คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : แฟนครับ (ฉบับเต็ม)
credit : โรงเจ
Ben talk
นี่ปั๋มยอมรับเราแล้วเหรอ หรือว่ายังไง เราจะทำไงดีเนี่ย ห้าๆๆๆ ดีใจจัง
“น้องปั๋มเอ่อ”
“เบนปั๋ม ค่ำแล้วนะไปทานข้าวเย็นกันได้แล้ว เหลือแต่เธอสองคนเนี่ย” แพรผ้ามา (ตอนไหนวะเนี่ย)
“ไปกินข้าวกันเหอะฉันหิวจัง”
“ปั๋มหายดีแล้วเหรอ รออยู่นี่เดี๋ยวพี่เอามาให้กินก็ได้”
“ไม่เอาฉันหิว ไม่อยากอยู่ในนี้อุดอู้จะตาย”
“งั้นรีบมาเหอะ” ผ้าแพรพูดแล้วเดินออกไปโดยไม่คอยเราสองคน
“ไปกันเถอะ” ผมจับมือปั๋มที่นั่งอยู่บนเตียงลุกออกไปจากห้อง ผ้าแพรเดินเร็วจังเดินตามไม่ทันเลย ระหว่างทางที่รวมตัวของค่าย ก็ไกลอยู่ แต่ได้เดินชมชายหาดก็ดีเหมือนกัน
“นาย อากาศดีจังเลย” ใช่อากาศมันยิ่งดีเมื่อเวลาที่พี่ได้อยู่กับปั๋ม ^^
“ปั๋ม”
“หืม ยิ้มอะไรของนาย”
“ป่าว ก็อากาศดีไง” ผมเริ่มจับมือของเธอแน่นขึ้นเรื่อยๆทุกที
“เป็นอะไร หนาวหรอ ?”
“ไม่หนาว แต่พี่แค่ไม่อยากปล่อยมือปั๋ม”
“อะไรกัน แล้วฉันจะไปไหนได้ล่ะ”
“พี่ก็แค่กลัวเท่านั้นแหละ พี่ รัก ปั๋ม นะ”
“รู้แล้ววว”
“ปั๋มไม่พูดไรหน่อยหรอ”
“อะไรของนายเล่า”
“ก็ปั๋มคิดไงล่ะ”
“ก็ดี”
“ก็ดีมันหมายความว่ายังไง ช่วยตอบให้มันยาวๆหน่อยสิ พี่อยากรู้”
“ฉันว่า นายก็เป็นคนดี”
“แล้วถ้าเป็นคนดีขนาดนี้แล้ว เอ่อ ….” เอาเลยดีมั้ย
“อะไร”
ผมเอามือทั้งสองข้างของปั๋มมาจับไว้ “น้องปั๋มเป็นแฟนกับพี่ได้มั้ยครับ”
“……………..”
“นะๆ เป็นแฟนกันนะ”
“……………..” ทำไมไม่ยอมพูดอะไรเลย
“พี่จะดูแลปั๋มให้ดีที่สุดสัญญา”
“ตกลงค่ะ”
“เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆ” ดีใจมากๆๆ ตอนนี้ผมหุบยิ้มไม่ได้แล้ว
“นายอย่าเสียงดังสิ” เห้ย เราเดินมาจะถึงแล้วเหรอเนี่ย ตรงนี้คนเริ่มพลุกพล่านแล้ว
“ก็พี่ดีใจนี่ ขอบใจนะปั๋ม”
“ขอบใจเรื่องอะไร”
“ไม่รู้สิแต่อยากขอบใจ”
“เรารีบไปกินข้าวกันดีกว่านะ”
ผมจับปั๋มอุ้มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว (ลองจินตนาการกันเองนะ)
“ว้ายยยยย นายทำอะไร ปล่อยฉันลงนะ”
“ไม่เอา เราเป็นแฟนกันแล้วจะกลัวอะไร” ผมอุ้มเธอเดินเข้าไปที่โต๊ะกินข้าว สายตาทุกคู่จับจ้องมาทางเรา เหมือนปั๋มจะเขินมากเลยทีเดียว แต่ผมไม่สนใจ ห้าๆๆๆ
“โอ๊ยยยย สองคนนั้นจะมากินข้าวเหรอจะมาฮันนีมูนกันแน่” 55 ผมว่าแล้วไอ่ต้นต้องแซว
“ถึงแล้ว ปล่อยฉันลงเถอะนะ” ไม่ปล่อยยยฮีๆๆ
“ทุกคน คนนี้คือแฟนผมค้าบบบบบบบบ”
O.O ทุกคนต่างตกตะลึงกับสิ่งที่ผมประกาศออกไป
“อ๊ายยยยย ปั๋มกัยพี่เบนเป็นแฟนกันแล้ว” น้องเกรป ตกใจที่ได้ยินข่าว 55555
“เบน ปล่อยปั๋มลงก่อน มากินข้าวกัน” ผ้าแพรบอก
วันนี้ผมขอนั่งดินข้าวติดกับปั๋มละกัน
“เบน รีบกินข้าวเดี๋ยวต้องไปเตรียมตัวอีก” เตรียมอะไรของแกวะไอ่บอส
“เตรียมไปไหนวะ”
“คืนนี้มินิคอนเสิร์ตไง ไอเบื้อก” ปอตะโกนมาบอก
“เห๊ย ได้แฟนแล้วลืมงานเลยนะเว้ยยยย” ไอ่ต้นพูดซะอายเลย >.<
New talk
ปั๋มเป็นแฟนกับพี่เบนแล้วงั้นเหรอ เห้อในที่สุดเพื่อนเราก็เป็นฝั่งเป็นฝาซักที ขึ้นคานมานานแล้ว
“น้องนิวอย่าลืมไปเชียร์พี่ด้วยนะ”
“อะไรคะพี่บอส”
“ก็มินิคอนเสิร์ตไง”
“เค้าก็ต้องไปดูพี่บอสอยู่แล้ว ^^”
“ต้องกรี๊ดดังๆด้วยนะ”
“พี่บอสสาวเยอะจะตาย เค้ากรี๊ดพี่บอสคงไม่ได้ยิน”
“ทำไมจะไม่ได้ยินล่ะ เสียงน้องนิวมันดังในใจพี่ตลอดแหละ”
“เอ้าๆ นี่ก็มานั่งจู๋จี๋กัน กินข้าวเสร็จแล้วรีบไปเตรียมก่อนบอส” พี่ต้น ขัดตลอด เห๊อะ ==”
“อย่าให้ฉันเห็นเห็นนายจู๋จี๋กับผ้าแพรละกัน”
“ไม่มีทางเห็นหรอก ไปได้แล้ว”
“น้องนิวพี่ไปก่อนนะ”
“เต็มที่เลยนะคะพี่บอส สู้ๆ”
Mini concert ก็ผ่านพ้นไป ตอนนี้ก็ล่วงเลยมาถึงเที่ยงคืนแล้ว
Por talk
พวกผม ลงมาอยู่ที่หลังเวทีแล้ว แน่นอนว่า เกรปก็มารอผมตรงนี้แล้วเหมือนกัน
“เป็นไงสนุกกันมั้ยคะ น้องๆสามารถไปขอพี่ๆวงชิพมั้งถ่ายรูปหลังเวทีได้เลยนะคะแต่พี่กำหนดเวลาแค่ 30 นาทีเท่านั้นนะคะเพราน้องๆจะต้องเข้านอน สำหรับคืนนี้สวัสดีค่า” ผ้าแพรเป็นพิธีกรบนเวที
“พี่ปอเล่นเก่งที่สุดเลยอ่ะ”เกรปตรงเข้ามากอดผมทันทีที่เจอ
“พี่ปออออออออ ถ่ายรูปกับหนูหน่อยค่ะ” ผมไม่ทันจะเปิดปากพูดอะไรกับเกรปก็มีคนน้องๆเข้ามาซะก่อน
“ครับๆ”
“พี่เบนนนน พี่บอสสสส แชะๆๆๆ” ตอนนี้คนเต็มไปหมดเลยหลังเวที เกรปอยู่ไหนแล้วนะ หรือว่าจะงอลไปแล้วเนี่ย
“พี่ปอจะไปไหนคะ ถ่ายรูปกับหนูก่อน”
“ครับ” ผมพยายามมองหาเกรปแต่ก็หาไม่เจอจริงๆ โทรหาดีกว่า
“พี่ปอโทรหาใครคะ ถ่ายรูปกับหนูก่อน”มีเด็กมากระชากผมไปถ่ายรูปอีกแล้ว อะไรกันนักหนาเนี่ย แสดงคอนเสิร์ตก็ฟรีๆ เดี๋ยวคราวหลังจะเก็บเงินให้หมดเลยพวกเด็กนี่
“ปอ เห็นน้องปั๋มมั้ย” เบนคงจะโดนแยกจากปั๋มเหมือนที่ เกรปหายไปตอนนี้แน่ๆ
“ไม่รู้เหมือนกัน คนเยอะขนาดนี้หายาก”
“บอสๆ เห็นน้องปั๋มมั้ย” เบนก็ยังหาต่อไป
“ไม่รู้ว่ะน้องนิวก็หาย”
“แพรๆ เห็นปั๋มมั้ย”
“ปั๋มไหนคะพี่เบนนน ถ่ายกับหนูก่อน กล้องนี้ค่ะ” สงสารไอ่เบนว่ะ ฮ่าๆๆ มัวแต่หัวเราะคนอื่นอยู่ของตัวเองก็หาไม่เจอ
“น้องๆหมดเวลาแล้วนะคะ”
“โหพี่ อีกแป๊บบบบเดียวนะ”
“ไม่ได้ค่ะ พี่ๆเค้าก็ต้องพักผ่อนด้วย พรุ่งนี้น้องๆห้ามตื่นสายด้วยนะคะ”
“ปั๋มอยู่ไหนนนนนนนนน” ไอฝรั่งมันกระโดดขึ้นบนโต๊ะแล้วตะโกน มันทำอย่างนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วล่ะเนี่ยเห็นใจน้องปั๋ม ฮ่าๆๆๆ เบนมันกล้าจริงๆเนอะ
“พี่เบนนนน ปั๋มไหนคะ”
“น้องคะ พี่ว่าเราควรจะแยกย้ายกันได้แล้วนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่า”ผ้าแพรเข้ามาตัดบท
“หนูไปแล้วนะค๊า”
“ฝันดีครับน้องๆทุกคน” น่านนน บอสขโมยซีน
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
คนเริ่มน้อยแล้ว
“เกรปเจอตัวแล้ว” ผมเดินเข้าไปจับเธอจากด้านหลัง
“อุ๊ย ! พี่ปอ ตกใจหมดเลย”
“หายไปไหนมา”
“ไม่ได้ไปไหน”
“นึกว่าหนีพี่ไปซะอีก”
“เกรปไม่ได้หนี”
“ฮันแน งอลพี่อยู่หรอ”
“ป่าว”
“งอลอยู่ใช่ม๊า หายงอลนะๆ”
“………….” เกรปเมินหน้านี่
“นั่นไง งอลพี่จริงๆด้วย”
“พี่ปอมีแฟนคลับเยอะซะขนาดนั้น จะให้เกรปไปยืนตรงไหนล่ะ โดนเบียดออกมานอกวงน่ะสิ”
“เกรปจะสนทำไมล่ะ ยังไงพี่ก็มีแค่เกรปคนเดียว”
“พี่ปอ เกรปเขินนนน”
“ไปนอนเหอะ เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ”
New talk
เบื่อจริงๆเลย ฉันเป็นหมาหัวเน่าทันทีเวลาสาวๆพวกนั้นมา ออกมาเดินเล่นข้างนอกเห็นจะดีกว่า
“น้องนิวๆ พี่บอสหาอยู่แน่ะ”
“ขอบคุณค่ะ” ฉันไม่ได้เข้าไปหาพี่บอสข้างในหรอก คนเยอะจะตาย
“น้องนิว ทำไมออกมาอยู่ตรงนี้” คงมีคนไปบอกพี่บอสสินะว่าฉันอยู่นี่
“มาสูดอากาศนิดหน่อยค่ะ”
“อึดอัดใช่มั้ยคนเยอะ” เห้อ ช่างไม่รู้อะไรเลย
“ค่ะ”
“พี่ว่ามันหนาวนะ น้องนิวชอบอากาศหนาวๆแบบนี้เหรอ”
“หนาวทีไหนกัน นิวว่าสบายดีออก”
“นิวมีอะไรจะบอกพี่รึป่าว”
“ทำไมเหรอคะ ไม่มีนี่”
“แต่พี่มี พี่รักนิวนะ” พี่บอสเข้ามากระซิบที่หู
“พี่บอสบ้า”
“นี่เราเป็นแฟนกันรึยัง”
“ไม่รู้อ่ะ เรียกว่าไงดี”
“เป็นแฟนกันนะ”
“พี่บอสรู้มั้ยว่านิวรอวันนี้มานานขนาดไหน ขอบคุณที่รักกันนะคะ”
Pum talk
คอนเสิร์ต กว่าจะจบ ฉันแทบจะเป็นลมตายให้ได้ ฉันเบื่อจริงๆคนพลุกพล่านขนาดนี้ ฝรั่งก็หายไปไหนไม่รู้
“ปั๋มอยู่ไหนนนนนนนนนน” ไอ่ฝรั่งบ้า ยืนตะโกนบนโต๊ะได้ไง ใครขานรับก็บ้าแล้ว
“ปั๋มเดี๋ยวฉันไปข้างนอกก่อนนะ”
“นิวจะไปไหนน่ะ”
“สูดอากาศนิดหน่อย ไว้เจอกันที่ห้องนะ” แล้วเกรปล่ะหายไปไหน ตอนนี้ทุกคนหายหมดเลย แยกกันไปคนละทิศทำไงดีละเนี่ย
“น้องน้อยปั๋มปิง หาตั้งนาน นั่งอยู่นี่เองเหรอ”
“นายไปยืนตะโกนบนโต๊ะทำไม เล่นอย่างนี้ทุกทีเลยนะ”
“ก็ตัวเองหายนี่นา หาไม่เจอ ก็แค่ประกาศเอง”
“ง่วงยัง เหนื่อยมั้ยเนี่ย”
“เป็นไงฝรั่งเล่นดนตรี ชอบมั้ยๆ” ตอบไม่ตรงคำถามเอาซะเลย
“ตะกี๊ฉันถามนายว่ายังไง”
“ไม่เหนื่อยจ้า เป็นห่วงเค้าเหรอเตง”
“ทะลึ่ง”
“ไปเดิน ที่ชายหาดก่อนกลับกันเถอะ”
ข้างนอกนี่ลมมันดีจริงๆ เห้อ ฉันชอบทะเลจัง
“นั่น พี่บอสกับนิวนี่หว่า”
“แถวนี้คนจับจองเยอะ เราไปตรงอื่นกันดีกว่า”
“นายจะพาฉันไปไหน ฉันไม่ชอบที่ลับตาคน”
“ค้าบบ ไม่ลับตาคน ไม่มีผี มีแต่เราสองคนโอเค๊”
ที่ตรงนี้ก็ดีเหมือนกันมีไฟสีส้มสวยดี สลัวไปนิดนึง ไม่เป็นไร ได้ฟังเสียงคลื่นแล้วสุนทรีจังเลย
“นายก็เล่นดนตรีเก่งเหมือนกันเนอะ”
“ถ้าผมเล่นห่วย ในชมรมผมก็คงจะเน่าเลยล่ะค้าบ”
“จ้าๆ”เออ ฉันก็ลืมไป นายนี่มันประธานชมรมนี่หว่า เราเป็นแฟนประธานชมรม ฮ่าๆๆ
“ปีหน้าพี่ก็จะเข้ามหาลัยแล้วอ่ะ คงไม่ได้เจอกันทุกวันเหมือนอย่างนี้”
“ไม่เห็นเป็นไรอย่างน้อยก็ประเทศเดียวกัน”
“ถ้าพี่ไปเรียนต่อต่างประเทศล่ะ” เค้าจะไปเรียนต่างประเทศงั้นเหรอ
“นายจะไปประเทศไหน”
“ป่าวพี่ล้อเล่น ปั๋มอยู่ที่นี่พี่จะไปที่ไหนได้”
“ดีแล้ว นายอยู่แกล้งฉันที่นี่แหละ”
“ปั๋มก็อย่าไปไหนนะ”
--------------------จบตอนที่ 10--------------------------
ความคิดเห็น