คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1
บทที่1
“แดเนียลพี่เอาใบสมัครมาให้ดู เราจะต้องเลือกมาสองคนนะที่จะมาอัดรายการกับเรา เออแล้วก็เขาจะมีนัดสัมภาษณ์อีกทียังไงวันที่นัดภาษณ์นี้พี่เคลียร์คิวงานให้หมดแล้วเพราะเราจะต้องไปสัมภาษณ์เองโอเคมั้ยจ๊ะสุดหล่อ”
เสียงพี่จ๋าผู้จัดการส่วนตัวของผมสั่งรัวๆเร็วๆก่อนจะเดินเอาเอกสารปึกที่โคตรพ่อโคตรแม่หนามาวางแล้วก็รีบหยิบกุญแจรถออกไป
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าผมแดเนียล สมิธ เป็นนายแบบชื่อดังที่กำลังฮ็อตฮิตมากอยู่ตอนนี้ ทางช่องเลยต้องการให้ผมดังขึ้นไปอีกด้วยการทำเรียลลิตี้กึ่งเกมโชว์ขึ้นมาเพื่อจะเพิ่มเรตติ้งและความฮ็อตของผมขึ้นไปอีก ทีนี้งานหนักเลยต้องตกมาอยู่ที่ผมไงครับ
ชีวิตที่ไม่ค่อยจะอิสระอยู่แล้วของผมกลับต้องมาทำกิจวัตรประจำวันให้กล้องจับตาตลอดแต่อย่างว่าล้ะครับไม่ทำก็ไม่ได้ด้วยสิ้
ว่าแล้วผมก็พลางหยิบเอกสารทั้งหมดมาดูทีละแผ่นไปเรื่อยๆก็เจอแต่ผู้หญิงหน้าเดิมๆหน้าสวยแนวพริตตี้คล้ายๆกันหมดทุกแผ่นเลยล้ะครับ นี่ถ้าไม่อ่านนามสกุลผมคงคิดว่าพวกเธอเป็นพี่น้องกันก็หน้าถอดแบบมาอย่างกับแกะ
จนกระทั่งผมสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่ง ‘วีนัส’ ให้ตายเถอะสวยเป็นบ้า นัยน์ตาคมกลมโตสวย รับกับจมูกอีกทั้งยังริมฝีปากบาง บอกได้เลยครับว่าเธอคนนี้สวยจนไร้ที่ติจริงๆทำให้ผมรีบแยกใบสมัครของเธอออกมา เจอแล้วล่ะครับผู้โชคดีรายที่หนึ่ง นอกจากหน้าตาที่สวยราวนางฟ้าของเธอแล้วยังประกอบไปด้วยโปรไฟล์ที่เพียบพร้อมอีกครับไม่ว่าจะเป็นทำอาหารได้ รำไทยได้ เต้นบัลเลย์ได้ แหมครบเครื่องจริงๆไม่เลือกก็บ้าแล้วล่ะครับ
ผมได้ผู้โชคดีคนที่หนึ่งมาด้วยความพอใจมากๆแล้ว แต่ก็ยังหาคนที่สองไม่เจอซะที จนผมเกือบๆจะถอดใจอยู่แล้ว แทบจะสุ่มเลือกมาเลยทีเดียว เพราะไม่ว่ายังไงผลการแข่งขันผมก็คงเลือกวีนัสอยู่แล้วล่ะมั้งครับก็เธอครบเครื่องขนาดนี้นี่
พรึ่บบบบ ลมพัดจากประตูบานกระจกของบ้านที่ผมเปิดออกเพื่อระบายอากาศ พัดกระดาษใบหนึ่งมาติดที่หน้าผม ผมหยิบกระดาษดังกล่าวออกก่อนจะหยิบมาอ่านดู
O_o โอ้ววววว สิ่งที่อยู่ในกระดาษทำให้ผมแอบตกใจอยู่นิดหน่อยที่ยังมีคนที่หน้าตาแหวกแนวสุดโต่ง นอกจากวีนัสที่สวยสุดโต่งแล้ว คุณคนนี้กลับแหวกแนวไปอีกก็คือซิ้มสุดโต่งมา ดวงตาที่ตี่จนแทบจะเหมือนปิดสนิท จมูกน้อย กับริมฝีปากที่ฉีกยิ้มกว้างราวกับว่าโลกนี้สดใสเหลือเกิน น่าแปลกที่เธอแทบจะไม่มีความสวยเลยแต่รอยยิ้มจริงใจของเธอกลับทำให้ผมนั่งไล่อ่านข้อมูลของเธอต่อไป
เห้ย!!!!สูง150 นี่คนหรือเสมิร์ฟครับนี่ สูงน้อยเหลือเกิ๊นนนนนนนน
‘ทำไมถึงอยากได้รับการคัดเลือกเป็นผู้โชคดี’
เพราะอยากไปดูแมนยูที่อังกฤษและจะเอาเงินไปปรับปรุงชมรมกลองยาวที่มหาลัย และที่สำคัญอยากลองจับซิกแพ็กแดเนียล
นี่คือคำถามที่เธอตอบลงใบสมัคร ผมบอกได้เลยว่าเกรียนที่สุดเท่าที่อ่านมาแล้วแต่ก็ทำให้ผมสนใจเธอไม่น้อยไปกว่าวีนัสเลย ต่างกันตรงที่วีนัสตอบว่า
‘เพราะวีติดตามผมงานของแดเนี่ยลมาตั้งแต่วีไปแลกเปลี่ยนที่เยอรมันเมื่อปีที่แล้ว และวีก็เป็นแฟนคลับตัวจริงของแดเนียล คงจะเป็นโอกาสดีถ้าวีได้เข้าร่วมทำกิจกรรมต่างๆกับคนที่วีชอบ’
‘ถ้าแดเนียลเลือกคุณจริงๆคุณจะทำอย่างไร’
ยัยซิ้มตอบว่า
‘ก็คงดีใจมากและอยากพาแดเนียลไปกินกล้วยแขกป้าติ๋มเป็นการตอบแทนค่ะ’
แต่วีนัสตอบว่า
‘ก็คงจะดีใจมากๆจริงๆค่ะ แต่ถึงแดเนียลจะเลือกวีหรือไม่เลือกวี แต่วีก็ยังคงรักและชอบผลงานและตัวของแดเนียลอยู่ค่ะ’
ความแตกต่างที่เหมือนกัน-___-
ว่าก็ว่าเถอะชีวิตผมมีแต่อะไรที่สมบูรณ์แบบมาตลอดถ้าได้ลองมาใช้ชีวิตกับผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบมากๆกับเกรียนมากๆมันจะเป็นยังไงก็น่าจะลองดูใช่มั้ยล่ะครับ?
End talk
Preaw talk
“มึงรู้ไหมกูรอการตอบเมลกลับจนหนวดหงอกแล้วนะ กูว่าไม่ได้ชัวร์ใครแม่งจะเลือกแป๊ะยิ้มไปถ่ายเรียลลิตี้กับเทพบุตรวะ”ฉันบ่นอย่างเซ็งๆให้ไอ้เพลงฟัง จริงๆก่อนส่งใบสมัครก็น่าจะเจียมตัวได้แล้วนะ ก็ฉันมันไม่สวยนี่
“มึงมั่นใจหน่อยดิวะ แดเนียลอาจจะชอบของแปลกก็ได้ใครจะไปรู้วะ เคยได้ยินป้ะ หน้าสวยไม่ได้แดก หน้าแปลกๆแดกตลอดอ่ะ”
“ชมป้ะ รู้สึกเหมือนมึงด่าอ่ะ”
Rrrrrrr
ก่อนที่ไอ้เพลงจะเถียงอะไรเสียงไอโฟนสี่รุ่นเก่ากึกสมัยพระเจ้าเหายังไม่มีกางเกงในใส่ของฉันก็ดังขึ้นซะก่อน
“ฮัลโหลค่า” ฉันกดรับแล้วกรอกเสียงที่ดัดจนใสแล้วลงไปเพราะเห็นว่าเป็นเบอร์แปลก
(สวัสดีครับนี่คุณพริมาใช่ไหมครับ) เสียงทุ้มนุ่มชวนฝันดังออกมาจากปลายสายเล่นทำฉันเคลิ้มไป
พริมา เห้ยแกชื่อฉันว่ะ เขาจะโทรมาจีบฉันป่ะวะ เอิ่มก็แบบไม่สวยแต่แปลกไง ผู้ชายน่าจะชอบอยู่นะ
“ใช่ค่ะ พริมาพูดอยู่”
(คุณได้รับเลือกเป็นผู้โชคดีถ่ายทำรายการโซลเมตนะครับ)
ห้ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คุณได้รับเลือกเป็นผู้โชคดีถ่ายทำรายการโซลเมตนะครับ
คุณได้รับเลือกเป็นผู้โชคดีถ่ายทำรายการโซลเมตนะครับ
คุณได้รับเลือกเป็นผู้โชคดีถ่ายทำรายการโซลเมตนะครับ
คุณได้รับเลือกเป็นผู้โชคดีถ่ายทำรายการโซลเมตนะครับ!!!!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
บอกไอ้แพรวที่ว่าที่ได้ยินไม่ได้ฝันไปปปปป ฉันกรีดร้องด้วยความดีใจสุดเสียงก่อนที่ปลายสายจะถามถึงสวัสดิภาพว่าฉันอยู่ที่หรือไม่ ทางทีมงานคุยรายละเอียดถึงเรื่องนัดสัมภาษณ์อีกนิดหน่อยก่อนจะวางสายไป
“มึงกูได้รับคัดเลือกว่ะ”ฉันบอกไอ้เพลงด้วยสีหน้าดีใจเต็มสตรีมก่อนเราจะกอดคอกันกรีดร้องด้วยความดีใจ
โอ้ยยยย นี่ตื่นเต้นมากพรุ่งนี้แล้วที่จะได้เจอผู้ชาย พรุ่งนี้แล้วที่จะได้ไปสัมภาษณ์บอกตรงๆว่าตื่นเต้นตรงได้เจอผู้ชายที่หล่อเทพนี่ล่ะ ไม่ได้กลัวทีมงานสัมภาษณ์เลยนะเอาจริงๆ ฮี่ฮี่
บริษัทเรดสตาร์
ตอนนี้ฉันมาถึงบริษัทด้วยสภาพที่แจ่มใสเต็มที่เนื่องจากเมื่อวานนังเพลงดีใจกับฉันจนสั่งพิซซ่ามากินตามด้วยกล้วยแขกป้าติ๋มของโปรดฉันอีก เมื่อร่างกายได้รับของกินทำให้ฉันเบิกบานได้ขณะนี้ วันนี้ฉันมาคนเดียวเพราะนังเพลงติดธุระกับพี่สาวของหล่อนเลยมาไม่ได้ ขณะที่ฉันกำลังนั่งมองนั่นมองนี่ด้วยความสนใจ ทีมงานเสื้อสีดำคนนึงก็เดินมาสะกิดฉันแล้วบอกว่าถึงตาฉันแล้ว
ฉันลุกยืนขึ้นพร้อมสูดลมหายใจเรียกความมั่นใจก่อนจะเดินเข้าไปยังห้องสัมภาษณ์
แอดดดดด
ฉันเปิดประตูเข้าไปก็เห็นผู้ชายรูปร่างสูงนั่งก้มหน้าเขียนอะไรยิกๆกับผู้หญิงท้วมๆใส่แว่นหัวหยิกอีกคน
“เชิญนั่งค่ะ”ผู้หญิงหัวหยิกหันมาพูดกับฉันด้วยสีหน้านิ่งเฉย ฉันเลื่อนเก้าอี้ตรงหน้าของเธอออกมานั่ง และทันทีที่ฉันนั่งลงปุ๊บผู้ชายตรงหน้าก็เงยหน้าขึ้นมาจากกระดาษที่เขากำลังจดอยู่
พรึ่บบบบบ
ช็อค
ค่ะ
ท่าน
ผู้
ชม
อ้ากกกกกก บอกตรงๆว่าพึ่งเคยเห็นผู้ชายหล่อลากหล่อแบบเทพซ่ามากก็วันนี้
เขาเงยหน้ามายิ้มให้ฉันนิดๆจนเห็นลักยิ้มที่แก้มเขาทั้งสองข้าง ตายเถอะค่ะตายอย่างสงบ
“สวัสดีค่ะแพรวใช่หรือป่าวเอ่ย” เขาเอ่ยทักด้วยเสียงนุ่มทุ้ม ก่อนจะก้มลงไปดูใบสมัครที่มือแล้วเงยหน้าขึ้นมามองฉัน
ผู้ชายหล่อพูดคะ ตายยยยยยยย ตายอย่างสงบค่ะ
“ค่ะชื่อแพรว” ฉันพูดเสร็จก็ฉีกยิ้มกว้างตามสไตล์ให้กับเขาไป
“อะแฮ่ม”ไม่ทันที่ฉันจะหยุดเคลิบเคลิ้มกับความหล่อน่ารักของผู้ชายตรงหน้า ผู้หญิงหัวหยิกก็ก็กระแอมขึ้นมาเบาๆก่อนใช้สายตาไล่มองฉันแต่หัวจรดเท้าก่อนจะเริ่มตั้งคำถาม
“ชื่ออะไร”
“แพรวค่ะ^^”
“รู้ไหมว่ารายการนี้ออกทีวีนะ เขาคัดหน้าตา”
“แหะๆ รู้ค่ะ..”
“เอาเถอะความสามารถพิเศษมีอะไรบ้าง”
“หนูเล่นกลองยาวเป็นค่ะ แล้วก็รำหน้านาคได้ค่ะ”
“......”
ขณะที่ฉันกำลังรู้สึกกดดันเป็นอย่างมากเทพบุตรสุดหล่อก็ได้ช่วยชีวิตฉันไว้
“นอกจากเหตุผลที่กรอกมาในใบสมัครแล้วยังมีเหตุผลอีกมั้ยคะที่แพรวอยากได้รับเลือก”
“แพรวอยากพิสูจน์ให้ทุกคนรู้ว่าผู้หญิงไม่สวยก็สามารถยืนในสังคมได้อย่างมีความสุข อยากให้พวกเขามั่นใจในตัวเองค่ะ เพราะค่าของคนอยู่ที่จิตใจไม่ใช่หน้าตานะคะ" ฉันพูดออกไปด้วยเสียงจริงจังตามฟีลลิ่งล้วนๆ
และทันทีที่ฉันพูดจบฉันก็เห็นรอยยิ้มพึงพอใจนิดๆของทั้งสอง
“สุดท้ายมีอะไรจะบอกอีกมั้ย”ผู้หญิงหัวหยิกถามฉันอีกครั้ง
“แพรวอยากให้ทั้งสองเก็บไปพิจารณานะคะ ถึงแพรวจะตอบคำถามเกรียนไปบ้างความสามารถไม่ค่อยมี แต่สิ่งหนึ่งที่แพรวมั่นใจแพรวสามารถทำให้ทุกคนมีได้ในทุกที่คือรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ถึงแพรวจะไม่ใช่กสิกรไทย แต่ถ้าเรื่องหัวใจฝากให้แพรวช่วยดูแลนะคะ” ฉันตอบเสร็จก็ฉีกยิ้มกว้างไปให้ทั้งสอง
“ผมชอบความร่าเริงของแพรวจังเลยค่ะ” แดเนียลยิ้มหวานพรางพูดชมออกมา ฉันรู้สึกภูมิใจในตัวเองอยู่นิดๆล่ะน่า จะบ้าตายซูเปอร์สตาร์ชมขนาดนี้
“เอาล่ะแล้วเราจะติดต่อไปนะคะน้องแพรว”หลังจากที่พี่ผู้หญิงหัวหยิกได้ฟังคำตอบของฉันท่าทีของเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก่อนจะพูดกับฉันด้วยเสียงเป็นมิตร
“ขอบคุณนะคะ”ฉันรับคำก่อนจะลุกออกจากเก้าอี้และเตรียมตัวจะเปิดประตูออก ทันใดนั้นเสียงนุ่มทุ้มของแดเนียลก็ดังขึ้น
“แล้วเจอกันนะคะแพรว”เขาพูด ก่อนจะขยิบตาแล้วยิ้มออกมาน้อยๆ
ให้ตายกูตายป่ะ ฟินตายดิ้ฟิน
ความคิดเห็น