ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แดน[ป๊อกกี้]เนรมิต[รัก]

    ลำดับตอนที่ #1 : ***บทนำ*** O^0^O

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ย. 51


    ' อร่อยจังเลยป๊อกกี้รสสตอเบอร์รี่อันนี้ '

    ' อุ๊ยๆๆๆ อันนั้นมีอัลมอนด์ผสมอยู่ด้วย อะ อะ อะ อ้ำ อาหย่อยที่สุดเยย '

    ' เอ่ เอ๊ะ!!! ทำไม มือของฉันเปลี่ยนไป มันไม่มีนิ้ว แต่กลายเป็นแท่งขนมปังสีขาว '

    ' ตรงแขนของฉันก็กลายเป็งแท่งครีมสตอเบอร์รี่ '

    ' ไม่น๊า นี่ฉันกินมากเกินไปจนกลายร่างเป็นป๊อกกี้หรอเนี่ย...ม่ายยยยยยยย '

    o ______________________________________________________________ o

                                   " ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย " 

          ฉันลืมตาขึ้นมาดูที่มือและแขนของตัวเอง เฮ้อ! ค่อยยังชั่วหน่อยที่แขนของฉันไม่กลายเป็นขนมป๊อกกี้ นี่สงสัยเมื่อคืนฉันคงจะกินมันมากไปหน่อย เลยต้องมาฝันร้ายอย่างนี้
          อ่อๆๆๆ ลืมแนะนำตัวไป ฉันชื่อแอลฟี่ ลูกสาวคนเดียวของหม่ามี้และแด็ดดี้ที่สวยที่สุดในคฤหาสน์หลังนี้(เพราะตอนนี้เหลืออยู่คนเดียวในบ้าน) ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วหม่ามี้กับแด็ดดี้เลยอยากให้ฉันไปอยู่กับท่านที่ยุโรป แต่ฉันขออยู่ประเทศไทยต่อเที่ยวให้สนุกก่อน เพราะถ้าฉันกลับไปท่านทั้งสองต้องให้ฉันทำงานที่บริษัทต่อเป็นแน่
          @#$$&%#$&(^&%^$*%)(*&^ %%   ~ นั่นเสียงอะไรอ่ะ
    อ่า ไม่เสียงหมูสับอย่างแน่นอน แต่มันเป็นเสียงท้องร้องต่างหาก นี่ล่ะน๊าที่เขาบอกกันว่า ยิ่งตื่นเช้ามากเท่าไหร่ก็ยิ่งหิวมากเท่านั้น ฉันมองนาฬิกาไปที่บนหัวเตียง 11.30 น. แล้วหรอเนี่ย(เช้าของฉัน) ต้องรีบไปอาบน้ำก่อนจะออกไปหาอะไรกินนอกบ้านซะแล้ว
       

    ผ่านไป2ชม.ครึ่ง
           ฉันก็อาบน้ำเสร็จ ทำไมฉันอาบน้ำนานพอๆกับเวลาต้มกระดูกหมูน่ะหรอ ก็เพราะฉันต้องอาบน้ำแร่ ขัดผิว หมักผม นวดสปาด้วยตัวเอง เป่าตัวให้แห้งด้วยไอน้ำขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง0.3มิลลิเมตร (จะให้เช็ดตัวไม่ได้หรอกเพราะฉันเชื่อว่าการเสียดสีระหว่างผิวหนังกับผ้าขนหนูนั้น จะทำให้ผิวหนังเกิดรอยเหี่ยวย่น) เมื่อฉันแต่งตัวเสร็จก็สวมรองเท้าส้นสูงเดินออกไปหาอะไรกินหน้าปากซอย ทำไมไม่ขับรถไปน่ะหรอ แหม เห็นฉันเลิศหรูขนาดนี้แต่ฉันก็เป็นคนรู้จักประหยัดกะเค้าเหมือนกันนะ ก็เหลือต้องเดินหน่อย ประหยัดน้ำมันรถ แถมจะได้เดินอวดสวยระหว่างทางด้วยไง (อุตส่าห์แต่งตัวมาเกือบ3ชม.)

    เมื่อถึงร้านอาหารหน้าปากซอย

                    " อาแปะ...เหมือนเดิมนะคะ "       

    เรื่องจะเป็นยังไงต่อติดตามตอนต่อไปนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×