คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เริ่มต้นจากแย่ แต่สุดท้ายกลับดี
วันนี้ฉันมาโรงเรียนพร้อมกับพี่ชายฉันสุดที่รัก พอรถถึงหน้าโรงเรียน ฉันสังเกตเห็นได้ชัดเจนว่ามี สาวๆหลายคน ที่ทำตัวเป็น 11รด. (แรด) มองฉันอย่างอิจฉา และมองพี่ชายฉันอย่างกับจะกลืนกินเข้าไป ตาเนี่ยหวานเยิ้ม จนน้ำตาลแถวนั้นยังอาย เห็นแล้วหมั่นไส้จริงๆโว้ย อย่ามายุ่งกับพี่ฉันนะโว้ย เดี๋ยวแม่กัดให้เป็นโรคพิษสุนัขกันเป็นแถวเลย
"สวัสดีคะ พี่คลื่น" ส้มเดินเข้ามาทักพี่คลื่น
"หวัดดีจ๊ะ พี่กลับก่อนนะ ตอนเย็นจะให้มารับรึเปล่า"พี่คลื่นตอบส้มและหันมาถามฉัน
"ไม่ต้องหรอก วันนี้เค้าต้องทำงานที่โรงเรียน คงกลับค่ำ พี่กลับบ้านดีดีนะ" รีบๆๆกลับไปเถอะ อยู่นานๆ เดี๋ยวโดนจีบ ฉันหวงนะจะบอกให้
"อืม งั้นพี่กลับล่ะ"พี่คลื่นโบกมือให้ฉันและกลับไป สังเกตได้ชัดว่า ยัยพวกนั้นทำตาละห้อยกันเป็นแถว ฮิๆๆสมน้ำหน้า
ณ ม.6/1
"เฮ้ย พวกเรา ดูดิวันนี้น้องแพรหน้าบานเป็นจานเชิงเลยโว้ย เพราะมีหนุ่มขับรถมาส่ง ฮ่าๆๆ" บอลที่แซวอย่างสนุกปาก แต่ในตาฉายแววเศร้า
ไอ้บอลเอ้ย แกปากสุนัขอีกแล้วนะ อยากลอกดีใช่ไหมเนี่ย ฉันแอบแช่งบอลในใจ
"........." ฉันเงียบแล้วมองมันด้วยสายตาอาฆาต และเริ่มนับ 1-10 ในใจ
"นี่แพร ฉันคิดว่าเธอจะไม่สนใจเรื่องผู้ชายซะอีก ไวไฟเหมือนกันนะเพื่อนเรา ฮ่าๆๆๆ ว่าแต่ว่าเขามาตกหลุมเธอได้ไงเนี่ย เธอวางยาเสน่ห์อะดิ ฮ่าๆๆๆๆ" บอลสนุกกับการเม้าท์ ฉันมากๆ ทนไม่ไหวแล้วโว้ย เป็นไงเป็นกัน
"ไอ้บอล หุบปากแกซะเถอะ ไม่งั้นไอ้เนี่ย มันเข้าไปอยู่ในปากเน่าๆของแก" ฉันด่ากลับไป พร้อมทั้งยกรองเท้าเตรียมที่จะขวางเข้าปากมันทันที
"หยุดก็ได้ โ-ค-ต-ร ดุเลยหวะ ไปดีกว่า" บอลพูดแล้วก็เดินหนีไป แค้นนักไอ้นี่ ชวนทะเลาะแต่เช้าเลย โอ๊ย เซ็งจริงๆ นึกว่ามันจะแน่ อิโธ่เอ้ย
"นี่แพร หยุดเถอะ พอได้แล้ว แล้วก็นั่งลงด้วย " ส้ม พยายามดึงให้ฉันนั่งลง มันยิ่งทำให้ฉันโมโหมากขึ้น
"อะไร อย่ายุ่ง" ฉันสะบัดแขนออกจากส้ม
“กำลังโมโหอยู่นะ เดี๋ยวปัด...เลย” ฉันยกมือขึ้นเตรียมที่จะตบหัวส้มแทนหัวนายบอล
"แกหยุดเลย ไอซ์มองแกอยู่แน่ะ เขาไม่ชอบผู้หญิงก้าวร้าวนะโว้ย"
โอ้ว คำพูดนี้ทำให้ฉันหยุดเกือบจะทันที หันไปมองไอซ์ แล้วยิ้มเจื่อนๆให้ ไอซ์กำลังทำหน้าบึ่ง อย่างกับโกรธใครมาสักสิบชาติงั้นแหละ แล้วไอซ์เดินมาหาฉัน เขาจะมาฆ่าฉันเหรอ อย่าฆ่าฉันเลยนะ ฉันยังไม่อยากตาย ฉันยังไม่มีแฟนเลย อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันภาวนาในใจ
"แพร วันนี้มีประชุมของคณะกรรมการนักเรียนนะ อย่าลืมล่ะ" พูดจบ เขาก็ออกจากห้องไป เฮ้ย......โล่งอกไปที
หลังจากที่ไอซ์จากไปฉันก็หันมาหาส้มทันที ท่าทางไอซ์แปลกๆยังไงไม่รู้ ยังกับไม่พอใจอะไรฉันงั้นแหละ
"ส้ม ไอซ์เป็นอะไรน่ะ เขาจะเกลียดฉันมั้ย ที่ฉันชอบทะเลาะกับชาวบ้านเขาไปทั่วแบบนี้ " ฉันถามอย่างร้อนใจ “รู้สึก ไม่ดีเลยแฮะ เฮ้ย........”
"ไม่มีอะไรมั้ง อย่าคิดมากเลย สมองเธอยิ่งน้อยๆอยู่ ถ้าคิดเรื่องยากๆ เดี๋ยวปวดหัวตายพอดี"
“อืม มันก็จริง แต่.... เฮ้ย!!! นี่แกหลอกด่าฉันเหรอ”ฉันทำหน้าเคียงๆให้ส้ม
“ปะ........เปล่า เออ......อออ อาจารย์มาแล้ว รีบเปิดหนังสือสิ”
“เปลี่ยนเรื่องเลยนะแก”
“เออน่ะ เร็วเข้าอาจารย์เริ่มสอนแล้ว”
วันนี้ทั้งวันฉันจึงไม่กล้ามองหน้าไอซ์เลย และไอซ์เองก็ทำหน้าบึ้งทั้งวัน ไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไรใครนักหนา จะถามก็ไม่กล้า กลัวไอซ์ว่าเราไปยุ่งวุ่นวาย เดี๋ยวเขาจะเกลียดเราเปล่าๆ ทั้งที่จริงเขาอาจจะเกลียดเราแล้วด้วยซ้ำ เฮ้ย........ยยยยย ทำไมวันนี้เป็นที่แย่จัง
"สวัสดีครับ คณะกรรมการนักเรียนทุกคน ผมในฐานะประธานนักเรียน ขอแจ้งวาระการประชุมดังนี้"ไอซ์กล่าวเปิดประชุมในฐานะประธานนักเรียน
ไอซ์ช่างดูดีเหลือเกิน คนอะไรเนี่ย หล่อ รวย เรียนเก่ง กีฬาเป็นเลิศ ทำอะไรก็ดูดีไปหมด ถ้าเขามารักคนอย่างเราก็ดีสินะ เราคงมีความสุขมากๆเลย แต่อย่างว่าแหละนะ คนอย่างไอซ์หรือจะมามองคนอย่างฉัน ขี้เหล่แล้วยังไม่เจียม อีก
"ในงานนิทรรศการของโรงเรียน ทางคณะกรรมการนักเรียนจะมีการแสดงละครขึ้น มีใครจะเสนอละครเรื่องอะไรดีครับ"ไอซ์ถามความคิดเห็นของสมาชิกทุกคน
"ผมขอเสนอให้เราเขียนบทละครขึ้นเองจะดีไหมครับ"โจ้คณะกรรมการนักเรียนคนหนึ่งเสนอความคิดเห็น
"เพื่อนๆเห็นว่าไงกันบ้าง"ไอซ์ถามทุกคน และทุกคนก็พร้อมใจกันตกลง
"งั้นตกลงตามนี้ โจ้... นายไปจัดการเรื่องบทละครนะ แล้วนำมาเสนอทุกคน ผมขอปิดการประชุม ขอบคุณทุกคนมากครับ"ไอซ์กล่าว
หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็ทยอยกันกลับบ้าน ฉันเดินออกจากห้องประชุมเกือบจะคนสุดท้าย เก็บกระเป๋าให้นานที่สุด เพื่อที่จะได้อยู่กับไอซ์นานๆๆ ฮิ ฮิ
"แพร ทำไมวันนี้ไม่ค่อยพูดเลย เป็นอะไรรึเปล่า หรือว่าไม่สบาย ไปหาหมอมั้ย เดี๋ยวฉันพาไป"ไอซ์เดินเข้ามาตอนไหนก็ไม่รู้ ทำฉันตกอกตกใจหมด
"เปล่า"
ฉันโกหกคะ ใครจะกล้าพูดกับนายเล่า ก็นายทำหน้าดุใส่ฉันซะขนาดนั้นหนิ ลืมไปรึไงยะ แต่ทำไมเขาหล่ออย่างนี้นะ ยิ่งดูใกล้ๆ ก็ยิ่งหล่อ โอ้พ่อเทพบุตรของฉาน.......นนนน
"สงสัยจะไม่สบายจริง เดี่ยวฉันไปส่งเธอที่บ้านนะ"ไอซ์ยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน ทำให้ฉันใจลอยไปไหนต่อไหนแล้ว โอ้ ขอบคุณสวรรค์ ที่ทำให้วันนี้เป็นวันดีดีของฉัน (อ้าว แล้วไอ้ก่อนหน้านี้ ที่ว่าวันนี้เป็นวันที่แย่ๆล่ะ หายไปไหนแล้ว_____นกน้อย)
บ้านของฉันและบ้านของไอซ์อยู่ใกล้กันห่างกันไปแค่ไม่กี่ซอยสงสัยจะเป็นบุพเพสันนิวาสนะเนี่ย แต่ตอนนี้ฉันนั่งเงียบมาตลอดทางเลย ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอะไรดี ใจเต้นจนทำอะไรไม่ถูก กลัวเขาจะรู้จังว่าเรารู้สึกยังไง แค่คิดก็อายจะแย่แล้ว
"แพร ทำไมแม่เธอตั้งชื่อเธอว่าแพรหล่ะ"ไอซ์พูดขึ้น หลังจากที่เราเงียบกันอยู่นาน
"แม่บอกฉันว่า แม่ชอบชื่อนี้ แม่ก็เลยตั้งชื่อลูกสาวว่าแพร และอีกอย่างพี่ชายฉันชื่อพิพัฒน์ มันดูคล้องกันดี "ฉันตอบไอซ์และส่งยิ้มหวานๆให้เขา เผื่อเขาจะได้ใจละลาย ใจละลาย
"พี่ชายเหรอ"เครื่องหมายคำถามขึ้นตรงหน้าไอซ์อย่างเห็นได้ชัด
"ใช่..ฉันมีพี่ชายคนนึง ชื่อพี่คลื่น อายุห่างกับฉัน 3 ปี" ฉันตอบ ดูเหมือนว่าเขากำลังคิดอะไรออก
"ใช่ คนที่มาส่งเธอเมื่อเช้าหรือเปล่า"
"ถ-ถูกต้องนะคร้าบ"
หลังจากนั้นเราสองคนก็คุยกันตลอดทาง ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้นมากๆ แล้ว และมันทำให้ฉันเห็นบุคลิกบางอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ไอซ์ไม่ใช่คนเงียบขรึมอย่างที่ฉันคิด ออกจะดูร่าเริง บ้าบอด้วยซ้ำ แต่อาจจะเป็นเพราะแววตาของเขาที่ดูเศร้า หรือว่าเราไม่ค่อยสนิทกัน จึงไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นคนยังไงกันแน่ แต่จะยังไงก็ช่างเถอะ ขอให้นายเป็นคนดีก็พอ สู้ๆ นะไอซ์ ฉันรักนายจัง
"ถึงบ้านฉันแล้ว ขอบคุณมากนะที่มาส่ง นายกลับบ้านดีดีนะ"ฉันยิ้มและโบกมือบ๊ายบายให้ไอซ์ ไอซ์ก็บ๊ายบายตอบ
"กลับมาแล้วเหรอ ใครมาส่งน่ะ น้องเขยพี่ป่ะ" พี่คลื่นทัก จนคนโดนทัก หน้าแดงแบบไม่รู้ตัว ก็เขินอะ พูดแบบนี้ได้ไง
"บ้าเหรอ น้องขงน้องเขยอะไร กัน นั้นน่ะเพื่อนกัน เขาแวะมาส่ง เห็นว่ามันมืดแล้ว เค้าไปอาบน้ำก่อนนะ หิวข้าวจะแย่อยู่แล้ว"
ฉันพูดกลบเกลื่อนแล้วรีบเดินไปบนห้อง ใครจะกล้าบอกล่ะ เดี๋ยวพี่คลื่นจับได้มีหวังจบข่าวกันพอดี ยิ่งชอบออกอาการหวงๆ อยู่ด้วย ก็อย่างว่าแหละนะ น้องสาวน่ารักออกอย่างนี้ ไม่หวงได้ไง (หลงตัวเองอีกแล้วนะ______นกน้อย)
6 ส.ค.
วันนี้มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นกับฉันมากมาย เริ่มจากที่พี่คลื่นไปส่งฉันที่โรงเรียน จนไอ้หมาบ้าบอลล้อ มันล้อว่าฉันมีแฟนมีส่ง อำลากันอย่างอาลัยอาวรณ์ จนฉันต้องทะเลาะกับมัน แต่ฉันต้องรีบหยุด เพราะไอซ์กำลังมองมาทางฉัน สายตาเขามันเหมือนกับว่าเขากำลังโกรธ ฉันมองแล้วรู้สึกใจไม่ดีเลย ฉันกลัวเขาจะเกลียดฉันจัง แต่ฉันก็ยิ้มได้ เมื่อไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงนี้เอง เพราะไอซ์อาสามาส่งฉันถึงบ้าน ทำให้ฉันรู้อะไรดีดีเกี่ยวกับตัวเขาเยอะเลย และฉันก็ไม่ต้องกังวลเวลาที่พี่คลื่นไปส่งฉันที่โรงเรียนเพราะไอซ์รู้แล้วว่าฉันมีพี่ชาย แย้ๆๆ ดีใจจังเลย ไอซ์จะได้ไม่เข้าใจผิดอีก
*-* แอบรักเธออยู่ตรงนี้
เธอคนดีจะรู้...บ้างไหม
รักจริงๆนะรักมากจนหมดหัวใจ
แต่หากบอกเธอไป กลัวหัวใจจะพัง *-*
ฉันปิดไดอารี่ลง แล้วลุกมานั่งที่ระเบียงดูดาวบนท้องฟ้า
"ตอนนี้ไอซ์ทำไรอยู่นะ อ่านหนังสืออยู่หรือเข้านอนแล้ว คิดถึงจัง ดาวจ๋า ฉันคิดถึงไอซ์ ฝากความคิดถึงและความเป็นห่วงถึงเขาด้วยนะ " ฉันนั่งพล่ามอยู่นานแล้วจึงเผลอหลับไปในที่สุด
ความคิดเห็น