รักใสๆ...ของยัยเปิ่น

ลำดับตอนที่ #1 : รักแรกพบ

    ตอนที่ 1

       วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของโรงเรียน International Of  Art ซึ่งเป็นโรงเรียนสอนเกี่ยวกับศิลปะโดยเฉพาะก่อนเข้าเรียนนักเรียนทุกคนมักจะนั่งรับประทานอาหารร้านประจำหน้าโรงเรียนซึ่งวันนี้แยมก็มาเข้าเรียนที่นี่เป็นครั้งแรก.....เธอเดินเข้าไปในร้านอาหารพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆร้านแต่เธอก็ต้องชะงักเมื่อได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งก็คือ กิมจิ เธอเดินเข้าไปในร้านด้วยอาการเหม่อลอยจนทำให้เธอเดินสะดุดกับโต๊ะที่กิมจินั่งเข่าอย่างจัง....
  (*_ *) โอ๊ย...ขอโทษนะคะคือฉันไม่ได้ตั้งใจต้องขอโทษจริงๆนะคะแยมพูดแต่เธอก็ถึงกับอึ่งเมื่อได้ยินคำตอบออกมาว่า

นี่..ไม่มีตารึงัย เธอเดินภาษาอะไรของเธอฮะ ฉันนั่งของฉันดีๆ นี่เธอมัวแต่คิดอะไรอยู่หรอ พอพูดจบกิมจิก็เดินออกจากร้านไปในทันทีปล่อยให้เด็กสาวยืนอึ้งอยู่ต่อเพียงลำพัง  เมื่อได้สติเธอก็บ่นกับตัวเองว่า นี่เค้าโมโหมากขนาดนั้นเลยหรอ...จากนั้นเธอก็เดินออกจากร้านเพื่อเข้าเรียน.......

         แยมรีบวิ่งมาที่โรงเรียนอย่างรวดเร็ว  แต่เธอไม่ทันคิดว่าตัวเองเพิ่งจะมาเข้าเรียนที่นี้เป็นครั่งแรกเลยไม่รู้ว่าห้องเรียนไปทางไหนแยมวิ่งหาห้องเรียนอยู่ประมาน10นาที ........... โธ่เอ๊ย  ทำไมเราถึงได้โง่อย่างนี้นะรู้ว่าตัวเองมาเรียนครั้งแรกก็เข้าเรียนซะสายเชียว ไม่น่าเลย...และในที่สุดแยมก็วิ่งหาห้องเรียนจนเจอ....เธอเข้าห้องเรียนด้วยสภาพที่มีเหงื่อท้วมตัว ผมยุ่งเหยิง …เพื่อนๆในห้องรวมทั้งอาจารย์ต่างก็ตกตะลึงและตกใจอย่างมาก  อาจารย์จึงถามว่า...

.เธอใช่นักเรียนที่เพิ่งจะมาใหม่รึเปล่าจ๊ะ

ค่ะ..ใช่ค่ะคือหนูชื่อ ยุพาวดี สิริสุขสรรค์ค่ะชื่อเล่นว่า แยม เพิ่งจะย้ายมาจากต่างจังหวัดน่ะค่ะและบังเอิญว่าวันนี้หนูมาเรียนสายไปหน่อย  แล้วหนูก็ยังไม่รู้ว่าห้องเรียนอยู่ที่ไหน หนูก็เลยวิ่งหาห้องเรียนตั้งนานอ่ะค่ะอาจารย์ หนูต้องขอโทษด้วยนะคะ.....

ไม่เป็นไรจ้ะแต่วันหลังก็อย่ามาช้าแบบนี้อีกนะจ๊ะ ........

ค่ะ  .....

งั้นเธอก็ไปนั่งที่ได้จ้ะ.....

แยมเดินมานั่งและเธอก็สะดุดขาเก้าอี้ของมิกิจนหน้าคว่ำลงไปนอนกับพื้น เพื่อนๆในห้องต่างก็หัวเรอะเยอะแยมกัน  มีแต่มิกิคนเดียวเท่านั้นที่ช่วยแยมและให้แยมนั่งโต๊ะใกล้เธอ

นี่แยม เจ็บตรงไหนหรือป่าวจ๊ะ....

เอ่อ....ไม่เป็นไรจ้ะขอบใจเธอมาเลยนะว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอ

อ๋อ...เราชื่อมิกินะ เอาเป็นว่าเธอก็นั่งกับเราทุกครั่งเลยแล้วกันนะ

อืม  ก็ได้จ้ะ

ในช่วงพักกลางวันทั้งคู่ก็มานั่งทานอาหารที่โรงอาหารด้วยกันและคุยกันอย่างถูกคอและในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังทานข้าวอย่างอร่อยนั้นสายตาของแยมก็หันไปเห็นกับกิมจิ ซึ่งเป็นคนที่เธอปิ๊งในตอนชั่นเอง

มิกิ...ผู้ชายคนนั้นใครหรอ   แยมถามด้วยอาการเขินอายอย่างเห็นได้ชัดจนมิกิอดสงสัยไม่ได้

ทำไมหรอ แยมชอบเค้าหรอ !!!!!

เอ่อ ...คือว่า..................................แยมอึ้งเล็กน้อย แล้วตอบว่าอ๋อ ป่าวหรอกคือเราทำซุ่มซ่ามใส่เค้าเมื่อเช้านี้น่ะเลยอยากขอโทษ

หรอ มิกิยิ้มอย่างเจ้าเลห์   คื่อ นายนั่นชื่อว่า กิมจินะ เป็นรุ่นพี่ของพวกเรา ผู้ชายอาไรก็ไม่รู้เพอร์เฟคสุดๆแต่มีข้อเสียอย่างเดียว

อะไรหรอ.....

ก็มารยาทงัย..... เค้าหล่อใช่มั๊ยล่ะ นั่นแหละสาวทั้งโรงเรียนนะ รุมกรีดแต่อีตานี้

แล้วเธอไม่กรีดบ้างหรอ  ฉันว่าเค้าก็น่ารักดีนะ ถึงแม้เค้าจะดุไปนิดก็เหอะ

ไม่หล่ะต่อให้หล่อแค่ไหนนิสัยแบบนี้ฉันก็ไม่หล่ะ  ฉันว่าเธออย่าไปยุ่งกับเค้าดีกว่านะแยม ขืนไปแล้วโดนด่ากลับมา จะอายคนอื่นป่าวๆน่า

ขนาดนั้นเลยหรอ..........แต่ฉันว่า ฉันจะไปขอโทดเค้าดีกว่านะ จะได้ไม่รู้สึกผิด

อืมงั้นก็แล้วแต่เธอนะ

และแล้วแยมก็ตัดสินใจที่จะเดินไปหากิมจิเพื่อขอโทดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้