Infinity dragon ,เทพเจ้าแห่งมังกร

ลำดับตอนที่ #1 : ความตายแห่งจุดเริ่มต้น

โลก ค.ศ.3777
ณ.เกาะไหนสักแห่งแถวญี่ปุ่น
 "ฉัวะๆๆๆๆๆ" เสียงของๆมีคมชนิดหนึ่งตัดผ่านสิ่งมีชีวิตมากมายที่อยู่ตรงหน้า โดยที่ผู่ลงมือคือเด็กหนุ่มหน้าตาดีผมสั้นสีดำ ดวงตาสีดำราวกับรัตติกาลที่ไม่มีวันสิ้นสุด สูง180 ซม. สวมเสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงหนังขายาวสีดำ รองเท้าผ้าใบสีดำ ที่มีสีหน้าสงบนิ้งดั่งรูปปั้นหินอ่อน

"แก ทำแบบนี้ทำไม" ผู้พูดคือชายวัยกลางคนที่มีสีหน้าเคลี้ยดแค้นชิงชังต่อชายตรงหน้า

"ผมทำไป เพราะว่าคุณหักหลังผมหน่ะสิ" ชายหนุ่มตอบแล้วหันดาบที่ใช้อยู่ต่อไป ฆ่าคนมากมายที่ถาโถมเข้ามาเพื่อต้องการที่จะฆ่าเขา

"ก็แกทำงานไม่สำเร็จ ก็ต้องทำตามกฎสิ"ฝ่ายตรงข้ามตอบมาด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

"ผมทำงานสำเร็จแล้วแต่คุณไม่ทำตามสัญญา แล้วอ้างเหตุผลข้างๆคูๆอีกรึ" ชายหนุ่มตอบกลับไป

.แกไม่มีสิทธิ์เถียงอะไรทั้งนั้นก็แก ปล่อยลูกของเป้าหมายไป ทั้งๆที่ต้องฆ่าให้หมดแท้ๆ" ชายวัยกลางคนพูด 

"แต่ในตอนรับงาน คุณก็บอกเองว่าให้ฆ่าเป้าหมายเท่านั้นแล้วจะให้ชีวิตอิสระ หลังจากงานจบ แต่คุณก็ผิดสัญญา"ชายหนุมพูด
   
       ใช่แล้วชายหนุมผูนี้มีชื่อว่าอายาชิ โยจิ พ่อแม่เสียไปหลังจากขับรถชนระหว่างกลับบ้าน หลังจากคลอดโยจิออกมา แต่โยจิรอดมาได้อย่างปาฏิหาร จาการที่แม่ใช้ตัวเองรับแรงกระแทกอย่างฉุกลหุกจึงรอดมาได้ หลังจากนั้นญาติๆ ก็ตัดสินใจนำโยจิมาให้สถานสงเคราะห์เด็กกำพล้าเลี้ยงดู จนโยจิโตมา พรสวรรค์ก็ได้ปรากฎแจ่มชัดมากขึ้นคือ โยจิมีความสามารถในการจดจำและเรียนรู้ทุกสิ่งได้เพียงการเห็นเพียงพริบตาเดียวและมีพรสวรรค์ทางด้านการต่อสู้ด้วยมือเปล่าและอาวุธมาก จึงมีคนต้องการตัวเพื่อสร้างเงินทองและชื่อเสียงของตนเอง จนในที่สุดก็มีคนมารับเลี้ยงโยจิ นั้นก็คือองกรค์รัตติการ เป็นองค์กรที่รับจ้างฆ่าคนที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก ในเรื่องของความสำเร็จที่แน่นอน รวมถึงการปกปิดตัวตนที่แนบเนียน ตอนนั้นโยจิอายุ 7 ปีหลังจากเข้ามาในองค์กร ก็ต้องฝึกการต่อสู้ทุกรูปแบบไม่ว่าประชิดตัวหรือระยะไกล จนอายุได้ 15 ปี โยจิก็ได้รับงานและทำมันได้อย่างไม่ยากเย็นจนสำเร็จ หลังจากนั้นโยจิก็รับงานสังหารคนมากมายได้อย่างไม่ยากเย็น แต่ทุกครั้งโยจิจะไม่รับงานที่สังหารเด็ก เพราะว่าเด็กไม่มีความผิดโยจิคิดเช่นนั้น จนอายุได้18 ปี ก็ได้รับงานที่ต้องสังหารเป้าหมายที่เป็นนักการเมืองที่มีลูกติดอยู่ 1 คน เนื่องจากตอนรับงานโยจิเสนอเงื่อนไขที่จะไม่สังหารเด็กและขอเป็นอิสระจากองค์กร และองค์กรยอมรับโยจิจึงทำ แต่กลับโดนหักหลังจากองค์กรที่คิดจะกำจัดโยจิออกไปไม่ให้เป็นภัยกับองค์กรในภายหลัง จนเกิดปัญหานี้ขึ้นมา โยจิจึงตั้งใจจะสังหารคนทั้งองค์กรให้หมดเพื่อเป็นอิสระ แต่ถึงแม้โยจิจะเป็นมือสังหารมือหนึ่งขององค์กรก็ไม่ใช่สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งมากมาย จึงทำให้โยจิต่อสู้มาจนถึงตอนนี้ด้วยความเหนื่อยล้า

"แกจะพูดอะไรก็พูดไป แต่ยังไงแกก็ทำงานพลาด และฆ่าคนในองค์กรมากมาย โทษของแกคือความตายเท่านั้น" พูดจบชายวัยกลางคนก็ชักปืนพกออกมายิงใส่โยจิ แต่โยจิก็หลบได้และยิงปืนตอบโต้ สถานการณ์เป็นไปอย่างดุเดือด แต่อนิจจาน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ หลังจากโยจิต่อสู้ด้วยทุกอย่างที่มีมากกว่า 3 วันก็ทำให้อ่อนแรง จนโดนยิงที่ขาซ้ายและไหล่ขวาจนต่อสู้ต่อไม่ได้ ต่อจากนั้นยังโดนแทงจากด้านหลังทะลุกลางลำตัวจนล้มลงไป เพราะหน้ามืดจากอาการอ่อนล้า

"ฉันบอกแล้วยังไงแกก็ตาย ก่อนตายอยากพูดอะไรไหม ว่าไง"

"ขอให้แกไม่ตายดี"

"วาไงนะ งั้นอย่าอยู่เลยตายซะ" หลังจากพูดจบชายวัยกลางคนก็ยิงปืนพกใส่กลางใบหน้าของโยจิจนกระโหลกแตก ตายในที่สุด

"5555 ในที่สุดแกก็ตายสักที สะใจจริงพวกเรากลับ" หลังจากแน่ใจว่าโยจิตาย ชายวัยกลางคนก็สั่งคนของเขาให้กลับไปทำงานของตนต่อไป แม้จะเสียคนไปมากแต่ก็ไม่กระทบกับองค์กรที่มีคนมากกว่า 2000000 คนได้

"นี่เราตายแล้วหรือ" หลังจากตายแล้ววิญญาณของโยจิก็ถูกดึงมาในสถานที่แห่งหนึ่งที่มีแต่พื้นสีขาวไกลสุดลูกหูลูกตา 

"ใช่เจ้าตายแล้ว และนี่คือมิติที่อยู่ของข้า" หลังจากเสียงพูดจบก็ปรากฎหญิงสาวหน้าตางดงาม ขึ้นมาตรงหน้าห่างกันเล็กน้อย ผมสีฟ้ายาวถึงกลางหลัง สูงประมาณ 170 ซม. ผิวขาวราวกับไม่เคยโดนแสงแดดเลย สวมชุดแนวโกธิคโลลิต้าสีขาวที่เหมาะสมกับรูปร่างที่งดงามราวกับรูปปันหินอ่อนที่มีชีวิต 

"ท่านเป็นใคร ทำไมถึงพาผมมาที่นี่"

"ข้ามีนามว่า ฟีเซเรีย เป็นเทพธิดาแห่งการก่อกำเนิดของทุกสรรพสิ่ง และข้าจะพาเจ้าไปเกิดยังโลกที่ดี และได้มีชีวิตที่ต้องการ"

"ทำไมท่านถึงอยากช่วยผม"

"เพราะข้าเห็นโชคชะตาชีวิตของเจ้ามีแต่ตกระกำลำบาก และสุดท้ายยังตายอย่างเดียวดายไม่มีใครเหลียวแล"

"แล้วผมจะเชื่อได้ยังไง"

"เจ้าไม่ต้องเชื่อก็ได้ แค่ตอบมาว่าเจ้าอยากไปในสถานที่ๆ ข้าบอกหรือไม่ก็เท่านั้น"

"ก็ได้ไหนๆ ผมก็ตายไปแล้วยังไงก็ต้องไปเกิดใหม่อยู่ดี แล้วท่านก็ดูเป็นคนดีคงไม่พาไปสถานที่ๆ โหดร้ายหรอกว่าไหมครับ"

"คิกๆๆๆๆๆ เจ้านี่ช่่างพูดกว่าที่คิด ดังข้าจะทำให้เจ้าไปเกิดในโลกที่มีแต่สิ่งที่เจ้าไม่เคยเห็น เกิดเป็นเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุด และแถมด้วยความทรงจำกับความสามารถของเจ้าจะติดตัวไปด้วยดีไหม"

"ถ้าจะกรุณาขนาดนั้นก็ขอขอบคุณล่วงหน้าเลยแล้วกันครับ แต่โลกที่ท่านว่ามันเป็นโลกแบบไหนหรือครับช่วยบอกสั้นๆ ได้ไหมครับ"

"มันเป็นโลกของเพื่อนข้าเอง เป็นโลกที่เต็มไปด้วยเผ่าพันธุ์มากมาย เทคโนโลยียังไม่นำสมัยมากเกินไป มีเวทมนตร์ พลังจิต ลมปราณใช้เป็นหลัก แล้วก็มีการแก่งแย่งชิงดีบ้างประปราย แต่ไม่มีการเหยียดเผ่าพันธุ์เท่านั้นแหละ"

"โห งั้นผมขอไปเกิดเลยได้ไหมครับ อยากเห็นเร็วๆแล้ว"

"ได้สิ แต่ข้าขออะไรสักอย่างได้ไหม"

"ได้สิครับก็ท่านให้ผมขนาดนี้แล้ว ทำไมจะไม่ได้"

"อีม งั้นบ้างครั้งบางคราวเจ้าก็ช่วยไปเป็นธุระทำงานให้เพื่อนข้าหน่อยได้ไหม เพราะเดี๋ยวยังไงเจ้าก็ต้องไปพบเพื่อนข้าก่อนไปยังโลกนั้นอยู่ดี"

"ได้สิครับ ถ้าไม่ยากจนเกินไป"

"อืม งั้นข้าจะส่งเจ้าไปหล่ะนะ ลาก่อน โยจิ"

"ครับลาก่อน ท่านฟีเซเรีย" หังจากนั้นก็มีแสงสว่างครอบคลุมรอบตัวโยจิแล้วโยจิก็ปรากฏตัวต่อในสถานที่ๆ เหมือนกับอวกาศเวิ้งว้างแล้วรู้สึกร่างกายขยับลำบากมาก

"เจ้าสินะ ที่ฟีเซเรียส่งมา เจ้าชื่ออะไรหล่ะ" หลังจากไดยินเสียงจากที่ไกลๆก็ปรากฎหญิงสาวที่งดงามไม่แพ้ฟีเซเรียขึ้นมาตรงหน้า ผมยาวสีแดงสลวย ส่วนสูงน้องกว่าฟีเซเรียเล็กน้อย มีแววตาซุกซน เสียงไพเราะพอๆกับ ฟีเซเรีย ใส่ชุดโกธิคโลลิต้าสีดำที่คิดว่ามาจากเทรนของเทพธิดาละมั้ง

"ครับ แล้วท่านที่เป็นเพื่อนกับท่านฟีเซเรียมีนามว่าอย่างไรครับ" หลังจากรวบรวมสติแล้ว โยจิก็ตอบกลับไป

"ข้ามีนามว่า เซเฟีย เทพธิดาแห่งการสิ้นสูญ เจ้าหล่ะมีนามว่าอย่างไร"

"ผมมีชื่อว่า โยจิครับ"

"งั้นโยจิ เจ้าอยากรู้เกี่ยวกับตัวเจ้าหน่อยไหมในชาตินี้"

"ครับ ผมต้องการครับ"

"งั้นเจ้าก็หลับตาลงเเล้วทำใจให้สงบ ต่อให่เกิดอะไรก็อย่าลืมตาหล่ะ"

"ครับ" หลังพูดจบโยจิก็หลับตาทำสมาธิได้อย่างรวดเร็ว เพราะชาติที่แล้วฝึกฝนมาดี สักพักก็รู้สึกเหมือนมือใครสักคนมาสัมผัสบริเวณหน้า แล้วหลังจากนั้นก็มีภาพความทรงจำมากมายไหลเข้ามาในหัว จนได้รับความเจ็บปวดแสนสาหัส แต่โยจิก็ข่มความเจ็บปวดและทำสมาธิต่อไป จนเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ความเจ็บปวดก็หายไป

"ลืมตาได้แล้ว โยจิ"

"ครับ"

"เจ้าได้รู้แล้วแล้วหรือยังว่าชาตินี้เจ้าเป็นอะไร และโลกนี้เป็นอย่างไร"

"ครับ เข้าใจเกือบทั้งหมดแล้วครับ ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลงแล้วค่อยไปเรียนรู้เอาเองดีกว่าครับ" หลังจากเรียบเรียงเรื่องราวต่างๆแล้วโยจิก็ตอบกลับไป

       ในชาตินี้โยจิได้เกิดเป็นเผ่าพันธุ์ที่เรียว่า Infinity Dragon ซึ่งเป็นเผ่ามังกรที่มีพลังมากที่สุดเป็นรองแค่เหล่าเทพธิดาเท่านั้น ใช้พลังได้ทั้งสามอย่าง คือลมปราณ พลังลังจิและเวทมนตร์ มีเกร็ดที่ไม่ว่าอาวุธหรือพลังแบบได้ก็ไม่สามารถผ่านเข้าไปทำร้ายร่างกายตนเองได้ พอมีอายุถึง 20 ปีก็จะโตเต็มวัยและอายุจะหยุดอยู่อย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง สามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์ และสามารถใช้พลังได้ดังเดิม เป็นมังกรที่ยังสองขาเหมือนมนุษย์ มีร่างกายใหญ่โตมากถึง800 เมตร เกิดมาพร้อมกับอาวุธประจำตัว 1 ชิ้นที่มีรูปร่างดังใจต้องการ มีพลังพิเศษตามมาด้วยทุกครั้งที่เกิดใหม่ 1 อย่างที่มีแต่เจ้าตัวที่รู้ และชาตินี้โยจิได้พลังพิเศษที่ดีมากคือ สามารถดูดกลืนพลังทุกอย่างรอบตัวไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ในอะไรมาใช้ได้ทั้งหมด และสามารถควบคุมได้ตามต้องการ รัศมีไม่เกิน 1 กม.รอบตัว เผ่าพันธุ์นี้ไม่สามารถสืบพันธุ์ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม แต่เมื่อตายจะเกิดใหม่ พร้อมกับความทรงจำและพลังของชาติที่แล้วได้อย่างไม่ตงหล่น พลังของเผ่าพันธุ์นี้เป็นแบบพิเศษที่ไม่สามารถเลียนแบบได้และเผ่าพันธุ์นี้ก็ไม่สามารถใช้พลังของเผ่าพันธุ์อื่นได้คือ มีลมปราณเฉพาะตัวชื่อว่าลมปราณอนันต์ที่ใช่ได้อย่างไม่สิ้นสุดตามชื่อและยิ่งโคจรก็ยิ่งมีพลังเพิ่มมากขึ้น ว่ากันแค่ใช้ลมปราณนี้แค่2ใน10ส่วนก็สามารถทำลายดาวดวงหนึ่งได้เลย ต่อมาคืพลังจิตเฉพาะที่มีชื่อว่า จิตแห่งมิติที่จะสามารถผ่า ทำลาย หรือสร้างมิติได้อย่างที่ต้องการได้อย่างอิสระ และสุดท้ายคื่อเวทมนตร์ซึ่งเผ่าพันธุ์นี้ไม่สามารถใช้เวทมนตร์ปกติได้ เเต่เป็นเวทตร์มนตร์พิเศษที่สร้างสิ่งที่ต้องการได้เพียงแต่คิดและร่างรูปแบบที่ต้องการอย่างแม่นยำในสมอง ถึงจะออกมาเป็นสิ่งที่ต้องการได้ เรียกว่าเวทมนตร์เนรมิต รวมถึงเผ่าพันธุ์กำเนิดมาพร้อมกับโลกจึงมีความรู้ทังหมดตั้งแต่โลกเกิดมา 

     โลกที่โยจิไปเกิดนั้นเป็นโลกที่มีธรรมชาติสวยงามมีเทคโนโลยีปะปนบ้าง เพื่อความสะดวกสบาย มีหลากหลายเผ่าพันธุ์ทั้งแข็งแกร่งและอ่อนแอ ไม่มีการแบบแยกเป็นทวีปต่างๆแต่ จะแบ่งเขตการปกครองตามเผ่าพันธุ์กันเอง แต่ก็มีการติดต่อกันอย่างต่อเนื่องไม่ตัดขาดกัน