คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เราคบกัน เพื่อลืมคนที่เรารัก
"แพร มีโทรศัพท์ ถึงลูก "แม่ตะโกนเรียกฉัน
"ใครเหรอคะ"ฉันถามอย่างงงๆ
"ลูกรับลูกก็จะรู้เองแหละ"แม่ตอบแล้วก็เดินอมยิ้มไปข้างบน
ฉันหวังในใจลึกๆว่าคงจะเป็นไอซ์ เพราะฉันไม่ค่อยเจอเขาเลย เวลาเจอกันก็ไอซ์ก็พยายามหลบหน้าฉัน ไม่งั้นก็ฉันนี่แหล่ะที่เป็นคนหลบหน้าเขา แล้วแบบนี้จะเจอกันได้ไง
"สวัสดีคะ... แพรพูดคะ"
"หวัดดีแพร นี่พี่เองนะ" ไม่ใช่เขา...ไม่ใช่ไอซ์
"มีไรเหรอคะ พี่วิน"
"พี่ว่าจะชวนแพรไปดูหนังน่ะ เดี๋ยวพี่ไปรับนะ"
"คะ แล้วเจอกันนะคะ บายคะ"
พี่วินพาฉันพาฉันมาดูหนังแล้วก็ต่อด้วยการทานอาหารญี่ปุ่น จากนั้นก็พาฉันไปเดินเล่น แต่ที่แปลกก็คือ ทำไมหน้าตาพี่วินดูไม่ค่อยจะสดใสร่าเริงเลย มีไรปะเนี่ย
"พี่วินคะ เป็นอะไรรึเปล่า "
"เอ..อ เปล่าหรอก" พี่วิน ตอบ แต่ไม่กล้ามองหน้าฉัน ไอ้แบบนี้แถวบ้านฉัน เขาเรียกว่ามีปัญหา
"ไม่ต้องโกหกแพรหรอกคะ พี่มีอะไรไม่สบายใจก็บอกแพรได้นะคะ แพรพร้อมที่จะรับฟัง" บทแม่พระเข้าสิงเจ้าค่ะ ขนาดตัวเองยังเอาไม่รอด ริอาจจะช่วยเหลือชาวบ้าน คราวนี้ได้ซวยกันหมดแน่
"เออ..คือว่า....... พี่.....เออ……"
“คืออะไรคะ”ฉันพยายามถาม ก็ไอ้อาการสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านมันกำเริบ
"เออ..คือ......เออ”
โอ๊ย เริ่มเซ็งแล้วนะโว้ย พูดแค่ เออ..... คือว่า... เออ... อยู่ได้ ไม่พูดแล้วจะรู้เรื่องกันมั้ยเนี่ย ความอดทนยิ่งมีน้อยๆอยู่
"มีอะไรก็พูดมาเถอะคะ หรือว่าพี่วินจะบอกว่า พี่เจอสาวคนใหม่ที่สวยกริ๊งกว่าแพรคะ"ฉันพูดหยอกล้อพี่วิน เพื่อให้เขาขำ แต่เวรกรรม หน้าพี่วินซีดเป็นไก่ต้มที่แช่ตูเย็นสัก 10 วัน อย่าบอกนะว่าฉันเดาถูก
"น้องแพร รู้ได้ไง พี่ขอโทษนะ จะโกรธจะเกลียดพี่ยังไงก็ได้ พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง" พี่วินพยายามอ้อนวอนฉัน สงสัยคงกลัวโดนฉันฆ่าอย่างแรง
"................" อึ้งสิคะ อึ้งจนพูดอะไรไม่ออก ไม่ใช่เพราะฉันเสียใจหรอกนะ แต่ไม่คิดว่าฉันจะเดาอะไรได้ถูกเพ่งขนาดนี้ ฉันรู้แล้วล่ะว่าต่อไปในอนาคตฉันจะประกอบอาชีพอะไรดี ก็เป็นเทพธิดาพยากรณ์ไงคะ
"น้องแพร อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ พี่รู้ครับว่าพี่ผิด พี่ยอมรับนะ ว่าที่พี่คบกับแพร ก็เพื่อลืมคนที่พี่รัก เพราะบุคลิก ท่าทางของแพรเหมือนกับคนรักพี่มากๆ เราทะเละกันอย่างรุนแรง จนเราสองคนต้องเลิกกัน ตอนนั้นพี่ไม่มีใคร พอเห็นน้องแพร พี่ก็เลย.................”
พี่วินสารภาพมาซะหมดเปลือก หน้าตาพี่แกอยากกับเห็นผีสัก 100 ตัวมายืนอยู่ด้วย เห็นแล้ว โค-ต-ร ตลกเลย แล้ว เราจะบอกความจริงเรื่องของเราบ้างดีมั้ยน้า
"น้องแพร ยิ้มอะไรเหรอครับ หรือว่าอกหัก จนเป็นบ้าเลย"
อ้าว ไอ้พี่วินบ้า มาว่าฉันได้ไงเนี่ย
"เปล่าหรอก แพรแค่ขำ ที่เราใช้วิธีการโง่ๆ บ้าๆๆ เหมือนกัน"
หน้าพี่วินมีเครื่องหมายคำถามอันใหญ่ขึ้นเต็มหน้าเลย ไม่บอกก็รู้ว่า โค-ต-ร งงแค่ไหน กับคำตอบของฉัน
"น้องแพรพูดอะไร พี่ไม่เข้าใจ"พี่วินยังไม่เลิกงง จะปล่อยให้งงต่อไป ดีมั้ยน้า
"พี่คบกับแพร ก็เพื่อ จะได้ลืมแฟนพี่ ก็เหมือนที่แพรคบกับพี่ เพื่อลืมคนที่แพรรัก สรุปว่าเราคบกัน เพื่อลืมคนที่เรารักเหมือนกัน"ฉันพูดแล้วยิ้มให้พี่วิน พี่วินก็ยิ้มตอบ
"แพรไม่โกรธพี่จริงๆนะ"พี่วินถามฉันอีกครั้ง
"ไม่โกรธหรอก หรือว่าจะโกรธดีล่ะ" ฉันแกล้งล้อพี่วินเล่น ได้แกล้งคนสนุกดีออก ยิ่งคนที่กลัวๆอยู่แล้ว ยิ่งสนุก
"อ้าวไหนว่าไม่โกรธไง" พี่วินท้วง
"ล้อเล่นน้า แพรไม่โกรธพี่หรอก แล้วพี่วินคืนดีกับแฟนพี่รึยัง"
"อืม"พี่วินหน้าแดง รามไปถึงหูเลย ดูแล้วก็ตลกดี
"แล้วแพรล่ะ คืนดีกับคนที่แพรรักรึยัง ผู้ชายที่พี่เจอที่ร้านสกายดาวใช่มั้ย พี่เห็นเขาแอบมองเราสองคนบ่อยๆ ว่าแล้วมันต้องมีอะไรแน่ๆ" โฮ ทีนี้ทำเป็นรู้ดีเลยนะ รู้งี้ไม่เล่าให้ฟังก็ดีหรอก
"ยังคะ และคงไม่มีวันคืนดีกันอีกแล้วล่ะ" ฉันตอบแต่ไม่กล้าสบตาพี่วิน
"คนรักกัน ก็มีบ้างที่ทะเลาะกัน ดีกันเร็วๆนะ พี่เอาใจช่วย"พี่วิน เอื้อมมือมาลูบหัวฉัน
"คะ"
ถ้าไอซ์ยังรักฉันก็ดีนะสิ แต่ตอนนี้เขาคงเกลียดฉันแล้ว ฉันไม่มีหวังอีกแล้ว
"งั้นพี่ไปก่อนนะ แล้วเจอกัน" พี่วินยิ้มและโบกมือให้ฉัน
"คะ" โบกมือให้พี่วิน ฉันควรทำยังไงต่อไปดี เฮ้ย.....กลุ้มจัง
ที่โรงเรียน
"แพร.....นั่นไอซ์ใช่ไหม ทำไมมากับยัยแอนนี่ได้ล่ะ อ๋อฉันนึกออกแล้ว ฉันได้ข่าวมาว่าไอซ์กำลังคบกับยัยนี่อยู่น่ะ......... " ส้มพูดต่อเรื่อยๆและไม่มีท่าที่จะหยุด
"........." เงียบ
ฉันไม่ตอบส้มและเบียนหน้าหนี้ไปทางอื่น ฉันไม่อยากมองและไม่อยากได้ยินว่าไอซ์กำลังคุยกับใคร หรือกำลังทำอะไรอยู่ เพราะมันยิ่งตรอกย้ำให้ฉันรู้สึกเจ็บมากขึ้นทุกที
"เฮ้ย ...แกยัง โอเค... ใช่ไหม"ส้มสะกิดฉัน จนฉันรู้สึกตัว
"อืม ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า ไม่ต้องห่วง อย่างฉัน แค่นี้ ชิวๆๆ โว้ย" ฉันตอบแต่ไม่กล้าที่จะสบตาส้มเลย เพราะกลัวว่ามันจะจับได้ ว่าฉันปากกับใจไม่ตรงกัน
"อ้าว แล้วนี่ ไอ้บอลมันไปไหน ไม่เห็นมันแต่เช้า หรือว่ามันขี้เกียจมาโรงเรียน”ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องดีกว่า เดี๋ยวมันจะยาว
"เปลี่ยนเรื่องเลยนะแก" ส้มทำหน้ารู้ทัน มันก็รู้ทันจริงๆนั่นแหละ รู้ทุกเรื่อง แล้วเรื่องที่ฉันเลิกกับพี่วินมันก็รู้ สายข่าวมันรายงานเก่งจริงๆ ฉันรู้แล้วล่ะว่าอนาคตมันจะทำอาชีพอะไรดี
"เปล่า ไปเรียนกันเถอะ"ฉันเดินนำส้มเข้าห้องเรียนไป ตอนนี้ไอซ์เขาคงไม่ได้ชอบฉันแล้ว สินะ แต่ก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้ตัดใจง่ายๆหน่อย
ตลอดเวลา 2-3 เดือนที่ผ่านมา ฉันกับไอซ์ไม่เคยคุยกันเลย ฉันสนิทกับบอลมากขึ้นเรื่อยๆ จนเพื่อนๆล้อว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน ดีนะที่ยังมีส้มเป็นเพื่อนช่วยแก้ข่าวให้ ไม่งั้นพวกปากหอยปากปูคงนินทาไม่เลิก ส่วนไอซ์ก็คบกับแอนนี่ ดูแล้วเขาสองคนเหมาะสมกันดี ทั้งสวยทั้งหล่อ เรียนเก่ง แถมบ้านรวยอีกต่างหาก คบกันแบบนี้ พ่อแม่ก็คงไม่ว่าหรอก
"แพร..ไปกินข้าวเถอะ "บอลเดินมาชวนฉันไปกินข้าวกลางวัน
"ชวนแต่แพรนะ แล้วฉันล่ะ"ยัยส้มเดินมายิ้มๆ แล้วก็แกล้งทำท่างอนเราสองคน
"ก็ไปกันหมดนี่แหละ"ฉันพูดขึ้นบ้าง เบื่อไอ้คู่นี้จริงๆ
"ตกลง"ส้มและบอลพูดพร้อมกัน และพวกเราก็หัวเราะอย่างสนุกสนาน
หลังจากที่พวกเราตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือ และสอบกันอย่างขะมักเขม้น แม่และพี่คลื่นก็ชวนพวกเรา(ส้มซ่า บอล และฉัน) ไปเที่ยวทะเลกัน
"เย้ ดีใจจัง เราจะได้ไปเที่ยว ฉันจะเอาชุดว่ายน้ำชุดไหนไปน้า......"ส้มพล่ามและเตรียมขุดว่ายน้ำอย่างขะมักเขม้น
"ไม่ต้องเอาไปหรอก ไม่ต้องใส่สิ เซ็กซี่จะตายไป"ฉันแกล้งแหย่ส้มเล่น
"จริงสิ ไม่ต้องใส่ ไอเดียร์ดีจริงๆ ขอบใจมากนะเพื่อนรัก" นั่น !!! มันจะไม่ใส่จริงเหรอ ไม่อายบ้างรึไง แกไม่อาย แต่ฉันอายโว้ย
ความคิดเห็น