายล่ะ  -O-’
    ‘มันช่างเข้ากับใบหน้าเธอซะจริงๆ ^O^’
    พอๆๆ ฉันไม่อยากจะคิด T^T  ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะว่าฉันมัวแต่คิดเรื่องคำทำนายนั่นอยู่น่ะสิ  เป็นใครๆก็ต้องตื่นเต้นทั้งนั้นแหละ  โดยเฉพาะคนที่ไม่ค่อยมีคนจีบอย่างฉัน  ก็นะ.. ฉันมันไม่สวย.. แล้วไง  แต่ยังไงฉันก็น่ารักอ่ะ >O<  เฮ้อ.. ฉันหลงตัวเองอีกแล้ว
    “อ้าวซากุระ  สวีสดีจ้า”
    คิซามิมาถึงโรงเรียนเป็นคนแรกในกลุ่มสามสาวของเรา  เธอยืนยิ้มหวานให้ฉันพลางโบกมือให้  ดูๆแล้วเหมือนพวกประกวดนางงามเลย  ‘ฉันรักเด็กค่ะ’ หุหุ -_-“
    “ดีจ้า  มาเช้าจังเลยนะ”
    “คนสวยก็มักจะมาเช้าแบบนี้แหละ ^O^”
    “จ้าๆ ^^”
    ทำไมฉันต้องรู้สึกไม่ค่อยชอบเลยนะเวลามีคนพูดว่า สวย.. -_-“  ก็แหงล่ะสิ  ฉันมันไม่สวยนี่นา
    “มาแล้วๆ”
    เสียงมาซาโยะดังมาแต่ไกล  เดินหนีบกระเป๋าด้วยแขนข้างซ้าย  พลางวิ่งมาทางฉันกับคิซามิด้วยมาดนักกีฬาโอลิมปิค -_-;;
    “ดีจ้า ^_^;;”
    ฉันกับคิซามิพูดทักขึ้นพร้อมกัน  แล้วหลังจากนั้นไม่นานเสียงออดก็ดังขึ้น  ถึงเวลาเข้าเรียนซะแล้ว T^T  เฮ้อๆๆ  แต่ว่าปีนี้จะมีนักเรียนใหม่รึเปล่าน้า ^^  ถ้ามีขอให้เป็นผู้ชายเถอะ  ยิ่งหล่อยิ่งดี ฮี่ฮี่  ^O^ อ่า.. รักษาภาพพจน์หน่อยสิ -_-“
    “วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก  มีนักเรียนใหม่จะมาอยู่ห้องเดียวกับเรา  นักเรียนดูแลเพื่อนใหม่ด้วยนะ”
    อาจารย์ทานากะ ครูประจำชั้นคนใหม่ของฉันพูดจบ  นักเรียนคนใหม่ก็เดินเข้ามา.. โอ้ววว  เขาเป็นผู้ชายซะด้วย  หน้าตาจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย >O<
    “สวัสดีครับ  ผม นาชิโอกะ ยูกิ ครับ  ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
    ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา  ท่าทางเป็นคนสุภาพยืนแนะนำตัวอยู่หน้าห้อง  เมื่อจบนักเรียนหญิงในห้องต่างก็กรี๊ดกร๊าดกันเสียงดัง  ยกเว้นฉัน O_O;;
    “ซากุระเป็นไรอ่ะ? ทำหน้าอึ้งเชียว”
    “คนนี้หล่อบาดใจเลยใช่มะ? ^O^”
    เพื่อนฉันสองคนที่นั่งข้างๆพลัดกันพูด.. แต่ฉันยังนั่งนิ่ง  ตาค้าง O_O เหมือนกับควบคุมตัวเองไม่ได้ไปชั่วขณะ  จนกระทั่งรู้ตัวอีกทีก็ตอนนี้เขาเอ่ยทักฉัน
    “ซากุระ  ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะ”
    “อะ..อือ  สบายดีเหรอ?”
    “ก็สบายดี ^^”
    “อือ..”
    “น่ารักขึ้นเยอะเลยนะ”
    “หา!?! OoO”
    “ฉันพูดจริงๆนะ”
    “อย่ามาโม้น่า  -_-”
    “ไม่ได้โม้ซะหน่อย”
    “เอาล่ะครับนักเรียน.. เรามาเริ่มเรียนกันเลยนะครับ  เริ่มแรกด้วยวิชาภาษาญี่ปุ่นนะครับ”
    โชคดีที่เสียงของครูประจำชั้นขัดขึ้นมา  ฉันจึงไม่ต้องหันหน้าไปคุยกับนายนั่นที่นั่งข้างหลังฉันอีก -.,- เฮ้อ.. ฉันจะทำยังไงต่อดีล่ะเนี่ย!!!!
                                                          -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
  “นี่ซากุระ.. ฉันถามอะไรหน่อยเหอะ -_-”
    คิซามินั่งลงบนม้าหินพร้อมๆกับฉันในเวลาพักช่วงเช้า  เธอทำหน้างุนงงสุดๆ  -_-“  ส่วนมาซาโยะก็ใจจดใจจ่อรอฟังคำพูดของฉันกับคิซามิ
  “ถามมาสิ”
  “ทำไมเธอถึงทำเหมือนไม่อยากคุยกับยูกิคุงเขาล่ะ -_-“ ดูท่าทางเขาก็น่ารักดีออกนี่นา”
  “นั่นสิ”
  มาซาโยะออกความเห็นร่วมอีกคน  ฉันทำหน้าอึกอักแบบไม่อยากจะบอก  แต่เมื่อเห็นสายตาอันน่ากลัวของเพื่อนๆก็คงต้องบอกออกมาอย่างไม่มีทางเลือก  TT.TT
  “ยูกิคุงน่ะ  เป็นรักแรกของฉัน.. แล้วฉันก็เคยอกหักเพราะเขามาแล้ว -_-”
  “จริงเหรอ?? O_O  ที่แท้ก็ถ่านไฟเก่านี่เอง”
  “เธอกลัวจะหวั่นไหวอีกรอบงั้นเหรอ?”
  “อือ.. ฉันน่ะไม่อยากเสียใจเพราะเขาอีกแล้ว”
  ฉันตอบออกไปตรงๆตามที่ใจคิด.. การที่ยูกิคุงมาอยู่ใกล้ๆฉันแบบนี้  มันอาจจะทำให้ฉันหวั่นไหวอีกครั้งก็ได้  ซึ่งฉันไม่ได้อยากเป็นอย่างนั้นเลยนี่นา -.,-
    “แต่ว่า.. ยูกิคุงนี่อาจจะเป็น 1 ใน 3 ของหนุ่มป็อปที่จะเข้ามาพัวพันในชีวิตของเธอก็ได้นะ”
    มาซาโยะพูดขึ้นหลังจากเงียบไปอยู่นาน  ฉันทำหน้าอึ้งๆก่อนจะส่ายหน้า  (-  -  )(  -  -)  (-  -  )(  -  -) แปลความหมายได้ประมาณว่า ‘เป็นไปไม่ได้’
    “มันอาจจะเป็นไปได้ก็ได้นะ”
    คิซามิพูดอย่างตื่นเต้น  ดูเธอจะตื่นเต้นมากกว่าฉันซะอีก  -.,-
    “ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก.. เพราะฉันไม่มีทางกลับไปชอบยูกิคุงอีกแล้ว”
    “แล้วถ้าฉันจะขอโอกาสอีกซักครั้งล่ะ”
@@@@ แหะๆ  ไม่รู้เป็นไรอ่าตอนลงก้ว่าไม่ผิดพลาดแล้วนะ  ^^;  แต่แก้ไขเรียบร้อยแล้วนะคะ @@@@
    ‘ซากุระ ไปทำอะไรมาน่ะ  ตางี้คล้ำเชียว’
    ‘แฟชั่นใหม่หรอยะ  สวยตายล่ะ  -O-’
    ‘มันช่างเข้ากับใบหน้าเธอซะจริงๆ ^O^’
    พอๆๆ ฉันไม่อยากจะคิด T^T  ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะว่าฉันมัวแต่คิดเรื่องคำทำนายนั่นอยู่น่ะสิ  เป็นใครๆก็ต้องตื่นเต้นทั้งนั้นแหละ  โดยเฉพาะคนที่ไม่ค่อยมีคนจีบอย่างฉัน  ก็นะ.. ฉันมันไม่สวย.. แล้วไง  แต่ยังไงฉันก็น่ารักอ่ะ >O<  เฮ้อ.. ฉันหลงตัวเองอีกแล้ว
    “อ้าวซากุระ  สวีสดีจ้า”
    คิซามิมาถึงโรงเรียนเป็นคนแรกในกลุ่มสามสาวของเรา  เธอยืนยิ้มหวานให้ฉันพลางโบกมือให้  ดูๆแล้วเหมือนพวกประกวดนางงามเลย  ‘ฉันรักเด็กค่ะ’ หุหุ -_-“
    “ดีจ้า  มาเช้าจังเลยนะ”
    “คนสวยก็มักจะมาเช้าแบบนี้แหละ ^O^”
    “จ้าๆ ^^”
    ทำไมฉันต้องรู้สึกไม่ค่อยชอบเลยนะเวลามีคนพูดว่า สวย.. -_-“  ก็แหงล่ะสิ  ฉันมันไม่สวยนี่นา
    “มาแล้วๆ”
    เสียงมาซาโยะดังมาแต่ไกล  เดินหนีบกระเป๋าด้วยแขนข้างซ้าย  พลางวิ่งมาทางฉันกับคิซามิด้วยมาดนักกีฬาโอลิมปิค -_-;;
    “ดีจ้า ^_^;;”
    ฉันกับคิซามิพูดทักขึ้นพร้อมกัน  แล้วหลังจากนั้นไม่นานเสียงออดก็ดังขึ้น  ถึงเวลาเข้าเรียนซะแล้ว T^T  เฮ้อๆๆ  แต่ว่าปีนี้จะมีนักเรียนใหม่รึเปล่าน้า ^^  ถ้ามีขอให้เป็นผู้ชายเถอะ  ยิ่งหล่อยิ่งดี ฮี่ฮี่  ^O^ อ่า.. รักษาภาพพจน์หน่อยสิ -_-“
    “วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก  มีนักเรียนใหม่จะมาอยู่ห้องเดียวกับเรา  นักเรียนดูแลเพื่อนใหม่ด้วยนะ”
    อาจารย์ทานากะ ครูประจำชั้นคนใหม่ของฉันพูดจบ  นักเรียนคนใหม่ก็เดินเข้ามา.. โอ้ววว  เขาเป็นผู้ชายซะด้วย  หน้าตาจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย >O<
    “สวัสดีครับ  ผม นาชิโอกะ ยูกิ ครับ  ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
    ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา  ท่าทางเป็นคนสุภาพยืนแนะนำตัวอยู่หน้าห้อง  เมื่อจบนักเรียนหญิงในห้องต่างก็กรี๊ดกร๊าดกันเสียงดัง  ยกเว้นฉัน O_O;;
    “ซากุระเป็นไรอ่ะ? ทำหน้าอึ้งเชียว”
    “คนนี้หล่อบาดใจเลยใช่มะ? ^O^”
    เพื่อนฉันสองคนที่นั่งข้างๆพลัดกันพูด.. แต่ฉันยังนั่งนิ่ง  ตาค้าง O_O เหมือนกับควบคุมตัวเองไม่ได้ไปชั่วขณะ  จนกระทั่งรู้ตัวอีกทีก็ตอนนี้เขาเอ่ยทักฉัน
    “ซากุระ  ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะ”
    “อะ..อือ  สบายดีเหรอ?”
    “ก็สบายดี ^^”
    “อือ..”
    “น่ารักขึ้นเยอะเลยนะ”
    “หา!?! OoO”
    “ฉันพูดจริงๆนะ”
    “อย่ามาโม้น่า  -_-”
    “ไม่ได้โม้ซะหน่อย”
    “เอาล่ะครับนักเรียน.. เรามาเริ่มเรียนกันเลยนะครับ  เริ่มแรกด้วยวิชาภาษาญี่ปุ่นนะครับ”
    โชคดีที่เสียงของครูประจำชั้นขัดขึ้นมา  ฉันจึงไม่ต้องหันหน้าไปคุยกับนายนั่นที่นั่งข้างหลังฉันอีก -.,- เฮ้อ.. ฉันจะทำยังไงต่อดีล่ะเนี่ย!!!!
                                                          -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
  “นี่ซากุระ.. ฉันถามอะไรหน่อยเหอะ -_-”
    คิซามินั่งลงบนม้าหินพร้อมๆกับฉันในเวลาพักช่วงเช้า  เธอทำหน้างุนงงสุดๆ  -_-“  ส่วนมาซาโยะก็ใจจดใจจ่อรอฟังคำพูดของฉันกับคิซามิ
  “ถามมาสิ”
  “ทำไมเธอถึงทำเหมือนไม่อยากคุยกับยูกิคุงเขาล่ะ -_-“ ดูท่าทางเขาก็น่ารักดีออกนี่นา”
  “นั่นสิ”
  มาซาโยะออกความเห็นร่วมอีกคน  ฉันทำหน้าอึกอักแบบไม่อยากจะบอก  แต่เมื่อเห็นสายตาอันน่ากลัวของเพื่อนๆก็คงต้องบอกออกมาอย่างไม่มีทางเลือก  TT.TT
  “ยูกิคุงน่ะ  เป็นรักแรกของฉัน.. แล้วฉันก็เคยอกหักเพราะเขามาแล้ว -_-”
  “จริงเหรอ?? O_O  ที่แท้ก็ถ่านไฟเก่านี่เอง”
  “เธอกลัวจะหวั่นไหวอีกรอบงั้นเหรอ?”
  “อือ.. ฉันน่ะไม่อยากเสียใจเพราะเขาอีกแล้ว”
  ฉันตอบออกไปตรงๆตามที่ใจคิด.. การที่ยูกิคุงมาอยู่ใกล้ๆฉันแบบนี้  มันอาจจะทำให้ฉันหวั่นไหวอีกครั้งก็ได้  ซึ่งฉันไม่ได้อยากเป็นอย่างนั้นเลยนี่นา -.,-
    “แต่ว่า.. ยูกิคุงนี่อาจจะเป็น 1 ใน 3 ของหนุ่มป็อปที่จะเข้ามาพัวพันในชีวิตของเธอก็ได้นะ”
    มาซาโยะพูดขึ้นหลังจากเงียบไปอยู่นาน  ฉันทำหน้าอึ้งๆก่อนจะส่ายหน้า  (-  -  )(  -  -)  (-  -  )(  -  -) แปลความหมายได้ประมาณว่า ‘เป็นไปไม่ได้’
    “มันอาจจะเป็นไปได้ก็ได้นะ”
    คิซามิพูดอย่างตื่นเต้น  ดูเธอจะตื่นเต้นมากกว่าฉันซะอีก  -.,-
    “ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก.. เพราะฉันไม่มีทางกลับไปชอบยูกิคุงอีกแล้ว”
    “แล้วถ้าฉันจะขอโอกาสอีกซักครั้งล่ะ”
@@@@ แหะๆ  ไม่รู้เป็นไรอ่าตอนลงก้ว่าไม่ผิดพลาดแล้วนะ  ^^;  แต่แก้ไขเรียบร้อยแล้วนะคะ @@@@
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น