ยัยตัวร้ายกะนายหน้าใส

ลำดับตอนที่ #2 : -2-

นายนี่แรงเยอะชะมัด ฮือๆ ข้อมือฉันแดงหมดแล้ว เพราะนาย ไอหน้าใส

ละเค้าก็ยัดฉันขึ้นรถของเขา ( ย้ำว่ายัดจริงๆนะ - - )

" นายจะพาฉันไปไหน "

" ทำไมฉันต้องบอกเธอ "

" เออ ฉันขอโทษละกันที่ถามนายอะ "

" เธอชื่อไร "

" ทำไม " 

" ฉันถาม "

" ชื่อบุ้งกี๋ "

" อือ ฉันชื่อไบท์ "
 
" แต่ฉันไม่ได้ถามนายหนิ " อ่าวว วอนโดยต่อยอีกแล้วเรา

" แต่ฉันอยากบอก -3- " นายนี่กวนชะมัด แต่ว่าดูไปดูมา เขาก็หล่อดีนะเนี่ย ฉันคงไม่ไปหวั่นไหวอะไรกับนายนี่นะ

" ... " ฉันไม่พูดอะไรเพราะฉันขี้เกียจต่อปากต่อคำกะนายคนนี้

และก็มาถึงบ้านหลังนึง บ้านนี้ดูไม่ใหญ่มาก แต่ดูมีสไตล์ จัดว่าดูดีมากเลยทีเดียว

" นายพาฉันมาบ้านใครเนี่ย " 

" บ้านฉัน เธอจะทำไมยัยขี้ " กรี๊ด ขี้อะไร ฉันชื่อกี๋ T^T

" ฉันชื่อกี๋ ไม่ใช่ขี้  "  - - ไอบ้าเอ้ย

" ก็ชื่อมันคล้ายๆกัน แถมลักษณะยังคล้ายกันอีก " ห๊ะ นายว่ายังไงนะ ว่าฉันหน้าเหมือนขี้หรอ ฉันออกจะสวย

อึ๋ย ถ้าไม่เห็นว่าหล่อนะ ฉันจับปล้ำเอ้ยย จับตบไปแล้ว

" แล้วนายพาฉันมาที่บ้านนายทำไมกัน " 

" ไม่ต้องถามอะไรมากได้ไหม " 

พอฉันก้าวเท้าเข้ามาในบ้านของนายไบท์  ฉันมองดูไปรอบๆบ้าน

บ้านของนายไบท์ถูกตกแต่งด้วยรูปภาพ และเฟอนิเจอร์ที่ดูดี ฉันเดินไปเรื่อยๆ

จนมาหยุดอยู่มุมนึงของบ้าน ซึ่งมุมนี้ มีโต๊ะเล็กๆและรูปภาพเด็กวางอยู่

เด็กในรูปน่าตาน่ารักน่าเอ็นดูมาก  ฉันจึงโพลงถามนายไบท์ว่า

" นี่รูปใครอ่ะ " 

" รูปฉัน เธอจะทำไม "

" รูปนายเนี่ย เนี่ยนะ ไม่อยากจะเชื่อ "

"  ฉันไม่ได้ขอร้องให้เธอเชื่อหนิ ยัยขี้ " -*- อะนะ

" เอาเถอะ ว่าแต่ นายพาฉันมาบ้านนายทำไม " 

" วันนี้วันเกิดฉัน " 

" วันเกิดนายแล้วเกี่ยวอะไรกับฉันเล่า " 

" วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน แต่พ่อกับแม่ฉัน ไม่อยู่บ้านมัวแต่ไปสนใจงานที่ต่างประเทศบอกว่า

ที่ทำงานไปนั้น ก็เพื่อฉัน บ้านเราจะได้มีเงินเยอะๆ ฉันจะได้ไม่ลำบาก " 

" .... " 

" แต่ฉันไม่ได้ต้องงานเงินทองอะไรมากมาย ขอแค่มีพ่อกับแม่อยู่ก็พอ " 

" อือ ฉันเข้าใจนาย งั้นที่นายพาฉันมาวันนี้ ก็เพราะจะให้มาเลี้ยงวันเกิดเป็นเพื่อนใช่ม้า " 

" ถูกต้องนะคร้าบบบ เธอนี่ฉลาดเหมือนกานนะเนี่ย ยัยขี้ " 

" แน่นอน ว่าแต่เลิกเรียกฉันว่ายัยขี้สักทีเหอะ "  - -