[Fic Kuroko no Basuke]Last Time :: NijiAka

ข้อมูลเบื้องต้น

L A S T   T I M E






 

เนื้อเรื่อง

Last Time

ดวงตาสีดำสนิทมองออกไปนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าครึ้มไปด้วยเมฆสีเทาหม่น ยิ่งดึงให้จมลงไปกับความคิดมากมายที่ถาโถมเข้ามา จนไม่รู้ว่าควรจะลำดับความคิดอย่างไรต่อไปดี

                ...นิจิมุระ ชูโซกำลังเจอกับปัญหาครั้งที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเจอ

                “ฟังอยู่หรือเปล่าครับ”

                “...”

                “นิจิมุระซัง?”

                “...หืม เอ่อ โทษที เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ”

                อาคาชิถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดซ้ำอีกครั้ง

                “ผมถามว่าหลังซ้อมเย็นนี้ ตกลงว่าจะไปดูรองเท้าบาสคู่ใหม่หรือเปล่า”

                “อ้อ โทษทีนะอาคาชิ คงจะไปไม่ได้แล้วละ”

                เขาหันไปสบตาสีแดงสวยของอีกฝ่ายที่ดูขุ่นมัวเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดปฏิเสธ ได้แต่ยิ้มกลบเกลื่อน แต่ในใจก็รู้สึกผิดที่ช่วงนี้เขาไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับรุ่นน้องคนสนิทอย่างอาคาชิเหมือนเคย

                “ไว้คราวหน้านะ พอดีมีธุระนิดหน่อย”

                “ผมเข้าใจว่าช่วงนี้คุณไม่ค่อยว่าง รอให้ว่างจริงๆก่อนแล้วค่อยมาชวนดีกว่า ผมไม่ชอบถูกปฏิเสธนัดบ่อยๆ”

                สายตาที่จ้องตอบคำมาพร้อมคำพูดที่ดูไม่สบอารมณ์นักทำให้คนยกเลิกนัดหลบตาแทบไม่ทัน สัมผัสได้ถึงบรรยากาศความกดดันแบบแปลกๆ

                “อย่าพูดแบบนั้นน่า เดี๋ยวคราวหน้าไม่ยกเลิกนัดแล้ว สัญญาเลย!”

                “รู้อยู่แล้วครับ แค่พูดเล่นเท่านั้นแหละ แต่ถ้าสัญญาแล้วก็อย่ายกเลิกนัดอีกแล้วกัน”

                นิจิมุระมองรุ่นน้องที่ตัวเล็กกว่าอย่างเอ็นดู รอยยิ้มเล็กๆของอาคาชิทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้นมานิดหนึ่ง

                “งั้นผมไปก่อนนะ เจอกันตอนซ้อม”

                “อ่า ได้เลย”

                ดวงตาสีดำมองตามหลังรุ่นน้องคนสนิทที่เดินออกไปจากห้องสมุด พอแผ่นหลังนั้นลับจากสายตาไปแล้ว เขาก็นั่งลงพร้อมยกมือขึ้นกุมขมับ อาคาชิถือเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เข้ามารบกวนความคิดของเขาอยู่ในตอนนี้

                เมื่อไม่นานมานี้เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่ารู้สึกดีมากเป็นพิเศษที่ได้ใช้เวลาร่วมกับรุ่นน้องคนนี้ แม้จะยังบอกไม่ได้ว่าเป็นความรู้สึกที่เรียกว่าอะไรกันแน่ แต่ก็ตั้งใจว่าจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ในโรงเรียนเทย์โคให้คุ้มค่าในการทำหลายสิ่งหลายอย่างร่วมกันกับอาคาชิ แค่ได้เล่นบาสด้วยกันเขาก็มีความสุขแล้ว

                แต่ความสุขของนิจิมุระที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นก็ต้องจบลงเมื่อพ่อของเขาป่วย นี่คือปัญหาใหญ่ที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยเจอมา เขาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปกับชีวิต อยากเล่นบาสต่อไป อยากมีเวลาดูแลพ่อให้เต็มที่ ...อยากเจอหน้าอาคาชิให้ได้นานมากกว่านี้ แต่แน่นอนว่าทุกอย่างไม่สามารถทำไปพร้อมๆกันได้ เขาจำเป็นจะต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง และตอนนี้ก็ยังไม่รู้จะทำอย่างไร

                ...โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสั่น กัปตันทีมบาสฯเทย์โคหยิบมันออกมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะกดรับสาย

                “ครับ... อะไรนะครับ พ่อผม? โอเค จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ”

                เสียงที่ได้ยินจากปลายสายทำให้นิจิมุระต้องรีบวิ่งออกไปจากห้องสมุดและขอลากลับบ้านทันที

                ...ไม่รู้เลยว่าสิ่งที่สัญญาไว้กับอาคาชิเมื่อครู่คงจะไม่มีทางทำได้อีกต่อไปแล้ว

__________________________________________

                “ฝากที่เหลือด้วยนะ”

อาคาชิจ้องมองแผ่นหลังของรุ่นพี่ ความรู้สึกมากมายไหลเวียนเข้ามาปะปนกัน แต่สุดท้ายก็ต้องรับปากไปอย่างไม่มีทางเลือก

                “ครับ”

                สิ้นเสียงตอบรับของอาคาชิ นิจิมุระเดินจากมา ทุกอย่างจบแล้ว เขาจำเป็นต้องเลือกครอบครัว ไปดูแลพ่อที่อาการป่วยเริ่มทรุดลง ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง ทั้งเรื่องบาสฯ ...และเรื่องอาคาชิ แม้จะไม่ได้เสียใจจนน้ำตาไหลออกมา แต่ความรู้สึกอึดอัดในใจก็ยังคงอยู่ตลอดเวลา

                สุดท้ายก็ไม่ได้รู้ว่าความรู้สึกนั้นมันคืออะไรกันแน่ สิ่งที่พอจะรู้มีเพียงอย่างเดียวคือทุกอย่างสิ้นสุดลงแค่ความรู้สึกดี ไม่มีโอกาสที่จะเพิ่มขึ้นอีกต่อไปแล้ว

__________________________________________

                ดวงตาสีดำสนิทมองออกไปนอกหน้าต่างเครื่องบิน ภาพทิวทัศน์ของประเทศที่เกิดและเติบโตมาค่อยๆเล็กลงเรื่อยๆ จนถูกกลุ่มเมฆบดบังทีละน้อยจนหายไปจากสายตาในที่สุด

                นิจิมุระหลับตาลง ...ไม่มีทางกลับไปแก้ไขอะไรใหม่ในเมื่อตัดสินใจไปแล้ว ที่ทำได้ก็มีแค่ใช้ชีวิตอยู่ต่อไปในเส้นทางที่ตัวเองเลือก และเก็บทุกอย่างไว้เป็นเพียงความทรงจำ

                ...ลาก่อนนะ เทย์โค ชมรมบาสฯ เพื่อนทุกคนที่ได้รู้จัก

                ...ลาก่อนนะ อาคาชิ




 

..................................................................................................

คุโรบาสซีซั่นสามตอนเมื่อคืนพี่รุ้งออก(แค่ไม่กี่วิ) เลยแต่งฉลองค่า 5555555
เนื้อเรื่องอาจจะมึนๆงงๆไปต้องขออภัยด้วยนะค้า ไม่ได้แต่งฟิคนานรู้สึกฝีมือตก ;_;
ยังไงก็ฝากฟิคสั้น(มาก)เรื่องนี้ด้วยนะคะ ><