คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ได้พบสบตาเมื่อเจอหน้าเธอ....
ระหว่างความรักกับหน้าที่ ถ้าจำเป็นต้องเลือก คุณจะเลือกอะไร
คิระ...ฉันอยากรู้อยากเห็นจริงๆว่า นายใช้วิธีไหนฆ่าคน....แต่เรื่องนั้นแค่จับตัวนายได้ก็รู้แล้ว
หนอยแน่ะ แอล จะส่งฉันเข้าหลักประหารงั้นหรอ
แอล
คิระ
จะหาตัวนายให้เจอและกำจัดนายให้ได้
ฉันนี่แหละ .... ฉันนี่แหละ
ฝ่ายที่ถูกต้อง....
อ้ายยยยยยย >_< ไลท์ ไลท์ ไลท์ทำไมนายถึงได้เท่ห์ น่ารักน่าชังได้ขนาดนี้ นะ
ว๊าว !! *..* นี่แหละ เทพบุตรในฝันฉันล่ะ
ไม่ต้องกลัวนะไลท์ไม่ว่านายจะเป็นคิระ อาชญากรที่คอยพิพากษาโทษพวกคนเลวๆ หรือว่านายจะเป็น ยางามิ ไลท์ เด็กมัธยมที่เก่งที่สุดในญี่ปุ่น นายก็ยังเป็นเทพบุตรของฉันอยู่ดีล่ะน้า ^^ (ใครเป็นคน ไปเอายัยนี่มาเป็นนางเอกฟะ -_- )
.... โถ่ คนวาดการ์ตูนเรื่องเดทโน้ตนี่ก็ ไม่น่าให้เทพบุตรสุดที่รักของฉันต้องเข้าไปยุ่งกะไอ้โน้ตบ้าๆนั้นเลย ไม่งั้นนะไลท์ก็คงไม่ตายตอนจบหรอก T-T
ฉันกำลังนอนดิ้นไปมา และอ่านหนังสือการ์ตูน ที่ปกเขียนไว้ว่า "DEATH NOTE 1 เบื่อหน่าย" อยู่บนเตียงสีชมพูนุ่มๆของฉันเอง
ช่วงบ่ายวันอาทิตย์อันแสนมาคุ กับแดดที่คอยทักทายมนุษย์ที่เดินไปเดินมาอย่างสนิทสนม (ไอนี่ท่าจะเพ้อ -_-") จะมีอะไรดีไปกว่าการนอนตากแอร์เย็นๆ และหนังสือการ์ตูนคู่ใจ ว่าด้วยทฤษฎีกลิ้งไปมาบนเตียงอีกล่ะ ~_~ หลายคนอาจจะคิดว่าฉันเพิ่งเริ่มอ่านหนังสือการ์ตูนเรื่องนี้ เพราะในมือฉันมันเป็นเล่ม1 ทั้งที่มีทั้งหมด12เล่มถึงจะจบบริบูรณ์ แต่ป่าวเลยค่ะ ฉันอ่านแล้วอ่านอีก อ่านจบไปสามรอบแล้ว เพราะฉันมีความสุขกับการที่ได้ชมความเท่ห์ของไลท์ ฮุฮุฮุ ^..^
และแล้วเสียงทำลายความสุขของฉันกับไลท์ก็ดังขึ้น
"มายด์ มายด์ ออกไปซื้อผงกะหรี่ให้ม๊าที่สิลูก"
"อะไรนะ ม้า -_- "
"ไปซื้อของให้ม๊าทีสิ"
เฮอะๆๆ -_- เรื่องอะไรฉันจะยอมออกไปเดินตากแดดร้อนๆ ที่มีรังสีหลากหลายพันชนิดที่จะทำให้ผิวฉันเสีย
"อะไรนะคะ ม้า ไม่ได้ยินเลย -..- "
"ค่าขนมอาทิตย์นี้เหลือครึ่งเดียวนะมายด์-_-"
"ค่ะ...ม้า^o^ จะไปเดี๋ยวนี้เลย ผงโสเภณีใช่ไหมม๊า -_-"
ฉันเดินออกมาจากบ้านตัวเอง ด้วยหน้าซูปเปอร์เซ็ง มือซ้ายกำเงินอยู่สี่สิบบาท T-T
โอ้ จอร์จ ทำไมชอบกลั่นแกล้งสาวน้อยน่ารักอย่างฉันด้วยยย TOT ไม่เก็ตอ่า
นี่ถ้าไลท์สุดที่รักของฉันรู้เรื่อง >*< ว่าฉันต้องมาเดินตากแดดแจ๋ๆในช่วงเวลาบ่ายสอง โมงก่าๆล่ะก็ มีหวัง... ม๊าฉันต้องถูกไลท์พิพากษาโทษเหมือนอาชญากรในญี่ปุ่นแน่ๆ โทษฐานที่ทำให้แฟนสาวสุดที่รักของเค้าต้องมาเดินลำบากลำบนอย่างงี้ แล้วผลที่ตามมาก็คือ แอล ... >_< แอลจะต้องมาตามตัวไลท์ไปประหาร
โอ้ไม่นะ O_o ฉันไม่อยากให้คนที่ฉันรักถูกฆ่า อย่าทำอย่างนั้นเลยนะไลท์ ฉันขอร้อง (ใครก็ได้บอกยัยนี่ทีซิ ว่ามันเป็นนางเอกนะ –"- )
ปล. ไลท์..เป็นพระเอกในการ์ตูนเรื่องเดทโน้ต เป็นเด็กที่สอบเข้ามหาลัยอันดับหนึ่งของญี่ปุ่นติดด้วยคะแนนสูงที่สุดและเป็นเด็กที่บังเอิญเจอสมุดโน้ตที่เขียนชื่อใครลงไปแล้วจะต้องตาย ที่ยมทูตทำตกลงมายังโลกมนุษย์ ไลท์จึงเริ่มใช้สมุดเล่นนั้นฆ่าอาชญากรทั่วโลก โดยมีนักสืบอันดับหนึ่งของโลกนามว่า แอล คอยตามสืบเรื่องนี้อยู่
ขณะที่ฉันกำลังเพ้อเจ้อกับความคิดบ้าๆของตัวเองอยู่ ฉันก็พึ่งนึกได้ว่า ตอนนี้ฉันเดินเลยฟุตบาทออกมากลางถนน(ตั้งแต่เมื่อไรฟะ -_-)เรียบร้อย...
ปี้นนนนนนนนน!!!
สะ...สะ...เสียงอะไรอ่ะ O_o
หวังว่าคงไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดหรอกนะ -_-"
เฮ้ยยย O.O ทำไมต้องมาคิดถูกตอนนี้วะ
อย่าบอกนะ TOT ว่าฉันจะต้องตายทั้งๆที่ยังไม่ได้เจอพระเอกของเรื่องเลย
ไม่นะ >o< ฉันไม่อยากตายแบบไม่สวย ไม่อ่าวววว ToT
อ๊ะ O_o เป็นไปไม่ได้หรอก -_-" ฉันไม่มีทางในฉากแรกแน่ๆ เดี๋ยวอีกสักพักจะต้องมีคนมาช่วยฉัน หรือถ้ารถจะต้องชนฉันจริงๆ ฉันก็คงจะไม่ตาย ^0^ เพราะฉันเป็นนางเอกนี่ ไม่มีนางเอกเรื่องไหน ตายในฉากแรกหรอก ถ้านางเอกตาย นิยายก็ต้องจบอ่ะซิ
แต่ถ้านิยายเรื่องนี้นางเอกต้องพิการล่ะ -_=
เฮือก =_="
ม่ายอ่าวน๊า TTOTT ม่ายยยย ฉันไม่อยากพิการ
และแล้ว วินาทีสุดระทึกก็กำลังจะมาถึงอีกไม่ช้า รถกระบะคันนั้นกำลังจะพุ่งเข้าชนเด็กสาว ที่ยืนแข็งทื่ออยู่กลางถนน
เอียด!!!! >_<
>/l< ขอชาติหน้าเกิดมาสวยเหมือน เองเจลินา โจลี่ ด้วยเถิด (คิดอะไรของมันเนี่ย -_-")
………………
จากที่หลับตาปี๋ >.< ฉันค่อยๆคลายและลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ T_T
ไม่ยักกะมีโครมแหะ -_-
เสียงรถเบรกดังลั่น เรียกความสนใจจากคนเดินผ่านไปมาได้อย่างง่ายดาย ความเจ็บที่เหมือนโดนใครผลักจนหลังกระแทกกับพื้นถนน ภาพของเด็กผู้ชายตัวสูงกว่าฉัน ตาเรียวเล็ก หน้าตาดี ตัวขวาจั๋ว ใส่เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนขายาว กำลังนอนทับร่างฉันอยู่ แหม..หล่อจัง *_* ทำเอาฉันและไทมุ่งรอบๆอ้าปากค้างอึ้ง ทึ้ง งง เหมือนกันโดยไม่ได้นัดหมาย ไม่อยากจะเชื่อ ยางามิ ไลท์ ลงมาเกิดที่เมืองไทยรึไงนะ
"เฮ้ย ลิ้งค์ เป็นอะไรมากป่าววะ"
เสียงของเด็กผู้ชายอีกคนที่กำลังวิ่งเข้ามาถามเพื่อนที่นอนอยู่บนตัวฉันอย่างเป็นห่วง
ลิ้งค์ ลิ้งค์ งั้นหรอ เขาคนนี้ชื่อลิ้งค์ O_O แต่เอ๊ะ -_- ชื่อเหมือนผู้หญิงจัง หวังว่านายคงไม่ได้เป็นกระเทยนะ
ทันทีที่ลิ้งค์ และฉัน ตั้งหลักยืนขึ้นมายืนได้ ประโยคทักทายของลิ้งค์ก็เริ่มขึ้น
"เป็นไรรึป่าว -*- "
ลิ้งค์พูดขึ้นพร้อมกับเอายืนปัดฝุ่นที่ชายเสื้อ แววตาเย็นชาเกินกว่าจะเข้าใจ
นี่เป็นคำพูดที่แสดงถึงความเป็นห่วง แต่ทำไมหน้านายมันตรงข้ามกับคำพูดจังล่ะ
"พวกเมิงเดินกันยังไงฟะ อยากตายกันนักรึไง"
และนี่ก็คือเสียงของเจ้าของรถกระบะคนงามที่ทำให้ฉันและลิ้งค์ได้พบกัน
"เออขอโทษนะคะ T_T คือว่าหนูเอาแต่ก้มหน้าเลยไม่ได้มองทาง ขอโทษจริงๆนะคะ"
ก็มันร้อนนี่นา -_- ขืนเงยหน้า >o< หน้าฉันก็ดำดิ
"วันหลังหัดเดินเอาตามองถนนบ้าง ไม่ใช่เอาแต่เดินมองตรีน"
ฉันหันไปมองหน้าผู้ชายที่น่าจะเรียกว่าลุงได้แล้วในทันที >O< นี่ไม่ด่าฉันแรงไปหน่อยหรอยะ
"ผู้หญิงคนนี้เดินเอาตามองตรีน^^ แต่ตอนนี้ตรีนผมกำลังจะไปอยู่ที่ตาลุงนะคับ -_-"
ลิ้งค์ที่กำลังยืนปัดฝุ่น หันมามองลุงรถกระบะ ด้วยแววตาอันน่ากลัว
ว๊าว *_* เท่ห์ระเบิด ลิ้งค์...นี่นายเกิดมาเพื่อช่วยฉันแท้ๆ
(หรอ -_-)
หลังจากที่ตาลุงพบเจอกับสายตาพิฆาตของนายลิ้งค์ หน้าตาลุงก็ถอดสีในบันดลแล้วก็ออกรถไปทันที
"เออ..ขอบใจนะ ^^"
ฉันเงยหน้ามองหน้าผู้ชายคนนี้ชัดๆ อืม..สูงกว่าฉันอีกนะเนี่ย แถมยังทำผมทรงเดียวกับไลท์อีกต่างหาก
"ไม่เป็นไร วันหลังระวังด้วยล่ะกัน เฮ้ย อาหงุ่นไปกันเหอะ"
โอ้ววว –"- ตัดบทกันอย่างงี้ แล้วฉันจะคว้าโอกาสตรงไหนทำความรู้จักกับนายล่ะยะ >_<
นายอาหงุ่น เด็กผู้ชายหน้าตี๋ ที่สำคัญคือ..ฉันพึ่งสังเกตว่าตานี่ ปากห้อย เป็นคนที่วิ่งเข้ามาหาลิ้งค์ด้วยความเป็นห่วงเมื่อตะกี้ เดินผ่านหน้าฉันไป และหันกลับมาเพื่อพูดว่า..
"น่ารักดีนะสาวน้อย ^^ ไปก่อนนะ หวังว่าคงจะได้พบกันอีก"
ที่นายทำก็เกือบเท่ห์นะ ถ้าข้างๆนายไม่มีลิ้งค์ และถ้าปากนายไม่ห้อย (เอ้ย อินกับบทหน่อยเจ้)
ทำไมตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนฉันรักพระเจ้ามากขึ้นนะ ทั้งๆที่เมื่อก่อนฉันไม่เคยสนใจ ไม่เคยแม้แต่จะสวดมนต์ แต่วันนี้ วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันคิดว่า พระเจ้าเมตตาคนที่ไม่เคยแม้แต่จะคิดถึงท่าน ไม่เคยแม้แต่ที่จะสวดมนต์ ไปได้ยังไง และคงเป็นเพราะพระเจ้าเมตตาฉันนั้นแหละ เลยทำให้วันนี้ฉันรักพระเจ้ามากขึ้น
เพราะท่านได้ส่งเทพบุตรมาให้ฉัน ^^"
ท่ามกลางแสงแดดที่สาดส่องลงมายังพื้นโลก ฉันได้แต่ยืนนิ่ง เหมือนรูปปั้นอยู่ตรงนั้นนานเกือบนาที ยืนมองแผ่นหลังของผู้ชายสองคนที่กำลังวิ่งจากไป ฉันจะไม่มีท่ายืนอยู่ตรงนี้เกือบนาทีเด็ดขาด ถ้าหนึ่งในสองคนนั้นไม่มีผู้ชายที่ช่วยฉันไว้จากรถด่วนจากนรก ถ้าไม่มีผู้ชายคนนั้นที่ถามว่าฉันเป็นอะไรรึป่าวด้วยสายตาที่ฉันไม่เข้าใจ และก็เป็นผู้ชายคนนั้นอีกแหละ ที่ทำให้ฉันเข้าใจตัวเองว่า...
ฉันชอบเขาเข้าแล้ว
………………S P I R A L @ L O V E………………
"ผงกะหรี่ล่ะมายด์ -_-""
"^^"
"มายด์ผงกะหรี่ม๊าล่ะ -_-^"
"^^"
"มายด์ >0<"
"O_+ คะ"
"ผงกะหรี่ที่ม๊าให้หนูไปซื้อล่ะลูก"
"หนูก็ให้ม๊าไปแล้วไงคะ"
ม้ายืนกอดอกถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำทีเหมือนกลุ้มใจอะไรสักอย่าง
อะไรฟะ -*- ฉันก็ส่งถุงผงกะหรี่ไปให้แล้วนี่นา
"แน่ใจหรอ..ว่านี่เขาเรียกว่าผงกระหรี่"
มาม้าสุดที่รักของฉันชูถุงประหลาดขึ้นกลางอากาศ
เมื่อสายตาที่แหลมคมยิ่งกว่าสปาต้าของฉัน มองทะลุถุงพลาสติกเห็นวัตถุข้างใน
"o_o แฮะๆๆ ^^a"
ไม่ ไม่จริง O_o เป็นไปไม่ได้ ก็ฉันว่าฉันหยิบถุงผงกะหรี่ที่ซูปเปอร์เองกับมือเลยนี่ แล้ว =_=" ทำไม..ทำไม
กลายเป็นแป้งโกกิอ่า TOT
"ไหนตอบม้ามาสิ แน่ใจนะ ว่านี่ผงกะหรี่"
เมื่อกี้มั่นใจแน่ๆว่าเป็นผงกะหรี่ ส่วนตอนนี้ก็มั่นใจกว่าว่าเป็นแป้งโกกิ
"เฮ้อ =_= รู้งี้ม้าเดินไปซื้อเองตั้งแต่แรกดีกว่า ม๊าก็ลืมคิดไป ว่ามายด์เป็นคนแบบนี้นี่นา"
"ใช่ๆม๊าควรจะไปซื้อเองตั้งแต่แรกแล้ว ... เพราะผลวิจัยที่ฮอกวอตส์ออกมาแล้วนะม๊าว่าคนสวยอ่ะมักจะขี้ลืม ^^"
ฉันรีบวิ่งขึ้นห้องอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ถุงแป้งโกกิที่ปิดสนิทอยู่ในมือม้า จะมาฟุ้งกระจายเป็นสีขาวอยู่บนหัวฉัน
นี่ฉันต้องประสาทไปแล้วแน่ๆ อย่างที่ไหน ไปซื้อผงกะหรี่แต่ได้แป้งโกกิมาแทน
หลังจากที่ลิ้งค์กับอาหงุ่นเดินไปจนลับสายตา ฉันก็เดินไปซื้อผงกะหรี่ตามที่ม้าสั่ง(โดยที่ไม่รู้เลยว่าเมื่อถึงบ้านมันจะกลายร่างเป็นแป้งโกกิอย่างรวดเร็ว)เดินกลับมาที่บ้านด้วยอาการเบาหวิว ไร้น้ำหนัก คิดถึงแค่รถกระบะคันงามที่เกือบจะทำให้ฉันไส้แตกกลางถนน
ป่าวเลยๆ ฉันไม่เคยพิศวาสรถกระบะคันนั้นสักนิด ฉันก็แค่นึกขอบคุณคุณลุงปากเสียที่ด่าได้แม้แต่เด็กที่หน้าตาน่ารักอย่างฉัน เพราะถ้าไม่ได้รถคันนั้นล่ะก็ ฉันคงไม่ได้เจอกับ ลิ้งค์ หรอกใช่ไหม ^..^
ฉันนอนลงบนเตียงสีชมพูอันนุ่มนิ่มเด้งดึ้งเตียงเดิมของฉัน(เออ..แน่ใจนะว่านั้นน่ะเป็นนิยามของคำว่าเตียง -_-") ที่เมื่อเกือบหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ฉันก็นอนอยู่บนนี้ก่อนที่...ที่ฉันจะได้เจอลิ้งค์
ไม่ๆๆๆ >_< ฉันต้องเลิกฟุ้งซ่าน -..- แต่ว่าลิ้งค์ทำผมทรงเดียวกับไลท์จริงๆนะ โอ้ยยยย >[]< นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ยยย
อืมใช่ อาจารย์เคยสอนไว้ว่าเวลาหมกมุ่นมากๆ ให้ทำอะไรที่ตัวเองชอบทำ (นั้นหมกมุ่นทางเพศไม่ใช่หรอ -_-")
ถ้าเป็นฉัน...สิ่งที่ฉันชอบก็คือร้องเพลง
หลายคนอาจจะคิดว่าร้องเพลงเป็นเรื่องที่ไร้สาระ แต่คงไม่ใช้ไม่ได้กับไอ้มายด์คนนี้หรอก ก็เพราะการร้องเพลงนี้แหละ ที่ทำให้ฉันสอบความสามารถพิเศษติดที่โรงเรียนนานาชาตินาซี โรงเรียนที่ขึ้นชื่อว่าสอบเข้าอยากที่สุด ฉะนั้นอย่าดูถูกเชี่ยวนะ ( เออแล้วฉันจะสาธยายมาเพื่อ นี่ฉันจะร้องเพลงนะ) เอาล่ะ วัน ทู ทรี โฟว์ ...
ไม่เอาอ่ะเปลี่ยนใจ -_- ไม่ร้องแล้ว(อะไรของมัน -_-^) ไปเล่นเอ็มดีกว่า เผื่อยัยเกี๊ยวจะออนจะได้เล่าเรื่อง ยางามิ ไลท์ ลงมาเกิดที่เมืองไทยให้ฟังซะเลย
ฉันเปิดคอมพิวเตอร์ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะติดกับเตียงนอน หน้าจอสีดำสนิทปรากฏคำว่า WINDOW XP และค่อยๆเปลี่ยนเป็นรูป ยางามิไลท์ ที่ฉันตั้งเป็นรูปหน้าจอ
ฉันดับเบิ้ลคลิกที่ Windows Messenger อย่างรวดเร็ว จัดการพิมพ์อีเมล์และรหัส หวังว่ายัยเกี้ยวคงออนนะ
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
เกี้ยวจ๋า ^0^
ฉันทักทายยัยเกี๊ยวอย่างสุภาพชน แต่ก็ยัยเกี๊ยวก็ยังไม่ตอบกลับมา
สิบนาทีผ่านไป
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
เกี๊ยว ^^
และก็เหมือนเดิมที่ยัยเกี๊ยวก็ยังไม่ตอบกลับมา
นี่ตกลงมันออนไว้เพื่อเงียบรึไงฟะ -_-"
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
ยัยเกี๊ยวบูด -*-
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
เออๆ –"- อะไร
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
ไปไถนามารึไง ไอบ้า -*-
น่านนน ทักทายกันอย่างมีไมตรี ผิดกับตะกี้สิ้นเชิง
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
ป่าว ไปซื้อหญ้ามาให้แกกินพรุ่งนี้ต่างหาก
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
=_=
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
ห้าห้าห้าบวก ^o^
นี่ถ้ามันอยู่ใกล้ๆนะ แมร่งจะซัดให้ติดกำแพงเมืองจีนเลย -_-
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
เกี๊ยว ^^" ฉันมีเรื่องจะเล่าให้แกฟัง
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
อะไรอีกล่ะ -_- ไลท์ลงมาจุติที่เมืองไทยรึไง -*-
แหม...เดาถูกยังกะไปเห็นเอง
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
ถูกต้อง >_< แกรู้ได้ไงอ่า ว่าฉันไปเจอไลท์มา ^0^
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
แล้ววันๆแกคุยเรื่องอะไรบ้างล่ะ -_-^ ก็มีแต่ไลท์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และไลท์
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
555+
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
ว่ามา -_-
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
คือเรื่องมันเป็นงี้นะ...
ฉันจัดการพรรณนาเหตุการณ์ทุก ซีน ทุกชอตที่เกิดขึ้นเมื่อเกือบหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ให้เกี๊ยวเพื่อนรักได้รับรู้ ผ่านแป้นพิมพ์และจอคอมพิวเตอร์อย่างละเอียด
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
จริงดิ O_O
แล้วจะล้อเล่นหาพระแสงอะไรวะ -_-^
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
อืมๆ จริง
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
แกก็เลยประทับใจเค้า ก็เลยมาให้ฉันช่วยว่างั้นเถอะ
ฉันพยักหน้า (- -) (__) (- -) แต่นึกได้ว่าไอ้เกี๊ยวมันไม่เห็นนี่หว่า -_-"
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
อืมๆ (T_T) ( _ _ ) (T_T)
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
เอาจริงดิ
แน่ซะยิ่งกว่าแช่แป้งข้าวเหนียวอีกเพื่อน -..-
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
เอาจริงจ๊ะ ^^
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
แล้วนอกจากชื่อแกรู้อะไรเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นอีกบ้างอ่า อย่าง ที่อยู่ เบอร์โทร ชื่อแม่อะไรอย่างเงี้ย >_<
ไออันหลัง ฉันว่ามันไม่เกี่ยวนะ -_-^^
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
ไม่อ่า ไม่รู้สักอย่าง รู้แต่ชื่อเค้ากับชื่อเพื่อนที่เดินมากับเค้าอ่ะ
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
หรอ.. แล้วเพื่อนค้าชื่อไรล่ะ
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
อาหงุ่น
ความเงียบก็เข้าครอบคลุมไอ้เกี๊ยว มันหายไปเกือบสามนาทีกว่ามันจะตอบกลับมา หวังว่าคงไม่ได้โดนดูดเข้าไปในซีพียูหรอกนะ
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
แกแน่ใจนะ >O< ว่าชื่ออาหงุ่น
อารมณ์ไหนวะเนี่ย บอกกรูก่อนได้ไหม กรูเตรียมใจไม่ทัน T_T
>>>>>>+=+=+อยากเป็นแฟนกับเทวดา (รักไลท์ที่สุด)+=+=+<<<<<< say:
แน่ แน่ยิ่งกว่าแน่ เพราะฉันได้ยินลิ้งค์เรียกเพื่อนเค้าว่ายังงั้น
เกี้ยวza นี้แหละN@rUk นี่แหละN@rUk นี่แหละN@rUk โว้ say:
งั้นแกรอรับโทสับได้เลย ฉันจะโทรไปหา เรื่องนี้คุยกันทางเอ็มคงจะไม่สะดวก
ไอนี่ ทำยังกะความลับของCIA -_-? ทำไมคุยทางเอ็มไม่ได้วะ
ไม่ถึงสามสิบวินาที ทรูโทรของโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น ฉันกระโดดหมุนตัวสิบตลบทิ้งตัวลงบนเตียงและคว้าโทรศัพท์มาแนบหูทันที
อยากบอกว่าเสียจายย ที่ทำให้เธอเสียใจ อยากบอกว่า... ติ๊ด
"ฮาโหล^o^"
">o<ไอมายยยยยยยยยยยด์"
เสียงของไอเกี๊ยว สั่งให้เส้นเอ็นแขนของฉัน กระตุกโทรศัพท์ออกจากหูทันใด
">O<อะไรของแกกกกกกกก"
และฉันคิดว่ามันก็คงทำเหมือนฉันเช่นกัน -_-"
"คนที่ชื่ออาหงุ่นหน้าตาเป็นไง"
อะไรของมันเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย-_-"
"ไม่รู้ จำไม่ค่อยได้อ่ะ "
ที่จริงจำได้รางๆอ่ะนะ ว่าปากห้อย ^^"
"นึกซิแก >.< นึกๆๆๆๆ"
" ก็คงสูงๆ ตัวขาวๆ ผมยาวๆทรงแดนดีทูบีมั่ง-_-"
ปากห้อยด้วยนะ ปากห้อยด้วย ^6^
"บอกแค่นี้แล้วกรูจะตรัสรู้ไหมเนี่ย -_-a"
ใจจริงก็อยากบอกนะ ว่าปากตานั้นห้อย แต่ อย่าพึ่งดีก่า เดี๋ยวถ้าเผื่อเกิดเป็นเทพบุตรของยัยเกี๊ยวล่ะก็จะซวยบรม
"ก็ฉันไม่ได้มองคนชื่ออาหงุ่นนี่นา ฉันมองแต่ลิ้งค์ >_< ว่าแต่ T_T แกอยากรู้ไปทำไมอ่า"
"ก็จะได้ช่วยตามหา ยางามิ ไลท์ สัญชาติไทยของแกไง"
"แล้วมันมาเกี่ยวอะไรกับคนชื่อาหงุ่นอ่ะ"
หรือว่าลิ้งค์จะชอบกินอาหงุ่น หรืออาหงุ่นจะชอบกินลิ้งค์
"เกี่ยวซิ เกี่ยวมาก มากๆๆๆมากถึงมากแบบมากที่สุดเลย"
มากขนาดนั้นเชียว =_="
"เพราะว่าคนทีชื่ออาหงุ่นน่ะ เป็นว่าที่สามีในอนาคตของฉันไงแก"
ว่าแล้วไง -__=
"หะ ห๊า O_O ว่า...ที่...สะ สามี งั้นหรอ"
"ก็ใช่อ่ะดี๊...เหมาะสมกับสาวน่ารักประจำโรงเรียนอย่างฉันเอามากๆเลยล่ะเฟ้ย"
ใครก็ได้เอามันไปยัดชักโครกแล้วกดทิ้งที -_-
"แล้วไปปิ้งรักกันตอนไหนอ่า ทำไมฉันไม่รู้เรื่อง"
"ถามแปลก -_- แกไม่รู้ก็เพราะฉันไม่เล่าไง ^O^ โฮะๆๆ "
เปลี่ยนใจแล้ว เอามันไปฆ่าดีก่า
"จริงดิ... ละ..ละแล้วทำไมฉันไม่เคยได้ยินแกพูดถึงเลยอ่า ปกติถ้าแกไปเจอเหยื่อที่ไหน แกก็จะเล่าให้ฉันฟังตลอดเลยไม่ใช่หรอ"
"คนนี้รักแท้เฟ้ย มันต้องค่อยๆศึกษาดูใจกันไปก่อน"
ถ้าจำไม่ผิด เมื่อวานนี้แกเพิ่งมีรักแท้กับพี่ไมค์อยู่เลยนี่หว่า
"แล้วตกลงแกไปรู้จักกันตอนไหนอ่า"
ไอเกี๊ยวที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็นิ่งเงียบไปทันที นี่ฉันไม่ได้พูดอะไรผิดไปใช่ไหม
"เรื่องมันยาวว่ะ เอาเป็นว่า ความลับโว้ยยยยย"
"ม่ายอ่าวอ่าเกี๊ยว นะๆๆ เพื่อนแกอยากรู้นะโว้ย บอกหน่อยดิ"
นี่ถ้าไอเกี๊ยวมันอยู่ใกล้ๆฉันล่ะก็มันต้องยอมศิโรราบต่อดวงตาที่เป็นประกายปิ้งๆของฉันแน่ๆ
แต่พอดีว่าฉันกะมันอยู่คนละที่กัน
"เอาเป็นว่าสักวันหนึ่งนะ ฉันจะเล่าให้แกฟัง"
เสียงของไอเกี๊ยวที่ฟังแล้วรับรู้ได้ถึงความลำบากใจ เริ่มทำให้ฉันเห็นใจ
ไม่ถามก็ได้ฟะ -_-
"ว่าแต่....นี่แกไม่รู้จักอาหงุ่นจริงๆหรอ -_-^"
อาหงุ่นรักแท้ของแกอ่ะไม่รู้จัก แต่ถ้าอาหงุ่นปากอวบอิ่มของลิ้งค์ล่ะก็พอจะจำได้
"ไม่สักนิด"
ถ้าเปลี่ยนจากอาหงุ่นเป็น โฟร์มด หรือ ชิน จีเจอาร์ ล่ะก็ฉันรู้จักแน่ๆ
"อาหงุ่นที่ฉันเคยเล่าให้แกฟังไง ว่าเป็นรองประธานนักเรียนของปีการศึกษาหน้า ที่อยู่ภาคความสามารถพิเศษด้านกีฬา ที่เล่นเทนนิสเก่งๆ พี่แกพึ่งได้เป็นแชมป์เทนนิสรุ่นม.ห้ามาหมาดๆเลยนะโว้ย"
เล่าตอนไหนฟะ
รองประธาน ... แชมป์เทนนิส ม.ห้า ...อยู่ภาคกีฬา
O_O
"เฮ้ย... งั้นก็หมายความว่า อยู่โรงเรียนเดียวกับพวกเราอ่ะดิ"
"ก็เออดิ"
"อยู่ม.ห้า ก็หมายความว่าเป็นรุ่นพี่เราหนึ่งปีอ่ะดิ"
"ถูกต้อง"
"งั้นก็แสดงว่าแกก็ต้องรู้จักพี่เค้าใช่ไหม"
"รู้ซิ ก็ลิ้งค์เป็นเพื่อนสนิทอาหงุ่นนี่นา"
"หรอ ละ..แล้วเค้านิสัยเป็นไงบ้างอ่า"
"ไม่รู้ดิ"
"อ่าว -_-" ทำไมไม่รู้อ่ะ"
"ก็ฉันรู้จักเค้า แต่เค้าไม่รู้จักฉันนี่หว่า"
"เกี๊ยว ฉันให้แกเลือกระหว่างฆ่ารัดคอ กับ ฆ่าหมกส้วมแกจะเอาอะไร"
"เออ...ล้อเล่นจ๊ะ ^^" ฉันรู้แต่ว่า คนที่ชื่อลิ้งค์เนี่ย ได้รับเลือกเป็นว่าที่ประธานนักเรียนในปีการศึกษาหน้าน่ะ"
"ห๊า O_O ว่าที่ประธานนักเรียน"
"อือ นี่แกไม่รู้เรื่องหรอ -_-" ตกลงว่าแกอยู่โรงเรียนเดียวกับฉันรึป่าวเนี่ย"
ก็เคยได้ยินพวกอาจารย์พูดอยู่เหมือนกัน ว่าประธานนักเรียนรุ่นต่อไปเป็นเด็กอัจฉริยะจากภาควิชาการ ผู้ที่ทำคะแนนสอบได้สูงที่สุดในรอบหกปี ด้วยคะแนนเต็มทุกวิชา แต่นึกไม่ถึงเลยว่า จะเป็นลิ้งค์
ไม่ซิ >///< ต้องเรียกว่าพี่ลิ้งค์ต่างหาก
ฉันเริ่มรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างฉันกับลิ้งค์มันไกลกันเรื่อยๆแล้วซิ T_T
แต่ฉันไม่สนหรอก ^O^ เพราะความรักชนะทุกสิ่ง
"เรื่องลิ้งค์น่ะเดี๋ยวฉันจะโทรถามอาหงุ่นให้ รับรองไม่มีพลาด"
อาหงุ่นอีกและอะไรๆก็อาหงุ่น คำก็อาหงุ่น สองคำก็อาหงุ่น
หมั่นไส้ -*-
"แล้วฉันก็มีโอกาสเจอลิ้งค์แน่ใช่ไหม"
"ช่ายยยย ^o^"
"เกี๊ยว..ฉันฝากชีวิตรักของฉันไว้ที่แกแล้วนะ ยังไงๆก็ช่วยฉันตามหาลิ้งค์หน่อยนะเกี๊ยว"
"ไม่อ่ะ -_- ฉันไม่ช่วยหรอก"
"ทำไมอ่า -_-a"
อะไรของมันอีกเนี่ย -_-^
"ก็คนชื่อฉันไม่รู้จักคนชื่อหน่อยนี่นา"
"เกี๊ยว-_- ตกลงเลือกได้ยัง ว่าจะตายแบบไหน"
"เออๆๆ เกี๊ยวซ่าซะอย่าง ไม่มีอะไรที่ฉันทำไมได้หรอกเฟ้ย"
ว๊าว….พระเจ้าคะ ขอบคุณนะคะ ที่เมตตาคนอย่างหนู
………………S P I R A L @ L O V E………………
ความคิดเห็น