ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    { fic AF8 } Destiny... นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกกันว่ารัก

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2

    • อัปเดตล่าสุด 9 ก.ย. 54


    Chapter 2

     

     

    Tao:Talk

     

            สุดยอดไปเลยครับ ซวยสมพรปากตัวเองจริงๆ   จะโทษใครดี ระหว่างไอ้เฟรม

    ที่ตื่นสาย พลอยให้ผมช้าไปด้วย  หรือ ไอ้หน้าเดียวนั่น ที่ผมไปชนมันแล้วมันก็รั้งผมไว้

    โอ๊ยย ย ย~!!  โดนลงโทษเป็นการหนักเลยครับ 

         พี่ว๊าก ก็ว๊ากไป เอาเลยครับ  ผมไม่มีไรจะเสียแล้ว  :”(  ได้อายคนทั้งคณะก็วันนี้ล่ะครับ

    ตอนนี้ผม อยู่ที่โรงอาหารของคณะ กับไทด์  เพื่อนสนิทผม หน้าตา ดีไม่เท่าผมหรอกครับ

    (ดูมันหลงตัวเอง) แต่คารมมันกินขาด  ถ้าผมเป็นแฟนมัน คงหัวเราะได้ทั้งวัน 

     

          “  ฉันเป็นเพียงชายคนหนึ่งที่อยากดูแล ห่วงใยเธอเท่านั้น  ขอแค่เพียงยังมีใครที่ห่วงใยกัน ไม่เคยต้องการสิ่งใด  ใจที่ฉันให้เธอ …  ‘หวัดดีครับ  ‘ “

     

          “  ไอ้ผีดิบ มึงอยู่ไหน “

     

          “ คุณมึงเป็นใครครับ แล้วต้องการคุยกับคุณกูเรื่องอะไรไม่ทราบครับ “

     

          “ อย่ากวนตีน กูคชา มึงชนกูเมื่อเช้า มึงอยู่ไหน “

     

           “ อ๋อ  บอกแต่แรกก็จบ พูดไม่เพราะเลยน่ะ ไอ้หน้าเดียว “

     

           “เรื่องของกู  มึงอยู่ไหน “

     

           “ พูดดีๆ แม่ง กวนตีน โรงอาหารคณะ หากูให้เจอล่ะกันแค่นี้น่ะ “

     

           “ เดี๋ย.. .  . . .  “

     

                ดูสิครับ ผมอุส่าห์พูดเพราะๆรับสายไอ้เวรนั้นดันกวนผมซะงั้น มันน่านัก พูดดีๆ

    ก็กะจะออกไปหาแล้ว นี่มันพูดไม่เข้าหู เดินหากูให้เจอน่ะมึง

     

              “ ใครว่ะ เต๋า “

             “ ไม่รู้มันบอกชื่อ คชา แม่ง โคตรกวนอ่ะ กูพูดดีๆ มันพูดหมาๆ ใส่กู “


              “ เต๋า ใช่คนหน้านิ่งๆ เหมือนไม่มีชีวิตป่ะว่ะ “

     

             “ เออ ใช่ “

     

              “ ข้างหลังมึงอ่ะ “

     

     

               ผมหันควับ  เป๊ะ หน้าอย่างนี้ สูงขนาดนี้  ใช่เลย คือเธอแน่นอน (- -  )( - - )(  - - ) !!

    เฮ้ย ~!! ไม่ใช่เพลงนี้  ผมพึ่งวางสายไม่ถึง 5 นาที มันเป็นหุ่นยนต์ที่คิด GPS รึป่าวว่ะ

    แอบอึ้งครับ

     

              “ มึงจะชิ่ง กูเหรอ ไอ้ผีดิบ? “

     

             “ กูไม่ใช่ผีดิบ  กูชื่อเต๋า จำไว้ ไอ้คชา “

     

              “ มึงจะเอาไง มึงจะชดใช้ยังไง “

     

              “ กูซื้อให้มึงใหม่ก็ได้ ก็แค่กล้อง “

     

              “ พวกคนรวย รวยแล้วเบ่งเหรอมึง หาเงินได้สักบาทยังเถอะ “

     

               “  อ้าวว ว~!!  หาเรื่องกูเหรอ มึงจะเอาไงว่ามา “

     

              “ พูดกันดีๆน่ะ ทั้งสองคนใจเย็นๆ เชื่อไทด์น่ะ “

     

             ไทด์พยายามห้ามทั้งผมแล้วก็ไอ้หน้าเดียวนั่น  แต่เหมือนจะไม่มีผลใดเลย จึงทำให้มัน

    กลับไปนั่งเงียบๆ แล้วดูสงคราวเรื่องนี้ต่อไป

     

               “ กล้องนี้กูทำงานพิเศษเก็เงินซื้อเอง เมื่อมึงทำพัง  มึงต้องใช้เงินที่มึงหาได้ด้วยตัวเอง

        มาซื้อกล้องใหม่ให้กู “

     

               “ แล้วถ้ากูไม่ทำล่ะ “

     

               “กูจะเผารถมึง กูเดาว่ามึงต้องรักรถมึงมากแน่ๆ เลือกเอา แค่ทำงาน กับเสียรถ “

     

                    ผมหันไปมองหน้าไทด์ เพื่อเป็นการขอความเห็นใจ  แต่เพื่อนที่น่ารักคนนี้ส่งเพียงรอยยิ้ม มาให้ผม แล้วก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ ขอบคุณครับไทด์ :’( กูจะฟ้องแม่ มันเป็นใครมากจากไหนว่ะเนี่ย  มาถึงก็สั่งๆ  พ่อผมแม่ผมยังไม่เคยทำอย่างนี้กับผมเลยครับ
               แล้วพอคิดว่าต้องหาเงินเอง  พี่น้องครับ  ปีไหนล่ะครับผมจะใช้หนีมันได้หมด  เครียดแล้วครับ
    เรื่องรถ หวงนะครับ แต่ถ้าจะปกป้องรถผมก็ทำได้น่ะ  โดยที่ไม่จำเป็นต้อบทำแบบที่มันบอก
    T_Tเป็นกำลังใจให้ผมด้วยครับ

      

    Kacha : Talk

     

              ผมรู้สึกไม่ถูกชะตากับมันเลย ยิ่งมาพูดอย่างนี้ ผมก็อยากจะแกล้งมัน พูดซะเหมือนว่าตัวเองหาเงินได้แล้ว  กล้องตัวนี้เป็นกล้องที่ผมเก็บเมินซื้อเกือบปีครับ เพราะราคามันเกือบแสนเลยทีเดียว
    จะขอเงินพ่อแม่ ท่านก็ไม่ก็คงไม่ขัดครับ  
             แต่ผมอยาก
    ทำอะไรด้วยตัวเองดูมากกว่า เพราะอะไรที่ได้มายากๆ มันจะมีคุณค่า แล้วดูมันทำกับสิ่งที่มีค่าของผมดิครับ

     

            “ ว่าไง มึงป๊อด เหรอ “ 

            “  ใครๆป๊อด ก็ไม่เห็นจะมีเหอะ เอางั้นก็ได้ “

            “ งั้นดี  มึงต้องทำงานที่กูจะบอกให้มึงทำ  เพราะกูกลัวมึงขี้โกง “

            “  เอางั้นก็ได้ แล้วแต่มึง มึงจะได้ว่ากูไม่ได้ว่ากูป๊อด “

     

             อยากจะรู้จริงๆว่ามันจะไปได้ สักกี่น้ำ  เอาสิ  ผมจะแกล้งมันให้สะใจเลย  คอยดู   เอาดิ
    เจอคชา แล้วจะเก่งไม่ออก (เหมือนผมชั่วร้ายมาก
    ) หมั่นไส้มันเบาๆครับ จริงๆแล้ว
    ผมเป็นคนดี ใจเย็น ไม่ทำร้ายใครครับ
     ^____^

    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    Tao :Talk

     

         กลัมาถึงบ้าแล้วครับ  ผมก็รีบนอนทันที เหนื่อยมาทั้งวัน  ตื่นขึ้นมาก็ตอนทุ่มนึงแล้ว

    เฟรมก็เข้าบ้านมาพอดี

     

           “ พ่อ แม่ยังไม่กลับเหรอเต๋า “

     

            “ ยังอ่ะ แล้วนี้ไปไหนมา วันนี้ไปเล่นร้านเจ๊เอ๋ด้วยเหรอ

     

            “ ป่าวๆ ไปเปิดหมวกมา  วันนี้คนเยอะมาก ผู้หญิงมาขอถ่ายรูปเต็มเลยอ่ะเต๋า “

     

           “ อือ  “

     

          “ ไม่ตื่นเต้น ไม่พูดไรหน่อยเหรอ มีไรป่ะเนี่ย ผู้หญิงหักอกเหรอ “

     

          “ ไม่ใช่ผู้หญิง “

     

           “ อั๊ยย๊ะ ผู้ชายเหรอ  “ O_O!

     

            ดูไอ้น้องรักผมมันทำหน้าสิครับ  เออผู้ชาย  ผู้ชายที่ไม่รู้จักด้วยโว๊ย  เซง จริงๆ
    ไม่รู้ว่าต้องทำไรบ้าง

               “ มันไม่ใช่อย่างที่ แกคิด ไอ้เฟรม อย่าคิดเยอะๆ “

     

                “ พร้อมจะเล่าอะไรให้ฟัง ก็เล่าน่ะครับ คุณพี่ชาย แต่ตอนนี้ ขอเวลาไปดู นารุโตะ
    ก่อนนะครับ “ 

            แล้วมันก็รีบวิ่งขึ้นห้องไป ปล่อยผมให้นั่ง เซงเป็ดอยู่คนเดียว ผมไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เลย
    ไม่รู้ว่าไอ้หน้าเดียวใจโหดมันจะทำร้ายอะไรผมบ้าง  





    TBC    ^_____^

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×