ผจญภัยในโลกต่างมิติ

ลำดับตอนที่ #16 : ขับไล่พวก Dog kobold (2)

ตอนที่ 16 ขับไล่พวก Dog kobold (2)

ณ วันรุ่งขึ้น

          เซอร์ปีเตอร์ก็ได้รวบรวมนายทหารทั้ง 50 นาย และผู้ที่มาอาสาสมัครอีก 30 คน มุ่งหน้าไปทางป่าทิศใต้ซึ่งเป็นรังของพวก Dog kobold ที่อาศัยอยู่

          เมื่อเข้าถึงอาณาเขตของป่าทิศใต้ เซอร์ปีเตอร์ ก็จัดเตรียมแผนการต่างในการรับมือกับเจ้าพวก Dog kobold

          “ขอให้ทุกคนจับกลุ่ม 5 คน  นำโดยนายทหารผู้ถือโล่ 3 คน อยู่ด้านหน้า ถัดมาขอให้เป็นคนที่ใช้อาวุธระยะกลาง อยู่ลำดับถัดมา และส่วนคนสุดท้ายขอให้คนที่ใช้ธนูหรือไม่ก็คนที่สามารถใช้เวทมนต์ได้เป็นอยู่แถวสุดท้าย”

                                      (โล่)   (โล่)   (โล่)

                                          (ผู้ถือหอก)

                                     (นักธนู/ผู้ใช้เวทมนต์)

          “ส่วนผู้อาสาสมัครคนไหนที่มีความสามารถรักษาของให้ทิ้งระยะห่างจากกลุ่มแนวหน้าสักระยะหนึ่ง  เมื่อมีผู้ใดบาดเจ็บพวกท่านจงรีบช่วย  พวกเรามาทำภารกิจขับไล่พวกพวก Dog kobold  ข้าจะไม่ยอมให้ใครต้องมาตายที่นี่อย่างเด็ดขาด”  เซอร์ปีเตอร์ผู้ถึงแผนการต่างในการขับไล่พวก Dog kobold

          ซึ่งคำพูดที่เซอร์ปีเตอร์พูดออกมานั้น  สร้างความนับถือและขวัญกำลังใจให้แก่ผู้คนที่เข้าร่วมภารกิจนี้

          เมื่อจัดขบวนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็มุ่งหน้าเข้าสู่ป่าซึ่งเป็นถิ่นฐานของพวก Dog kobold  เมื่อเข้าป่าไปได้สักประมาณ 5 นาที

          “วู้ว--”  เป็นเสียงหอนยาวๆของพวก Dog kobold  ซึ่งเสียงนั้นดังมากจากข้างหน้ากลุ่มทหารพวกนั้น   พวกทหารต่างพากันไปมองที่มาของเสียงก็พบเจ้า Dog kobold  ที่อยู่ตรงหินก้อนใหญ่เบื้องหน้า และในเวลาต่อมาไม่นาน พวก Dog kobold ก็เริ่มโผล่ทยอยโผล่ออกมาเรื่อยๆ

          “เซอร์ปีเตอร์  ที่เห็นคราวๆนี่น่าจะประมาณ 200 ตัวได้ครับ” นายทหารรายงานการกับเซอร์ปีเตอร์ด้วยสีหน้าซีดเซียว

          “รูปแบบกลุ่มเหมือนเดิมแต่ขอให้แต่ละกลุ่มล้อมวงเป็นวงกลม”  เซอร์ปีเตอร์รีบสั่งพวกนายทหารให้มารวมเป็นรูปแบบวงกลม  เพราะตอนนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกแล้วพวกเขาเจอพวก Dog kobold ล้อมหน้าล้อมหลังเต็มไปหมด  

          พวก Dog kobold ยังไม่ได้จู่โจมแขกพวกมาเยือนของมัน  พวกมันเริ่มเอาอาวุธของมันมาเคาะกับโล่ของมัน  “กึก กึก กึก” เสียงของการเคาะนั้นเริ่มจากเบาๆ และเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

          สีหน้าของแต่ละคนของนายทหารนั้นอาการบอกบุญไม่รับเอามากๆ  มือไม้หน้าต่าของพวกเขาเริ่มมีเหงื่อไหลและมีอาการมือไม้สั่นเกิดขึ้น

          มีนายธนูคนหนึ่งกำลีงเล็งลูกธนูเข้าหาพวก Dog kobold

          “อย่าพึ่งยิง”  เซอร์ปีเตอร์ตะโกนสั่ง

          แต่มิทันเสียแล้ว  เพราะความตกใจเสียงของท่านเซอร์ปีเตอร์  ลูกธนูได้พุ่งเข้าใส่พวก Dog kobold ล้มลงและสลายไป 1 ตัว   พวก Dog kobold เมื่อเห็นดังนั้น เสียงเคาะอาวุธก็เงียบสงัดในทันที และก็มีเสียง “วู้ว” เป็นเสียงที่ดังมาก  พวกมันพุ่งตรงมาหาหมายกะชำระแค้นให้กับพวกของมัน

          “ทุกคนเตรียมการปะทะ    หน่วยโล่เข้าชน หน่วยทิ่มแทง หน่วย 3 ยิงกระจายบั่นทอนกำลัง หน่วย 4 รักษา”  เซอร์ปีเตอร์สั่งลูกน้องในบังคับบัญชา

          เมื่อเหล่าทหารได้ยินคำสั่งของเซอร์ปีเตอร์ก็เหมือนตั้งสติได้  พวกเขารีบจับอาวุธเตรียมพร้อมรับการโจมตี

          ฝูงพวก Dog kobold พุ่งเข้ามาหมายจะฆ่าฟันพวกมนุษย์ แต่ก็โดนทหารหน่วยโล่ใช้ทักษะบลันทชิลด์ เข้าปะทะและผลักดัน เมื่อพวก Dog kobold ติดสถานะมึนก็เจอหอกพุ่งออกมาจากหลังโล่โดยหน่วยทิ่มแทง และตามด้วยหน่วยยิงธนูหรือเวทมนต์ กระหน่ำซ้ำ เพื่อชลอการบุกพวก Dog kobold ที่เข้ามาเสริม  พวก Dog kobold ต่างล้มตายเป็นจำนวนมาก  แต่ถึงแม้การบุกจู่โจมครั้งนี้จะมีพวก Dog kobold ตายมากเพียงไรพวกมันก็ดูเหมือนไม่ได้ลดจำนวนลงเลย  พวก Dog kobold ยังมีเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆและเข้าบุกจู่โจมอย่างต่อเนื่อง

          การต่อสู้ครั้งดำเนินการต่อสู้ผ่านมาได้แล้วประมาณ 20 นาที  อยู่ๆก็มีเสียง “โว้ว” ของพวก Dog kobold ออกมา  เมื่อพวกมันได้ยินพวกมันไม่บุกดาหน้าต่อสู้ต่อแต่มันถอยหลังกลับไปสัก 5 เมตร  และอยู่ๆ เหมือนท้องฟ้าที่สีครามที่มีแสงอาทิตย์สาดส่องถึงกลับเหมือนมีอะไรมาบดบัง

          “ลูกธนูมาบนฟ้ารีบยกโล่ขึ้นกันเร็วเข้า” 

          ลูกธนูหลายร้อยลูกพุ่งเข้ามายังกลุ่มทหาร  พวกนายทหารโล่เมื่อได้ยินเสียงหัวหน้าก็รีบยกโล่ขึ้นมากันลูกธนูจากเบื้องบน  พวกเขาไม่ค่อยได้รับอันตรายจากลูกธนูเหล่านั้น  เซอร์ปีเตอร์ไม่ค่อยกังวลกับลูกธนูที่พุ่งเข้าใส่หน่วยทหารโล่  แต่กลับหน่วยทหารอื่นที่ไม่มีโล่กันจะทำยังไง

          ปีเตอร์เร่งพลังปราณของตัวเองอย่างสูงสุดและพุ่งกระโดดไปทิศทางของลูกธนูเขากวาดแกว่งอาวุธคู่กายของเขาเป็นวงกลม  ก่อเกิดกำแพงสายลมที่ไม่ให้สิ่งแปลกปลอมผ่านเข้ามาได้  ลูกธนูเมื่อโดนกับกำแพงลมถึงขั้นกับหักแตกเป็นเสี่ยงๆ  แต่ถึงแม้กำแพงสายลมของปีเตอร์จะแข็งแกร่งขนาดไหนก็ไม่สามารถครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของหน่วยทหารของเขาได้  ลูกธนูที่หลุดลอดไปก็โดนเหล่าทหารหน่วยรักษา และหน่วยยิงไกลที่ไม่สามารถหลบลูกธนูเหล่านี้ได้  เพราะการป้องกันของเซอร์ปีเตอร์ทำให้ผู้เคราะห์ร้ายจากลูกธนูเหล่านี้  มีไม่มากมายนั้น

          แต่เหมือนความโชคร้ายจะยังไม่สิ้นสุด  หลังจากธนูลูกสุดท้ายตกลงพื้นเหล่า Dog kobold ก็พุ่งมาโจมตีต่อ  เหล่าทหารโล่ที่พึ่งรับการโจมตีจากธนูมา  เมื่อเจอการโจมตีจากพื้นดินต่อ นายทหารที่ใช้โล่กันการโจมตีของพวก Dog kobold ทันก็รอดตายไป ส่วนพวกที่ไม่ทันก็เจออาวุธของ Dog kobold เข้าฟาดฟันจนตาย

          รูปขบวนของหน่วยทหารของเซอร์ปีเตอร์เริ่มแตกไม่เป็นขบวน

          “ลุงรอน   ปีเตอร์  เป็นแบบนี้ต่อไป  พวกเราตายหมดแน่  พวกเราทำยังไงดี”  กรพูดด้วยสีหน้าวิตกเป็นอย่างมาก

          “มีทางเดียวที่จะให้รอดจากสถานการณ์นี้ได้  คงต้องกำจัดตัวหน้าฝูง”

          “ข้าเห็นด้วยเซอร์ปีเตอร์  ตัวหัวหน้าฝูงคงเป็นตัวที่คอยส่งสัญญาณอยู่ตรงหินก้อนใหญ่นั้นแน่”

          “แล้วเราจะทำยังไงกันดี  ตัวข้าอาจจะล้มเจ้าตัวหน้านั้นได้แต่การฝ่าวงล้อมพวก Dog kobold และไปปลิดชีพมันนั้น ข้าไม่เห็นหนทางเลย”

          ... “อืม  ผมมีความคิดดีๆแล้วครับ”  กรพูดถึงแผนการกับปีเตอร์ และ ลุงรอน เบาๆ

          “ได้งั้นข้าฝากด้วย กร”

          “จัดไปเจ้าหนู”

          “Air woof on”  กรเรียกให้เจ้าตูบออกมา

          เจ้าตูบ ข้า และลุงรอนจะตีฝ่าออกไปทางด้านนี้ช่วยทีนะ  “โฮ่ง” เจ้าตูบร้องบอกเชื่อใจมันได้เลย

          เจ้าตูบ  รอน และ กร  พุ่งตีฝ่าไปทางด้านซ้ายที่มีการประทะของพวก Dog kobold น้อยที่สุด  เมื่อพวกเขาตีฝ่ามาได้  “เจ้าตูบ  เริ่มได้”  กรเริ่มทำตามแผนการที่เขาได้คิดขึ้นไว้

          “โฮ่ง”  เจ้าตูบใช้ท่ายั่วยุเพื่อดึงพวก Dog kobold มาทางพวกเขาให้ได้มากที่สุด  พวก Dog kobold ที่ LV น้อยนั้นจะโดนการยั่วยุของเจ้าตูบดึงไป  ซึ่งพวก Dog kobold ที่ตามเจ้าตูบมีประมาณ 50 กว่าตัวได้  เมื่อพวกนั้นตามพุ่งมาฆ่า  พวกเขาต่างแยกย้ายกันหลบหนี

          โดยรอนยิงธนูไปที่ต้นไม้ที่ใหญ่และสูงที่สุด  กรยิงธนูเป็นขั้นๆเหมือนบันไดและกระโดดเหยียบลูกธนูจนขึ้นถึงยอดไม้  พวก Dog kobold ที่จะปีนตามขึ้นมาก็เจอสอยร่วงไปทีละตัวสองตัว

          “เจ้าหนูข้าพร้อมแล้ว  เจ้ากับเจ้าตูบจงวิ่งวนต้นไม้นี้อย่าให้เกินในระยะ 500 เมตร  ที่เหลือข้าจัดการเอง”

          “รับทราบลุงรอน”  “โฮ่ง”

          กร และเจ้าตูบก็คอยหลอกล่อในระยะไม่ให้ไกลกว่าจากรอบต้นไม้นั้นในระยะ 500 เมตร  โดยรอนก็คอยกำจัดเจ้าพวก Dog kobold ทีละตัวไปเรื่อยๆ   พวก Dog kobold ที่ถือธนูพยายามจะยิงรอน  รอนแค่อาศัยหลบหลังต้นไม้และยิงสวนกลับไปโดยไล่ฆ่า Dog kobold ที่ถือธนูให้หมดก่อนที่จะกำจัดตัวอื่น

          เมื่อเหล่า Dog kobold ส่วนใหญ่ตามไล่ล่า เจ้าตูบ กร และ รอน   ปีเตอร์อาศัยช่วงที่ไม่มีเหล่า Dog kobold หนาแน่น  ตีฝ่าทะลุพวก Dog kobold พร้อมกับทหารโล่ 3 นาย เพื่อเข้าไปกำจัดตัวหัวหน้าฝูง  แต่ก่อนจะไปถึงตัวหน้านั้นอยู่ๆ ตัวหน้าของเหล่า Dog kobold ก็พุ่งเข้ามาโจมตีเซอร์ปีเตอร์โดยตรง  เมื่อเหล่าทหารโล่เห็นถึงการมาของหัวหน้า Dog kobold  พวกทหารโล่ทั้ง 3 นายก็เอาโล่ขึ้นมาป้องกันเซอร์ปีเตอร์  แต่ดูเหมือนโล่นั้นไม่สามารถช่วยอะไรได้เลยเมื่อเจอกับ Dog kobold ตัวหัวหน้า 

                                                         

          รูปร่างมันมิเหมือนสุนัข  รูปร่างมันเหมือนหมาป่าสีดำที่มีเขี้ยวแหลมคม ส่วนอาวุธดาบของมันทั้งใหญ่และทรงพลัง

          เมื่อโดนการโจมตีของ Dog kobold ตัวหัวหน้าเข้าไป ทหารโล่ทั้ง 3 ถึงกลับปลิวกระเด็นไป 2 ตลบ

          เซอร์ปีเตอร์ไม่รอช้าเมื่อเจอตัวหัวหน้าต้องรีบกำจัด  ก่อนสถานการณ์จะเลวร้ายกว่านี้

          เซอร์ปีเตอร์แทงหอกในมือใส่เจ้า Dog kobold ตัวหัวหน้า แต่มันแค่ยกโล่ขึ้นมาปัดแฉลบออกข้างไป พร้อมสวนดาบในมือขวาเข้าใส่ปีเตอร์  ปีเตอร์ยกแขนซ้ายที่ติดโล่มาป้องกัน  เกิดการปะทะกันระหว่างดาบกับโล่จนมีประกายไฟออกมา  ร่างปีเตอร์กระเด็นถอยหลังออกมา  และยืนหยัดอยู่ได้

          ร้ายกาจมาก.. พละกำลังมหาศาลจริงๆ  ปีเตอร์ชมมันในใจ  ขณะที่แขนซ้ายปีเตอร์มีอาการชาจากการปะทะกันเมื้อกี้นี้

          แต่เวลาไม่ค่อยท่าแล้วรูปขบวนกำลังทหารของเขาค่อยๆล้มตายทีละคน  ถ้าเสียเวลามากกว่านี้พวกเราจะตายหมดข้าต้องรีบเผด็จศึก

          ปีเตอร์ผนึกกำลังปราณใส่อาวุธคู่กายของเขาก่อนจะแทงไปเบื้องหน้า  ก่อเกิดเหมือนกระแสลมปราณพุ่งเข้าหา Dog kobold ตัวหัวหน้า     แต่เหมือน Dog kobold ตัวหัวหน้านั้นมองเห็นถึงกระแสลมปราณมันยกโล่ข้างขึ้นมากัน  เมื่อกระแสลมปราณปะทะกับโล่ของ Dog kobold ตัวหัวหน้า  ตัวมันถึงกับกระเด็นถอยหลังไปประมาณ 4-5 ก้าวก่อนจะปักหลักยืนอยู่ได้ ส่วนโล่ที่ปะทะนั้นถึงกับแหลกสลายพุผังไป

          Dog kobold ตัวหัวหน้าถึงกับไอเป็นเลือดออกมา  มันมองไปทางปีเตอร์ราวกับจะจับฟันให้เป็นหมื่นๆชิ้น  มันตะโกนร้องเสียงดังราวกับเสียงฟ้าผ่า  ทั้งสองมือของมับจับดาบและควงดาบช้าๆ ก่อนที่จะกระโดดขึ้นข้างบนเหนือหัวพร้อมฟาดฟันดาบลงมา

          กระบวนท่าของ Dog kobold ร้ายกาจมาก  ถึงแม้จะดูเหมือนมีช่องว่างแต่ก็กลับไม่มีช่องว่างให้จู่โจม  การโจมตีกลางอากาศลงมากับพื้นนั้นพลังทำลายจะมหาศาลมาก  ปีเตอร์คิดอยู่ในใจ

          เป็นตาย 50/50  ปีเตอร์เร่งลมปราณในกายถึงขีดสุดยกอาวุธคู่กายมาประทับกับโล่ที่แขนซ้ายเพื่อรับการโจมตี  ถ้าเราไม่ตายมันก็จะตายถ้าเราป้องกันได้

          เมื่ออาวุธระหว่างดาบของ Dog kobold ตัวหัวหน้า และอาวุธบวกโล่ปีเตอร์ปะทะกันเกิดประกายไฟเสียดสีกันของอาวุธทั้ง 2   เท้าของปีเตอร์ถึงกับจมลงไปในดินในระดับตาตุ่ม  ในปากของปีเตอร์มีเลือดไหลออกมา  แขนทั้งสองข้างของปีเตอร์ถึงกับมีเส้นเลือดปุดขึ้นเต็มไปหมด 

          “ชัยชนะครั้งนี้เป็นของข้าเจ้า Dog kobold”  ปีเตอร์พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

          “เมื่อข้ารับการโจมตีนี้ได้  แกก็ไม่มีทางรอดแล้ว”

          ปีเตอร์เอียงอาวุธขึ้นในระดับ 45 องศา  ทำให้ดาบของเจ้า Dog kobold ตัวหัวหน้าถไลออกด้านข้าง  ปีเตอร์รวบรวมกำลังปราณใส่โล่และใช้ทักษะบลันทชิลด์ อัดเข้าไปที่ใบหน้าของ Dog kobold  เพื่อทำให้มันติดสถานะมึนงง และตามด้วยเร่งปราณในมือขวาใส่อาวุธและพุ่งแท่งอาวุธใส่เข้าที่คอหอยของ Dog kobold ตัวหัวหน้า  หัวของมันถึงกับกระเด็นหลุดออกไปก่อนกลายเป็นแสงและสลายไป

          เมื่อพวก Dog kobold  เห็นหัวหน้าของพวกมันตาย  มันร้องโหยหวยด้วยอาการเศร้าและวิ่งหนีกันออกไป 

          ศึกครั้งนี้มีผู้รอดชีวิตเพียง 20 คน โดยรวม เซอร์ปีเตอร์, รอน, กร, นายทหาร 15 นาย และผู้อาสาอีก 2 คน  ของรางวัลที่ดรอปจากพวก Dog kobold  ก็แบ่งหารเท่ากัน

                                                          (จบตอนที่ 16)