ลำดับตอนที่ #32
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : ----ทริคการเรียนภาษาอังกฤษให้สนุก
ทริคในการเรียนภาษาอังกฤษให้สนุก
ตรงนี้เป็นประสบการณ์จากการที่พี่เข้าคอร์สติวโทเฟลมา
ทำให้พี่รู้ว่ายังมีแกรมม่าสูงๆอีกเยอะที่พี่ไม่รู้เรื่องเลย ทำข้อสอบโทเฟลได้คะแนนไม่มาก
วันแรกพี่ไปทำข้อสอบPre-test มีหลายข้อทำไม่ได้ ยังไม่เท่าไหร่...วันต่อมาประกาศคะแนน
เห็นคะแนนตัวเองแล้วท้อเลย ไม่ค่อยอยากจะไปเรียน
เนื่องจากค่าเรียนแพงมาก พี่ต้องไปเรียนให้คุ้ม (ตังค์แม่อีกแล้ว)
การแก้ปัญหาของพี่คือ พี่ชอบเล่นเน็ต ติดเน็ตมาก จึงใช้เวลานั้นให้เป็นประโยชน์
เปิดเวปไซต์ต่างประเทศอ่าน อ่านสิ่งที่เราสนใจมาก
ทำแบบนี้ทุกวันเลย คือมีแต่สิ่งที่เราสนใจ อยากจะฟังฝรั่งสำเนียงอเมริกันให้รู้เรื่องมากกว่านี้
พี่ก็เปิด Gossip Girl ดูให้ครบ 4 ภาคเลยค่ะ เอาซับอังกฤษด้วย
อะไรที่เราดูไม่รู้เรื่องก็ไปอ่านเรื่องย่อทั้งภาษาไทยกับอังกฤษแทน
ศัพท์ไหนไม่รู้เรื่องก็เปิดดิกส์หาเอาเอง
พี่ทำแบบนี้จนเรียนโทเฟลใกล้จะจบคอร์ส ทำข้อสอบย่อยๆของอาจารย์ได้คะแนนทั้งปานกลางและดี
แต่พี่ไม่สนคะแนนละ
สิ่งที่พี่ดีใจคือ พี่ฟังเทปข้อสอบรู้เรื่องขึ้น ที่ทำผิดก็รู้ตัวว่าเราจับใจความผิด
เรายังมีข้อผิดพลาดนะ ก็ไม่ซีเรียส เพราะรู้ตัวว่าเราไม่ได้เป็นเจ้าของภาษา
ต้องมีหลุดบ้าง และฝรั่งที่เราเจอมาก็มีไม่มากพอจะทำให้เราจับสำเนียงได้ทุกคน
มันต่างจากเทปที่อาจารย์เปิดให้ฟัง
ส่วนแกรมม่า ได้มาเต็มๆจากการที่อ่านบ่อยๆ หลายครั้งที่ทำข้อสอบแบบงูๆปลาๆแล้วดันถูก
เพราะเราคุ้นโครงสร้างประโยค
สรุป...
1 อ่านหนังสือค่ะ รู้เรื่องโครงสร้างประโยคพื้นฐาน
2 ขยันทำแบบฝึกหัด ทำผิดก็เปิดดูเฉลยไปเรื่อยๆ
3 ฟังเพลง ดูหนังฝรั่งเยอะๆ อ่านคอลัมภ์David Bakeham มีลูกสาวแล้ว อะไรพวกนี้ หรือติดตามทวิตเตอร์ของนิชคุณ ช่วยได้มาก
4 ลองจริงจังดูซักตั้ง บอกกับตัวเองว่า
อนาคตเราต้องเจอภาษาอังกฤษแน่นอน
ไม่ใช่คิดแต่ว่า เราจำใจอ่านเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย นะคะ
ขอให้น้องๆสนุกกับการเรียนนะคะ
ถ้าน้องบอกว่า
ขนาดอ่านยังจะอ่านไม่ออก
ใจเย็นๆ
เราเกิดมาไม่มีความสามารถใดๆ จะไม่เริ่มจาก 0 ทุกอย่าง
และบางอย่างในตัวเราก็ต้องเริ่มจาก 0
เป็นเรื่องธรรมชาติ
พี่ขอเป็นกำลังใจอย่างมาก แด่หลายๆคนที่ยังท้ออยู่
สู้ๆนะคะ ขอให้สิ่งที่ทำให้เราท้อ เปลี่ยนเป็นกำลังใจ แรงฮึด เอาซักตั้งน่ะ
เอาให้รู้เลยว่า ไอ้ที่ยากที่สุด ทำไม่ได้เลยน่ะ เราก็ฝึกฝนได้
กว่าจะเดินทางมาถึงครึ่งทาง ..ไม่ใช่จะสบายนะ ไม่ใช่ว่าไม่เคยท้อ ไม่ใช่ว่าไม่เคยถอย
ถ้าอ่านบทความนี้ไปแล้วคิดว่า พี่คนเขียนเนี่ยเก่งซะทุกอย่าง อย่าเพิ่งคิดแบบนั้น
เพราะพี่ก็ล้มเหลวกับการเรียนมาแล้ว 2 ครั้ง
เป็นเรื่องยากที่ไกลความสามารถของพี่เหมือนกัน
แต่ทุกวันนี้พี่ก็สู้ใหม่ ไว้วันหน้าจะอัพให้ติดตามนะ ว่าการเรียนที่ล้มเหลวของพี่เป็นยังไง
สุดท้าย เหนือกว่ากำลังใจจากคนเขียน
ก็คือกำลังใจจากตัวเองนะ ตั้งใจ อดทน ถ้าท้อก็พักนะ อย่าฝืนจนเลิกรักการเรียนรู้ไป
ตรงนี้เป็นประสบการณ์จากการที่พี่เข้าคอร์สติวโทเฟลมา
ทำให้พี่รู้ว่ายังมีแกรมม่าสูงๆอีกเยอะที่พี่ไม่รู้เรื่องเลย ทำข้อสอบโทเฟลได้คะแนนไม่มาก
วันแรกพี่ไปทำข้อสอบPre-test มีหลายข้อทำไม่ได้ ยังไม่เท่าไหร่...วันต่อมาประกาศคะแนน
เห็นคะแนนตัวเองแล้วท้อเลย ไม่ค่อยอยากจะไปเรียน
เนื่องจากค่าเรียนแพงมาก พี่ต้องไปเรียนให้คุ้ม (ตังค์แม่อีกแล้ว)
การแก้ปัญหาของพี่คือ พี่ชอบเล่นเน็ต ติดเน็ตมาก จึงใช้เวลานั้นให้เป็นประโยชน์
เปิดเวปไซต์ต่างประเทศอ่าน อ่านสิ่งที่เราสนใจมาก
ทำแบบนี้ทุกวันเลย คือมีแต่สิ่งที่เราสนใจ อยากจะฟังฝรั่งสำเนียงอเมริกันให้รู้เรื่องมากกว่านี้
พี่ก็เปิด Gossip Girl ดูให้ครบ 4 ภาคเลยค่ะ เอาซับอังกฤษด้วย
อะไรที่เราดูไม่รู้เรื่องก็ไปอ่านเรื่องย่อทั้งภาษาไทยกับอังกฤษแทน
ศัพท์ไหนไม่รู้เรื่องก็เปิดดิกส์หาเอาเอง
พี่ทำแบบนี้จนเรียนโทเฟลใกล้จะจบคอร์ส ทำข้อสอบย่อยๆของอาจารย์ได้คะแนนทั้งปานกลางและดี
แต่พี่ไม่สนคะแนนละ
สิ่งที่พี่ดีใจคือ พี่ฟังเทปข้อสอบรู้เรื่องขึ้น ที่ทำผิดก็รู้ตัวว่าเราจับใจความผิด
เรายังมีข้อผิดพลาดนะ ก็ไม่ซีเรียส เพราะรู้ตัวว่าเราไม่ได้เป็นเจ้าของภาษา
ต้องมีหลุดบ้าง และฝรั่งที่เราเจอมาก็มีไม่มากพอจะทำให้เราจับสำเนียงได้ทุกคน
มันต่างจากเทปที่อาจารย์เปิดให้ฟัง
ส่วนแกรมม่า ได้มาเต็มๆจากการที่อ่านบ่อยๆ หลายครั้งที่ทำข้อสอบแบบงูๆปลาๆแล้วดันถูก
เพราะเราคุ้นโครงสร้างประโยค
สรุป...
1 อ่านหนังสือค่ะ รู้เรื่องโครงสร้างประโยคพื้นฐาน
2 ขยันทำแบบฝึกหัด ทำผิดก็เปิดดูเฉลยไปเรื่อยๆ
3 ฟังเพลง ดูหนังฝรั่งเยอะๆ อ่านคอลัมภ์David Bakeham มีลูกสาวแล้ว อะไรพวกนี้ หรือติดตามทวิตเตอร์ของนิชคุณ ช่วยได้มาก
4 ลองจริงจังดูซักตั้ง บอกกับตัวเองว่า
อนาคตเราต้องเจอภาษาอังกฤษแน่นอน
ไม่ใช่คิดแต่ว่า เราจำใจอ่านเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย นะคะ
ขอให้น้องๆสนุกกับการเรียนนะคะ
ถ้าน้องบอกว่า
ขนาดอ่านยังจะอ่านไม่ออก
ใจเย็นๆ
เราเกิดมาไม่มีความสามารถใดๆ จะไม่เริ่มจาก 0 ทุกอย่าง
และบางอย่างในตัวเราก็ต้องเริ่มจาก 0
เป็นเรื่องธรรมชาติ
พี่ขอเป็นกำลังใจอย่างมาก แด่หลายๆคนที่ยังท้ออยู่
สู้ๆนะคะ ขอให้สิ่งที่ทำให้เราท้อ เปลี่ยนเป็นกำลังใจ แรงฮึด เอาซักตั้งน่ะ
เอาให้รู้เลยว่า ไอ้ที่ยากที่สุด ทำไม่ได้เลยน่ะ เราก็ฝึกฝนได้
กว่าจะเดินทางมาถึงครึ่งทาง ..ไม่ใช่จะสบายนะ ไม่ใช่ว่าไม่เคยท้อ ไม่ใช่ว่าไม่เคยถอย
ถ้าอ่านบทความนี้ไปแล้วคิดว่า พี่คนเขียนเนี่ยเก่งซะทุกอย่าง อย่าเพิ่งคิดแบบนั้น
เพราะพี่ก็ล้มเหลวกับการเรียนมาแล้ว 2 ครั้ง
เป็นเรื่องยากที่ไกลความสามารถของพี่เหมือนกัน
แต่ทุกวันนี้พี่ก็สู้ใหม่ ไว้วันหน้าจะอัพให้ติดตามนะ ว่าการเรียนที่ล้มเหลวของพี่เป็นยังไง
สุดท้าย เหนือกว่ากำลังใจจากคนเขียน
ก็คือกำลังใจจากตัวเองนะ ตั้งใจ อดทน ถ้าท้อก็พักนะ อย่าฝืนจนเลิกรักการเรียนรู้ไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น