คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 : ที่มาของเรื่องยุ่งๆ
รถสปอร์ตสีดำคันหรูมาจอดอยู่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ ไม่นานก็มีคนมาเปิดประตูให้ ชายหนุ่มลงมาจากรถแล้วตรงเข้าไปในสถานที่ที่เรียกว่า "บ้านของเขา"
"อ้าว คุณท็อปมาแล้วหรือค่ะ คุณหญิงรออยู่ที่ห้องรับแขกค่ะ" หญิงชราท่าทางใจดีกล่าวทักเขา
"ครับนม ผมคิดถึงนมมากเลยครับ" ชายหนุ่มเข้าไปกอดหญิงชราด้วยความคิดถึง
"ถ้าคิดถึงก็กลับมาอยู่บ้านเถอะค่ะ คุณแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง นมก็จะได้ดูแลคุณท็อปด้วยไงคะ" หญิงชราพูดด้วยความเป็นห่วง
"มันใกล้บริษัทดีครับ ไม่ต้องขับรถไกล นมไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะกลับบ้านบ่อยๆนะครับ" นภัสกรตอบ
จากนั้นเขาก็ผละจากหญิงชรา เดินไปยังห้องรับแขกซึ่งที่นั่นมีคนสำคัญรอเขาอยู่
"สวัสดีครับคุณแม่ มีเรื่องอะไรคุยกับผมหรือครับ "นภัสกรกล่าวทักทาย
"ท็อป แม่ว่าลูกน่าจะแต่งงานซะทีนะ ลูกโตมากแล้ว ทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัยอย่างนี้ไม่ดีนะลูก" คุณหญิงณภัทรบอกลูกชายคนเดียวอย่างเสียงเข้ม
"แม่ครับ ผมบอกแล้วไงว่าแฟนท็อปเค้ากำลังเรียนอยู่เมืองนอก อีกแค่ปีเดียวเค้าก็กลับมา แล้วท็อปจะขอเค้าแต่งงานทันทีครับ" นภัสกรตอบ
"ลูกจ๋า แม่ก็แก่แล้วนะ ลูกเพื่อนแม่คนอื่นเค้ามีหลานให้อุ้มกันแล้ว แม่ก็ไม่รู้ว่าแม่จะอยุ่ได้อีกนานแค่ไหน ตอนนนี้สุขภาพก็ไม่ค่อยดี ลูกรีบหาลูกสะใภ้มาให้แม่ดูซะทีซิ มันงั้นแม่จะหาให้ลูกเองนะ นี้ลูกคุณหญิงวิภาดาก็น่ารักนะลูก เห็นว่าเค้าก็ชอบลูกอยู่แล้วด้วย เดี๋ยวแม่ไปสู่ขอให้นะ ถ้าลูกยังหาลูกสะใภ้ให้แม่ไม่ได้ภาย 3 เดือน" คุณหญิงยื่นคำขาด
"โถ่ แม่ครับ 3เดือนผมจะไปหาลูกสะใภ้ให้แม่ได้ไงครับ" ชายหนุ่มประท้วง
"แม่ก็เห็นลูกควงอยู่ตั้งหลายคนนี่ แต่แม่ขออย่างหนึ่งนะพามาให้แม่ดูตัวก่อน" คุณหญิงบอกลูกชายสุดที่รัก
"แม่ครับ รออีกแค่ปีเดียวเองนะครับ แม่จะได้ลูกสะใภ้ที่ทั้งสวย และเก่งเลยนะครับ" นภัสกรพูดโฆษณา
"ไม่ได้ ลูกต้องหาให้ได้ตามที่แม่บอก ไม่งั้นลูกต้องแต่งงานกับหนูถุงแป้ง ลูกสาวคุณหญิงวิภาดา" คุณหญิงยืนคำขาด
"คุณแม่ มีธุระจะพูดกับผมแค่นี้เหรอครับ งั้นผมขอตัวกลับนะครับ สวัสดีครับ" ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด
"อ้าวแล้วไม่อยู่ทานข้าวกับแม่ก่อนเหรอลูก" คุณหญิงร้องถามลูกชาย
"ไม่ละครับ ผมไม่มีอารมณ์ครับ" ชายหนุ่มกล่าวด้วยอารมณ์
จากนั้นเขาก็เดินลงส้นออกจากบ้านโดยไม่สนใจใคร แล้วเข้าก็ขับรถออกคันเก่งของเขาไปยังร้านเหล้าที่ประจำของเค้า
แล้วเขาจะทำอย่างไรดีในเมื่อคนรักในต่างแดนของเขากำลังรอเขาอยู่ แล้วจะบอกหล่อนอย่างไรว่าเขาจะต้องแต่งงานภายใน 3 เดือน เขาจะทำอย่างไร นี่คือคำถามในใจของเขาที่เค้าไม่สามารถจะตอบตัวเองได้เลย แต่ยังไงวันนี้ก็ขอเอาสุราเป็นเพื่อนก่อนแล้วกัน
จากนั้นเขาหยิบมือถือรุ่นใหม่ล้าสุดในวงการมือถือของเขาขึ้นมาแล้วก็กดเบอร์ที่คุ้นเคย
"ตุ๊ดๆ สวัสดีครับ ตรีภพพูดครับ" เสียงตอบกลับมาอย่างสุภาพ
"ไอ้ตรีเหรอ ออกมาหาฉันหน่อย ร้านประจำนะ" เขากรอกเสียงลงไป
"ไอ้ท็อป แกเป็งไรไปว่ะ เสียงไม่ค่อยดีเลยอ่ะ" ชายหนุ่มตอบกลับมา
"เออ มีเรื่องนิดหน่อยว่ะ รีบออกมาเดี๋ยวเล่าให้ฟัง" นภัสกรตอบกลับอย่างรีบร้อน
"เออ เดี๋ยวออกไป รอแป๊ปนะ " ตรีภพกล่าวจบก็วางสายไป
จากนั้นไม่นานตรีภพก็เดินเข้ามาในร้านด้วยอาการรีบร้อน
"เฮ้ย ไอ้ท็อป ฉันมีเวลาแค่ 2 ชั้วโมง เดี๋ยวฉันต้องไปทำงานต่อ มีอะไรก็ว่ามา" ตรีภพบอกด้วยอาการรีบร้อน
จากนั้นสองหนุ่มก็สนทนากันอย่างตึงเครียด ไม่นานตรีภพก็ขอตัวไปทำธุระ ก่อนกลับเขากล่าวกับนภัสกรว่า
"ไอ้ท็อปแกจำไว้นะ คู่กันแล้วก็ไม่แคล่วกันหลอก ถ้าแกคู่กับน้องบีของแกจริงๆ ยังไงแกต้องได้แต่งงานกันนั้นแหละ ตอนนี้ฉันว่าแกทำใจให้สบายไปก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะไปเข้าไปแกที่บริษัท แล้วค่อยคิดว่าจะทำยังไงนะ" เมื่อกล่าวเสร็จตรีภพก็รีบร้อนออกไปจากร้านปล่อยให้นภัสกรต้องนั่งกลุ้มกับปัญหาของตัวเองไปคนเดียว
ความคิดเห็น