คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 การรวมตัวของก๊วนนางฟ้า
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกหลังจากที่ห่างเพื่อนก๊วนเดียวกันมานาน วันนี้แยมจึงโทรนัดให้เพื่อนๆมาโรงเรียนแต่เช้าเพื่อที่จะมาคุย หลังจากติดต่อกันไม่ได้เป็นเวลานานพอสมควร
"หวัดดียาย นิ้ง ยาย บิว เป็นไงบ้าง"
"อือ หวัดดี แยม"นิ้งกับบิวตอบพร้อมกัน
"ปิดเทอมหายไปเลยนะบ้านช่องก็ไม่อยู่ โทรหาก็ไม่ติด ไปไหนไม่ชวน ปล่อยให้คิดถึง หึ ๆT^T "แยมทำสีหน้างอน ๆ><
"โห!!แยม แล้วปิดเทอมแยมไม่ได้ไปไหนหรอไง เห็นปิดเทอมทีไรไม่ว่างทุกทีแต่ปีนี้ดันว่าง ซะนิ"นิ้งทำสีหน้า งง ๆ
"อือ....ไม่ได้ไปไหนเลย ก็ปีนี้ไม่มีใครอยู่กับเราเลยนี่ไปหาคุณย่าที่อังกฤษกันหมด" ><"
"อ่าวหรอ ทีหลังบอกก่อนปิดเทอมดิ่ เราแค่ไปเที่ยวกับครอบครัวอะ"
"เราก็ด้วย"นิ้งยิ้มแป้นใส่เพื่อน
"เอาเหอะไหนๆก็เจอกันละขึ้นห้องเรียนกันดีกว่า ป่ะๆ"แยมพูดพร้อมกับจับมือลากเพื่อนทั้ง 2 ไปที่ห้อง เพื่อที่จะไปจองที่นั่ง >>^__^<<
*ดีคะฉันชื่อ แยม อายุ 18 เรียนอยู่ชั้นม.6มีนิสัยขี้งอนนิดๆ บ๊องหน่อยๆ หน้าร๊ากกกก!!น้อยๆ(ล้อเล่น มากต่างหาก อิอิ)รักเพื่อนมาก ชอบเที่ยว แยมเป็นคนผิวขาว ตาโต นัยต์ตาเป็นสีน้ำตาล จมูกโด่งๆ ปากเรียวได้รูป แก้มออกแดงๆ เหมือนแมวน้อยน่ารักไม่มีผิด อิอิ!!มีเพื่อนรักอยู่2คนชื่อนิ้งกับบิวคะอยู่ก๊วนนางฟ้าจอมแสบ
"นั่งไหนกันดี"แยมถามเพื่อนๆพร้อมกับตีหน้าซื่อ
"นั่งใกล้หน้าต่างดีกว่า เผื่อเบื่อๆจะได้ดูวิว อิอิ!!"นิ้งเสนอความคิดเห็น
"ก็ดีเหมือนกัน" แยมตอบพร้อมกับยิ้มๆ(เพราะชอบเหมือนกัน)
เมื่อวางกระเป๋าเพื่อจองโต๊ะเสร็จ แยมเริ่มเกิดอาหารหิวนิดๆ ท้องร้องหน่อยๆ เนี่องจากเมื่อเช้ารีบออกจากบ้านโดยไม่ได้ทานอะไรมาเลย แล้วแยมก็หันหน้าไปมองเพื่อนๆ แล้วตอนที่กำลังจะอ้าปากชวนไปโรงอาหารนั้น รู้สึกว่าบิวจะรู้ทันเพราะได้ยินเสียงท้องร้องของเพื่อนสาว
"ป่ะ!! โรงอาหารกันเลย Go ๆ"บิวพูดเสียงดังพอสมควร
*ดีคะฉันชื่อ บิว อายุ 18 ปี เรียนชั้นม.6 มีเพื่อนร๊ากกกอยู่2คนก๊วนเดียวกานอีกชื่อ แยม กับ นิ้ง หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูคะแต่ต้องยอมแพ้แยมเพราะแยมน่ารักจริงๆนิสัยก็พอๆกับแยมและยนิ้ง แต่หวานกว่านิดนึงนะกวนๆเหมือนกานไม่มีผิดคะ ^^อืมมมมม!!!อีกอย่านึงที่ไม่เหมือนไม่ติ๊งต๊องคะ
เพื่อนรักนี่รู้ใจเราจิงๆเลยน้า ดีใจจัง(เพราะตัวเองท้องร้องดังขนาดนั้นใครเค้าจาไม่รู้ล่ะ จาก...ผู้แต่ง อิอิ!!!)แยมพึมพัมอยู่ในใจแล้วยิ้มตลอดทาง
เมื่อมาถึงโรงอาหารก็แยกย้ายสลายตัวโดยฉับพลันเพื่อที่จะไปซื้ออาหารที่จะมาเข้าปากในมือเช้านี้
"เอ้าแยม!!ซื้อเสร็จแล้วก็มานั่งสิเร็วๆ มัวแต่ยืนเอ๋อ หาเพื่อนไม่เจอ"นิ้งตะโกนเรียกแยมดังลั้นโรงอาหาร
"เออ ๆ"แยมตอบนิ้งเบาๆพร้อมเดินไปหานิ้งเพื่อที่จะไปนั่ง
*ดีคะฉันชื่อนิ้ง อายุ17ปีกะอีก10เดือน (อายุไล่เลี่ยกับเพื่อน อิอิ!!)อยู่ม.6ขี้เล่น ห้าวๆ พอๆกับเพื่อนทั้ง2คนคือ แยม กับ บิว แต่ติ๊งต๊องกว่าแยมนิดนึง(ซื่อแยมก็ติ๊งต๊องมากอยู่แล้วอต่นี่มากกว่าแยมนิดนึงอะนะ!!)หน้าตาน่ารักคะแต่สู้แยม ไม่ได้!!...น่าอิฉาแต่ก็เพื่อนกานอิอิแต่กับบิวสูสีคะ
เมื่อแยมเดินไปถึงโต๊ะแล้วจัดการวางจานอารวางบนโต๊ะแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ เพื่อที่จะรับประทานอาหารเมื้อเช้าของเธอพร้อมกับคุยกับนิ้งและบิว ซักพักก็มีชายหนุ่มปรากฎตัว
"เอ่อ !!! สวัสดีครับ "ชายหนุ่มพูดขึ้น
"ดีคะ??>0<" แยมหันไปมองหน้าชายคนนั้น พร้อมกับทำสีหน้างง
"ผมขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ"
"อ่อ.....ได้คะ"
_________________________________________________________________
คะ สำหรับเพื่อนๆและทุกๆคนได้มาอ่านแล้วมีข้อผิดพลาดประการใด จะคอมเม้นตรงไหนก็บอกได้นะคะจะได้นำไปปรับปรุงคะ และขอขอบคุณทุกๆคนที่ได้เข้ามาอ่านคะ ต้องขอขอบคุณอย่าสุดซึ้ง
ความคิดเห็น