คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อย่ามายุ่งกับเธออีก
ณ ห้องชมรม
New talk
ตะกี๊เกรปกับปั๋มไปรับฉันออกมาจากห้องพยาบาล
วันนี้ฉันไม่ได้เรียนทั้งวันเลย ฮีๆๆ แอบขี้เกียจนิดนึง จริงๆฉันตื่นตั้งนานแล้วแหละ
“นิววว โหยวันนี้พี่บอสไปเฝ้าแกน่ารักมากเลยอ่ะ” เกรป อิจฉาอ่ะเด้
“แหะๆ นิดหน่อยๆ”
“นี่แกหายดีแล้วใช่มั้ย”ปั๋มถาม
“หายแล้วชัวร์”
“น้องเกรปพี่ปอเรียกหาอยู่น่ะ” พี่บอสเดินมาตามเกรป
“เห้ยพี่ปอเรียกหาหนูหรอคะ เย่ ในที่สุดพี่ปอก้สนใจฉันบ้างซะที”
“เกรปรีบไปเถอะเดี๋ยวพี่ปอรอนาน”
“น้องนิวหายดีแล้วเหรอ” พี่บอสห่วงฉันจริงเหรอเนี่ย นึกว่าจะคุยกับปั๋มซะอีก
“หายแล้วค่ะ”
“น้องปั๋ม วันนี้กลับบ้านยังไง” เย้ยย อย่าบอกนะว่าพี่บอสจะไปส่งปั๋ม
“ก็เดี๋ยวกลับกับเพื่อนๆนี่แหละค่ะ”
“เอ่อให้พี่ไปส่งมั้ย” ฉันว่าแล้วไม่มีผิด
“อย่าดีกว่าค่ะ เดี๋ยวปั๋มกลับกับเพื่อนจะดีกว่า”
“บอสแกจะไปส่งปั๋มเหรอวะ”พี่เบนเดินเข้ามาขัด
“เออเบน ไปคุยเรื่องที่เราจะบอกนายกันเหอะ” แล้วสองคนนั่นก็หายไปหลังห้องชมรม
เอาล่ะฉันจะบอกปั๋มเรื่องที่บอสบอกฉันเมื่อเช้า ฉันมันก็คนที่ไม่มีอะไรดีเลย สู้ปั๋มก้ไม่ได้สักอย่าง
ถ้าเกิดว่าปั๋มได้คู่กับพี่บอสก้คงจะดีกว่าฉัน ที่ไม่มีอะไรดีให้เค้ามาเหลียวแล
“ปั๋มฉันมีเรื่องจะบอกอ้ะ”
“ไหนจะเล่าเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ เป็นไงบ้างกับพี่บอส”
“ .” ฉันอยากจะบอกปั๋มว่ามันแย่มาก ตอนนี้ฉันอยากจะร้องไห้จริงๆ
“เห้ยนิว เป็นไรรึปล่าว ทำไมทำหน้าแบบนั้น”ปั๋ม เข้ามาเขย่าตัวฉัน
“พี่บอสเค้าชอบแก” ฉันพูดออกไปเบาๆ ตอนนี้น้ำตา มันกำลังจะร่วงออกมาอยู่แล้ว
เหมือนปั๋มจะเหวอไปนิดนึงกับคำพูดของฉัน “แกว่าอะไรนะ”
“แกฟังไม่ผิดหรอกพี่บอสเค้าชอบแก เค้าบอกฉันเมื่อเช้า”
“นิวฉันขอโทษแต่เธอวางใจได้เลยนะ ฉันไม่มีทางไปชอบพี่บอสแน่ๆ”
“ไม่ต้องขอโทษฉันหรอก แต่ตอนนี้ฉันเสียใจอ่ะปั๋ม”
ฉันระเบิดน้ำตาออกมาทันที ปั๋มดึงฉันเข้าไปกอดมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกเสียใจเข้าไปอีก พี่บอสจะรู้บ้างมั้ยว่าตอนนี้ฉันเสียใจขนาดไหน
“นิวแกอ่ะเป็นคนน่ารัก สักวันพี่บอสก้จะต้องเห็น เชื่อฉัน” ปั๋มฉันขอบใจเธอมาก ขอบใจจริงๆ
ไม่นานพี่บอสกับพี่เบนก้เดินออกมา ท่าทางสีหน้าพี่เบนดูไม่ค่อยดีเลยฉันว่าพี่บอสต้องบอกเรื่องนี้ให้พี่เบนฟังแน่ๆ
“พี่บอสต้องบอกเรื่องนั้นกับพี่เบนแน่ๆ” ฉันกระซิบปั๋มฉันเบาๆ
“นี่เธอกลับบ้านกันเหอะ” อยู่ดีๆพี่ฝรั่งก็ชระชากแขนปั๋มออกไป
“นายจะทำอะไรฉันเจ็บนะ”
“เบนนายทำอะไรของนาย” พี่บอส เหมือนจะอารมณ์ไม่ค่อยดีแล้ว
“บอสอย่ายุ่งนี่น้องรหัสฉัน” โห พี่เบน ตะคอกเสียงดังเชียว
“ยิ่งเป็นน้องรหัสก้ต้องดูแลดีๆสิ ทำไมต้องทำแรงขนาดนี้ นายไม่พอใจอะไรก้บอกฉันสิ เบนนายมีอะไรรึปล่าว”
สองคนนี้เริ่มเสียงดังเข้าไปทุกทีๆ
“ไม่มี นายก็หัดดูแลน้องรหัสตัวเองซะบ้างเหอะ”
“นี่ฉันเจ็บนะปล่อยซะที แล้วจะเสียงดังทำไมคนอื่นเค้ามองกันหมดแล้ว”ปั๋มพยายามจะแกะมือพี่เบนออก
“เห้ย มองอะไรวะ ใครมีหน้าที่อะไรก้รีบทำไปดิ ไป๊” ฉันไม่เคยเห็นพี่เบนโมโหร้ายแบบนี้เลย
แล้วพี่ฝรั่งก็ลากปั๋มเดินออกไปหน้าชมรม โดยมีฉันกับพี่บอสวิ่งตามไปติดๆ
“เบน หยุดก่อนเบน จะพาปั๋มไปไหน” พี่บอสวิ่งไปดึงตัวพี่เบนให้หยุด
“ปล่อย !!”
“ทำไมแกต้องหวงปั๋มขนาดนี้ด้วย”
ตอนนี้สีหน้าของปั๋มแย่มากแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว
“เพราะฉันชอบปั๋ม ได้ยินมั้ยวะไอ่บอส” พี่บอสตะลึงแทบจะหงายไปเลยทีเดียว
“อย่างนี้นะเหรอที่นายเรียกว่าชอบ สิ่งที่นายทำมันเหมือนคนที่เห็นแก่ตัว” ชักไปกันใหญ่แล้ว พี่บอสเริ่มโกรธจัด
“นายไม่มีสิทธิ์เข้าใจมั้ยบอส เพราะฉันชอบปั๋ม แล้วก็จะไม่มีวันปล่อยให้ปั๋มเป็นของใคร”
“ไอ่เบนนนน !!”
“ไอ่บอสนายรู้จักสนใจน้องรหัสของนายบ้างเหอะ ว่าเค้ารักเค้าเป็นห่วงแค่ไหน แล้วก็ลิกยุ่งกับปั๋มซะที”
“นายหมายความว่าไงวะ”
“ลองถามน้องนิวเอาเองสิ”
พี่เบนพูดจบก็ลากปั๋มไปบนรถ แล้วออกรถไปทันที ปั๋มไม่ได้ปฎิเสธพี่เบนเลย ทั้งๆที่ตอนที่พี่บอสชวนปั๋มกลับปฎิเสธ
ฉันคิดว่าจริงๆแล้วปั๋มก้ต้องชอบพี่เบนด้วยแน่ๆ
“น้องนิว มีอะไรจะบอกพี่มั้ย” อ๊ากกก พี่บอสหันมาพูดกับฉัน
“คิดว่าคงไม่มีค่ะ” ฉันอยู่ตรงนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว เขินนนน
“เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป” พี่บอสรั้งฉันไว้
“ .”
“นิวชอบพี่เหรอ”
“พี่เบนเค้าก้พูดไปแบบนั้นแหละค่ะ พี่บอสอย่าสนใจเลย”
“ตอบผิด พี่ถามว่า นิว ชอบ พี่ เหรอ”
“ใช่ค่ะ” ฉันจนมุมจนต้องยอมรับแล้วสินะ
Pum talk
บนรถของเบน
“นายทำอะไรของนาย รู้มั้ยว่าฉันเจ็บ”
“เธอเจ็บนั่นแหละยิ่งดี จะได้รู้ว่าฉันเจ็บขนาดไหนตอนที่ไอ่บอสมันบอกว่ามันชอบเธอ”
“นายมันบ้า จอดรถเดี๋ยวนี้ฉันจะลง” ฉันต้องสติแตกแน่ๆถ้ายังอยู่บนรถคันนี้
“ .”
“เงียบทำไม จอดรถสิ” เป็นบ้าอะไรของเค้ากันเนี่ย
“พี่ขอโทษ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะ” เปลี่ยนอารมณ์เร็วตามไม่ทันแล้วนะเว้ย
“ขอโทษเหรอ รู้มั้ยสิ่งที่นายทำไปเมื่อกี๊ มันทำให้ฉันอายมากกกกก”
“อายมากเหรอที่พี่ชอบปั๋มน่ะ”
“ปั๋มรู้ว่าสิ่งที่บอสบอกวันนี้มันอาจจะทำให้พี่เสียใจแต่มันไม่ได้หมายความว่าปั๋มจะชอบพี่บอสซะหน่อย”
“ก็พี่ไม่ชอบให้มันมายุ่งกับปั๋ม”
“ตั้งสติหน่อยได้มั้ย” นายนี่กำลังสติแตกแล้วกำลังพาฉันสติแตกตามด้วยแล้ว
“ ..”
“ถ้านายยังมีนิสัยแบบนี้นะ นายอาจจะเสียเพื่อนก็ได้”
“ปั๋มรู้อะไรมั้ย ในชีวิตพี่ไม่เคยที่จะทำอะไรดีเลยสักครั้ง มีแต่สร้างปัญหาให้คนอื่นเดือดร้อนเสมอ”
“ ”
“นี่ก็คงเป็นอีกครั้ง พี่ทำให้ปั๋มลำบากใจมั้ย”
“นายต้องไปขอโทษพี่บอสเข้าใจมั้ย”
“ปั๋มช่วยพูดให้พี่มั่นใจอีกสักทีได้มั้ยว่าปั๋มไม่ชอบบอส”
“ปั๋ม ไม่ ได้ ชอบ พี่ บอส ได้ยินชัดยัง”
“ถ้างั้นปั๋มชอบใคร”
“นี่กำลังจะเลยบ้านแล้ว จอดดดดดด” ขับไง ไม่ดูทางเลยเนี่ย
“ปั๋มตอบพี่ก่อนสิ”
“เก็บไว้ค่อยตอบวันหลังละกัน” ฉันรีบลงจากรถ ก่อนที่นายนั่นจะถามอะไรไปมากกว่านี้
“แล้วพี่จะรอฟังคำตอบนะ”
“อืม กลับบ้านดีๆ”
“ไว้เจอกันครับ”
Ben talk
ปั๋มบอกให้ผมกลับบ้านดีๆด้วยดีใจอ้ะ แล้วใครกันคือคนที่ปั๋มชอบ ถ้าเกิดเป็นผมล่ะจะทำไง ฮ่าๆ ใจเต้น ตึกๆๆๆ
ขอแอบดีใจไว้ก่อนเหอะ ตะกี๊เราคงพูดกับบอกแรงไป ปั๋มสั่งให้ขอโทษบอสนี่นา เราควรจะโทรไปซะหน่อย
“ฮัลโหลบอส”
“จะโทรมาด่าฉันต่อรึไง ฉันผิดมากนักหรอที่ชอบน้องรหัสนาย”
“ป่าวๆ ฉันแค่จะโทรมา ขอโทษ ขอโทษนะที่พูดแรงขนาดนั้น”
“เบน”
“ฉันลืมนึกถึงความรู้สึกของนาย มัวนึกถึงแต่ตัวเอง”
“แล้วตอนนี้ปั๋มอยู่ไหน”
“ส่งถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว”
“อืมดีแล้ว”
“เอ่อ แล้วตะกี๊ นายไปส่งน้องนิวที่บ้านรึปล่าว”
“เห้ยรู้ได้ไงวะ”
“อ้าวก้คนมันเพื่อนกันทำไมจะไม่รู้วะ”
“ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าน้องนิวเค้าคิดยังไง วันนี้ก้เลยไปส่งที่บ้าน ไม่อยากทำลายความรู้สึกเค้าอีกว่ะ”
“ดีแล้วล่ะ เออแค่นี้ก่อนนะ ฉันขับรถอยู่”
“อือบาย ขับรถดีๆ”
“คับๆ หวัดดี”
ถึงบ้านแล้ว ตอนนี้รู้สึกเหมือนผมไม่ได้ติดค้างอะไรเลย ได้พูดความจริงออกไปหมดวันนี้ โทรไปเล่าแพรดีกว่า
“นายเบนว่าไง ทำไมโทรมาตอนนี้เนี่ย”
“ไม่ว่างรึไง หรือว่าโทรจีบอยู่กับต้น”
“หุบปากไปเลยนะ มีอะไรก้รีบพูดมาเลย” ป๊าดดดดดดด เหมือนจะร้อนตัว ฮ่าๆๆ
“คือวันนี้อ่ะ บลาๆๆๆ” ผมเล่าเรื่องเมื่อตอนเย็นให้ผ้าแพรฟัง
“เบนเอ๊ย วันนี้นายร้ายตัวพ่อเลยว่ะ ฉันจะฟ้องพ่อปั๋มมม”
“เห้ยแพรอย่าฟ้องนะแพรตอนนี้คะแนนกำลังมาแรงอยู่ ถ้าพ่อปั๋มรู้เรื่องวันนี้เราตายแน่แล้ว แพรว่าปั๋มจะชอบฉันมั้ย”
“มาถามแพรได้ไง ต้องถามน้องปั๋มสิ” เออจริง โชว์โง่อีกและเรา
“แพรงั้นช่วยไรหน่อยสิ”
“ว่าแล้ววววววว” แพรทำเสียงซะ เหมือนเราใช้งานเธอหนักงั้นแหละ
“เหอะน่าช่วยหน่อย ”
“มีอะไรอีกล่ะว่ามาดิ”
“เต็มใจช่วยป่ะเนี่ย”
“เต็มใจดิวะ กับเบน แพรได้หมดแหละ มีสักครั้งมั้นที่แพรปฎิเสธเบนอ่ะ” จริงด้วยแพรไม่เคยปฎิเสธผมเลยสักครั้ง
“ดีเลย เราจะจัดให้มีทัศนะศึกษาชมรมอ่ะ แพรช่วยเขียนแพลนให้หน่อยสิ หาสถานที่ให้ด้วย เราอยากไปทะเล”
“อยากไปเที่ยวกะน้องๆอ่ะดิ อย่าคิดว่าไม่รู้นะ” รู้ทันอีกและ
“แพร ช่วยหน่อยนะคร้าบบบบบ นะๆ”
“จะไปกันวันไหนล่ะ”
“เร็วที่สุด”
Grape talk
เรื่องที่ฉันได้ยินวันนี้ มันเต็มสองรูหูฉันเลย พี่บอสกับพี่เบนชอบปั๋ม โอ๊ยยยย ทำไมไม่เป็นเราวะเนี่ย แต่ไม่เป็นไร
อย่างน้อยฉันก็มีพี่ปอมา ดาม อก ฮ่าๆๆ ฉันต้องโทรไปถามความจริงกับปั๋มซะแล้ววว
“ยัยปั๋มมมมมมมมมมม”
“โอ๊ยเรียกซะเสียงแหลมเชียวนะเกรป”
“ทำไรอยู่จ้ะ นอนยังเนี่ย”
“ป่าวทำการบ้านอยู่ วันนี้ไม่รู้เป็นไรขี้เกียจทำว่ะ” เห๊ย ปั๋มขี้เกียจทำการบ้านเหรอ เป็นไปได้เนอะ ==”
“ตั้งใจทำน๊า สู้ๆ”
“จะโทรมาขอลอกการบ้านคนแรกเหรอ” ห้าๆ อันนั้นก้มีส่วน แต่ประเด็นหลัดมันไม่ใช่โว้ย
“จริงๆแล้วจะโทรมาถามเรื่องวันนี้”
“อะไรคือเรื่องวันนี้” เซ่อซ่าไม่รู้เรื่องอีก
“ก้เรื่องที่พี่ๆเสียงดังในชมรมอ่ะ”
“ใครดัง” โอ๊ยยยไอ่ปั๋ม พอเรื่องแบบนี้ล่ะกระบือของแท้เลย
“ก็ที่พี่เบนกับพี่บอสทะเลาะกันเรื่องเธอน่ะสิ”
“เห้อ เกรป เรื่องตลกอ่ะ จะสนใจทำไมเนี่ย”
“แก๊ ฉันว่าไม่ตลกนะไหนเล่าฉันมาดิ๊เล่ามาให้หมด”
“บลาๆๆๆๆ” ยัยปั๋มพรรณนาเหตุการณ์ออกมาเป็นฉากๆ
“อ้าว แล้วยัยนิวชอบพี่บอสเหรอทำไมไม่เห็นบอกฉันเลย”
“ฉันขอโทษเกรป ฉันกลัวว่าแกจะเสียใจ เห็นแกชอบนักชอบชอบหนากะไอ่สองคนนี้อ่ะ”
“บ้าเหรอแก ฉันก้กรี๊ดตามประสาของฉันแกก้รู้ อีกอย่างตอนนี้ฉันมีพี่ปอให้กรี๊ดอีกคนแล้วด้วย”
“เห้ยไหนเล่ามาเลย”
“วันนี้นะพี่ปอสอนคีย์บอร์ดฉันด้วย ปั๋มแกคิดดูพี่ปอจับมือฉันอ่ะ กรี๊ดดดดดดด”โอ้ยคิดแล้วเขิน
“จริงดิแหม เพื่อนเราสน่ห์แรงจริงๆ” แรงอะไรกันเชอะ ถ้าฉันเสน่ห์แรงจริงทำไมพี่บอสพี่เบนไม่ชอบฉันล่ะ
“งั้นแกรีบทำการบ้านเหอะ พรุ่งนี้ฉันลอกคนแรกนะ”
“ได้จ้า” ฉันเองก็ควรจะไปนอนฝันถึงพี่ปอได้และ
“ฝันดีนะจ้ะเพื่อนปั๋ม”
“ฝันดีจ่ะเกรป”
Pum talk
ฉันรู้สึกว่ามันวุ่นวายมาก ตอนนี้เริ่มสับสนไปหมด อยู่ดีๆ ทำพี่บอสมาชอบฉันได้ ฝรั่งวันนี้นายทำฉันตกใจมาก
ไม่เห็นนายโกรธขนาดนี้มาก่อน หวังว่านายคงจะขอโทษพี่บอสแล้วนะ ต้นเหตุเพราะฉันแท้ๆ รู้สึกไม่สบายใจยังไงไม่รู้
เอ๊ะมีข้อความเข้า ส่งมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“ขอโทษที่ทำให้เจ็บวันนี้ วันหลังผมจะไม่ทำแล้วค้าบ ฝันดีนะ ที่รักของฝรั่ง” ไอฝรั่งบ้า ส่งข้อความมาเน่าจริง
“ก๊อกๆ” ใครมาเรียกเอาดึกป่านี้เนี่ย
“มาแล้วค่า”
“ปั๋มนอนรึยังลูก”
“ป๊า มีอะไรรึปล่าว” ทำไมป๊ามาหาป่านี้เนี่ย
“นี่ปั๋มไม่สบายเหรอ หน้าแดงเชียว” เห้ยเราหน้าแดงเหรอ
“อ้อป่าวๆ ป๊าเข้ามาก่อนสิ”
“ป๊าไม่ได้เข้ามาในห้องปั๋มนานแล้วนะเนี่ย ยังเรียบร้อยเหมือนเดิมเลยนะ”
“มีอะไรป๊ารีบพูดมาเหอะปั๋มจะได้ทำการบ้านเนี่ย”
“คือป๊าจะไม่อยู่บ้านสักอาทิตย์น่ะ”
“แงๆ ป๊าจะไปไหนนนนนนน” ไปเป็นอาทิตย์เลยเหรอ
“ไปฮ่องกง ปั๋มนักสืบรู้แล้วนะว่าตอนนี้แม่อยู่ที่ไหน”
แม่กับฉันไม่ได้เจอกันหลายปีแล้ว แม่หนีออกจากบ้านป๊าของฉันเอาแต่ทำงานไม่ได้สนใจครอบครัวเลย ทำให้ทะเลาะกับแม่บ่อยๆจนแม่ต้องหนีออกไปอยู่ที่อื่น แม่ยังสบายดีอยู่ใช่มั้ย หนูคิดถึงแม่มากๆ
“จริงเหรอคะ รีบไปง้อแม่เลยถ้าป๊าไม่พาแม่กลับมาปั๋มจะไม่คุยกับป๊าอีกเลย”
“ไม่ต้องห่วงนะ แต่ปั๋มอยู่บ้านดูแลตัวเองดีๆ ตื่นไปโรงเรียนให้ทันด้วย”
“ค่า ป๊าก้ดูแลตัวเองด้วย พาแม่กลับมาหาปั๋มให้ได้นะ”
“เออแล้ววันนี้ใครมาส่งปั๋ม”
“ก้ไอ่คนนั้นแหละ”
“คนนนั้นแล้วมันคนไหนล่ะ”
“ฝรั่งหัวทองนั่นน่ะแหละ”
“เออเค้าเป็นไงบ้าง ดีกับลูกมั้ย”
“ก็ดีนะ” ฉันคงไม่ต้องเล่าเรื่องวันนี้ให้ป๊าฟังหรอกนะ
“เห็นมั้ยป๊าบอกแล้วเค้าเป็นคนดีจริงๆ” คุณพ่อขาเว่อร์ไปค่ะ ==”
“ป๊า ไม่ได้ว่าจะดีเสมอหรอกนะบ้างทีก้ร้ายกาจมากเลย”
“เอาน่ายังไงเค้าก็ไม่ได้คิดร้ายกับลูกหรอกเชื่อสิ ป๊ามองคนไม่ผิด”
“แล้วป๊าจะไปฮ่องกงวันไหน”
“พรุ่งนี้เลย”
“งั้นเดินทางโชคดีค่ะ โทรมาหาปั๋มบ้าง”
“ก้รีบทำการบ้านให้เสร็จ พรุ่งนี้ป๊าไปแต่เช้า เราคงไม่ได้เจอกันนะ”
“ค่ะ หนูรักป๊านะ”
“ป๊าก้รักปั๋มลูก”
ป๊าออกจากห้องไปและ ขอให้เจอแม่ด้วยเทิ๊ดดดด
เอ๊ะเจ้แพรโทรมา
“ดีค่ะเจ้”
“ปั๋มนอนรึยังจ๊ะ”
“ยังเลยค่ะ การบ้านอีกเพียบ”
“ขยันจริงๆน้องเรา เออปั๋ม วันนี้เจ้รู้เรื่องแล้วนะที่ชมรมเมื่อตอนเย็นอ่ะ” แงๆๆ เจ้แพรก้รู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ
“เจ๊ก้รู้ด้วยเหรอคะ เห้อแย่จัง นายฝรั่งก้ด้วย โมโหร้ายจริงๆ”
“เค้าบอกเจ้ว่าเค้าโทรไปขอโทษบอสแล้ว”
“ตะกี๊เจ้แพรคุยกับเค้าเหรอ”
“ใช่จ่ะ ปั๋ม เจ้ อยากรู้ม๊ากมากว่า ปั๋มคิดยังไงกับเบน ”
“ปั๋มก็บอกไม่ถุกเหมือนกันว่ามันเป็นความรู้สึกยังไง ปั๋มไม่แน่ใจอ่ะเจ้”
“เจ้เข้าใจ อาจจะว่าปั๋มยังไม่เคยมีความรัก ”
“ ..” มันอาจจะจริงอย่างที่เจ้แพรพูด
“ปั๋มลองเปิดใจให้เบนดูบ้าง บางทีเค้าอาจจะทำให้ปั๋มมั่นใจก็ได้”
“ปั๋มขอบคุณเจ้มากนะ วันหลังถ้าปั๋มมีอะไรปั๋มจะโทรไปปรึกษากับเจ้โอเคนะ”
”ได้เลยน้องสาวเจ้ รีบทำการบ้านเถอะจ่ะ เจ้ไม่กวนละ”
“ฝันดีค่ะเจ้แพร”
----------------------------- จบตอนที่ 5 ---------------------------
ความคิดเห็น