คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ทุกคนจงฟัง ผมมีเรื่องจะบอก
“ปั๋มมาหาพี่หน่อยพี่คอยฟังคำตอบ อยู่หน้าโรงเรียนนะ”ผมโทรหา ปั๋ม วันนี้ผมมาคอยเธอที่หน้าโรงเรียนแต่เช้า
เอ้านั่นปั๋มมาแล้ว แต่ทำไมปั๋มถึงได้มากับบอส บอสฉันบอกแกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ายุ่งกับปั๋ม
“พี่เบนมาคอยนานมั้ย”
“ปั๋มทำไมมากับบอส เรื่องที่เราจะคุยกันไม่เกี่ยวกับบอสนะ เป็นเรื่องของเราสองคนเท่านั้นอ่ะ”
“เบนเดี๋ยวนายก็รู้ว่าเกี่ยวไม่เกี่ยว” อะไรของบอส ทำท่าทำทางเหมือนตัวเองเป็นเจ้าของปั๋มงั้นแหละ
“ปั๋มอยากให้พี่เบนคิดกับปั๋มแค่น้องสาว เราเป็นแค่พี่รหัสน้องรหัสกันธรรมดา” หมายความว่ายังไงทำไมถึงพูดแบบนี้ แล้วอยู่ดีๆ บอสก็เอามือไปกุมมือปั๋มเอาไว้
“บอส มันจะมากไปแล้วนะ นายก็รู้เราคิดยังไงกับปั๋ม คิดจะแย่งเราเหรอ” บอสทำท่าทียั่วโมโหผมมากเลยทีเดียว
“แค่นี้มันไม่มากไปหรอก” โถ่เว้ยยยย กวนทีนมากไปแล้ววววว ผมสุดจะทนจนยั้งมือที่จะไปชกหน้ามันไม่ไหวแล้ว
“พี่เบนอย่านะ ” O.O หูผมไม่ได้ฝาดไปใช่มั้ย ปั๋มพูดปกป้องบอสงั้นเหรอ
“ปั๋มปกป้องบอสอย่างนี้หมายความว่ายังไง”
“พี่เบนฟังให้ดีนะ ปั๋มกับพี่บอส เราสองคนเป็นแฟนกัน” นี่มันเรื่องอะไรกัน
“ไม่จริงปั๋มทำแบบนี้กับพี่ได้ยังไง พี่ไม่ดีตรงไหนปั๋มบอกมาสิ”
“ช่วยเคารพการตัดสินใจของปั๋มด้วยนะพี่เบน ลาก่อน” ผมเห็นเค้าสองคนเดินจูงมือกันไป รู้มั้ยตอนนี้ผมรู้สึกเจ็บปวดในใจเหลือเกิน ผมไม่อยากทนดูภาพเหล่านี้อีกแล้ว ขาผมทรุดจนแทบไม่มีแรงเดิน ตอนนี้ผมอ่อนล้าเหลือเกิน
“ไม่จิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
“เห้ย นี่เราฝันไปเหรอ” ผมเริ่มตั้งสติได้ ตะกี๊มันเป็นเพียงแค่ความฝัน ฮู่เร่ๆๆๆๆ ปั๋มไม่ได้เป็นแฟนกับบอส วู้วว
แต่นี่มันจะเจ็ดโมงแล้ว ตายล่ะ ต้องรีบไปอย่างด่วนแล้ว
ณ โรงเรียนแม็คโนเลียส์
“เบนเอานี่ไปดู โปรแกรมทัวร์”แพรเจอผมก็เอางานมาให้เลย ไวจริงๆนะเนี่ย
“เสร็จแล้วเหรอขอบใจน้ะ”ผมหยิบกระดาษใบนั้นขึ้นมาอ่าน
“แก้ไขยังไงก้รีบๆบอกละกัน”
“เห้ยแพรไปหัวหินเหรอ”
“ไม่พอจะรึไง”
“ป่าวค้าบ พอใจที่สุดเลยยยย” ผมดึงผ้าแพรเข้ามากอดอย่างดีใจ
“เบนอย่าให้มันข้ามหน้าข้ามตานะเว้ยยย” ต้นรีบแกะตัวผ้าแพรออกไป
“โทษว่ะคนมันดีใจ แหมเดี๋ยวนี้หวงผ้าแพรเชียวนะต้น”
“ก็ยังดีกว่าไม่มีคนให้หวงล่ะวะ ฮ่าๆๆๆ ” อูยยยย พูดแทงใจดำเลย
“ต้นนน” ผ้าแพรเอามือไปตีไหล่ต้นเหมือนจะเตือนว่าต้นพูดกับผมแรงไป
“แพรอย่าไปดุต้นเลย มันก้จริงอย่างที่ไอ่ต้นมันพูดนั่นแหละ”
“นี่ไอ่เบน สาวมีเป็นสิบเป็นร้อยให้แกเลือกแค่กวักมือสองทีพวกเค้าก็มาหาแกแล้ว แต่แกดันไปเลือกยัยเด็กที่ไม่เคยคิดจะสนใจแกเลย เด็กคนนั้นไม่เคยเห็นแกในสายตาด้วยซ้ำไปเสียเวลาจีบทำไมวะ”
“ต้นหยุดพูดซะที พาแพรไปกินข้าวได้แล้ว” ผ้าแพรดูต้นแล้วลากต้นออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว
“เบนนั่นใบอะไรขอดูหน่อยสิ”บอสเดินเข้ามาหาผม ทั้งๆที่ก็นั่งฟังบทสนทนาที่ผม ต้น แพร คุยกันอยู่ตลอด
ผมส่งโปรแกรมทัวร์ไปให้บอสอ่าน“โปรแกรมทัศนะศึกษาของชมรมเราอ่ะ”
“โหยยยย ไปหัวหินเลยเหรอ”
“อือ”
“เบน ไมทำหน้าเศร้างั้นว่ะ คิดมากเรื่องที่ไอ่ต้นมันพูดอ่ะดิ” เออสิวะพูดแทงใจทำเข้าขนาดนั้นแถมเมื่อคืนยังฝันร้ายอีก
“ต้นมันพูดถูกทุกอย่างเลย ปั๋มไม่เคยสนใจเราเลยว่ะ หรือปั๋มอาจจะสนใจนายก็ได้นะบอส”
“เบน เรื่องปั๋มอ่ะ เราเปิดทางให้นายแล้วนะ” บอส เปิดทางงั้นก้หมายความว่า
“บอสจะไม่จีบปั๋มแล้วเหรอ”
“อืมใช่ บางทีเราน่าจะสนใจคนที่ใกล้ตัวเราที่เค้าดูแลเป็นห่วงเราบ้าง เบนนายก็สู้ๆนะจีบปั๋มให้ติด เราเชียร์อยู่”
“บอส ขอบใจนายจริงๆว่ะ ขอบใจๆ ขอบใจจริงๆ” รู้สึกดีว่ะ ที่ไม่ต้องมาทะเลาะกับเพื่อนเรื่องผู้หญิง ฮ่าๆๆ
“เห้ยก็เราเพื่อนกันนี่หว่า”
“ขอโทษนะบอสบางที ที่เราพูดไม่ดีกับนายไปอ่ะ”
“เบนเราเข้าใจไม่เป็นไรหรอก”
“เออ แล้วทำไมอยู่ดีๆถึงไม่อยากจีบปั๋มแล้วล่ะ”
“ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกว่าปั๋มเค้าสนใจแกนะ เมื่อวานฉันก็ชวนน้องเค้ากลับบ้านแต่กลับโดนปฎิเสธใหญ่เลยว่ะ แต่พอนายจะพาเค้ากลับบ้านเค้ากลับไปกับนายโดยดีซะงั้น”
“แต่เค้าก้ขัดขืนนะเว้ย”
“ก้นายไปกระชากเค้าแรงซะขนาดนั้น เป็นใคร ใครก็เจ็บทั้งนั้นแหละ”
“เห้ย ฉันต้องไปขอโทษหน่อย บอสมาเหอะได้เวลาเข้าแถวแล้ว”
Pum talk
ในแถว
ประเทศไทยรวมเลือกเนื้อชาติเชื้อไทย >>><<<<___+++++###*^^ ทวีมีชัย ชโย
“ฟังประกาศนะคะ ประกาศจากชมรมดนตรี ขอเชิญประธานชมรดนตรีค่ะ”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดด มีเสียงกรี๊ดดังลั่น โอยยย หูแทบแตก
“กรี๊ดดๆๆ” เอ้าไอ่เกรปก็อีกคน
“พี่มีประกาศจาชมรมดนตรีของพี่เรื่องเกี่ยวกับทัศนะศึกษาเดี๋ยวให้พี่เลขาพูดรายละเอียดนะครับ”จะขึ้นมาพูดแค่เนี่ยให้ให้เจ้แพรพูดรายละเอียดบ้ารึป่าวเนี่ย จะขึ้นมาเช็คเรตติ้งตัวเองรึไง
“สวัสดีค่ะพี่เป็นเลขาชมรมดนตรีนะคะ ประกาศให้น้องชมรมดนตรีทราบว่าในวันศุกร์นี้เราจะไปทัศนะศึกษาที่หัวหินกันนะคะให้น้องๆเตรียมตัวให้พร้อมน้องๆในชมรมพี่ในวันศุกร์ไม่ต้องใส่ชุดนักเรียนนะคะ แล้วก็ไม่ต้องเรียนพี่ทำเรื่องขออนุญาตท่าน ผอ. ให้แล้ว” ลูกชาย ผอ อยู่ชมรมนี้ถ้าไม่ให้ไปก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว
“แล้วก็เราจะไปนอนพักที่หัวหินหนึ่งคืน น้องๆนอกชมรมก็สามารถไปได้นะคะ แต่จะต้องจ่ายค่าอาหารและที่พักเองใครสนใจให้มาลงชื่อได้ที่ห้องชมรมภายในเย็นวันนี้พี่จะรวบรวมชื่อค่ะ อีกอย่างจะมีมินิคอนเสิร์ตจากพี่ๆวงชิพมั้งด้วย ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ” เสียงกรี๊ดดังระงมอีกครั้ง เหมือนว่าสาวๆที่นั่งใกล้ๆฉันแต่ละคนอยากไปกันมากเลยทีเดียว
“ปั๋มมมม นิว ฉันตื่นเต้นอ่ะ อยากไปไม่ไหวแล้ว ”
“ฉันก้อยากไปเหมือนกัน นี่มันก็วันพุธล่ะอีกสองวันแล้วววว”นิวก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน
ฉันก็อยากไปเหมือนกันหลังจากที่แม่ไม่อยู่บ้านฉันก็ไม่ได้ไปเที่ยวทะเลอีกเลย
“พวกเราได้ไปทะเลก็ดีเหมือนกันเนอะ เราไม่เคยเที่ยวทะเลด้วยกันเลย”
“น้องๆค่ะ สำหรับประกาศของชมรมก็มีเท่านี้นะคะ สวัสดีค่ะ”
“เดี๋ยวครับยังไม่จบ” อยู่ดีๆนายฝรั่งก็ไปคว้าไมค์มาพูดซะงั้น จะทำไรของเค้าอีกล่ะเนี่ย
“เอ่อ งั้นฟังพี่เบนจมินต่อกันก่อนนะคะ” เจ้แพรพูดจบก็ลงจากโพเดียมไปให้นายฝรั่งรับช่วงต่อ
“ก่อนไปผมแค่อยากจะบอกกับผู้หญิงคนนึงว่า….” โอ๊ยยย สาวๆกรี๊ดกันอีกแล้ว วันนี้นายกะจะให้ผู้หญิงโรงเรียนนี้คอแตกตายเลยใช่มั้ย
“ปั๋มดูสิ พี่เบนมองมาทางเธอ” เกรปบอกให้ฉันมองไปทางสายตาคู่ที่ยืนอยู่บนนั้น
“ผมขอโทษที่ทำไม่ดีกับเธอเมื่อวาน ขอโทษที่เธอต้องมารองรับอารมณ์ของผม”
“ปั๋มแขนเธอเขียวอ่ะ” นิวชี้มาตรงแขนของฉัน ยังเจ็บอยู่เลยเนี่ย
“ต่อจากนี้ผมจะไม่ทำอีกแล้ว เพราะว่าผมรักคุณ” ฝรั่งงงงพูดอะไรบ้าๆ โอ๊ยยยยย หัวใจเต้นแรง เต้นไม่เป็นจังหวะ เหมือนฉันกำลังจะคุมตัวเองไม่ได้เลย
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี๊ดมันดังกรอกหูฉันอีกครั้ง
“ปั๋มมมมมม พี่เบนบอกรักแก โอ๊ยเขินนนนแทน ไม่ไหวแล้วววว” เกรป ตื่นเต้นไม่แพ้กัน
“ปั๋มแกหน้าแดงมากเลยอ่ะ ”นิวหันมาทัก
“เลิกแถวแล้วเข้าเรียนกันเถอะ”
Parprae talk
เบนมันกล้าพูดแบบนั้นต่อหน้าเด็กทั้งโรงเรียนได้ยังไงกันเนี่ย โอ๊ยเขินแทนน้องปั๋มยังไงก็ไม่รู้ทำไมต้นไม่บอกรักฉันแบบนั้นบ้าง ฮ่าๆ
“แพรจ๋าเดี๋ยวเย็นนี้ต้นไปซ้อมดนตรีกับวงอ่ะ แพรไปกับต้นด้วยนะ”
“ซ้อมที่โรงเรียนหรือที่ไหน”
“น่าจะไปห้องซ้อมของไอ่เบนมันอ่ะ”
“แล้วให้แพรไปนั่งง่อยทำอะไรอยู่ล่ะ”
“ไปดูต้นไง ไม่คิดจะไปให้กำลังใจกันเลยเหรอ” เออจริง ฮ่าๆๆ
“ก็ได้ๆเลิกซ้อมแล้วต้นไปส่งเค้าด้วยนะ”
“จ่ะตัวเอง”
“เบนนนน เลิกยิ้มได้แล้ว” ตั้งแต่เดินกลับมาที่ห้อง เบนมันยังไม่หยุดยิ้มเลยเนี่ย
“แพรเย็นนี้เราไม่ฉันไม่กล้าเจอหน้าปั๋มอ่ะ”
“อ้าวทำไมเป็นงั้นล่ะ”
“เขินนนน” 555 เบนมันเขินเป็นด้วยเว้ย เพิ่งเคยเห็นมันเป็นแบบนี้ ตั้งแต่มันเจอน้องปั๋มนี่แหละ
“เบนนนน ทำอะไรไม่เตี๊ยมกันก่อนเลยนะเว้ย”บอสพูด
“ก็ฉันบอกนายแล้วไงว่าจะไปขอโทษเค้า”
“แต่ไอวิธีขอโทษของนาย โค-ตร เซอไพรซ์เลยว่ะ ป่านี้ไม่รู้น้องปั๋มจะรู้สึกยังไงบ้าง”
“เย็นนี้ฉันไม่กล้าเจอหน้าน้องเค้าเลยว่ะ ไม่รู้เค้าจะด่าอะไรฉันอีกเนี่ย ฉันไม่น่าทำเลย”
“เอาน่ามันผ่านมาแล้ว ปั๋มจะว่ายังไงก็อีกเรื่องนึง” ฉันเข้าไปปลอบเบน
“เบน ขอโทษด้วยนะเมื่อเช้าพูดแรงกับนายไปหน่อย” เมื่อเช้าฉันบอกให้ต้นมาขอโทษเบนด้วย
“ไม่เป็นไรหรอก”
“นับถือนายจริงว่ะ กล้าบอกรักสาวหน้าเสาธง ฮ่าๆๆๆ หอยปะสอยจิงๆ ”
“อาจารย์เข้าแล้วเรียนกันเถอะ”
ตอนเย็น ได้เวลาเข้าชมรม
New talk
“นิววว เกรปวันนี้พวกเราไม่ต้องมาซ้อมกันก็ได้ พี่ๆเค้าคงมั่วๆกับการจัดทัศนะศึกษาอ่ะ”ปั๋มเหมือนไม่อยากจะมางั้นแหละ
“อะไรกันปั๋ม ไหนๆก็มาแล้วเข้ามาก่อนเหอะน่า”เกรปพูดจบก็ลาดปั๋มเข้าไปในห้องชมรมเลย
“น้องนิว เดี๋ยวพี่จะต้องออกไปซ้อมดนตรี น้องนิวจะไปดูด้วยกันมั้ย” พี่บอส ชวนชั้นเหรอ วี๊ดดดด
“นิวไปจะเกะกะพี่ๆรึป่าวคะ”
“ไม่หรอก ไปดูพี่ๆซ้อมกัน เดี๋ยวขากลับพี่ไปส่งที่บ้านเอง”
“แล้วใครไปบ้างล่ะค่ะ”
“ก็มีพี่ๆในวงสี่คน ผ้าแพรแล้วก็น้องนิวด้วย ไปด้วยกันนะๆ”
โอยยย อกอีแป้นจะแตก พี่บอสคะยั้นคะยอขนาดนี้ ฉันก็ต้องไปสิ ฮ่าๆๆๆ
“โอเคค่ะ” เขินนนนนนนน
“เอ่อพี่บอส แล้วเกรปกับปั๋มล่ะ”
“น้องเกรปกับปั๋มก็ไปด้วยกันนะ” พี่บอสหันไปชวน
“ไปด้วยค่ะ เกรปจะไปให้กำลังใจพี่ปอออออ”
“เกรป จะไปดูพี่จริงๆเหรอ” อยู่ดีๆพี่ปอก็โผล่เข้ามาในวงสนทนา
“ทำไมพี่ปอไม่ให้เกรปไปเหรอ”
“ป่าวนะๆ ไปก็ดีสิ”
“ปั๋มแล้วแกล่ะ” ฉันหันไปถามปั๋มที่เงียบอยู่นาน
“ฉันว่าฉันไม่ไปดีกว่า”
“ไม่ได้น้องปั๋มต้องไปกับเราด้วย” พี่เบนโผล่เข้ามาในวงสนทนาอีกคน
“พี่เบน !!! ” ปั๋มตกใจเล็กน้อยที่พี่เบนโผล่เข้ามา
“น้องๆครับพี่ขอตัวปั๋มแป๊บนึงนะ” แล้วพี่เบนก็ดึงปั๋มออกไป
Ben talk
“นายทำแบบนี้อีกแล้วนะ ปล่อยฉันก่อนได้มั้ย”
“อ้อขอโทษครับ น้องปั๋มไปดูพวกเราซ้อมกันนะ”
“ไปที่ไหนล่ะ”
“ห้องซ้อมของพี่ ไม่ไกลจากนี้หรอก ขากลับเดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะ”
“ทำไมนายต้องตามไปรับไปส่งฉันอยู่เรื่อย” ปั๋มไม่รู้อะไรซะแล้ว
“นี่คุณป๊าของปั๋มไม่ได้บอกเหรอ”
“บอกอะไร”
“ป๊าของปั๋มบอกให้พี่เป็นคนรับไปส่งปั๋มไปโรงเรียนในวันที่ป๊าไม่อยู่” ปั๋มอึ้งไปเลย ฮ่าๆๆ
“ทำอะไรไม่บอกลูกก่อนเลยยย”
“เอ่อปั๋มส่วนเรื่องเมื่อเช้าอ่ะ”
“หยุดพูดเลย นายทำอะไรรู้จักอายบ้างมั้ยเนี่ย”
“คนมีความรักผิตรงไหน” รักปั๋มต้องแสดงออก ฮ่าๆๆ ผิดตรงไหนค้าบ
“ดีนะที่นายไม่พูดชื่อฉันออกมาไม่งั้น ฉันคงโดนสาวๆของนายกระทืบตายที่แถวแน่ๆ”
“พี่ไม่ยอมให้ใครทำอะไรปั๋มหรอกนะ ไปกันเถอะ”
“ไปไหน”
“ไปดูพี่ซ้อมดนตรีไง ลืมแล้วเหรอ”
นับวัน ผมยิ่งรู้สึกรักและเป็นห่วงเธอคนนี้ขึ้นทุกวัน อย่าไปไหนอีกเลยนะปั๋ม
-------------------------------จบตอนที่ 6------------------------------
ความคิดเห็น