ผจญภัยในโลกต่างมิติ

ลำดับตอนที่ #8 : การเดินทางสู่เมืองอาวารอน (1)

ตอนที่ 8  มุ่งหน้าสู่เมืองอาวารอน (1)

          เช้าวันรุ่งขึ้น ....

          พวกเราทั้ง 4 กำลังเตรียมตัวเก็บข้าวของของตัวเองเพื่อมุ่งหน้าสู่เมืองอาวารอน

          “เอ้า  เสร็จกันยัง  จะได้ออกเดินทางสะที”  รอนถามทุกคน

          “ครับ” โจเซฟ พูดตอบ

          “เรียบร้อยแล้วลุงรอน” กรพูดตอบ

          งึก งึก   ปีเตอร์พยักหน้าเพื่อตอบรอนว่าผมนั้นก้เสร็จเรียบร้อยแล้ว 

          “โอเค งั้นมุ่งหน้าสู่เมืองอาวารอนกัน”

          การเดินทางสู่เมืองอาวารอนนั้นต้องใช้ระยะเวลาในการเดินทางประมาณ 3-4 วันได้  มันเป็นการเดินทางที่ลำบากมาก   ถ้ารอนเดินทางเพียงคนเดียวละก็คงสามารถเดินทางถึงเมืองอาวารอนได้ภายใน 2 วัน    แต่นี้เป็นการเดินทางหมู่คณะยิ่งมีคนเยอะสัมภาระก็จะยิ่งเยอะตามไปด้วยและก็จะทำให้เสียเวลาในการเดินทางขึ้นไปอีก

          “ร้อน  ร้อนจริงๆ”  โจเซฟ เดินไปบ่นไป

          “ท่านโจเซฟ เป็นไรไหมครับ น้ำไหม นั่งพักก่อนไหมครับ” ปีเตอร์ถามด้วยความห่วงใย พร้อมหยิบกะติกน้ำไปให้โจเซฟ

          “นี่พวกเจ้า พวกเราพึ่งเดินได้แค่ 2 ชม. เองนะ  จะสำออยไปไหน” รอนที่เดินนำข้างหน้าสุดพูดออกมา

“โทดทีครับ”  โจเซฟพูดกล่าวออกมาพร้อมหยิบกะติกน้ำของปีเตอร์มาดื่ม 

“อึก อึก อึก   ไปต่อเลยครับ” 

ปีเตอร์ก็ได้แต่เพียงมองดูโจเซฟด้วยความกังวล

พวกเขาทั้ง 4 ก็เดินต่อไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็หลุดพ้นจากบริเวณป่าไผ่  ซึ่งพวกเขาทั้ง 4 ได้ใช้เวลาในการเดินทางเป็นเวลา 8 ชม. ด้วยกัน โดยไม่หยุดพักกินอาหารกันเลย มีแต่น้ำเท่านั้นที่ผ่านลงท้องของพวกเขา

“โคร๊ก  คร๊าก-”  เกิดเสียงท้องร้องในกลุ่มของพวกเรา

“ลุงรอน   ผมว่าเราเดินทางมาก็ไกลพอสมควรแล้ว   พวกเรามานั่งพักกินอาหารก่อนเถอะครับ แถมนี่ก็ใกล้ค่ำแล้ว  มันอันตรายนะลุงรอน”  กรพูดเพื่อให้รอนหยุด เพราะเขาเห็นสีหน้าของโจเซฟคงอ่อนล้าเต็มที่แล้ว

“...โอเค... ได้    เรามาพักกันที่นี่แหละ” รอนสังเกตุดูท่าทางของทุกคน  ก็พบว่าแต่ละคนก็มีอาการอ่อนเพลียเต็มทีโดยเฉพาะโจเซฟ

“ปีเตอร์  นายช่วยก่อไฟทีนะ   กรไปเก็บกิ่งไม้แถวนี้ไว้ให้พอสำหรับผ่านคืนนี้ไปได้ละกัน  ส่วนโจเซฟนั่งพักก่อนละกัน  วันนี้นายพยายามได้อย่างยอดเยี่ยมมาก”  รอนสั่งทุกคนพร้อมพูดชมเชยโจเซฟที่อดทนเดินตามพวกเขามาโดยไม่บ่นได้

ผมนั้นรีบหากิ่งไม้รอบๆ อย่างรวดเร็ว  แต่ในระหว่างที่กำลังรวบรวมเศษกิ่งไม้นั้น  ผมก็พบเจอกับมอนเตอร์ตัวใหม่  ผมรีบเพ็งสมาธิการจ้องมองไปที่มันโดยทันที

MONTER :  YOYO	LV  3
ลักษณะนิสัย  :  เป็นมอนเตอร์รักสงบ  สายตาของมัน                       นั้นแย่มาก  แต่ประสาทสัมผัสเสียง                       กลับไวเป็นเลิศ

รูปร่างน่าตาของเจ้า MONTER [YOYO] นั้น รูปร่างส่วนสูงคล้ายๆ ลูกฟุตบอลแต่ตัวมันนั้นมีสีเหลือง

กรถือโอกาสนี้เพื่อจะเพิ่มประสบการณ์การต่อสู้ของตัวเอง  โดยกรเลือกกิ่งไม้ที่มีขนาดใหญ่หน่อยเดินเข้าไปทางหลัง    และขนาดที่กำลังจะฟาดลงไปที่ตัวมันนั้น เจ้า [YOYO] ก็กระโดดเด้งจากตรงนั้นได้ทันที

กรหวดลมไปเต็มๆ   ขณะที่กรหวดวืดนั้น เจ้า [YOYO]  ก็เข้ากะแทกที่ท้องกรเต็มๆ

“อั๊ก”  กรโดนกะแทกอย่างแรง 

หนอยแหนะเจ้า [YOYO]  กรโมโหอย่างมาก  กรพยายามวิ่งเข้าไปหวดอีกครั้งเจ้า [YOYO] ก็กะโดดเด้งหลบได้ง่ายๆ   เจ้า [YOYO] เข้าพุ่งชนกรอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กรสามารถหลบการโจมตีนี้ได้ 

ที่จริงการโจมตีของ [YOYO] นั้นเป็นลักษณะตายตัวคือพุ่งเข้าชน เพราะฉะนั้นการจะหลบการโจมตีจาก [YOYO] สามารถทำได้ง่ายๆ  แต่ที่กรโดนพุ่งชนครั้งแรกนั้นเขาประมาณเจ้า [YOYO] มากเกินไปหน่อย เพราะมันสามารถหลบการโจมตีของกรที่ย่องมาจากด้านหลังได้  ทำให้กรที่คิดในใจว่าต้องโดนแน่ๆ พอกลับหวดไม่โดนทำให้เกิดอาการมึนงงจึงทำให้ตั้งสติในการหลบการจู่โจมของ [YOYO] ไม่ทัน

การต่อสู้ได้ผ่านไปสักเวลาหนึ่ง  ตั้งแต่กรโดนเจ้า [YOYO] พุ่งชนครั้งแรกนั้น  ทั้งกรและเจ้า [YOYO] ต่างก็ไม่โดนการโจมตีของอีกฝ่ายเลย

“แฮก  แฮก”  นี่เวลาผ่านมานานแค่ไหนแล้วนิ  ทำไมเราโจมตีมันไม่โดนสักที  กรคิดกังวลมากเพราะปกติมอนเตอร์เลเวลน้อยนั้นมักใช้เวลาจัดการไม่นาน  หรือว่าฝีมือเรามันไม่เอาไหนจริงๆ

มันไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องแบบนี้กรบ่นพึมพำในหัว

“ย๊าก”  กรตะโกนออกมาแล้วพุ่งเข้าไปโจมตี [YOYO] อีกครั้ง  กรฟาดใส่เจ้า [YOYO]  แต่มันก็กระโดดหลบออกมาได้  แต่ขนาดที่เจ้า [YOYO] ลอยอยู่บนอากาศนั้น ก็มีลูกธนูพุ่งเข้าใส่เจ้า [YOYO]

ลูกธนูโดนเจ้า [YOYO] เต็มๆ ก่อนที่เจ้า [YOYO] จะสลายไป และของที่ดรอปได้ก็เป็นเพียงเหรียญทองแดง 10 เหรียญ

“มัวมาเสียเวลาอยู่กับเจ้านั้นทำไมเจ้าหนู”  เสียงรอนดังขึ้นมาจากด้านหลังของกร

รอนออกมาตามหาเจ้าหนูกร  ด้วยความเป็นห่วง  เนื่องจากกรหายไปเก็บกิ่งไม้นานเกินไป

“ขอโทดทีครับ ลุงรอน”

“พอดีผมเจอเจ้า MONTER ผมอยากเพิ่มประสบการณ์ในการต่อสู้จริงนะครับ  ผมเลยเข้าไปสู้กับเจ้า [YOYO] มัน    เพียงแต่ว่าผมเข้าไปโจมตีมันทีไรมันก็กระโดดหลบการจู่โจมของผมได้ทุกที”

“ผมไม่คิดว่าการจะสู้กับเจ้า [YOYO] จะยากเย็นขนาดนี้”  

“555” รอนหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินที่กรพูด

“มันก็ดีอยู่หลอกนะที่เจ้าอยากเพิ่มประสบการณ์การต่อสู้  แต่การที่เจ้าไม่มีประสบการณ์อะไรเลยและออกมาสู้คนเดียวข้าขอไม่แนะนำนะ  เพราะมันอาจทำให้เจ้าถึงตายได้”

“การที่เจ้าจะสู้กับเจ้า MONTER ตัวอื่นๆได้  เจ้าต้องเข้าใจ 3 สิ่งสะก่อน”

“1.  โอกาสชนะในการต่อสู้ถ้ามีไม่ถึง 80 % ละก็ข้าขอเขาเจ้ายกเลิกภารกิจต่อสู้นั้นทันที

  2. การต่อสู้กับ MONTER นั้น เจ้าต้องพึ่งสังเกตุลักษณะนิสัยท่าทาง รูปแบบการโจมตี ให้ออกเพื่อที่เจ้าจะได้มีโอกาสชนะมากขึ้น”

  3. กฎข้อนี่สำคัญที่สุด  อย่าไปยึดติดกับกฎข้อ 1 และ 2 นั้นเกินไป  เวลาการต่อสู้ที่เอาเป็นเอาตายนั้น  จงเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองดีกว่านะ   เพราะเวลาคนเราจะเจอกับภัยอันตรายที่ถึงชีวิตละก็มันจะมีบางสิ่งแว๊บเข้ามาในหัวว่าให้ทำแบบนี้แล้วเจ้าจะมีชีวิตรอดต่อไป”

“อ่าว   แล้วเราจะรู้ได้ไงว่าสัญชาตญาณของเรานั้นบอกมันถูกต้อง”  กรกล่าวด้วยความสงสัย

“นั้นสินะ  ข้าเองก็ไม่รู้หลอก  ไงเจ้าหนูก็ปฏิบัติตามข้อ 1 และ 2 ให้ได้มากที่สุดละกัน  เมื่อเจ้าต่อสู้ไปเรื่อยๆ  สักวัน..เจ้าอาจจะเก่งพอที่จะรู้ว่าเจ้าจะพึงเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองได้หรือไม่”

“เอาเหอะพอแค่นี้ก่อน....  คนอื่นกำลังรอเจ้าอยู่”  รอนพูดตัดบทและเรียกให้กรไปรวมกลุ่มเพื่อกินอาหารกัน

กรและรอน เดินทางกลับมาที่พักค้างแรมชั่วคราวของพวกเขา

“กร  เป็นไงมั้ง  ทำไมกลับมาช้าจัง”  โจเซฟ ถามกับกรด้วยสีหน้าเป็นห่วง

“อ่อ ไม่เป็นไรครับ โจเซฟ  พอดีผมเดินเก็บกิ่งไม้เพลินไปหน่อย  เลยกลับมาช้าไปนิด”

กรไม่อยากให้โจเซฟเป็นห่วงจึงโกหกออกไป

การแสดงออกของกรสามารถตบตาโจเซฟได้ก็จริง  แต่ก็ไม่สามารถตบตาสายตาของปีเตอร์ไปได้   แต่ปีเตอร์ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป  เพราะพูดไปก็กลัวท่านโจเซฟจะเป็นห่วงมากกว่าเดิมสะอีก

“เอ้า  มากินกันได้แล้ว  เดินทางมาเหนื่อยๆต้องกินน้ำซุปร้อนๆนี่แหละจะได้เพิ่มพละกำลังและมีแรงเดินทางต่อไป”  ปีเตอร์ตักน้ำซุปใส่ถ้วยและแจกจ่ายทุกคน

พวกเราทั้ง 4 ก็นั่งกินพร้อมกันโดยล้อมรอบกองไฟ

“เออ  ลุงรอน  เจ้า MONTER [YOYO] ตัวนั้นต้องทำยังไงถึงจะกำจัดได้หรอครับ”

อยู่ๆ กรก็เอ๋ยปากถามรอนถึงวิธีกำจัดเจ้า [YOYO]

เมื่อได้ยินสิ่งที่กรพูดออกมา  โจเซฟก็ทำหน้าสนใจเป็นอย่างมาก  มี MONTER [YOYO] อยู่แถวนี้หรอครับ     โจเซฟถามด้วยความสนใจเป็นอย่างมาก  เพราะเขานั้นไม่ค่อยได้มีโอกาสได้เจอ MONTER ต่างๆ

“พอดีข้าไปตามกร  และขากลับเจอ MONTER [YOYO] นะ  แต่มันเป็นมอนเตอร์ที่ไม่เข้าโจมตีผู้คนก่อนหลอกถ้าไม่มีใครไปทำอะไรมัน”  รอนช่วยกรโกหกโจเซฟ

หรอครับ   โจเซฟพูดออกมา  พอดีผมศึกษาเรื่อง MONTER อยู่นะครับ  ผมอยากศึกษาเกี่ยวกับทุกๆเรื่องเลยนะครับ        ถึงแม้ MONTER นั้นจะมีอันตรายเป็นอย่างมาก

“อย่างนั้นเองหลอกรึนี่   งั้นเดี่ยวข้าขอถามมั้งถ้าเจ้าเจอ MONTER [YOYO] เจ้าจะกำจัดมันยังไง เริ่มจากเจ้าหนูกรพูดก่อน”

“ถ้าเป็นผมก็คงย่องเข้าไปด้านหลังแล้วโจมตีใส่เจ้า [YOYO] ครับ”  กรตอบออกมา

“แล้วเจ้าละปีเตอร์ จะมีวิธีสู้กับเจ้า [YOYO] ยังไง”

“อืม...  ผมคงล่อให้เจ้า [YOYO] โจมตีมาที่ผมก่อนและผมก็จะจัดการหวดดาบใส่มัน ขณะที่มันกำลังโจมตี  เพราะนั้นเป็นวิธีที่เร็วที่สุดแล้วสำหรับอัศวินเกราะเหล็กที่เคลื่อนที่ช้าแบบผม”

“ยอดเยี่ยม..  ต่อไปโจเซฟ”

“อืมถ้าพูดตามลักษณะของเจ้า [YOYO] ที่มีลักษณะสายตาที่แย่ขัดกับลูกตาที่ใหญ่โตของมัน  และมันสามารถสัมผัสเสียงและการสั่นสะเทือนได้ไวมาก   ผมว่าจะโจมตีด้านไหนก็ไม่สำคัญ ที่สำคัญเราต้องใช้จุดเด่นของมันให้เป็นประโยชน์ ที่มันสามารถจับเสียงหรือแรงสั่นสะเทือนได้ไวมาก   ผมจะทำการโจมตีหลอกไปบริเวณด้านข้างของมัน  ถ้ามันกระโดดหลบ หรือพุ่งเข้าหาตอนจังหวะนั้น ผมคิดว่าสามารถใช้เวทมนย์ของผมจัดการกับมันได้เพราะฐานล่างของมันอยู่กลางอากาศก็จะไม่สามารถหลบหนีไปทางไหนได้”

“ยอดเยี่ยมมากโจเซฟ  สมกับที่ศึกษาเกี่ยวกับ MONTER จริงๆ”  รอนกล่าวชมเชยโจเซฟ

“การคิดของกรนั้นถือว่าดีสำหรับนักสู้ที่ไร้ประสบการณ์ละน่ะ  แต่แค่นั้นคงไม่สามารถกำจัดเจ้า [YOYO] ได้       ส่วนวิธีของปีเตอร์นั้นก็สุดยอดสมกับผ่านศึกสู้กับ MONTER มามากมายจนสามารถหาวิธีรับมือการต่อสู้นี้ได้    แต่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดคงเป็นโจเซฟละน่ะ  ถึงแม้จะไม่มีประสบการณ์การต่อสู้แต่ก็ศึกษาข้อมูล MONTER มาเยอะพอสมควรจึงหาวิธีใช้ประโยชน์จากลักษณะ พฤติกรรมของเจ้า [YOYO] ได้เป็นอย่างดี”  รอนพูดถึงวิธีการที่ดีที่สุดในการจัดการเจ้า [YOYO]

“เพราะฉะนั้นเจ้าหนูกร ถ้าเจ้าอยากเพิ่มประสบการณ์การต่อสู้ของเจ้าละก็  ตอนนี้เจ้าคงไม่สามารถเอาชนะ MONTER โดยตรงได้หลอก  เจ้าจะต้องศึกษาและมั่นฝึกฝนตนเองเพื่อที่เจ้าจะได้ไม่ต้องเอาชีวิตของเจ้าหรือชีวิตของผู้อื่นต้องสูญเสียไป”

“ไม่ใช่แค่กรนะ  แต่โจเซฟเจ้ามีความรู้เรื่อง MONTER มากอยู่แล้วที่เหลือก็คงต้องฝึกพลังกายและลองสู้กับ MONTER ดูเพื่อให้ชินกับการรับมือตามสถานการณ์ต่างๆละนะ”

“ส่วนปีเตอร์  ถึงแม้เจ้าจะมีประสบการณ์ด้านการต่อสู้และความรู้เรื่องเกี่ยวกับ MONTER ในระดับหนึ่ง   แต่ว่าการต่อสู้มักเกิดเหตุไม่คาดการณ์ได้ตลอด เพราะฉะนั้นเจ้าก็ควรฝึกเพิ่มเติมด้วยนะเพื่อไม่ให้ปฎิกริยาของเจ้าตายด้านไปสะก่อน”

รอนพูดกล่าวกับทุกคนด้วยความห่วงใยถ้าพวกเขาต้องไปต่อสู้กับ MONTER จริงๆ

“ขอบคุณมากครับที่ชี้แนะ” กร  โจเซฟ  และ  ปีเตอร์กล่าวขอบคุณรอน

เอาเหอะนี่ก็ดึกมากแล้ว  มานอนกันเหอะ  เดี่ยวข้าเฝ้าเวรคนแรกให้ ทุกๆ 2 ชม. ค่อยเปลี่ยนกันมาเฝ้าเวรยามกันละ  เพื่อมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจะได้หาทางป้องกันทัน

“ครับ”   กร  โจเซฟ  และ ปีเตอร์จึงเข้านอนไปก่อน  โดยรอนคอยเฝ้ายาม.......

                                      (จบจอนที่8)