ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 :: เรื่องชวนปวดตับ !?!
เลิกเรียน
[Aea Say]
โอ๊ย!...วันนี้มันวันอะไรฟร่ะ-*- ซวยจริงอะไรจริง ตั้งแต่เมื่อเช้าที่แป๋มจับคู่ให้ฉันคู่กับนายจีโยบ้าบอแล้วนะ ไหนจะตอนเย็นสมุดจดแล็กเชอร์ฉันก็หายอีก มันจดรายงานที่ต้องส่งครูอีกนะเนี่ย! โอ๊ยๆ แล้วฉันจะเอาอะไรส่งครูล่ะทีนี้ ปวดหัว!!!
"นะ...ปุ้กกี้สุดน่าร้ากกก~"ตอนนี้ฉันอยู่ที่ชมรมนักสืบแล้ว ซึ่งตอนนี้คนที่อยู่ในห้องมีเพียง ฉัน ตาล ปุ้กกี้ แป๋ม ฉันกำลังอ้อนปุ้กกี้ลอกรายงาน*-* (ที่ฉันจดในสมุดแล็กเชอร์ไง แต่มันหายไปแล้วล่ะ)อย่างสุดชีวิต
"แต่ว่านะ...ถ้าไม่ทำเองก็...."
"น้าาาา~ *0* "
"เฮ้อ...ก็ได้ๆ แต่ว่า...ครั้งต่อไปต้องทำเองแล้วนะ"ปุ้กกี้พูดเสียงแข็ง
"ได้อยู่แล้ว*-* "ฉันตอบ แล้วปุ้กกี้ก็หยิบสมุดที่อยู่ในกระเป๋าของเธอส่งมาให้ฉัน ฉันรับมันมาแต่โดยดี"ขอบใจนะ...ปุ้กกี้เพื่อนเลิฟ*0*"ฉันพูด
"อื้ม"
"วันนี้ชมรมนี้ก็คงไม่มีอะไรมาก...ทุกคนกลับไปได้เลยนะ^ ^"เสียงแป๋มพูด
"โอ๊สส..."ตาลตอบกลับและสะพายกระเป๋ากลับหอพักหญิงอย่างรวดเร็ว
"งั้นฉันกลับก่อนนะ"ปุ้กกี้พูด และวิ่งตามตาลไป
"แป๋ม...เธอจะกลับเลยมั้ย? ฉันจะได้กลับด้วย พอดีฉันว่าจะไปเซเว่นที่หน้าโรงเรียนก่อนนะ"ฉันพูดพลางมองไปยังแป๋มที่นั่งอยู่
"ฉันก็ว่าจะไปอยู่พอดีน่ะ งั้นไปด้วยกันเลยนะ"
"โอเค"
07.18 PM.
ตอนนี้ฉันกลับมาจากเซเว่นแล้ว และฝากของทั้งหมดไว้กับแป๋มซึ่งกลับหอไปแล้ว ที่ฉันทำแบบนี้เพราะกะว่าจะไปเอาโทรศัพท์ที่ลืมไว้ที่ห้องชมรมน่ะสิ- -* เห็นมั้ยล่ะ...วีนนี้ฉันโชคร้ายจริงๆด้วย
แอ๊ดดด...
เสียงเปิดประตู้ห้องชมรมดังขึ้น ภายในห้องดูเงียบสงบหากแต่มีใครบางคนนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องอย่างเงียบๆ
"นะ...นาย จีโย!"ฉันพูดเมื่อเห็นนายจีโยนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้อง คนถูกเรียกชื่อหันหน้ามามองอย่างนิ่งเงียบ ไม่พูดอะไรแล้วก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ
"เอ่อ...ฉันลืมโทรศัพท์น่ะ มันวางอยู่บนโต๊ะข้างๆนายพอดี ช่วยหยิบให้หน่อยสิ"ฉันพูด
"...ไม่"จีโยตอบ
"หน็อย...อยู่ใกล้ๆก็ช่วยหยิบให้หน่อยไม่ได้รึไง!"ฉันเริ่มโมโหขึ้นมาแล้วนะ คนอะไรไม่มีน้ำใจเอาซะเล๊ย!
"ก็ฉันบอกว่าไม่ไง มีมือก็มาหยิบเอง ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่"
"เฮอะ! ฉันหยิบเองก็ได้ ไม่ง้อนายหรอก แบร่ >_ พลั่ก!
แล้ววันนี้มันวันซวยอะไรนักหนาเนี่ย! ฉันดันล้มทับนายจีโยอีก อ๊ากกก >O<
"หนัก..."จีโยพูด
ฉึก!
เสียงมีดอันคมกริบแทงเข้าที่กลางอกทันทีที่คำพูดของตาบ้าจีโยพูดออกมา
"อะ...ไอ้บ้า! เสียมารยาทที่สุดอ่ะT^T ฉันไม่ได้หนักอะไรขนาดนั้นซักหน่อย"
"หน้าอกของเธอมันทับท้องฉันอยู่นะ!"
"คะ...คนทุเรศ! -///-"ว่าแล้วฉันก็รีบลุกออกจากตัวของจีโยที่นัั่งอยู่บนโซฟาทันที อ๊ากๆๆ! วันนี้ฉันโชคร้าย ฮื่อๆๆ โดนผู้ชายลวนลามทางอ้อมTT0TT(ได้ข่าวว่าแก เป็นคนล้มทับเขาเองนิ:P )หุบปากไปเลยนะ! ไอ้วงเล็บงี่เง่า อย่าตอกย้ำได้มั้ยยะ
"ฉะ...ฉันกลับก่อนละกัน-///-"
"ฉันก็ไม่ได้ให้เธออยู่ต่อซักหน่อย-*-"
"ไปตายซะ!!!"ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งออกมาจากห้องชมรมทันที...
เรื่องเมื่อกี้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น...
เรื่องเมื่อกี้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น!
เรื่องเมื่อกี้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!!
TT_TT
ที่ล็อบบี้
ฉันมาที่ล็อคเกอร์ของตัวเองเพื่อมาหยิบอะไรนิดหน่อย แต่ก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างที่ดูเหมือนคนจึงเงียหูฟังซะหน่อย(เสียมารยาทจริงนะเธอ-*-)
"ไอ้ จีโยมันไปไหนของมันวะ ตามหาจนทั่วโรงเรียนก็ยังไม่เจออีก"เสียงผู้ชายคนที่ดูเหมือนนักเลงพูดขึ้นพลางกวาดสายตามองไปรอบๆ
"ดูท่าว่า วันนี้จะเป็นวันตายของมันนะครับลูกพี่"คนที่อยู่ข้างหลังของคนที่พูดประโยคแรกพูดขึ้น ดูท่าคงจะเป็นนักเลงจริงๆสินะ
"ทำอะไรน่ะ"
"กระ...! อุ๊บOxO"อยู่ดีๆก็ีมือมาจับหลังฉันทำเอาฉันกำลังจะกรี๊ดต้องปิดปากทันทีเมื่อรู้ว่านักเลงอยู่หน้าล็อคเกอร์ของฉัน พอฉันหันไปมองยังเจ้าของมือ ก็ทำเอาโล่งอกขึ้นมาทันที
"ตาบ้าจีโย"
"ก็ใช่น่ะสิ เห็นเธอทำตัวลับๆล่อๆ เลยเข้ามาถามน่ะ ว่าทำอะไรอยู่"จีโยมองฉันตอบสายตาไม่ไว้วางใจ ฉันจึงต้องรีบบอกจีโยทันที
"นี่นายน่ะ มีพวกนังเลงกำลังตามเอาชีวิตนายอยู่นะ รีบหนีไปสิ"
"เฮอะ ไอ้พวกนั้นอีกแล้วเหรอ? ตามไม่เลิกจริงๆ"
"เพราะงั้นก็รีบหนีไปสิยะ-^- "
"ไม่ล่ะ..."
"เอ๊ะ! นายนี่มัน..."
"เฮ้ย! ใครวะ"ระหว่างที่ฉันกำลังเถียงกับตาบ้าจีโยอยู่ก็มีเสียงๆหนึ่งขัด
"พวกนาย OxO!!!" <<< ฉัน
"จีโย!!!" <<< นักเลง
"-_- ?" <<< จีโย
อ้ากกกก >O<
"หึ...มาอยู่ที่นี่นี่เอง...แล้วนี่ใคร? แฟนงั้นเหรอ?"
"ใครจะไปคบกับยัยสัตว์ประหลาดนี่กัน -_- ^ "อ้ากกก ตาบ้าจีโย มาหาว่าฉันเป็นสัตว์ประหลาดงั้นเหรอ หน็อยๆๆ ได้ๆๆ อย่าลองดีกับฉันใช่มั้ย?
"ฉันนี่แหละแฟนของนายจีโย\^O^/ "ฉันพูดอย่างภาคภูมิใจ(ตรงไหนกันยะ กระดากปากจะตายชัก- -")
"นี่เธอกำลังทำให้ฉันเดือดร้อนนะ-*-"สม!!!
"อ๊ะๆๆ อย่าืะเลาะกันสิ เป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ หึๆๆ..."
"=O= (พะงาบ ๆ)"
"หน้าตาดีนี่ สูง ขาว อึ้มใช้ได้นิ"
"=O= (ชักเหงื่อตก)"
"ฉันขอละกันนะจีโย"
"=O= (ตายละหวาตู)"
"ได้สิจะเอาไปตอนนี้เลยก็ได้"จีโยพูด
"=[ ]=! ม่ายยยย~! ทำไมพูดแบบนี้ล่ะจีโย เราเป็น'แฟน'กันไม่ใช่เหรอ"ฉันหันหน้าไปหานายจีโยพร้อมกับยิงคำถามใส่ทันที
"ก็ใช่ไง เพราะเธอเป็นแฟนฉัน ฉันถึงยกเธอให้ใครก็ได้"ทำไมพูดจาได้น่า(ตบ)รักอะไรแบบนี้ หา!!!!
"งั้นฉันเอาไปเลยละกัน หึ..."ว่าแล้วอีตานั่นก็เดินมาโอบเอวฉัน กร๊าซ! อยากพ่นไฟใส่T^T ฉันมันดวงซวย! จีโยได้แต่ยืนมองอย่างไม่แสดงสีหน้าอะไรใดๆออกมาทั้งสิ้น แต่เขาขยับปากเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
'ถ้าอยากให้ฉันช่วย เธอต้องตอบแทนฉัน!'
มันทำให้ฉันต้องพูดออกไปโดยเร็ว
"จีโย!!! ช่วยฉันด้วยยย >O< ~~~!"เอาละหวา ตอบแทนก็ตอบแทน ตอนนี้ฉันอบากเอามือโสโครกของมันออกจากตัวฉันเดี๋ยวนี้เลย!
จีโยวิ่งมาแล้วชกหน้าไอ้บ้าที่มาโอบเอวฉัน ทำให้เขากระเด็นไปอีกทางทันทีส่วนฉันก็วิ่งไปหลบอยู่หลังจีโยทันที
"ลูกพี่!"ลูกน้องมันมาแล้ว หนึ่งต่อสี่(รวมลูกพี่เป็น ห้า)จีโยจะชนะมั้ยเนี่ย
08.41 PM
"ขอโทษด้วยนะจีโยTT"ตอนนี้ฉันและจีโยมานั่งอยู่ที่ม้านั่งหน้าโรงเรียน โดยที่หน้าตาเขามีแผลฟกช้ำนิดๆหน่อย แต่ฉันรู้สึกผิดนิดๆอ่า
"เฮอะ ถึงไม่มีเธอยังไงพวกฉันก็ต้องมีเรื่องกันอยู่ดีนั่นแหละ"
"งะ...งั้นเหรอT T"
"ถ้าเธอรู้สึกผิดจริงๆ...ก็ตอบแทนฉันสิ"คำพูดของเขาทำให้ฉันนึกย้อนดู ก่อนที่เขาจะช่วยฉันเขาบอกว่าฉันต้องตอบแทนนินา...
"ได้สิๆ >O<จะให้ฉันเลี้ยงไอศกรีมรสอะไรล่ะ"
"ยังไม่ได้พูดเลยนะว่าจะให้เลี้ยงไอศกรีมน่ะ-_-"
"อ้าว เหรอ=O="
"ตอนนี้ฉันยังคิดไม่ออกว่าจะให้เธอทำอะไรให้ดี รอฉันคิดออกก่อนละกันยัยสัตว์ประหลาด"พูดจบเขาก็ลุกออกจากเก้าอี้แล้วเดินหายไปเลย
"ตะ...ตาบ้าจีโย!!!"ฉันตะโกนไล่หลัง
...ที่จริงแล้ว...นายก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรหนอกนะ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น