ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [AF7] Fiction "โรงเรียนป่วน ก๊วนวัยทีน"

    ลำดับตอนที่ #13 : ฉันไม่รู้ว่าอะไรผิด ฉันไม่คิดว่าอะไรถูก

    • อัปเดตล่าสุด 24 ต.ค. 53


    อยากให้ตั้งใจอ่านทุกๆบรรทัด เพราะไร้เตอร์ตั้งใจแต่งมากเน้อ 

    Boss talk

     

    เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ผมงงไปหมดแล้ว ทำไมเบนต้องทำแบบนั้นด้วย ผมไม่เคยเห็นเบนเป็นแบบนี้มาก่อนเลย หรือว่าเบนอาจจะมีเหตุผลอื่นที่ต้องทำแบบนั้นกันนะ

    พี่เบน นิสัยแย่ที่สุดเลยน้องนิวพูดอย่างเหลือ อด

    ปั๋มงั้นกลับบ้านกันเถอะ

    พี่บอสไม่ดูหนังแล้วเหรอ

    เราไม่ดูกันแล้วแหละปั๋ม ฉันล่ะหมดอารมณ์ดูเลยนิวตอบแทนผม

    กลับกันบ้านเถอะ

    นิวจูงปั๋มไปที่รถ ระหว่างทางกลับบ้าน ปั๋มเอาแต่เงียบไม่ยอมพูดอะไรสักคำ

    พี่บอสสส พรุ่งนี้เราค่อยไปเที่ยวกันใหม่เนอะนิวชวน

    อืมได้สิ

    ปั๋มแกก็มาด้วยกันนะ

    “………………..”

    ปั๋มแกอย่าคิดมากเลย ฉันว่ามันแปลกๆนะ เหมือนพี่เบนจะรู้จักไอ้พวกนั้นเลยอ่ะ

    นิวพี่ว่ามันต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ

    แล้วคนพวกนั้นเป็นใครอ่ะพี่บอสนิวยังถามต่อไป

    ไม่รู้เหมือนกัน

    พี่เบนนี่แย่ๆจริงๆ ทำกับปั๋มแบบนี้ได้ยังไง นี่ถ้าไม่ใช่พี่เบนนะ นิวจะกระโดดหักคอเลย

    น้องปั๋มถึงละคร้าบบบ

    ขอบคุณค่ะพี่บอสปั๋มพูดสั้นๆแล้วลงจากรถไปอย่างช้าๆ

    คืนนี้เดี๋ยวฉันโทรนะปั๋ม

    อือ

     

    Pum talk

     

    นายเพิ่งบอกฉันว่า พี่กลัวเสียปั๋มไปได้ยินมั้ย
    แล้วนายตะโกนใส่ฉันทำไม ไล่ให้ฉันกลับบ้านไปกับคนอื่นได้ยังไง นายมันทุเรศที่สุด สิ่งที่นายพูดมันเชื่อไม่ได้สักอย่าง

    ปั๋มหายไปไหนมา ทำไมไม่บอกป๊า ช่วงนี้อย่าออกไปข้างนอกบ่อยๆรู้มั้ยป๊าเหมือนจะคอยให้ฉันกลับบ้านอยุ่แล้ว

    ป๊า ปั๋มจะไปออสเตรเลีย

    จริงเหรอลูก ดีเลย เดี๋ยวป๊าจะติดต่อทางโรงเรียนให้นะ ปิดเทอมนี้ปั๋มต้องไปปรับพื้นฐาน

    ค่ะป๊า แล้วปั๋มจะไม่กลับบมาจนกว่าจะจบไฮสคูลเลย

    ไม่กลับมาเลยเหรอ งั้นป๊าจะไปหาปั่มบ่อยๆนะ เอ้าๆ กลับมาท่าทางจะเหนื่อยๆ ขึ้นไปพักผ่อนไป

     

    ฉันเข้ามาในห้องนอน ระเบิดน้ำตาออกมาอย่าหยุดไม่ได้ พอฉันรักเค้าแล้วเค้าก็ทำแบบนี้กับฉันอย่างงั้นหรอนายมันชั่ว นายมันร้ายกาจที่สุดเบนจมิน

    ฉันจะไปจากที่นี่ เหลือเวลาที่ฉันจะได้เจอนายอีกไม่กี่สัปดาห์แล้ว สินะ

    เช้าวันพฤหัสฯ

     

    ฉันรู้สึกเหม่อลอยจนไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนมาหลายวันแล้ว นี่ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่าฉันใช้ชีวิตทิ้งๆขว้างๆ

    ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนโต๊ะหินอ่อนที โรงเรียน เกรป กับนิวก็นั่งอยู่ด้วย

    ปั๋มนี่แกยังไม่คุยกับพี่เบนอีกเหรอเกรปถาม

    อือ เมื่อวานฉันโทรไปแล้วเค้าก็ไม่รับ

    เหลือเชื่ออ่ะ เป็นงี๊ไปได้ไงเกรปฉันก็สงสัยเหมือนกัน ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพี่เบน สามสี่วันมานี้ฉันก้ไม่เจอเข้าที่โรงเรียนเลย

    เกรปแกรู้มะ เมื่อวันเสาร์ถ้าฉันไม่เห็นกับตา ฉันไม่เชื่อเลยว่าพี่เบนจะทำแบบนั้นอ่ะ

    สวัสดีครับบบ สาวๆ นั่งคุยไรกันอยู่พี่ปอเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะด้วย

    พี่ปอมาเร็วๆ มาช่วยเกรปลอกการบ้านเดี๋ยวนี้

    จ๋าจ๊ะ

    พี่ปอ แล้วพี่บอสไปไหนอ่ะทำไมไม่มาด้วยกัน

    โน่นไง มาแล้ว

    มาแต่เช้าเลยนะคร้าบบบทุกคนพี่บอสพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสร่าเริง

    พี่บอสอ่าแหละมาสาย นิวมาตั้งนานแล้วรู้มั้ยเนี่ย

    โทษคร้าบๆ

    พี่บอส เมื่อวานเค้ามาโรงเรียนมั้ยฉันถามพี่บอส

    เบนไม่มาโรงเรียนสามวันแล้ว หายหัวไปเลย วันนี้ถ้ายังไม่มาก็เป็นวันนี้ที่สี่แล้วล่ะ

    ปั๋ม พี่ว่าเบนมันแปลกๆนะ พี่โทรไปหามัน มันก็ไม่รับสายพี่ปอเสริม

    เกรปไม่อยากเชื่อเลย พี่เบนจะเป็นคนแบบนี้อ่ะ แย่ที่สุด

    ใช่ นายมันแย่ที่สุด เอ๊ะ นายคนนั้นหัวทองๆ ดูจากด้านหลังคล้ายนายฝรั่งเลย แต่ไม่น่าจะใช่นะ

    เห๊ยพี่บอส พี่ชายคนนั้น เหมือนพี่เบนเลย ตรงต้นไม่นั้นอ่ะนิวก็เห็นเหมือนกับฉัน

    ใช่เหรอ ไม่น่าจะใช่นะ มีเด็กผู้หญิงมาด้วยพี่บอสพยามยามมองเหมือนกัน

    เด่วรอให้เดินมาใกล้ๆหน่อยดีกว่าพี่ปอพูดต่อ

    นั่นมันพี่เบนนนจริงๆด้วยเกรปพูดขึ้นมาเสียงดัง

    แล้วผู้หญิงคนนั้นใครน่ะนิวพูด

    ยัยนัตตี้ๆๆๆ กล้าเดินควงแขนพี่เบนเลย ฉันเกลียดหน้ามันเกรปพูดขึ้นมา ผู้หญิงคนนั้นชื่อนัตตี้เหรอ

    ฉันก็คุ้นๆหน้าเหมือนกันนะ แล้วแกรู้จักนัตตตี้นี้ได้ไงนิวถามเกรป แต่ก็จริงไปรู้จักกันตอนไหน

    ฉันเคยเรียนห้องเดียวกับมันตอนมอหนึ่ง มันชอบทำทุกอย่างแข่งกับฉัน โอ๊ยหมั่นไส้

    เกรปใจเย็นก่อน แต่พี่สงสัยว่าทำไมมาเดินกับเบนนี่สิ พี่ก็ไม่เคยเห็นน้องคนนี้มาก่อนพี่ปอบอก

    มันเดินควงแบบนั้นทำเหมือนเป็นเจ้าของเลยนิวพูดถูก เดินตัวติดกันแบบนั้นมันแปลว่าอะไร

    นายไม่มีโรงเรียนหลายวัน กลับมาอีกทีก็พาผู้หญิงมาด้วย ทนไม่ไหวแล้ว

    ฉันลุกพรวดแล้ววิ่งไปที่นายฝรั่งกับผู้หญิงที่ชื่อนัตตี้

    เห้ยปั๋มๆ เดี๋ยว รอด้วยนิวพยายามจะจับตัวฉันไว้แต่ไม่ทัน ทั้งโต๊ะลุกขึ้น วิ่งตามฉันกันมาหมด

    นายฝรั่ง !!!! ”ฉันเรียก จนสองคนนั่นหันมามองหน้าฉัน

    เธอไปใครคนที่ชื่อนัตตี้หันมาถามฉัน

    นัตตี้เดี๋ยวพี่คุยเอง

    นายมีอะไรจะบอกฉันมั้ย ผมรู้สึกโมโหมาที่ฝรั่งทำหน้าตายใส่ฉันแบบนี้

    แล้วเธออยากรู้อะไรล่ะ

    นายหายไปไหนไม่ยอมมาโรงเรียน แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใครฉันชี้ไปที่หน้าคนที่ชื่อนัตตี้

    ฟังฉันให้ดีนะ ผู้หญิงคนนี้ชื่อนัตตี้ เค้าเป็นแฟนฉัน

    ฟะ แฟน งั้นเหรอ

    ใช่ แล้วก็เลิกโทรหาฉันได้แล้ว ได้ยินชัดแล้วใช่มั้ย

    ไอ้ผู้ชายนรกกฉันกำลังง้างมือจะไปตบหน้านายฝรั่งแต่ยัยนัตตี้มาขวางไว้

    อย่าทำอะไรพี่เบนนะ ไม่งั้นเธอเจอดีแน่

    ปั๋มทีนี้เข้าใจอะไรแล้วใช่มั้ย เรื่องของเราที่ผ่านมา มันก็แค่เรื่องตลกก็เท่านั้นแหละ

    ไม่จริง ฉันทรุดตัวลงมากองกับพื้น

    นังนัตตี้ มันจะมากไปแล้วนะเกรปวิ่งตรงเข้าไปจะทำร้ายนัตตี้

    เกรป หยุดก่อนๆพี่ปอจับตัวเกรปเอาไว้

    ไอ่ปอ ดูแลแฟนแกดีๆหน่อย อย่าให้มาระรานคนอื่นเค้านายฝรั่งพูดจบก็เดินจากไปกับผู้หญิงคนใหม่

    ฉันแทบไม่มีแรงที่จะทำอะไรแล้วตอนนี้ เสียใจที่สุด นายรู้บ้างมั้ย ว่าฉันเสียใจ T-T

    ปั๋มลุกก่อนเถอะ อย่าไปสนใจคนพวกนั้นเลยนิวพยุงตัวฉันขึ้นมา

    ทุกคน ฉันมีเรื่องจะบอกฉันพูดขึ้นมาเบาๆ

    เธอจะเลิกยุ่งกับไอ่ฝรั่งนี่อย่างเด็ดขาดแล้วใช่มั้ย

    ฉันจะไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย

     

    ----------------------------จบตอนที่ 13 -------------------------

    เม้นเพื่อนกำลังใจของนักเขียน ใครเม้น ขอให้หน้าตาดีเว่อรฺ์ๆเลยจ้า^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×