คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ขอบใจนะ
“น้องคนไหนไม่ร่วมกิจกรรมก็ไม่เป็นไรนะครับ ให้น้องๆพักผ่อนตามอัธยาศัยได้”มีพี่ผู้ชายคนนึงประกาศ
“น้องสีแดงงง นั่งตรงนี้เลยค่า”
“เกรป นิววว ฉันนึกว่าเค้าบังคับให้ร่วมกิจกรรมทุกคนซะอีก รู้งี๊ไม่เล่นดีกว่า”
“ไม่ได้ครับน้องปั๋ม ถ้าเป็นเด็กในชมรมต้องเล่นทุกคน” พี่บอสโผล่มาจากไหนเนี่ย
“พี่บอสสสอยู่สีแดงด้วยเหรอ”นิวดีใจมากที่เห็นพี่บอสมา
“คับ ขอนั่งตรงนี้ด้วยคนนะ”
“พี่บอสคะแล้วพี่ปอล่ะ”เกรปเจอพี่บอสก็ถามถึงพี่ปอทันที
“ปอมันไม่เล่นน่ะเป็นพี่สตาฟเดินดูเฉยๆอ่ะ โน่นไงอยู่ตรงนั้น”
“โหยยยย พี่ปอทำไมไม่มาเล่นเกมส์กับเกรปนะ”
“เวลามีกิจกรรมเล่นเกมส์อะไร ปอไม่ค่อยทำหรอก มันไม่ค่อยชอบน่ะ”
“อ้าวพี่ๆที่อยู่สีแดง เดินเล่นกันอยู่ทำไมเข้าไปนั่งรวมกับน้องๆสิค้าบบ”พี่ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มสีแดงหันไปตะโกนด่ารุ่นพี่คนอื่นๆ
“เอาล่ะ เดี๋ยวจะให้วิ่งไปจับกลุ่ม 5 คนนะกลุ่มไหนช้าที่สุดโดนลงโทษ ได้ยินเสียงนกหวีดแล้วให้รับจัดกลุ่มทันที”
“1 2 3 ปรี๊ดดดดด” ตายล่ะทำไงดี ตอนนี้ก็มีกันแค่ ฉัน นิว พี่บอสแล้วก็เกรป สี่คน ง่า ไม่ครบ
“เอ้าเร็วครับๆ จับกลุ่มได้แล้วนั่งลงเลย” ตายๆๆๆ ทำไงดีๆ โดนลงโทษแน่ๆ
“ปั๋มมมมมมม เค้านั่งเกือบหมดแล้ว หาใครดีๆ” เกรป ฉันก็ไม่รู้ทำไงดีเหมือนกัน
“อยู่ด้วยคนได้มั้ย” ฝรั่งงงง นายมาได้เวลาพอดี
“พวกเรานั่งเลยเร็ว” พี่บอสเร่ง
“เห้อออ เกือบไปแล้วพวกเรา พี่เบนขอบคุณนะคะมาทันเวลาพอดี”
“น้องเกรปกลัวโดนลงโทษหรอจ๊ะ” ฝรั่งทำเป็นพูดจ๊ะจ๋า พูดแบบนี้กับทุกคนรึไง
“ตอนนี้ทุกคนก็มีกลุ่มกันแล้วนะ พี่จะให้ ตัวแทนกลุ่ม 2 คนพายเรือไปชิงธง ตรงโน้นนน” ตาย กลางทะเลเกมโหดไปมั้ย
“โหน่าตื่นเต้นว่ะบอส” ตื่นเต้นเหรอ น่ากลัวจะตาย ถ้าฉันโดนปลาฉลามจับไปกินทำไง
“แต่ก่อนที่จะพายเรือไปนั้น เราจะให้ตัวแทนอีก 2 คนไปขุดเอาไม้พายที่ฝังดินอยู่ฝั่งโน้น”โอ๊ย ไกลเข้าไปอีกไม้พายกับเรืออยู่คนละซีกโลกเลย แถมธงที่ให้ไปเอา มิทราบใครเอาไปปักไว้ ไกลขนาดน้านน ==”
“เอางี๊นะคะ เดี๋ยวพี่บอสกับนิวไปขุดเอาไม้พาย แล้วให้ปั๋มกับพี่เบนกับปั๋มพายเรือไปเอาธง เกรปจะยืนเป็นกำลังใจตรงนี้โอเค๊ ” เกรป ฉันขอบใจแกมาก
“โอเคงั้นเอาตามนี้”
“ขอเชิญตัวแทนสองคนที่จะไปเอาไม้พาย ถ้าน้องๆได้ไม้พายแล้วให้รีบส่งต่อให้อีกคู่ที่จะพายเรือโดยที่พี่ไม่ต้องบอกนะ”
“ทุกคนสู้ๆนะ เกรปเชียร์ๆ”
“พี่บอส นิว สู้ๆนะสองคนเดี๋ยวฉันกับนายฝรั่งจะรอตรงนี้”
“ปั๋มเดี๋ยวเราพายเรือลำนั้นกันนะ” ฝรั่งชี้ไปที่เรือสีเหลือง เห๊อะ ช่างเลือกเชียวเหลืองอร่ามอยู่ลำเดียว
“อือ”
“น้องๆเตรียมตัวครับ 5 4 3 2 1 ปรี๊ดดดดดดดด”จบสัญญาณนกหวีด พี่บอสจูงมือนิววิ่งไปที่ไม้พายอย่างเร็ว
“สองคนนั้นเหนื่อยน่าดูเลยนะปั๋ม วิ่งซะไกลเชียว”
“ก่อนดูคนอื่น ดูตัวเองก่อนเหอะเราต้องไปเอาธง โน่นนนนนนนน”
“เอาเหอะน่าไปกับพี่กลัวอะไรเดี๋ยวปั๋มไม่ต้องพาย พี่พายคนเดียว” นั่นๆ ยังจะโชว์อีก
“เห้ยปั๋มเตรียมตัว บอสกับนิววิ่งกลับมาแล้ว”
“นายฉันตื่นเต้นอ่ะ”
“เบบี๋ ไม่ต้องตื่นเต้นจ่ะน้อง พี่คอนโทรลทุกอย่างได้อยู่แล้ว”
“งั้นเหรอ”
“แต่สิ่งเดียวที่พี่คอนโทรลไม่ได้คือหัวใจพี่ตอนที่มันอยู่ใกล้ปั๋มไงล่ะจ๊ะ” อี๋ๆๆๆๆๆๆๆ น้ำเน่าที่สุดเลย
“บ้า ใช่เวลามาปล่อยมุกมั้ย”
“เอ้าเบนปั๋ม สู้ๆนะ” พี่บอสส่งไม้พายสองอันให้มาอย่างเหนื่อยหอบ
“ขอบใจมาก”
“พี่เบนปั๋มเต็มที่นะ”
นายฝรั่งคว้าไม้พายแล้วลากฉันวิ่งไปที่เรือ วิ่งบนทรายทำไมมันเหนื่อยงี๊เนื่อย
“แฮ่กๆๆ เหนื่อยจัง”
“เหนื่อยละหรอ อดทนอีกนิดจะถึงเรือแล้ว”
เย่ๆ ในที่สุดก็ถึงเรือ โอ้ว แต่พอเห็นธงฉันล่ะเหนื่อยใจ ใกล้ๆธงจะมีปลาฉลามว่ายอยู่รึป่าวเนี่ย ตอนนี้เราเพิ่งออกจากฝั่งมาได้ไม่ไกล
“เย่ฝรั่ง เราสองคนมาเป็นคู่แรกเลย”
“เอ้าปั๋มรีบพายเข้าสิ ทำไม เรือเราช้าจังเลยวะ”
“แงๆ กำลังจะโดนเพื่อนแซงแล้ว” ฉันรีบพายสุดแรงเกิด แต่ทำไมเรือของเราเรามันช้างี๊อ่ะ หรือฉันจะออกแรงน้อยไป
“ปั๋มพายเร็วอีก” โหท่าทงนายฝรั่งจะเหนื่อยมากเลย เอ๊ะ ทำไมมีน้ำเข้ามาในเรือ โอ้วพระเจ้า !!!!!!!
“อ๊ากกกก นายฝรั่งเรือรั่ว ทำไงดีๆๆๆ”
“ตายยยยยยยยยย” นายฝรั่งหน้าเปลี่ยนสีไปเลย นายคงจะช็อคเหมือนที่ฉันช็อคแล้วใช่มั้ย
“แงเราออกมาไกลขนาดนี้จะกลับฝั่งได้ไง” ฉันเริ่มฟูมฟาย จิตใจกระวนกระวายมากตอนนี้
“งั้นพายไปเอาธงกันเหอะอีกนิดเดียวจะถึงแล้ว”
“ไม่นะ ฉันว่าเราต้องกลับฝั่งไม่งั้น มีหวัง ปลาวาฬคงพาไปอยู่ฝูงด้วยแน่ๆ ” ทำไงดี ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูกเลย
“ไปเอาธงก่อนนน” นายฝรั่งพายไปด้านหน้า แต่ฉันกลับพายถอยหลัง ตอนนี้เรือของเราสองคนวนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน แล้วมันก็กำลังจะจมแล้วด้วย
“ปั๋มทำอะไรน่ะ พายไปข้างหน้าก่อน” ฝรั่งบ้า คิดบ้างรึป่าวเรากำลังจะจมอยู่กลางทะเลแล้วนะ
“แงๆๆๆๆๆๆๆ น้ำท่วมครึ่งเรือแล้ว เราพายต่อไปไม่ได้แล้วนะ”
“ปั๋มอย่าเพิ่งกลัวไปนะพี่อยู่ตรงนี้” แล้วฝรั่งก็พายไปด้านหน้าต่อ ทั้งๆที่รู้ว่าพายไปก็ไม่มีประโยชน์
Ben talk
ทำไมต้องมีเรือรั่วด้วยวะเนี่ย กำลังไปได้สวยแท้ นี่มันบ้าชัดๆ ทำไงดีตอนนี้เรือของเราสองคนกำลังจะจมเต็มที่แล้ว
“นายฝรั่งเราไม่มีห่วงยาง ตะโกนเรียกคนที่ฝั่งก็คงไม่มีใครได้ยินแล้วสินะ”
“ปั๋มอย่ากลัวไปนะ” แต่ผมพูดไม่ทันขาดคำ ร่างของเราทั้งสองคนก็จมลงไปในน้ำพร้อมกับเรือ ปั๋มหลุดลอยออกไปจากผมแล้ว ปั๋มเหมือนไม่ได้สติ ร่างของเราทั้งสองกำลังจมดิ่งลงสู่พื้นทะเลลงไปทุกทีๆ
Grape talk
ทำไมเรือของทีมเรา พายช้า งี๊อ่ะ เห้ย เรือกำลังจะจม
“พี่บอสสสส เรือของพี่เบนกับปั๋ม” ฉันตะโกนบอกพี่บอสอย่างตกใจสุดขีด
“แย่แล้ว” พี่บอสวิ่งไปบอกพี่ที่เป็นสตาฟ ตอนนี้ทุกคนแตกตื่นกันมาก
“เกรปปปปปป ทำไงดี พี่เบนกับปั๋มจะเป็นอะไรมั้ย”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันทำไงดีๆ” ทำไมต้องมีเหตุการณ์อะไรแบบนี้ด้วย
“พี่บอสนิวไปด้วย” พี่บอสเอาเรือลำใหญ่จากพี่ๆ พายไปจุดที่เรือของพี่เบนกับปั๋มจมลงไป
Ben talk
โอ๊ย คลื่นใต้น้ำทำไมแรงอย่างนี้วะ ปั๋มกำลังลอยไปแล้ว ไม่นะ ผมรีบว่ายน้ำไปคว้าตัวปั๋ม ผมพยายามจะดันตัวเองให้หัวโผล่พ้นน้ำ ตอนนี้เหมือนว่าปั๋มจะหมดสติไปซะแล้ว อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะปั๋ม อดทนก่อน
“เบนๆ ส่งมือมา” มีคนมาช่วยเราแล้ว
“บอสรับปั๋มไปที” บอสช่วยช้อนตัวปั๋มขึ้นไปบนเรือ
ตอนนี้ผมกับปั๋มขึ้นมาบนเรือได้แล้ว แต่ปั๋ม สลบไป ไม่รู้ว่าจะเป็นไงบ้าง
“เบนมันเกิดอะไรขึ้น”
“เรือมันรั่ว ได้ไงวะ พวกนายทำไมไม่ตรวจดูให้ดีก่อน” มันน่าโมโหนัก ทำไมมันต้องเกิดเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย
“ใจเย็นก่อนเพื่อน” บอสห้ามผมไว้
“ถ้ามีแค่ฉันคนเดียวมันไม่เป็นไรหรอก แต่นี่มีน้องเค้ามาด้วย ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบ รับผิดชอบชีวิตของน้องเค้าไหวมั้ย” ทุกคนเงียบ ไม่มีใครตอบคำถามผมได้สักคน ให้มันได้อย่างงี๊สิ
“เบนฉันรู้ว่านายโมโหที่ไม่ได้เช็คเรือก่อน แต่ตอนนี้ดูน้องปั๋มก่อนเหอะ ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง”
“ปั๋มๆ อย่าเพิ่งเป็นไรนะ”น้องนิวท่าทางจะตกใจมากเช่นกัน ปั๋มพี่ขอโทษ พี่ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเลย
“ชีพจรยังเต้นอยู่ จมน้ำแค่นี้คงไม่เป็นไรหรอกนา” ไอ่หัวหน้าสีแดงเดินเข้ามาจับที่ข้อมือปั๋ม
“ไม่เป็นไรอย่างั้นเหรอ !!”
“ ผัวะ ” ผมชกหน้าไองั่งนั่นไปหนึ่งหมัด แกประมาทที่คิดเกมส์ห่วยๆแบบนี้แล้วยังจะบอกว่าแค่นี้ไม่เป็นไรอีกงั้นเหรอ
“เห๊ยเบนนนน ใจเย็นดิวะ ถ้าปั๋มไม่เป็นไรจริงก็ดีแล้ว”
“บอส ฟังมันพูดสิวะ กวนตี-น ”ผมตะโกนด่าใส่หน้ามันไปอีกที
“แกมันดีแต่ใช่อารมณ์ไอเบน ห่วงแต่หญิงวันๆไม่ทำอะไร” มันชักจะมากไปแล้วนะ
“เบนหยุดก่อนเบน อย่าไปสนใจ ช่างเค้าเหอะ”
“ถึงฝั่งแล้วรีบพาปั๋มลงจากเรือกันเหอะ”
“ปั๋มมมม ปั๋มมมม แกเป็นอะไร ปั๋มมมม”น้องเกรปที่ท่าทางตกใจรีบวิ่งเข้ามาหาคนแรก
“เดี๋ยวฉันพาปั๋มกลับไปเอง”ผมอุ้มร่างที่ไร้สติ เดินออกไปจาสถานที่ ตรงนี้อย่างโมโห
“พี่เบนรอด้วยยย” น้องนิวกะน้องเกรปก้วิ่งตามมา
“นิวรอพี่ด้วย” ผมอุ้มปั๋มมาที่จุดรวมตัวของค่ายเรา เผื่อจะมีเครื่องปฐมพยาบาลอะไรได้บ้าง
“ว้ายยยเบน เป็นพ่อพระเอกอุ้มนางเอกมาเชียวนะ ทำไรมาตัวเปียกมาทั้งคู่เลย”
“ผ้าแพรนี่ไม่ใช่เวลามาแซวนะ น้องปั๋มเค้าจมน้ำ”บอสพูดแทนผมพอดี
“เห้ยยยย ปั๋มจมน้ำ น้องเจ้เป็นไรมากป่าวเนี่ย นี่ปั๋มสลบเหรอ”
“ตอนนี้ยังไม่ได้สติเลย ทำไงดีอ่ะแพร”
“แพรว่าพาปั๋มกลับไปที่พักก่อน ไปเร็ว” เราทั้งหมดรีบพาปั๋มกลับไปที่รีสอร์ท
“ให้อยู่ห้องฉันก่อน”
“จะดีเหรอเบน”
“ดีสิ ฉันอยากดูแลปั๋มเอง”
“เบนฉันว่านายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเหอะ เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“แล้วปั๋มอ่ะ”
“เดี๋ยวแพรจัดการให้เอง”
“แพรขอบใจนะ แพรช่วยเบนตลอดเลย ทุกครั้งที่เบนมีปัญหา”
“หยุดพูดเหอะน่า ไปเปลี่ยนเสือ้ผ้าได้แล้วไป นี่ๆ บอส นายก็ออกไปเลย ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้น้องฉัน”
“นิว เกรป เราไปข้างนอกกันเหอะ”
“พี่ผ้าแพร ฝากดูแลปั๋มด้วยนะคะ”
“ไม่ต้องห่วงจ้า ไปเดินเล่นกันให้สบายใจเถอะ”
Pum talk
โอยยย นี่มันกี่โมงแล้วนะเนี่ย ฉันเหลือบไปมองนาฬิกาในห้อง หกโมงเย็นแล้วเหรอ แล้วฉันมาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไง เห๊ยจำได้ว่าฉันเล่นเกม แล้วเรือของฉันก็จมลงไปในทะเลนี่ หรือว่าฉันฝันไป แล้วนายฝรั่งอยู่ไหนกันนะ
“ตื่นแล้วเหรอจ้ะ”
“นาย นาย มาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไง”
“ก็นี่มันห้องของพี่ไง” ห้องของฝรั่งงั้นหรอ
“ทำไมฉันมาอยู่ที่นี่ได้” เริ่ม งง แล้วนะเนี่ย
“เห้อ ตะกี๊เราสองคนจมน้ำไปกลางทะเล ตัวเปียกโชคไปหมด” ใช่สรุปว่าที่เราจมน้ำมันคือเรื่องจริง ตัวเปียกโชคงั้นเหรอ แต่ทำไมตอนฉันถึงตัวแห้ง ใครเปลื่ยนเสื้อให้ฉัน โอ้ววววววววไม่ !!
“นี่ฉันเปลี่ยนเสื้อแล้วเหรอ อย่าบอกนะว่า”
“ช่ายยยย”
“อ๊ายยยยย ไอ่โรคจิต ฉวยโอกาส ทุเรศศศศศศศ” ฉันทุบตัวนายฝรั่งเข้าอย่างแรง ไอ่คนบ้า คนโรคจิตตต ทำไมถึงฉวยโอกาสแบบนี้
“อะไรกันค้าบบบ เดี๋ยวๆ ปั๋มอ่ะเปลี่ยนเสื้อแต่คนเปลี่ยนให้อะ ผ้าแพรโน่น ไม่ใช่พี่”
“อ่าวจริงเหรอ แหะๆ ฉันขอโทษ” หน้าแตกกกกกเลยเรา
“ไม่เป็นไรคับ คนไม่รู้คือคนไม่ผิด”
“แล้วเรารอดมาได้ยังไงกันล่ะเนี่ย”
“ปั๋มอ่ะ หมดสติไปตอนไหนก็ไม่รู้นะเนี่ย”
“นายช่วยฉันไว้เหรอ”
“อ่ะก็ประมาณนั้นล่ะ”
“ขอบคุณนะ”
“พี่ขอโทษนะปั๋มที่พาไปปั๋มไปเจอเรื่องอะไรแบบนี้ คือพี่ไม่ได้ตั้งใจแบบว่า เอ่ออ ..”
“ไม่ต้องพูดแล้ว”
“………………”
“ขอบใจนายนะที่ช่วยฉันไว้อ่ะ”
“ปั๋มไม่โกรธพี่ใช่มั้ย”
“ฉันจะโกรธคนที่ช่วยชีวิตตัวเองได้ยังไงล่ะ นายฝรั่งขอบใจมากนะที่ทำให้ฉันมั่นใจในตัวนาย”
----------------------จบตอนที่ 9-----------------------
ช่วยเม้นเป็น กลจ. ให้กันด้วยเนอะ เม้นยาวๆมันๆ สนุกดีจ้า ไรเตอร์จะได้มี แรงเขียนต่อไปเน้อ
ความคิดเห็น