สมุดบันทึกของนายจอมขี้เกียจ

ลำดับตอนที่ #3 : เพ้อหนักเหมือนกันนะ

คือมันมีคนถามผมว่่าทำไมต้องชอบผู้หญิงคนนี้ แต่ก่อนเราไม่ได้ชอบแนวนี้นิ แต่ก่อนเจ้าชู้นิเห็นอยู่กับผู้หญิงสวยๆตั้งหลายคนทำไมมาชอบคนหน้าตาเชยแบบนี้ ผมก็ไม่อาจที่จะตอบพวกคุณได้เหมือนกันว่าการที่ผมเลือกที่จะหยุดกับผู้หญิงคนนึงที่ไม่ได้สวยไม่ตรงสเปคได้ยังไง 

แต่คุณเคยได้ยินมั้ยที่เขาบอกว่าแม้ว่าคุณจะมีสเปคหรือมาตรฐานสูงแค่ไหนถ้าเจอคนที่ใช่มันก็จะเป็นข้อยกเว้นของคุณ ซึ่งผมก็คิดว่าวันนี้ผมเจอคนที่ใช่แล้วมันเหมือนไม่มีเหตุผลมันเหมือนว่าโดนบางอย่างสะกดให้ชอบผู้หญิงคนนี้ 

5555 แต่ว่าการเจอคนที่ใช่สำหรับเราก็ใช่ว่าเราจะใช่สำหรับเขา เพราะสำหรับเขาเราอาจเป็นแค่คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคนนึงก็แค่นั้น 

ชีวิตผมเคยเจอคนที่ใช่มาสองครั้ง ครั้งแรกคือตอนที่ยังอยู่ในวัยใสๆแต่ก็โดนหักอก เราไม่ใช่สำหรับเขาแทบใจแตกเลยละ จากนั้นมาก็เริ่มประชดชีวิตตัวเจ้าชู้แล้วผู้หญิงที่เข้าหาดันเยอะซะอย่างนั้น คนที่หน้าตาแย่ๆเปลี่ยนแฟนรายอาทิตย์คบซ้อนบ้างละตอนนั้นรู้สึกเท่มาก

จนวันนึงผมทำผู้หญิงที่เขารักผมจริงๆไม่ใช่แค่ Ons ร้องไห้วันนึงวันนั้นคือวันที่ผมเริ่มคิดได้ว่าการทำอย่างนี้มันไม่ได้เท่ แต่ผมก็ยังไม่ได้เลิกขาดแต่ก็เบาลงบ้าง 

จนเมื่อปีที่แล้วผมเจอคนที่ใช่คนที่สองผมเลือกที่จะหยุดทุกอย่างเพื่อผู้หญิงคนนี้  คนคุยคือล้างเครื่องแล้วก็เลือกที่จะบอกความรู้สึกให้เขารู้ตั้งแต่แรกให้เขารู้ว่าเราชอบเขาจริงๆ แต่เราจะไม่พยายามตื้ออะไรเขามากมาย

ผมกำหนดเวลาตัวเองไว้หนึ่งปีผมต้องขอผู้หญิงคนนี้คบให้ได้ผมจะไม่ยอมพลาดเหมือนครั้งนั้นก็แค่นี้แหละ