ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter 3
Chapter 3
Kacha:Talk
วันนี้ ตอนนี้ผมมาอยู่หน้าคณะ ไอ้ผีดิบแล้วครับ เป็ยวันรับกรรมของมัน เริ่มสนุกแล้วสิ
แต่ผมก็ยังคิดไม่ออกหรอกว่าจะแกล้งอะไรมันดี วันนี้เลยอยากทดสอบมัน ด้วยการให้มัน
เป็นเบ๊ผม ไปก่อนวันนึง 555 + จนกว่าจะหางานให้มันทำได้
" มาแล้วเหรอ " >___<
" ทีอย่างนี้ล่ะ ยิ้มน่ะมึง พอแม่งพูดกับกู หน้าเนี่ยกูนึกว่าหุ่นยนต์ "
" พูดมาก "
" มึงจะให้กูทำไร งานที่มึงว่าคืออะไร "
" ยังคิดไม่ออก แต่วันนี้จะให้มาเป็นเบ๊ก่อน "
" ฝันเหรอครับน้อง ไม่เอาโว้ยย ย ~! กูอยากทำงานที่ได้เงินใช้หนี้มึง "
" อ้าว! กูให้มึงเลือก มึงจะเอายังไง อย่างแรกเป็นเบ๊กู และทำงานที่กูหาให้ แล้วหนี้ลดลงครึ่งนึง หรือ สอง ทำงานที่กูหาให้อย่างเดียว แล้วจ่ายเต็มราคา "
มันมองหน้าผมแบบ คิดหนัก แล้วแต่มันครับ ผมให้โอกาสมันแล้ว ผมใจกว้างพอ เพราะ
ผมไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรอยู่แล้ว ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ...
" เออ เอาอันแรกกูได้ มึงจะให้กูทำไร ดีๆน่ะมึง "
" น่ารักมากครับ งั้นอย่างแรก พากูกลับคอนโดก่อนกูไม่มีรถ รถเข้าอู่ "
" เออ งั้นไปขึ้นรถกู จอดอยู่นั่น ไม่ไกลหรอก "
" ไม่ กูไม่เดิน มึงไปเอารถมารับกูตรงนี้ กูขี้เกียจ "
"...."
"...."
"เดี๋ยวกูก็แช่งให้เป็นง่อย แม่งซะเลย "
" บ่นอะไร ไม่ทราบครับ ? "
" ป่าวครับ รอแปบนึงน่ะครับ เดี๋ยวผมไปเอารถก่อนนะครับ "
มันบ่นอะไรงุงิ ของมันก็ไม่รู้ ได้ยินไม่ถนัด อะไรง่อยๆก็ไม่รู้ แต่ช่างเถอะครับวันนี้
ผมมีความสุขล่ะ ไม่รู้สิเห็นหน้ามัน ผมก็อยากแกล้งขึ้นมา
" เชิญครับ คุณคชา "
" ลงมาเปิดรถให้ด้วยสิครับ ไม่รู้จักหน้าที่เล้ยย ย ~ "
" ครับ!! "
ผมก้าวขึ้นรถมันเป็นครั้งแรก รถมันโคตรสะอาด มันแต่งรถสวยมากครับ ถึงผม
จะไม่ชอบหน้ามัน แต่ผฝชอบรถมันมากเลย เพลงเบาๆที่มันเปิด ทำให้รู้สึกอยากจะหลับ
แล้วฝันดีไป จนถึงวันพรุ่งนี้อย่างนั้นเลยทีเดียว สมแล้วกับที่มันเป็นคนหวงรถ ทุกคนคงสงสัย ว่าทำไมผมถึงรู้ว่ามันหวงรถ
" เออ กูนึกขึ้นได้ วันนั้น มึงรู้ได้ไงว่ากูหวงรถมาก "
" ก็ก่อนที่มึงจะชนกล้องกูพัก กูก็เห็น มันปราณีตกับการจอดรถมาก แทบจะคำนวณองศาจอดได้เลยมั้ง เช็คหน้าเช็คหลัง ก็ก็พึ่งเคยเห็นคนเป็นเอามากอย่างมึงนี่แหล่ะ "
" มึงแอบมองกูเหรอ คิดไรกับกูป่ะเนี่ย "
" สัด กูไม่ได้ชอบผู้ชาย หุบปากขับรถไปเลย "
มันยิ้มแหย่ะๆ ดูมันกวนผมสิครับ มันน่านัก คิดได้ไงว่ะ ผมผู้ชายทั้งแท่งครับ ผู้หญิงมากมายเหอะที่รอให้ผมเลือก
Tao:Talk
หน้ามันถึงกับเหวอ ทันทีที่ผมแซว ตลกอ่ะครับ แล้วผมต้องทำอย่างนี้อีกนานแค่ไหนกัน อิสระภาพของผม จะได้คืนมาตอนไหนน่ะ แล้วเสียงริงโทนผมก็ดังขึ้น
...ฉันเป็นเพียงชายคนนึงที่อยากดูแล ห่วงใยเธอเท่านั้น ..
"รับโทรศัพท์ให้หน่อยดิ มือไม่ว่าง "
" วุ่นวายจังน่ะมึง... สวัสดีครับ ... เต๋าขับรถครับ... อ่อครับๆ เดี๋ยวบอกเต๋าโทรกลับน่ะครับ"
" ใครโทรมา น้องมึง บอกว่าตอนเย็นให้ไปรับ ร้านเจ๊เอ๋ "
" อือ ได้บอกไหมกี่โมง "
" สามทุ่ม ท่าทางจะสนิทกับน้องจังน่ะมึง.... ไม่เหมือนกู "
" ว่าไงน่ะ ไอ้ประโยคสุดท้ายอ่ะ "
" เสือกขับรถต่อเลยมึง "
ดูมันเหวี่ยงใส่ผมอีกแล้ว ก็แค่อยากรู้น่ะครับ ทำไมว่ะ กูไม่ได้เสือก มึงอยากพูดให้กูรู้เองอ่ะ ชิ๊
.
.
.
.
.
.
.
.
แล้วผมก็ขับรถมาถึงห้องคอนโดมันสักที คอนโดมันอย่างหรูเลยอ่ะครับมันพาผมขึ้นมาจนถึงห้องมัน 233 เปิดเข้ามาโอ้ แม่เจ้า โคตรรกอกครับ - - ! มันอยู่ได้ไงว่ะเนี่ย
แต่ที่ผมสักเกตุเห็น ห้องมันมีรูปมันกับผู้ชายคนนึงติดเต็มห้อง หย้าคุ้มมากๆครับ หน้าเหมือนกับ เจมส์ เพื่อนไอ้เฟรมเลย เจมส์มาเล่นบ้านผมบ่อยๆ แต่ไม่เห็นไม่เอ่ยถึงผู้ชายที่ไหนเลยนอกจาก ต้น แฟนมัน
"รูปใครว่ะ หน้าเหมือนเพื่อนน้องกูเลย "
"ชื่อเจมส์ น้องกู "
"ชัวร์ล่ะ น้องมึงเป็นเพื่อนกับน้องกู งั้นเรามาเป็นพันธมิตรกันน่ะ"
"น้องส่วนน้อง กูกับมึงก็ต่างหากไม่เกี่ยว "
" โด่ใจแคบอ่ะมึง เออ กูไม่เคยเห็นน้องมึงพูดถึงมึงเลย กูคิดว่าเป็นลูกคนเดียวซะอีก"
พอถึงตอนนี้ มันก็ดูเงียบไป แล้ว ก็ตั้งหน้าตั้งตา จัดการกับ อุปกรณ์หากินของมัน
นั่นคือกล้องนั่นเอง แต่พอผมเห็นเหน้ามึงซึมๆ ผมก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อ ได้แต่นั่งรอมันจัดการเรื่องของมันไป
Yuki: Talk
เลิกเรียนแล้วค่ะวันนี้ เป็นวันที่สบายๆอีกวันนึงก็ว่าได้ เพราะได้เรียนไม่กี่วิชาเองค่ะส่วนใหญ่ก็เข้าแล็บทดลอง พอทดลองเสร็จก็เลยว่า กิกกำลังจะไปหา ท่าน ผอ. เห็นมีเรื่องจะคุยด้วย แต่เสียงเจมส์ก็ดังมาจากข้างหลังทันทีที่กิกำลังจะออกจากห้อง
" ยูกิ!!! ตอนเย็นว่างไหม "
" ไม่รู้เหมือนกัน เหมือนคุณตาจะพาไปไหนสักที่ "
" อ่อ ถ้าว่าก็แวะไปร้านพี่เอ๋น่ะ อยู่ซอยถัดอีกสองซอย จากโรงเรียนเราอ่ะ ไม่ไกลเลย วันนี้เฟรมเล่นดนตรีที่นั่น อยากให้เพื่อนไปเป็นกำลังใจให้มัน ไปน่ะ "
" ฮ่าๆๆ อือ ถ้าว่างน่ะ จะไป "
กิหันไปมอง ไอ้ขี้เก็ก ดูจะตั้งใจกับการเล่นกีตาร์มากเลยตอนนี้ แต่กิไม่อยากไป เดี๋ยวได้ใจโชว์พาวเวอร์ไม่เลือก เหมือนตอนที่ แก้โจทย์ให้ครูครั้งที่แล้วได้ เบื่อคนขี้เก๊กอ่ะค่ะ
แต่เจมส์ กิไม่อะไรอยู่แล้ว ดีกว่าเพื่อนเขาเยอะ ไม่กล้าปฎิเสธ กลัวเพื่อนเสียความรู้สึก ยิ่งเป็นเพื่อนใหม่ด้วย เลยตอบไปแบบเลี่ยงๆ เจมส์ ยิ้มตาปิดให้กิ ก็ที่จะกลับไปรวมกลุ่มกับ คนขี้เก๊ก
.
.
.
.
.
.
กินเดินเข้าไปในห้อง ผอ. หรือคุณตาของกินั่นเอง ท่านเป็นผู้ใหญ่ที่ใจดีมากๆ
แต่ค่อนข้างเป็น คนจริงจังกับเรื่องกฏระเบียบพอสมควร เวลาอยู่โรงเรียน กิจะเรียกว่าปู่ไม่ได้ มีสิทธิเทียบเท่ากับนักเรียนทกคนอย่างไม่มีข้อยกเว้น สุดยอดไหมล่ะค่ะ
" ผอ. ค่ะ เรียกหนูมามีอะไรเหรอค่ะ "
" มาแล้ว รอตั้งนาน เลิกเรียนแล้ว ไม่ต้องเรียก ผอ. แล้วก็ได้ ตาเรียกหนูมาถามว่า
วันนี้มีเรียนพิเศษอะไรไหม "
"ไม่มีค่ะว่างทั้งเย็นเลย "
" งั้นก็ดีวันนี้ พ่อหลานบอกว่าจะบินมาหา เดี๋ยวก็คงถึง เลยจะพาไป ฉลองรับหลานอย่างเป็นทางการน่ะ "
" เอาสิค่ะตา ดีเหมือนกันเริ่มเบื่ออาหารในบ้าแล้วด้วย "
กิตอบรับทันที เพราะว่าไม่อยากโกหกเจมส์ จะได้บอกได้ ถ้าเจมส์ถามว่าทำไมไม่ไปดูเจ้าขี้เก๊กเล่นดนตรี
.
.
.
.
.
.
.
ถึงแล้วร้านอาหารที่คุณตาพูดถึง ระหว่างทางที่มา โฆษณาไว้เยอะว่าของเขาดีอย่างนู้นอย่างนี้ ไม่รู้ว่าไปเป็นหุ้นส่วนกับเจ้าของร้านตอนไหน
" ร้าน นี่แหล่ะ เป็นไงบรรยากาศดีไหม "
" ดีค่ะตา พ่อว่าไงค่ะ ชอบไหม "
" ดูเรียบๆ แต่บรรยากาศดีมากเลยกิ "
พ่อกิพูดไทยชัดเป๊ะ เหมือนอยู่มาตั้งแต่เด็กเลยทีเดียวค่ะ เพราะถ้าพูดไม่รู้เรื่องคงเอาชนะใจคุณตาที่รักของกิไม่ได้แน่ๆ เพราะปู่ทัน ค่อนข้างหัวโบราณ ไม่ชอบคนต่างชาตินัก อย่างที่สุภาษิตไทยกล่าวไว้ว่า เกลียดอะไรได้อย่างนั้น ฮ่าๆๆ พอหาที่นั่งเสร็จสับ
คุณตาก็ลงมือสั่งเมนูเด็ดๆมาให้ เต็มโต๊ะไปหมด
" อร่อยไหมกิ"
" มากค่ะแม่ แม่ตักให้พ่อกับคุณตาบ้าง ดูสิมองกิซะ "
" ป่าว ซะหน่อย /ป่าว ซะหน่อย "
" แล้วทำไมต้องพูดพร้อมกันทั้งตาทั้งพ่อด้วยล่ะ ฮ่าๆ "
แม่ตักของกินให้คุณตาที พ่อที แม่ยังไม่ได้กินอะไรเลยค่ะตอนนี้ เพราะ พ่อ ตา กับ ลูกเขย กำลัง ทำสงครามเย็นกัน แย่งแม่ นี่ขนาดมีกิแล้วน่ะค่ะ ยังไม่ยอมปล่อยแม่ให้ลูกเขยดูแลแบบสมบูรณืสักที เหอๆๆ
" ต่อไปน่ะครับ เป็นวงน้องๆมัธยมน่ะครับ ถึงจะยังเด็ก แต่ฝีมือพวก เขามันใหญ่มาก เชิญรับฟังได้เลยครับ "
เสียงตบมือดังทั่วร้านอาหาร คงเป็นวงที่เล่นดีแน่เลย แต่กิไม่ได้สนใจฟังหรอกค่ะ
กำลังตั้งหน้าตั้งตาจัดการกับอาหารสุดความสามารถเลยตอนนี้ >___<
" สวัสดีครับ ผมเฟรมครับ นักร้องนำและมือกีตาร์ วง the all season ครับ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับ อาหารมื้อนี้น่ะครับ
พรวดด ด ด ~!! เฟรม อะไรน่ะ ได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ถึงกับสำลักเลยทีเดียวค่ะ อะไรเนี่ย
หนีไงก็ไม่พ้น ให้ตายเถอะ
" ตาค่ะ ร้านนี้เจ้าของร้านชื่อไรค่ะ "
" ชื่อเอ๋ ทำไมเหรอกิ "
" ฮ๊ะ!! เอ่อ ป่าวๆ ไม่มีอะไรค่ะ "
โธ่อะไรจะขนาดนี้ ไท่อยากจะเชื่อเลย ยิ่งไม่อยากเจอยิ่งเจอ หรือว่าตารู้ว่าวันนี้
ลูกศิษย์จะมาเล่นที่นี้เลยมาดู เฮ้ออ อ อ~ กิอยากกลับบ้าน
------TBC-------
วันนี้มีเรียนพิเศษอะไรไหม "
"ไม่มีค่ะว่างทั้งเย็นเลย "
" งั้นก็ดีวันนี้ พ่อหลานบอกว่าจะบินมาหา เดี๋ยวก็คงถึง เลยจะพาไป ฉลองรับหลานอย่างเป็นทางการน่ะ "
" เอาสิค่ะตา ดีเหมือนกันเริ่มเบื่ออาหารในบ้าแล้วด้วย "
กิตอบรับทันที เพราะว่าไม่อยากโกหกเจมส์ จะได้บอกได้ ถ้าเจมส์ถามว่าทำไมไม่ไปดูเจ้าขี้เก๊กเล่นดนตรี
.
.
.
.
.
.
.
ถึงแล้วร้านอาหารที่คุณตาพูดถึง ระหว่างทางที่มา โฆษณาไว้เยอะว่าของเขาดีอย่างนู้นอย่างนี้ ไม่รู้ว่าไปเป็นหุ้นส่วนกับเจ้าของร้านตอนไหน
" ร้าน นี่แหล่ะ เป็นไงบรรยากาศดีไหม "
" ดีค่ะตา พ่อว่าไงค่ะ ชอบไหม "
" ดูเรียบๆ แต่บรรยากาศดีมากเลยกิ "
พ่อกิพูดไทยชัดเป๊ะ เหมือนอยู่มาตั้งแต่เด็กเลยทีเดียวค่ะ เพราะถ้าพูดไม่รู้เรื่องคงเอาชนะใจคุณตาที่รักของกิไม่ได้แน่ๆ เพราะปู่ทัน ค่อนข้างหัวโบราณ ไม่ชอบคนต่างชาตินัก อย่างที่สุภาษิตไทยกล่าวไว้ว่า เกลียดอะไรได้อย่างนั้น ฮ่าๆๆ พอหาที่นั่งเสร็จสับ
คุณตาก็ลงมือสั่งเมนูเด็ดๆมาให้ เต็มโต๊ะไปหมด
" อร่อยไหมกิ"
" มากค่ะแม่ แม่ตักให้พ่อกับคุณตาบ้าง ดูสิมองกิซะ "
" ป่าว ซะหน่อย /ป่าว ซะหน่อย "
" แล้วทำไมต้องพูดพร้อมกันทั้งตาทั้งพ่อด้วยล่ะ ฮ่าๆ "
แม่ตักของกินให้คุณตาที พ่อที แม่ยังไม่ได้กินอะไรเลยค่ะตอนนี้ เพราะ พ่อ ตา กับ ลูกเขย กำลัง ทำสงครามเย็นกัน แย่งแม่ นี่ขนาดมีกิแล้วน่ะค่ะ ยังไม่ยอมปล่อยแม่ให้ลูกเขยดูแลแบบสมบูรณืสักที เหอๆๆ
" ต่อไปน่ะครับ เป็นวงน้องๆมัธยมน่ะครับ ถึงจะยังเด็ก แต่ฝีมือพวก เขามันใหญ่มาก เชิญรับฟังได้เลยครับ "
เสียงตบมือดังทั่วร้านอาหาร คงเป็นวงที่เล่นดีแน่เลย แต่กิไม่ได้สนใจฟังหรอกค่ะ
กำลังตั้งหน้าตั้งตาจัดการกับอาหารสุดความสามารถเลยตอนนี้ >___<
" สวัสดีครับ ผมเฟรมครับ นักร้องนำและมือกีตาร์ วง the all season ครับ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับ อาหารมื้อนี้น่ะครับ
พรวดด ด ด ~!! เฟรม อะไรน่ะ ได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ถึงกับสำลักเลยทีเดียวค่ะ อะไรเนี่ย
หนีไงก็ไม่พ้น ให้ตายเถอะ
" ตาค่ะ ร้านนี้เจ้าของร้านชื่อไรค่ะ "
" ชื่อเอ๋ ทำไมเหรอกิ "
" ฮ๊ะ!! เอ่อ ป่าวๆ ไม่มีอะไรค่ะ "
โธ่อะไรจะขนาดนี้ ไท่อยากจะเชื่อเลย ยิ่งไม่อยากเจอยิ่งเจอ หรือว่าตารู้ว่าวันนี้
ลูกศิษย์จะมาเล่นที่นี้เลยมาดู เฮ้ออ อ อ~ กิอยากกลับบ้าน
------TBC-------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น