ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    { fic AF8 } Destiny... นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกกันว่ารัก

    ลำดับตอนที่ #4 : chapter 3

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.ย. 54


     Chapter 3


    Kacha:Talk


        วันนี้ ตอนนี้ผมมาอยู่หน้าคณะ ไอ้ผีดิบแล้วครับ  เป็ยวันรับกรรมของมัน เริ่มสนุกแล้วสิ
    แต่ผมก็ยังคิดไม่ออกหรอกว่าจะแกล้งอะไรมันดี  วันนี้เลยอยากทดสอบมัน ด้วยการให้มัน
    เป็นเบ๊ผม ไปก่อนวันนึง 555 + จนกว่าจะหางานให้มันทำได้

         " มาแล้วเหรอ " >___<

         " ทีอย่างนี้ล่ะ ยิ้มน่ะมึง พอแม่งพูดกับกู หน้าเนี่ยกูนึกว่าหุ่นยนต์ "

         " พูดมาก "

         " มึงจะให้กูทำไร งานที่มึงว่าคืออะไร "

         " ยังคิดไม่ออก  แต่วันนี้จะให้มาเป็นเบ๊ก่อน "

         " ฝันเหรอครับน้อง  ไม่เอาโว้ยย ย ~! กูอยากทำงานที่ได้เงินใช้หนี้มึง "

        " อ้าว! กูให้มึงเลือก มึงจะเอายังไง  อย่างแรกเป็นเบ๊กู และทำงานที่กูหาให้ แล้วหนี้ลดลงครึ่งนึง หรือ สอง ทำงานที่กูหาให้อย่างเดียว แล้วจ่ายเต็มราคา "

         มันมองหน้าผมแบบ คิดหนัก แล้วแต่มันครับ ผมให้โอกาสมันแล้ว ผมใจกว้างพอ เพราะ
    ผมไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรอยู่แล้ว  ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ...

         " เออ เอาอันแรกกูได้ มึงจะให้กูทำไร ดีๆน่ะมึง "

         "  น่ารักมากครับ  งั้นอย่างแรก พากูกลับคอนโดก่อนกูไม่มีรถ รถเข้าอู่ "

         "  เออ งั้นไปขึ้นรถกู  จอดอยู่นั่น ไม่ไกลหรอก "

         " ไม่ กูไม่เดิน  มึงไปเอารถมารับกูตรงนี้ กูขี้เกียจ "

         "...."
          
         "...."
         "เดี๋ยวกูก็แช่งให้เป็นง่อย แม่งซะเลย "

         " บ่นอะไร ไม่ทราบครับ ? "

         " ป่าวครับ รอแปบนึงน่ะครับ เดี๋ยวผมไปเอารถก่อนนะครับ "
     
          มันบ่นอะไรงุงิ ของมันก็ไม่รู้ ได้ยินไม่ถนัด อะไรง่อยๆก็ไม่รู้  แต่ช่างเถอะครับวันนี้
    ผมมีความสุขล่ะ ไม่รู้สิเห็นหน้ามัน ผมก็อยากแกล้งขึ้นมา 

         " เชิญครับ คุณคชา "

         " ลงมาเปิดรถให้ด้วยสิครับ ไม่รู้จักหน้าที่เล้ยย ย ~ "

        " ครับ!! "
         
          ผมก้าวขึ้นรถมันเป็นครั้งแรก  รถมันโคตรสะอาด  มันแต่งรถสวยมากครับ ถึงผม
    จะไม่ชอบหน้ามัน แต่ผฝชอบรถมันมากเลย เพลงเบาๆที่มันเปิด ทำให้รู้สึกอยากจะหลับ
    แล้วฝันดีไป จนถึงวันพรุ่งนี้อย่างนั้นเลยทีเดียว สมแล้วกับที่มันเป็นคนหวงรถ  ทุกคนคงสงสัย ว่าทำไมผมถึงรู้ว่ามันหวงรถ
       
        " เออ  กูนึกขึ้นได้ วันนั้น มึงรู้ได้ไงว่ากูหวงรถมาก "

        " ก็ก่อนที่มึงจะชนกล้องกูพัก กูก็เห็น มันปราณีตกับการจอดรถมาก แทบจะคำนวณองศาจอดได้เลยมั้ง  เช็คหน้าเช็คหลัง ก็ก็พึ่งเคยเห็นคนเป็นเอามากอย่างมึงนี่แหล่ะ "

        " มึงแอบมองกูเหรอ  คิดไรกับกูป่ะเนี่ย "

        " สัด  กูไม่ได้ชอบผู้ชาย หุบปากขับรถไปเลย  "

         มันยิ้มแหย่ะๆ ดูมันกวนผมสิครับ มันน่านัก คิดได้ไงว่ะ ผมผู้ชายทั้งแท่งครับ ผู้หญิงมากมายเหอะที่รอให้ผมเลือก 


    Tao:Talk

           หน้ามันถึงกับเหวอ ทันทีที่ผมแซว ตลกอ่ะครับ แล้วผมต้องทำอย่างนี้อีกนานแค่ไหนกัน อิสระภาพของผม จะได้คืนมาตอนไหนน่ะ แล้วเสียงริงโทนผมก็ดังขึ้น

           ...ฉันเป็นเพียงชายคนนึงที่อยากดูแล ห่วงใยเธอเท่านั้น ..

           "รับโทรศัพท์ให้หน่อยดิ  มือไม่ว่าง "

           " วุ่นวายจังน่ะมึง... สวัสดีครับ ... เต๋าขับรถครับ... อ่อครับๆ เดี๋ยวบอกเต๋าโทรกลับน่ะครับ" 

          "  ใครโทรมา  น้องมึง บอกว่าตอนเย็นให้ไปรับ ร้านเจ๊เอ๋ "

          " อือ ได้บอกไหมกี่โมง "

          " สามทุ่ม ท่าทางจะสนิทกับน้องจังน่ะมึง.... ไม่เหมือนกู "

          " ว่าไงน่ะ ไอ้ประโยคสุดท้ายอ่ะ "

          " เสือกขับรถต่อเลยมึง "
          
          ดูมันเหวี่ยงใส่ผมอีกแล้ว ก็แค่อยากรู้น่ะครับ ทำไมว่ะ กูไม่ได้เสือก มึงอยากพูดให้กูรู้เองอ่ะ ชิ๊    
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
             แล้วผมก็ขับรถมาถึงห้องคอนโดมันสักที   คอนโดมันอย่างหรูเลยอ่ะครับมันพาผมขึ้นมาจนถึงห้องมัน 233 เปิดเข้ามาโอ้ แม่เจ้า โคตรรกอกครับ - - ! มันอยู่ได้ไงว่ะเนี่ย
    แต่ที่ผมสักเกตุเห็น ห้องมันมีรูปมันกับผู้ชายคนนึงติดเต็มห้อง หย้าคุ้มมากๆครับ หน้าเหมือนกับ เจมส์ เพื่อนไอ้เฟรมเลย เจมส์มาเล่นบ้านผมบ่อยๆ แต่ไม่เห็นไม่เอ่ยถึงผู้ชายที่ไหนเลยนอกจาก ต้น แฟนมัน
       
         "รูปใครว่ะ  หน้าเหมือนเพื่อนน้องกูเลย "
         "ชื่อเจมส์ น้องกู "
         "ชัวร์ล่ะ  น้องมึงเป็นเพื่อนกับน้องกู งั้นเรามาเป็นพันธมิตรกันน่ะ"
         "น้องส่วนน้อง กูกับมึงก็ต่างหากไม่เกี่ยว "
         " โด่ใจแคบอ่ะมึง  เออ กูไม่เคยเห็นน้องมึงพูดถึงมึงเลย กูคิดว่าเป็นลูกคนเดียวซะอีก"

          พอถึงตอนนี้  มันก็ดูเงียบไป แล้ว ก็ตั้งหน้าตั้งตา จัดการกับ อุปกรณ์หากินของมัน 
    นั่นคือกล้องนั่นเอง แต่พอผมเห็นเหน้ามึงซึมๆ ผมก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อ ได้แต่นั่งรอมันจัดการเรื่องของมันไป


    Yuki: Talk

              เลิกเรียนแล้วค่ะวันนี้  เป็นวันที่สบายๆอีกวันนึงก็ว่าได้ เพราะได้เรียนไม่กี่วิชาเองค่ะส่วนใหญ่ก็เข้าแล็บทดลอง พอทดลองเสร็จก็เลยว่า  กิกกำลังจะไปหา ท่าน ผอ. เห็นมีเรื่องจะคุยด้วย แต่เสียงเจมส์ก็ดังมาจากข้างหลังทันทีที่กิกำลังจะออกจากห้อง

              " ยูกิ!!!  ตอนเย็นว่างไหม "

              " ไม่รู้เหมือนกัน เหมือนคุณตาจะพาไปไหนสักที่ "

              " อ่อ  ถ้าว่าก็แวะไปร้านพี่เอ๋น่ะ อยู่ซอยถัดอีกสองซอย   จากโรงเรียนเราอ่ะ ไม่ไกลเลย วันนี้เฟรมเล่นดนตรีที่นั่น อยากให้เพื่อนไปเป็นกำลังใจให้มัน ไปน่ะ "

             " ฮ่าๆๆ อือ ถ้าว่างน่ะ จะไป "

          กิหันไปมอง ไอ้ขี้เก็ก ดูจะตั้งใจกับการเล่นกีตาร์มากเลยตอนนี้  แต่กิไม่อยากไป เดี๋ยวได้ใจโชว์พาวเวอร์ไม่เลือก เหมือนตอนที่ แก้โจทย์ให้ครูครั้งที่แล้วได้ เบื่อคนขี้เก๊กอ่ะค่ะ
          แต่เจมส์ กิไม่อะไรอยู่แล้ว ดีกว่าเพื่อนเขาเยอะ  ไม่กล้าปฎิเสธ กลัวเพื่อนเสียความรู้สึก ยิ่งเป็นเพื่อนใหม่ด้วย เลยตอบไปแบบเลี่ยงๆ เจมส์ ยิ้มตาปิดให้กิ ก็ที่จะกลับไปรวมกลุ่มกับ คนขี้เก๊ก

    .
    .
    .
    .
    .

          กินเดินเข้าไปในห้อง ผอ. หรือคุณตาของกินั่นเอง ท่านเป็นผู้ใหญ่ที่ใจดีมากๆ
    แต่ค่อนข้างเป็น คนจริงจังกับเรื่องกฏระเบียบพอสมควร เวลาอยู่โรงเรียน กิจะเรียกว่าปู่ไม่ได้ มีสิทธิเทียบเท่ากับนักเรียนทกคนอย่างไม่มีข้อยกเว้น สุดยอดไหมล่ะค่ะ

           " ผอ. ค่ะ เรียกหนูมามีอะไรเหรอค่ะ "
           
          "  มาแล้ว รอตั้งนาน เลิกเรียนแล้ว ไม่ต้องเรียก ผอ. แล้วก็ได้ ตาเรียกหนูมาถามว่า
    วันนี้มีเรียนพิเศษอะไรไหม "

         "ไม่มีค่ะว่างทั้งเย็นเลย "

         " งั้นก็ดีวันนี้ พ่อหลานบอกว่าจะบินมาหา เดี๋ยวก็คงถึง เลยจะพาไป ฉลองรับหลานอย่างเป็นทางการน่ะ "

         " เอาสิค่ะตา ดีเหมือนกันเริ่มเบื่ออาหารในบ้าแล้วด้วย "

          กิตอบรับทันที เพราะว่าไม่อยากโกหกเจมส์ จะได้บอกได้ ถ้าเจมส์ถามว่าทำไมไม่ไปดูเจ้าขี้เก๊กเล่นดนตรี
          
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
            ถึงแล้วร้านอาหารที่คุณตาพูดถึง ระหว่างทางที่มา โฆษณาไว้เยอะว่าของเขาดีอย่างนู้นอย่างนี้ ไม่รู้ว่าไปเป็นหุ้นส่วนกับเจ้าของร้านตอนไหน 

           " ร้าน นี่แหล่ะ เป็นไงบรรยากาศดีไหม "

           " ดีค่ะตา  พ่อว่าไงค่ะ ชอบไหม "

           " ดูเรียบๆ แต่บรรยากาศดีมากเลยกิ "

            พ่อกิพูดไทยชัดเป๊ะ เหมือนอยู่มาตั้งแต่เด็กเลยทีเดียวค่ะ เพราะถ้าพูดไม่รู้เรื่องคงเอาชนะใจคุณตาที่รักของกิไม่ได้แน่ๆ เพราะปู่ทัน ค่อนข้างหัวโบราณ ไม่ชอบคนต่างชาตินัก อย่างที่สุภาษิตไทยกล่าวไว้ว่า เกลียดอะไรได้อย่างนั้น ฮ่าๆๆ  พอหาที่นั่งเสร็จสับ
    คุณตาก็ลงมือสั่งเมนูเด็ดๆมาให้ เต็มโต๊ะไปหมด

           " อร่อยไหมกิ"

           " มากค่ะแม่  แม่ตักให้พ่อกับคุณตาบ้าง ดูสิมองกิซะ "

           " ป่าว ซะหน่อย /
    ป่าว ซะหน่อย  "

           " แล้วทำไมต้องพูดพร้อมกันทั้งตาทั้งพ่อด้วยล่ะ ฮ่าๆ "

          แม่ตักของกินให้คุณตาที พ่อที  แม่ยังไม่ได้กินอะไรเลยค่ะตอนนี้ เพราะ พ่อ ตา กับ ลูกเขย กำลัง ทำสงครามเย็นกัน แย่งแม่ นี่ขนาดมีกิแล้วน่ะค่ะ ยังไม่ยอมปล่อยแม่ให้ลูกเขยดูแลแบบสมบูรณืสักที เหอๆๆ

           " ต่อไปน่ะครับ เป็นวงน้องๆมัธยมน่ะครับ ถึงจะยังเด็ก แต่ฝีมือพวก เขามันใหญ่มาก เชิญรับฟังได้เลยครับ "

          เสียงตบมือดังทั่วร้านอาหาร  คงเป็นวงที่เล่นดีแน่เลย แต่กิไม่ได้สนใจฟังหรอกค่ะ
    กำลังตั้งหน้าตั้งตาจัดการกับอาหารสุดความสามารถเลยตอนนี้ >___<

          " สวัสดีครับ ผมเฟรมครับ นักร้องนำและมือกีตาร์ วง the all season ครับ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับ อาหารมื้อนี้น่ะครับ

         พรวดด ด ด ~!! เฟรม อะไรน่ะ ได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ถึงกับสำลักเลยทีเดียวค่ะ อะไรเนี่ย
    หนีไงก็ไม่พ้น ให้ตายเถอะ 

       " ตาค่ะ ร้านนี้เจ้าของร้านชื่อไรค่ะ  "
       
       " ชื่อเอ๋ ทำไมเหรอกิ "
     
       " ฮ๊ะ!! เอ่อ ป่าวๆ ไม่มีอะไรค่ะ "

          โธ่อะไรจะขนาดนี้ ไท่อยากจะเชื่อเลย ยิ่งไม่อยากเจอยิ่งเจอ หรือว่าตารู้ว่าวันนี้
    ลูกศิษย์จะมาเล่นที่นี้เลยมาดู เฮ้ออ อ อ~ กิอยากกลับบ้าน









    ------TBC-------


         





     

        
      
     
        


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×