คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ขอร้อง (ตอนนี้เด็ดดวงจริงๆไม่อ่านไม่ได้แล้ว)
Pum talk
“ป๊าจะบอกอะไรปั๋มเหรอ”
“ป๊าอยากให้ปั๋มไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย”
“ทำไมอ้ะ ป๊าไม่รักปั๋มแล้วเหรอ ทำไมอยากส่งปั๋มไปที่ไกลๆอย่างนั้น”
“ที่ป๊าทำเพราป๊ารักปั๋มนะ”
“ไม่ค่ะ ปั๋มไม่ไป ปั๋มจะอยู่ที่นี่ได้ยินมั้ยยยย” แล้วฉันก็วิ่งพรวดออกมาจากห้องทำงานของป๊าทันที
“เดี๋ยวปั๋ม ฟังป๊าก่อนสิ” ป๊าวิ่งตามฉันออกมา
“ไม่พาแม่กลับมา แถมยังจะส่งให้ปั๋มไปต่างประเทศอีกงั้นเหรอ ปั๋มไม่อยากฟังป๊าอีกแล้ว”
ฉันวิ่งขึ้นไปบนห้องทันทีโดยที่ไม่ฟังว่าป๊าจะบรรยายอะไรให้ฉันฟังต่อ แย่ที่สุดเลย ทำไมถึงอยากให้ฉันไปไกลบ้านขนาดนั้น ฉันไม่อยากไปไหน ถ้าฉันไป เราจะต้องแยกจากกันใช่มั้ยนายฝรั่ง T-T
Boss talk
ใกล้จะปิดเทอมแล้วล่ะสิ อีกไม่กี่สัปดาห์ เหลือเวลาอีกเทอมนึงที่จะได้เจอหน้าน้องนิว ถ้าผมต้องไปเรียนมหาลัยคงคิดถึงนิวแย่เลย ซ้ำชั้นดีมั้ยเรา ฮ่าๆๆ คิดถึงจัง โทรหานิวดีกว่า
“สวัสดีครับ”
“ดีค่ะ พี่บอสทำอะไรอยู่คะ”
“กำลังใจลอยไปหานิวอยู่ค้าบบบ ^^”
“พี่บอสบ้า ชอบพูดให้เขินอยู่เรื่อย”
“เขินงั้นเหรอ เดี๋ยวพูดอีก”
“ไม่ต้องแล้ววว ตกลงว่าทำไรอยู่เนี่ย”
“คิดถึงนิวอยู่จริงๆ เอ้ออ พรุ่งนี้วันหยุดเราไปเที่ยวกันมั้ย”
“เที่ยวไหนอ่ะ นิวร้อนไม่อยากเที่ยว”
“ไปดูหนัง เดินห้างไม่ร้อนหรอก”
“ดูหนังอย่างเดียวหรอ ทำอย่างอื่นด้วยสิ”
“นิวอยากทำไรล่ะ”
“กิน
“ได้เลยค้าบบบ” นึกว่าจะทำอะไรซะอีก
“พี่บอส เราจะดูเรื่องอะไรกันดี ”
“ตามใจนิวเลย”
“งั้นไม่ดูหนังผี”
“ทำไมล่ะ” กลัวผีอ่ะเด้ ฮ่าๆๆ
“สไตล์ผู้ชายจะชอบหลอกแต๊ะอั๋งผู้หญิงเวลาดูหนังผีน่ะสิ” ปั๊ดโธ่นิว คิดเหมือนในหนังไปได้
“พี่ไม่ทำอะไรหรอก ดูเรื่อง ล่า ฝ่า ฝัน ก็ได้นี่ เป็นสามมิติของเอเอฟ น่าตื่นเต้นดี”
“โอเคค่ะๆ งั้นพรุ่งนี้เจอกันหน้าห้างนะคะ”
“ไม่ต้องๆ”
“อ้าว ทำไมอีกล่ะพี่บอส”
“เดี๋ยวพี่ไปรับนิวที่บ้านเองคร้าบบบบ ^^”
Pum talk
ไหนบอกว่าจะโทรมาหา ยังไม่โทรมาอีกเที่ยงคืนแล้วเหรอเนี่ย คอยไม่ไหวแล้ว ฉันเลยกดโทรไปหาเขา
“ตื๊ดดด ตื๊ดดดด ตื๊ดดดด ” ไม่รับสายงั้นเหรอ ทำไมนายถึงแปลกๆไปนะนายฝรั่ง
“ตื๊ดดด ตื๊ดดดด ตื๊ดดดด ” ฉันโทรไปอีกสาย ไม่รับอีกแล้วอะไรของเค้ากันเนี่ย
เห้อถ้างั้น นอนเลยละกัน
Ben talk
ผมเดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง ไม่ได้มานอนนานมากแล้วแต่ของทุกอย่างยังถูกจัดไว้เหมือนเดิม คงมีคนเข้ามาทำความสะอาดห้องนี้อยู่บ่อยๆแน่เลย เพราะห้องผม มันไม่มีฝุ่นแม่แต่น้อย ผมเอามือลงไปสัมผัสเตียงนอนที่เคยนอน ร้อนมากเลย คงได้เวลาอาบน้ำแล้วแหละ
หลังจากออกมาจากห้องน้ำ ผมก็นึกได้ ว่าต้องโทรหาปั๋ม เค้าจะนอนรึยังเนี่ย ดึกมาแล้ว
“ตื๊ดดดดดดดดดดด ตื๊ดดดดดดด” ปั๋มไม่รับสายผม ลองโทรอีกทีละกัน
“ตื๊ดดด ฮัลลลล โหล ”เสียงของปั๋มรับโทรศัพท์ งัวเงียมากทีเดียว
“นอนแล้วหรอครับ ขอโทษที่โทรมาช้านะ”
“ตอนฉันโทรไป ทำไมนายไม่รับ”
“ขอโทษค้าบบบ พรุ่งนี้เดี๋ยวพาไปช้อปปิ้งนะ”
“นึกว่าจะลืมซะแล้ว” โห ปั๋มน้อยใจเหรอ ฮีๆๆ
“ไม่ลืมๆ อย่าตื่นสายนะเดี๋ยวไปรับ”
“งั้นฉันนอนล่ะ”
“เดี๋ยวสิ”
“ก็นายบอกฉันว่าอย่าตื่นสาย ถ้าฉันนอนดึกก็ตื่นสายน่ะสิ ”
“ก็ยังไม่อยากวางนี่ เพิ่งคุยกันเองน๊า”
“ให้ฉันนอนเหอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ได้รีบตื่นมาเจอนายไงล่ะ”
“ปั๋ม”
“หืม ?”
“ป่าวๆ” เห้อ ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย ผมไม่ควรจะพูดกับเธอเรื่องนั้น
“อ้าว มีงี๊ด้วยเหรอ เอ่อนี่นาย ถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน นายจะยังเหมือนเดิมกับฉันมั้ย”
“ทำไมถามงั้นล่ะ พี่รักปั๋มนะ ฮีๆๆ ปั๋มอ่ะ ไม่เห็นจะรักพี่บ้างเลย”
“ฉันก็รักนาย รักมากด้วย”
“ดีใจที่สุดเลยนะที่ได้ยินแบบนี้ คืนนี้ต้องเป็นคืนที่ฝันดีที่สุดแน่เลย”
“งั้นไปนอนกันได้แล้ว นายก็รีบๆนอนซะ”
“พรุ่งนี้ ไปรับตอนสิบโมงนะ”
“เชๆ ฝันดีน๊า”
“ครับผม”
ได้ยินปั๋มบอกรักผมแบบนี้ ผมจะทำตามที่พ่อบอกงั้นเหรอ
“แกต้องเลิกกับเด็กผู้หญิงคนนี้” เสียงนั้นของพ่อยังดังก้องในหูผม
ไม่มีวัน ซะหรอก พรุ่งนี้ต้องเที่ยวให้สนุก ฝันดีนะปั๋มที่รัก
เช้าวันต่อมา
ผมรีบตื่นมารับปั๋มตอนนี้เก้าโมงเช้า ผมมาถึงหน้าบ้านของปั๋มแล้ว
อ้าวปั๋มโทรเข้ามาทำไม
“ฮัลโหลครับ เสร็จรึยัง”
“นายนัดฉันไว้สิบโมงไม่ใช่เหรอ รถที่จอดอยู่หน้าบ้านรถนายรึปล่าว”
“รถผมเองครับบบ”
“นายเปลี่ยนรถตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ป่าวกลัวคนสะกดรอยมา พี่มันคนดัง” กลัวพวกของพ่อมาตามผมต่างหากล่ะ ><’
“โม้ตลอด รอแป๊บนะกำลังลงไปแล้ว”
ปั๋มมาแล้ว เธอเห็นผมก็รีบขึ้นมาบนรถทันที
“ปั๋ม วันนี้น่ารักจังเลย”
“ขอบใจนะ ออกรถดิ”
“รีบไปไหนเล่า อยากนั่งดูหน้าหมวยนานๆ ทำไมวันนี้น่ารักจัง”
“พอๆ ไปกันเหอะ”
“แหะๆ ดุจัง”
“ไม่ได้ดุนะ”
“ไม่ดุ งั้นก็ใจร้าย”
“บ้าสิ นายชอบทำอะไรแบบนี้ตลอด รู้รึป่าวว่ามันเขิน”
“แหะๆๆ ก็น้องหมวยน่ารักจะให้บอกว่าไงอ่ะ ^^”
“ไปเที่ยว ได้แล้วววว !!”
“ค้าบบบบ”
เรามาถึงห้าง TRUE
“ไปจองตั๋วกันก่อนนะ กลัวเต็ม” ปั๋มคนไม่เยอะ มันไม่เต็มหรอก กลัวไปได้
“หมวยจะดูเรื่องอะไรจ้ะ”
“อะไรก็ได้ไม่เอาหนังผี” ก๊ากกก ไอ่เด็กกลัวผี
“โอเคๆ งั้นไปชั้นโรงหนังก่อน”
แถวนี้ก็คนน้อยอีกแล้ว เอ๊ะ สองคนนั้นที่ต่อแถวซื้อตั๋วหนังดูคุ้นๆจัง
“นิวววว พี่บอสส”ปั๋มวิ่งตรงเข้าไปหา สองคนนั้นน้องนิวกับไอ่บอสนั่นเอง
“น้องปั๋มมาดูหนังกับเบนเหรอ”
“ใช่ค่ะ”
“ปั๋มแกจะดูเรื่องอะไร”
“เราสองคนจะดูล่า ฝ่า ฝัน”ผมเข้าไปตอบคำถามแถมปั๋ม พร้อมชี้นิ้วไปที่โปสเตอร์หนัง
“แก เรื่องเดียวกับฉันเลยยยยย” นี่เราจะดูเรื่องเดียวกับ บอสนิวเหรอเนี่ย
“ฝรั่งมาเร็วรีบไปซื้อ เผื่อได้นั่งข้างพี่บอสกับนิว”
“โฮกก มีรอบบ่าย 2 โมงเลยเอาเรื่องอื่นเหอะปั๋ม”
“ไม่เอา จะดูเรื่องนี้ สองที่ค่ะ” แงๆ ปั๋มจองแล้ว
“เวลาเหลือแบบนี้จะไปทำไรกันดีอ่ะ”ผมหันไปถามปั๋ม
“หิวข้าวไม่ใช่เหรอไปหาไรกินสิ อ้าวแล้วนิวกับพี่บอสไปไหนแล้วล่ะ”
“เค้าก็อยากไปสวีทกันน่ะสิ ปั๋มจะไปกับเค้าทำไมเล่า”
“…….”
“เราก็ไปสวีทกันบ้างเถอะ” ผมเดินจูงมือเธอลงบันไดเลื่อนไป
“กันอาหารญี่ปุ่นนะฝรั่ง”
“หมวยอยากกินอะไรผมก็อยากกินอันนั้นล่ะคั๊บ”
“ดีมาก ตามใจฉันจังเลยนะนายเนี่ยไม่เหมือนบางคน”
“ก็พี่บอกปั๋มไปหลายทีแล้ว บอกอีกทีก็ได้ พี่รักปั๋มไง ปั๋มอยากได้อะไร อยากทำอะไรพี่ก็จะทำให้ ว่าแต่บางคนนั่นใคร”
“เซ็งป๊านิดหน่อยน่ะ แหะๆ ”
ผมกับปั๋มเข้ามาร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง คนไม่เยอะเท่าไหร่แต่ว่า………
“พี่บอสสส นิว เย่เจอแล้ว”ปั๋มทักเสียงดัง เจอสองคนนี้อีกแล้ว ทำไมมันบังเอิญขนาดนี้เนี่ย
“นั่งด้วยกันมั้ย” บอสชวนปั๋มทันทีเลยนะ
“โอเคค่ะ”หมวย ตอบรับไวจริง
“ไม่ดีกว่า เดี๋ยวรบกวนนายสองคน เดี๋ยวเราจะไปนั่งโต๊ะข้างๆ โน่นนะ”แล้วผมก็ลากปั๋มมาอีกโต๊ะ
“นายอ่ะ ไหนว่าจะตามใจฉันไง”
“ปั๋มก็เห็นเค้าสองคนมาเที่ยวกันสองคน เราอย่าขัดเค้าเลย” จริงๆ นั่นมันจุดประสงค์ผมต่างหาก ผมอยากอยู่กับปั๋มสองคน ^^
“สั่งไรดีน๊า”
ระหว่างที่เรานั่งกันอยู่ในร้านผมรู้สึกเหมือนมีใครมองเราอยู่ตลอดเวลา แต่พอมองออกไปนอกร้านก็ไม่เจอใคร มันรู้สึกแปลกๆ หวิวๆ ยังไงบอกไม่ถูก
“นาย ฉันรู้สึกเหมือนมีใครมองเราอยู่เลย”ปั๋มเองก็คิดเหมือนผมเลย
“จริงด้วย”
ทำไมอาหารมาช้าจังวะเนี่ย หิวโว้ยยยย
ระหว่างรออาหาร จู่ๆมีผู้ชายใส่ชุดสี่ดำ วิ่งเข้ามาในร้านแล้วกระชากตัวปั๋มอุ้มออกไปจากร้านทันที
“เห้ยยย พวกแกเป็นใคร หยุดนะ” ผมรีบวิ่งตามสุดชีวิต
“อ๊ากกกกกก ปล่อยนะโว้ย ฝรั่งนายช่วยฉันด้วย”
“ปั๋มมมมม !!” ไอ่บอสกับน้องนิว รีบวิ่งตามผมมาติดๆ
พวกมันสี่คนต้องเป็นพวกของพ่อผมแน่ๆ พ่อเล่นสกปรกที่สุด พ่อจะเอาปั๋มไปไหนน่ะ
“พวกเมิง หยุดเดี๋ยวนี้นะ ถ้าเมิงกำอะไรแฟนกุ เมิงตายแน่”ผมวิ่งไล่ตามมันไปจนถึงลานจาดรถชั้น B
“หยุดเถอะ อยากได้อะไรฉันให้หมดเลย ปล่อยแฟนฉันเถอะ ”พวกมันหันมามองผมเป็นระยะๆ
“เบนโทรแจ้งตำรวจดีมั้ย”บอสเสนอ
“ไม่ต้องหรอกคนพวกนั้นเป็นพวกของพ่อเราเอง”
“หมายความว่าไง แล้วทำไมต้องจับปั๋มไปด้วย”
“ไว้ค่อยอธิบายนะ”
“ฝรั่งงงง ช่วยด้วยยยยยยยย”
“ฉันรู้ว่าพวกแกเป็นใคร ปล่อยเถอะฉันจะคุยกับเขา(พ่อเบน)เอง ” ในที่สุดทั้งสี่คนก็หยุดวิ่งแล้วก็ปล่อยปั๋มลง
“พวกบ้า” ปั๋มเตะไปตรงจุดสำคัญของชายคนที่อุ้มปั๋มมา แล้ววิ่งมาหาผม
“ถ้างั้นแกต้องคุยกับนาย” ชายคนหนึ่งพูด แล้วมันก็ต่อโทรศัพท์ไปหาพ่อผม
“นายครับ เค้าบอกว่าจะคุยกับนายเองครับ”พอมันพูดจบก็ส่งโทรศัพท์มาให้ผม
“ไอลูกทรยศ แกฝืนคำสั่งฉัน”
“เรียกผมว่าแบบนั้นงั้นเหรอ”
“แกรู้ใช่มั้ย ว่าฉันจะทำยังไงกับเด็กผู้หญิงคนนี้ ถ้าพวกแกยังไม่เลิกกัน ก็อย่าหวังว่าจะได้เจอกัยเด็กคนนั้นอีกเลย”
พ่อพูดจบก็ตัดสายไปทันที
“โถ่โว้ยยยยยยยยยยยยย” ผมเหวี่ยง โทรศัพท์ลงพื้นจนแตกกระจาย ส่วนพวกนั้น ก็หายตัวไปอย่ารวดเร็ว
“ฝรั่งนี่มันเกิดอะไรขึ้น พวกนั้นเป็นใคร” ปั๋มพยายามจะถาม
“กลับบ้านเถอะ”
“ไม่ดูหนังแล้วเหรอ”
“พี่กลัวเสียปั๋มไปได้ยินมั้ย” ผมพยายามจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ปั๋มเห็น
“ตะกี๊มันเกิดอะไรขึ้น”
“อย่าถามมากได้มั้ย บอกว่าให้กลับก็คือกลับ !!! ”ผมตะโกนออกไปเสียงดัง
“ฉันไม่กลับจนกว่านายจะบอกฉันว่ามันเกิดอะไรขึ้น นี่มันเรื่องอะไรกัน”
“ถ้าเธอไม่กลับฉันกลับเอง บอสฝากไปส่งปั๋มที่บ้านด้วยนะ”ผมพูดจบแล้วหันหลังกลับ
“เบน นายเป็นอะไรใจเย็นก่อนดิ”
“นายมันบ้าที่สุด ” ปั๋มของเธอโยนกระเป๋าใส่หลังผม
ผมไม่สนใจแล้วก็ดินต่อไป โดยไม่กลับหลังหันไปมองเธอเลย ผมทำถูกแล้วใช่มั้ย หากผมยังรั้งปั๋มเอาไว้ ตัวของปั๋มเองจะมีอันตราย ผมจะเห็นแก่ตัว เห็นแกความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ ปั๋ม พี่ขอโทษที่พี่ต้องทำแบบนี้นะ
----------------------- จบตอนที่ 12 ------------------------
เป็นยังไงบ้างจ๊ะ ^^ เนื้อเรื่องจะดำเนินต่อไปอย่างไรลุ้นต่อไป ไร้เตอร์คนนี้ไม่หายแน่นอน
มาติดตามกันว่าความรักครั้งนี้จะลงเอยอย่างไร
อ่านจบแล้วกรุณาเม้นด้วยเถิ๊ดยิ่งเม้นยาวๆ ไร้เตอร์ยิ่งอยากจะอัพเน้ออออ ขอบคุณค้าบ
ความคิดเห็น