คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : มันไม่ใช่แค่บังเอิญ
"เอ้ารีบๆจัดหน่อยทุกคนนนน นั่นๆ ยกไปเก็บให้ดีอย่าให้เกะกะ" นายเบนประธานชมรม สั่งจริงนะเนี่ย นายคนนีั้้เค้าจริงจังกับงานทุกงานจริง
"ผ้าแพร ต้นเอาน้ำมาให้" ต้นดีกับฉันอีกแล้วขอบคุณจริงๆ
"ใจจ้ะ"
"แพรเดี๋ยวกลับบ้านพร้อมกันมั้ย"ต้นชวนฉันกลับบ้านเหรอ ปกติไม่เคยชวนนะเนี่ย
" ได้สิ ^^ "
'"จริงเหรอแพร ต้นไปส่งแพรที่บ้านนะ" แล้วทำไมต้นต้องดีใจขนาดนั้นด้วยเนี่ย
"จ้าๆ นี่รีบทำงานก่อนเดี๋ยวจัดห้องไม่ทัน น้องๆจะมากันแล้ว"
"ต้น แพร จีบกันอยู่นั่นแหละ มาช่วยกันทำงานเร็ว" อ๊ายยย ไอ่บอสแกพูดไรของแก
"บอสอะไรยะ หยุดพูดเดี๋ยวนี้"
"ทำไมอย่ามาร้อนตัวเลย จริงมั้ยต้น"บอสหันไปถามต้น ต้นสะดุ้งโหยงทันที
"อ่ะ.. เ่อ่อ บอสพูดไรวะเนี่ย" ต้นหันไปเอ็ดบอส
"เห้ยยย สามคนนั้นหยุดคุยแล้วมาทำงาน" เบนตะโกนมาจากอีกมุมหนึ่งของห้อง
"อีก 30 นาที การรับสมัครชมรมจะเปิดแล้วนะ ให้พวกเราเตรียมตัวให้พร้อม " เบนประกาศหลังจากที่จัดห้องชมรมเสร็จเรียบร้อย
New talk
"นิว ปั๋มเร็วเข้า เดี๋ยวสมัครชมรมไม่ทัน" เกรปรีบลากฉันกับปั๋มไปสมัครชมรมดนตรี
"เกรป ทำไมคนอยู่หน้าชมรมเยอะจัง" ถ้าคนสมัครเยอะขนาดนี้ เราคงสมัครไม่ทันแน่เลย
"เดี๋ยวจะมีการแสดงดนตรีของพี่ๆในชมรมด้วยวันนี้ พวกที่มากันน่ะ ส่วนใหญ่มากรี๊ดมาเชียร์พี่ๆเค้า ไม่ได้มาสมัครชมรมกันหรอก"เกรปอธิบายละเอียดเลยทีเดียว
"งั้นเราเข้าไปข้างในกันเถอะ"ปั๋มพูด
"เอาล่ะค่ะน้องทุกคน ก่อนลงชื่อเรามาชมการแสดงเรามาชมการแสดงดนตรีของพี่ๆ ในชมรมได้เลยค่าาา" พี่ผู้หญิงผมม้าเป็นคนประกาศ
โหมีเสียงกรี๊ด จากสาวๆที่มาคอยดังสนั่นเลย
"สวัสดีค๊าบบ มาสนุกด้วยกันนะครับ"
"กรี๊ดดดดดดด พี่เบน พี่บอส พี่ต้น พี่ปอ"ยัยเกรปกรี๊ดสุดเสียง แต่เห้ยนี่พี่บอส อยู่ชมนี่ด้วยหรอ กรี๊ดดด ฉันจะได้อยู่ชมรมเดียวกับพี่บอสส
จะปล่อยให้เธอไม่สบาย จะปล่อยให้เธอต้องตัวร้อน
ให้เดือดให้ร้อนให้นอนคนเดียวได้ยังไง
อากาศมันหนาวขนาดนั้นจะอุ่นแค่ไหนถ้ามีฉัน
มีเธอหลับฝันด้วยอุณหภูมิที่ผ่อนคลาย
ถ้าหากเธอร้อนก็บอกฉัน ถ้าเผื่อว่าหนาวก็บอกกัน
ผ้าห่มจะหนาค่ายาจะแพงไม่เป็นไร
มีเธอได้ยิ้มและหลับฝันจับมือเธอไว้ข้างกายฉัน
ให้เธอได้รู้ มีคนๆหนึ่งไม่ไปไหน ฉันยังไม่ไปไหน
ให้ฉันได้ดูแลเธอได้ไหม
นอนหลับได้ไหม นอนตักฉันไหม
ฉันอยากให้พักซักผ่อนได้ไหม
ให้เธอนั้นพักหลับเพลินไปกับฉัน
ถอดชุดพะรุงพะรังนั้นไหม
รังเกียจฉันไหม นวดไหล่ให้ไหม
ไม่เจ็บใช่ไหม หายเหนื่อยใช่ไหม
ที่ป่วยก็คงหายดี ที่เหนื่อยก็คงหายดี
เพิ่งกลับมาจากฝันดี
จัดยาให้ครบแล้วใช่ไหม อย่าลืมดื่มน้ำที่วางไว้
เธอจำได้ไหมว่าเธอเคยทำเมื่อวันวาน
เมื่อวันที่ฉันไม่มีใคร มีเธอเท่านั้นไม่ไปไหน
ตื่นมาจากฝันก็มีมือเธอจับเอาไว้
เอาความอ่อนล้าไว้กับฉัน ปล่อยความอ้างว้างไว้ตรงนั้น
ปล่อยใจให้ฉันได้ดูแลเธอทั้งหัวใจ
เมื่อเธอกลับฟื้นขึ้นจากฝัน เมื่อเธอได้แข็งได้แรงนั้น
ตื่นมาจะรู้ว่ามีบางคนกอดเธอไว้ ฉันจะกอดเธอไว้
ให้ฉันดูแลเธอได้ไหม ให้ฉันได้ทำตามใจเสียที
ก็มีแต่เธอที่แสนดี จะอยู่กับเธออย่างนี้ไม่ไปไหน
(*เครดิต เพลง อยู่บำรุง พี่ว่าน AF2)
"กรี๊ดดดดด กรี๊ดดด" เสียงสาวๆ กรี๊ดดังระงมไปหมด
"นี่แหละนิว ปั๋มมมม วงชิพมั้งล่ะ" เกรปบรรยายต่อ
"สวัสดีครับบบน้องๆ พวกเราวงชิพมั้ง ต้นร้องนำค้าบบบ"
"สวัสดีครับ บอสตีกลองครับ"
"สวัสดีครับบบ ทุกคน ผมปอ เล่นเบสค้าบ"
"สว้สดีวัยรุ่น ผมเบน กีต้าร์คับผมมม"
Pum talk ิ เห้ยยย ไม่จริงงงง นายฝรั่งอยู่ชมรมนี้เหรอเนี่ย มายก๊อด หนีไม่พ้นจริงๆ ทำไมๆๆๆๆๆ T-T
"เอาล่ะค่ะน้องๆ ลงชื่อได้เลยนะค่ะ" เห้ย คนที่โต๊ะลงชื่อนั่นมันเจจ้แพรนี่
"เจ้แพรรรรรรร" ฉันรีบวิ่งเข้าไปทัก
"อ้าวเจ้าปั๋ม จะสมัครชมรมนี่ด้วยเหรอ ป๊าเป็นไงบ้างสบายมั้ย"
"โอ้ย ป๊ายังแข็งแรงเหมือนเดิม เจ้แพร นี้เพื่อนปั๋ม นิวกับเกรป"
"สวัสดีค่ะพี่ผ้าแพร"ทั้งสองคนไหว้เจ้แพร
"โอ้ยน้องๆ ไม่ต้องไหว้หรอกค่ะ มาลงชื่อเลยจ้า"
"น้องปั๋มมมม สมัครชมรมนี้ด้วยหรอค้าบบบ" พี่บอส รีบตรงเข้ามาคุย
"ใช่ค่ะพี่บอส หนูกับปั๋มแล้วก้นิว อยากอยู่ชมรมดนตรีมากเลยค่ะ" เกรปแย่งตอบอีกและ "น้องปั๋มมม ดีใจจังเลยที่ปั๋มมาสมัครชมรมนี้" อี๋ นายฝรั่ง
"ปั๋มจ้ะ นี่พี่เบน ประธานชมรม" เจ๊แพรบอก ห๊ะ ประธานนน O.O
"เจ้แพรว่าอะไรน้ะ"
"พี่เป็นประธานชมรมเองล่ะครับ " ฉันถามเจ๊แพรย่ะ นายฝรั่ง
"พี่บอส เล่นดนตรีเก่งจังเลยค่ะ" นิวหันไปชมพี่บอส มันยังไงๆ กันเนี่ย
"ขอบคุณครับ"
"เจ้แพร ลงชื่อแล้วต่อทำไงต่อ"
"เดี๋ยวจะมีการสุ่มชื่อ จับฉลาก พี่รหัสน้องรหัสในชมรมนะ" เห้ย ในชมรมอย่างนี้ต้องมีพี่รหัสน้องรหัสด้วยเหรอ ฉันมาสมัครดนตรีหรือมาทำกิจกรรมรับน้องเนี่ย
"ปั๋มมมม แกว่าฉันจะได้พี่บอสหรือพี่เบน" โถ่ยัยเกรป แกนะแก
"เอาไปเหอะคนไหนก้ได้ ขอให้ฉันได้เจ้แพรก้พอ ฮ่าๆๆ
" ฉันไม่อยากได้ผู้ชายพวกนั้นนี่นา ขี้เก็กจะตาย
Ben talk
"แพรรร มานี่หน่อย" ผมลากผ้าแพรมาหลังห้อง
"ทำไมเบน อย่าลากเจ็บบ"
"โอ๊ะขอโทษ เธอรู้จักกับน้องปั๋มด้วยเหรอ"
"ใช่น้องสาวฉันเอง ทำไม"
"น้องสาว ยังไงของเธอ น้องแท้ๆเหรอ"
"เห้ยนี่เป็นเพื่อนกับฉันมานานนี่ไม่รู้อะไรเลยเหรอ ฉันมีน้องสาวแท้ซะที่ไหน นี่ลูกพี่ลูกน้องย่ะ"
"อ๋อออ ก้ฉันไม่รู้นี่หว่า" เป็นญาติผ้าแพรเหรอ เนี่ย 5555
"ป๊าของปั๋มเป็นน้องชาย ของป๊าฉันเองแหละ" อ๋อออ เข้าใจล่ะ
"เอ่อแพร ตอนจับน้องรหัส ฉันขอล็อกน้องปั๋มไว้ได้มะ" ขอโกงหน่อยเหอะ อยากได้ๆ
"โหเบน ทำไมชอบน้องสาวฉันเหรอ" --* แพร เอ่อ เล่นคำถามนี้เลย
“ก้ประมาณนั้น แหะๆ" โอ้ยเขินบอกไม่ถูกว่ะ
"แกจะจีบเหรอ เตือนไว้ก่อนนะ พ่อปั๋มเป็นมาเฟียร์ หวงลูกสาวสุดชีวิต ถ้าแกทำไม่ดีกับลูกสาวเค้าโดนเล่นตายแน่"
จอร์จ ลูกสาวมาเฟียร์ O.O ลูกคนเดียวซะด้วย เห๊อะไม่กลัวหรอก ต้องจีบให้ได้
"ฉันควรทำไง"
"ห้ามทำเรื่องขัดใจปั๋ม แกคิดดูนะเบนถ้าโรงเรียนเราถูกปิดเพราะแกก่อเรื่อง พ่อแก อัดแกตายแน่"เค้ามีอิทธิพลขนาดนั้นเลยเหรอ
"นี่ถ้าฉันจีบลูกสาวมาเฟียร์ได้ ฉันจะได้เป็นหัวหน้าแก๊งค์คนใหม่มั้ยเนี่ย"ขอคิดไว้หน่อยเหอะ เหมือนในหนังเลยว่ะ ฮ่าๆ
"พูดเป็นเล่นไป น้องปั๋มไม่เหมือนสาวๆที่แกจีบเล่นๆไปวันหรอกนะ"
"ป่าวคนนี้เอาจริง"
"แกแน่ใจนะ อย่าทำให้น้องฉันเสียใจแล้วกัน เดี๋ยวฉันล็อกปั๋มให้นะ
" ว้าว ผ้าแพรรรร จุ๊บๆ "ขอบคุณค้าบบบ"
"ไปรีบไปได้แล้ว เดี๋ยวคนอื่นสงสัย"
"เอาล่ะค่ะน้องๆ ตอนนี้พี่จะมาประกาศ พี่รหัส น้องรหัสละนะค่ะ พวกพี่ได้หยิบฉลากชื่อน้องๆกันแล้ว ผลทั้งหมดอยู่ในมือพี่แล้วค่ะ" แพรพูด --* หยั่งกะเกมส์โชว์งั้นอ่ะ
Pum talk
"เอา่ล่ะค่ะ คู่แรกกก น้องนิว คู่ พี่บอสสสส"
"ปั๋มมม ฉันได้พี่บอสส ดีใจอ้ะๆ" เหมือนนิวจะดีใจมากเลยนะเนี่ยที่ได้พี่บอส
"เห้ยยย นิว แงๆๆ ทำไมได้แกอ่ะ"เกรป ออกอาการทันที ไม่เป็นไรเพื่อนเกรป เดี๋ยวเธอก้ได้ไอ่ฝรั่ง
"น้องนิวลุกมาเลยนะคะ คนต่อไป น้องเกรปคู่ พี่ปอค่ะ" โหเกรป หน้าเซ็งไปเลยทีเดียว ฉันจะได้ใครนะ ลุ้นๆๆๆ ขอให้เป็นเจ้แพรเหอะน๊าาา
"ปั๋มมม ฉันได้พี่ปออ้ะเซ็งเลย" เกรปอย่างน้อยเธอก้ได้ คนในวงชิพมั้งอะไรนั่นไม่ใช่เหรอ
"ลุกไปเถอะ พี่เค้าเรียกแล้ว"
"น้องปั๋มคู่กับบบบบ" ใครน้อๆๆตื่นเต้นน
"พี่เบน !!!!" ม่ายจิงงงง ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้งฯลฯ ตอนนี้เพลงคู่กรรมมันก้องอยู่ในหัวฉันไม่หยุด ฮือๆ ทำไมต้องได้คนนี้
"ปั๋มมมม รีบลุกมาเร็วๆสิครับ" เรียกทันทีเลยนะ นายฝรั่ง ฉันว่ามันแปลกๆ ทำไมฉันต้องเจอแต่นายคนนี้ แถมยังได้ เป็นพี่รหัสน้องรหัสกันอีก มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ
"ปั๋ม ดีใจจังได้คู่กับปั๋ม มันต้องเป็นพรหมลิขิตแน่ๆเลย" โถ่ฝรั่งหลง หลงตัวเองเอ๊ย
"อืม" มันล๊อกป่าววะ
"และน้อง.... คู่กับพี่ .... บลาๆๆๆๆ "
"เอาล่ะค่ะ ตอนนี้น้องๆก้จะได้รู้ พี่รหัสของตัวเองแล้วนะคะ หลังจากนี้ เวลามาเข้าชมรม พี่รหัสของน้องจะเป็นคนสอนน้องๆเองค่ะ"
ดี เอาเข้าไป ให้มันได้งี๊สิ อยู่กับฝรั่งทั้งปี
"ปั๋มเดี๋ยวันนี้พี่ไปส่งที่บ้านนะ" เงอะ ทำไมกัน อยากจะตามแกล้งฉันอีกรึไง เดี๋ยวฟ้องป๊าาาา
"ไม่ต้องดีกว่า" เอาไงดีวะเรา ใช้ไม้ไหนเล่นกับฝรั่งนี่ดี
"ไม่ต้องเกรงใจนะๆ เดี๋ยวพี่ไปส่ง" ใึครเกรงใจกัน เดี๋ยวจะเล่นให้หนักเลยคอยดู ฮ่าๆๆ
"เหรอคะ ขอบคุณค่ะ" ตอบแบบนี้ฝรั่งอึ้งทีเดียว ฮีๆ
"เบน เราจะเลิกแล้ว ไปพูดให้อะไรให้น้องๆข้างหน้าหน่อยเร็ว" แล้วเจ๊แพร ก้ลากตัวฝากฝรั่ง นายฝรั่งหันมาทำหน้าทำตาเหมือนจะบอกฉันว่าคอยเค้าแป๊บนึง
"ขอบคุณมากจริงๆ นะครับที่มาสมัครชมรมนี้กัน หวังว่าเราจะได้ประสบการณ์และมิตรภาพดีๆกลับไปนะครับ แล้วพี่ก็ขอให้น้องๆมีความสุขกับการที่ได้อยู่ชมรมนี้
มีปัญหาอะไรก้ปรึกษาพี่หรือพี่ๆในชมรมได้ทุกคนนะครับ วันนี้พอแค่นี้กลับบ้านโชคดีนะทุกคน สวัสดีคั๊บ"
เห้ย ฝรั่ง ก็พูดอะไรดีๆเป็นเหมือนกันนะเนี่ย แต่นิสัยแย่มากเวลาอยู่กับฉัน เค้าเป็นคนยังไงกันนะ
"ปั๋มๆครับ เรากลับบ้านกันเถอะ"
"ค่ะพี่เบน" โอ๊ย จะอ้วก ฉันพูดเสียงแบบนั้นไปได้ไง
"เดี๋ยวพี่ไปเอารถก่อนนะ ปั๋มเดินไปรอหน้าชมรมนะ เดี๋ยวพี่มา"แล้วเค้าก็วิ่งปรู๊ดดด ไปอย่างรวดเร็ว
"ปั๋ม ฉันกลับบ้านละนะ กลับพร้อมกันมั้ย" เกรปกับนิวเดินมาหาฉัน
"ไม่ละ กลับกันก่อนเถอะ"
"อ้าวทำไมล่ะ"
"เดี๋ยวไอ่ฝรั่งจะไปส่งฉันที่บ้าน"
"ปั๋มแกว่าไงนะ"
"ใช่เธอฟังไม่ผิดหรอก"
"หรือว่าแกชอบพี่เบนของฉันกันเนี่ย ปั๋มบอกมาเลยน้ะ" เกรปเค้นจริงจัง อย่าคิดมาเกรป ฉันแค่จะแกล้งเค้าเฉยๆ
"ป่าวหรอก แต่เค้าบอกว่าจะไปส่งฉันเอง"
"ปั๋มมม งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ เกรปกลับกันเหอะน่าา "นิวตัดบทเกรป
"บายยจ่ะๆ"
ได้การล่ะฉันโทรหาป๊าดีกว่า
"ป๊าาาา ช่วยปั๋มด้วย"
"........."
"ป่าวค่ะๆ เดี๋ยวจะมีผู้ชายโรคจิต เค้าจะไปส่งปั๋มที่บ้าน ปั๋มปฏิเสธเค้าไม่ได้ ป๊าช่วยปั๋มด้วย"
"........."
"พอไปถึงบ้านป๊า ช่วยจัดการให้ปั๋มด้วยนะ"
"........."
"โอเค สวัสดีค่ะ" นายเสร็จฉันแน่ ฝรั่งเอ๋ยยยยบย
ปี๊นๆ มีรถลัมเบอกีนี่ขับมาจอดหน้าชมรม เจ้าของรถ ลดกระจกลงมา
"น้องปั๋ม ขึ้นรถ
" โห นี่นายฝรั่งขับรถนี้มาโรงเรียนหรือเนี่ย
"ค่ะๆ พี่เบน" ฉันเดินท่ากุลสตรีไทยเต็มที่ เห๊อะเอาให้ถึงบ้านก่อนเถอะ ตายแน่ ฮ่าาๆ
ณ บ้านกิตติมงคลเลิศ
ฝรั่งขับผ่านรั้วหน้าบ้าน จนไปถึงหน้าบ้าน เย่ ป๊ามายืนรออยู่แล้ว พอนายฝรั่งจอด ฉันก้รีบลงจากรถทันที
"ป๊าาา คนนี้แหละค่ะ" ป๊าทำหน้าตาเหมือนสงสัยอะไรบางอย่าง
"ปั๋ม คนโรคจิตขับลัมเบอกีนี่เหรอลูก"
"ค่ะ"
"นายเป็นใคร ชื่ออะไร กล้ามากนะที่มาส่งลูกสาวฉันถึงในนี้" ฮ่าๆๆๆ ฝรั่ง จ๋อยละสิ
"สวัสดีครับ ผมชื่อเบนจมิน วาร์นี เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับปั๋มครับ" เห้ย ไม่กลัวป๊าฉันเลยเหรอ แถมยังแนะนำตัวหน้าระรื่นอีก
"นายนามสกุลอะไรนะ" ป๊าจะถามนามสุกลทำไมเนี่ย
"วาร์นีครับ"
"อ๋อออ ปั๋ม นี่ลูกชายเพื่อนป๊าเอง เอ้าเข้ามาในบ้านก่อนสิ" ป๊าว่าอะไรนะ ลูกชายเพื่อนป๊า โอ๊ะ จะเป็นลม
"ขอบคุณครับ"
"นี่ปั๋ม รู้จักไว้นะ ลูกชายเพื่อนป๊า เพื่อนคนนี้ทำธุรกิจกับป๊ามาหลายปีแล้ว เป็นคนดีจริงๆ" มันจะบังเอิญอะไรขนาดนั้น
พักนี้ฉันเจอแต่ความบังเอิญบ่อยมาก ตั้งแต่นายคนนี้เข้ามา เหมือนฉันจะหนีเค้าไม่พ้นจริง ทำไมนะทำไม
"ค่ะป๊า" ฉันตอบเสียงอ่อยแล้วเดินขึ้นห้องไปทันที ปล่อยให้ป๊านั่งคุยกับฝรั่งข้างล่างไปเถอะ คนมันเซ็งนี่นา เสียแผนหมดเลย
ไม่นาน ฉันชะโงกหน้าออกไปดูข้างหน้าต่างเห็นรถคันที่เพิ่งเข้ามาส่งฉันเมื่อกี๊ขับออกไป
"เห้อ เทวดากำลังเล่นตลกกับฉันอยู่เหรอ" ฉันบ่นพึมพัมคนเดียว
โทรหานิวดีกว่า
"ฮัลโหลนิววๆ ทำไรอยู่"
"หวัดดีจ่ะปั๋มจ๋าาาา นิวเขียนไดอารี่อยู่จ้ะ" เห้ยเดี๋ยวนี้เขียนไดอารี่ด้วยเหรอ
"เขียนถึงใครอยู่ป่าวเนี่ย อิอิ"
"บ้าเหรอ แหะๆ แกเป็นไงบ้างพี่เบนไปส่งที่บ้าน"
"ซวยเหอะ พ่อเค้าดันรู้จักกับป๊าฉันอีกอ่ะ ไม่รู้เป็นแบบนี้ได้ไง"
"พรมหมลิขิตน่ะสิปั๋ม" โอ๊ยนิว อย่าใช้คำนี้เลยขอร้องงง ไม่ใช่ละ
"นิวแล้วพี่รหัสแกล่ะเป็นไงบ้าง"
"น่ารัก" ตอบแค่เนี๊ย
"ทำไมแกชอบพี่บอสเหรอ" 555 ของแซวเล่นซักทีเหอะ แซวฉันดีนัก
"กะ..กะ แก รู้แล้วเหรอ" เห้ยนิว หมายความว่าไงเนี่ย หรือว่า...
"นิวอย่าบอกนะว่านิวชอบพี่บอส"
"ใช่ โอ๊ยปั๋มมมฉันเขินอ่ะ ฉันชอบพี่บอสตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกเลย" นิว ว่าแล้วไม่มีผิด
"ไม่ต้องห่วงเพื่อนนิวเดี๋ยวฉันจะช่วยเอง" งานนนี้ ดันเต็มที่จ้า
"แต่ปัญหาก็คือ เกรปมันบอกฉันว่า มันชอบพี่บอส" อ้าววว ซวยแล้วมั้ยล่ะมาชอบคนๆเดียวกัน
"เห้ย เกรปบอกตอนไหนทำไมฉันไม่รู้เรื่อง"
"บอกที่โรงอาหาร ปั๋มทำไงดีฉันไม่อยากมีปัญหากับเกรป"
เห้ยมีสายซ้อนเข้ามา
"นิวเรื่องนี้ไว้คุยกันที่โรงเรียนนะ อย่ากังวลฉันจะช่วยเธอเอง"
"ขอบใจมากจ้ะปั๋ม ฝันดีนะ"
"บายจ่ะ" แล้วนิวก้วางไป ฉับรับอีกสายทันที ไม่ขึ้นชื่อซะด้วยสิ ใครที่ไหนโทรมาอ้ะ
"ฮัลโหล"ฉันพูดไปเบาๆ
"สวัสดีคร๊าบบบ" เสียงผู้ชาย คุ้นๆด้วย
"......"
"พี่เบนเองครับน้องปั๋ม"
"นายเอาเบอร์ฉันมาได้ยังไง" โอ๊ยยยย ฝรั่ง (อีกแล้ว)
"ทำไมพูดกับพี่แบบนั้นล่ะ ตอนเย็น ยังพูดดีๆกันอยู่เลย" เหอะ ก้ตอนนี้ไม่อยากพูดดีแล้วนี่หว่า
"ตอบก่อน เอาเบอร์ได้ยังไง"
"มีคนให้มา"
"คนไหน" ใครๆๆๆ เอาเบอร์ฉันไปให้ แงๆๆ
"ป๊าของเธอเอง" ป๊าาาา ทำงี๊กับลูกสาวของป๊าได้ยังไง
"ฉันจะวางแล้ว"
"เดี๋ยวสิ ยังไม่ทันคุยกันเลย"
"วันหลังไม่ต้องโทรมาแกล้งฉันอีก แล้วก้เลิกแกล้งฉันด้วยเวลาอยู่ที่โรงเรียน"
"พี่ไม่ได้โทรมาแกล้งปั๋มนะ"
"ไม่โทรมาแกล้งแต่ก็โทรมากวน"
"ป่าว พี่คิดถึงปั๋ม คิดถึงจริงๆ" เอ่อ นายพูดว่าอะไรนะ --*
"..........."
"ปั๋มไม่สงสัยเหรอว่าทำไมเราเจอกันตลอด มันอาจจะไม่ใช่ความบังเอิญก้ได้นะ" เห้อฉันจะตอบเค้าว่าไงดีเนี่ย
"..........." เงียบไปก่อนละกัน
"พี่อยากให้ปั๋มเข้าใจว่าพี่ไม่ใช่คนนิสัยไม่ดี พี่ทำไปก้แค่อยากเข้าใกล้ปั๋มก้เท่านั้น" ฝรั่ง นายกำลังพูดอะไรรู้ตัวบ้างมั้ยย
"นายต้องการอะไร"
"แค่ต้องการจะบอกว่า ผม ชอบ คุณ"
---------------------จบตอนที่ 3 จ้าา ติดตามกันต่อเนอะว่าปั๋มจะเอาไงต่อไป-----------------------
ความคิดเห็น