คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 : เหนือมังกรเพลิง ใต้ปีกสีเงิน (2/11)
“จะเป็นไปได้เช่นไร พวกนั้นจะทำแบบนี้เพื่อ...” ขุนนางผู้หนึ่งเอ่ยแทรกขึ้น แต่เมื่อเห็นสีหน้าของรีสเลย์จึงชะงักไป
“เตรียมทัพให้ข้าโดยเร็วที่สุด พร้อมเมื่อไหร่เราจะบุกโดนาเมส”
น้ำเสียงราบเรียบทรงอำนาจดุจหินผาทำให้ทุกคนรอบข้างขนลุกทั้งตัว การที่เขาไม่ได้หลั่งน้ำตาหรือคร่ำครวญใด ๆ อีกเลยนั้น ยิ่งทำให้เหล่าข้าราชบริพารรับรู้ได้ถึงความโศกเศร้าและความกริ้วโกรธของนายเหนือหัวว่ามันมากมายเพียงใด ถึงแม้ฝ่ายตรงข้ามจะยกเหตุผลร้อยแปดมาอ้างเพื่อรองรับการกระทำของพวกตนสักเพียงไรก็มิอาจเปลี่ยนการตัดสินใจที่จะยกทัพทำสงครามหักล้างไม่ได้แล้ว ไม่ว่าใครก็ตามที่บังอาจก่อเรื่องร้ายแรงเช่นนี้จะต้องนึกเสียใจภายหลังเป็นแน่หากได้รับรู้ถึงความพิโรธของมังกรแห่งเชสนา
“แต่ว่าอย่างน้อยเราควรส่งทูตไปเจรจาก่อน การบุ่มบ่ามอาจเป็นอันตรายได้” ลิสเกอร์ขุนพลมือดีของเขาเอ่ยทักท้วงขึ้นโดยไม่เกรงกลัว
เขารู้ดีว่าถึงแม้นายเหนือหัวจะพิโรธเพียงใดก็ไม่มีทางประหารเขาเพียงแค่สิ่งที่เขาเอ่ยเสนอความคิดเห็น และต่อให้ถูกประหารจริงเขาก็จะไม่เสียใจเลยแม้แต่น้อย เขาเชื่อว่าประชาชนทุกคนในเชสนารู้สึกเช่นเดียวกัน พวกเขาทุกคนพร้อมยอมสละชีวิตให้กับกษัตริย์หนุ่มผู้กล้าหาญเด็ดเดี่ยวและเป็นที่รักยิ่งของปวงประชาชนดังเช่น รีสเลย์ ลีออน
“ก็ได้ ข้าจะส่งทูตไปก่อน หากฝ่ายนั้นหาข้ออ้างที่ดีมากพอไม่ได้ล่ะก็..” ท้ายเสียงกดต่ำอย่างสะกดกลั้นอารมณ์
หลายคืนวันล่วงเลยผ่านไป คณะทูตที่ถูกส่งไปโดนาเมสกลับมาอีกครั้งในสภาพร่างอันไร้ชีวิต รีสเลย์เมื่อรู้ข่าวเข้ายิ่งโกรธหนักกว่าเดิม แม้จะยังไม่ได้คำตอบที่ทุกคนต้องการ แต่เวลาเช่นนี้ไม่มีใครกล้าพอที่จะคัดค้านอีกแล้ว ยกเว้นอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น อลิเวีย สวิฟท์เลท
อลิเวียคือน้องสาวร่วมสายโลหิตของอลิเซียจึงมีฐานะน้องภรรยา ทั้งสองรู้จักกันตั้งแต่เยาว์วัยจึงผูกพันดั่งพี่น้องร่วมอุทร ไม่น่าแปลกเลยหากเวลาเช่นนี้มีเพียงอลิเวียคนเดียวเท่านั้นที่กล้าทัดทานเขา
“เรื่องนี้ยังมีข้อสงสัยอีกมาก เราควรตรวจสอบให้ดีเสียก่อนที่จะด่วนตัดสินใจเช่นนี้”
เธอบุกเข้าไปหารีสเลย์ยามวิกาลและพูดในสิ่งที่ไม่มีใครกล้า รีสเลย์ได้ยินแล้วแทบคลั่งแต่ทำได้เพียงกัดฟันแน่นสงบสติอารมณ์
เขารู้ว่าเธอหาโอกาสพบเขาตามลำพังอยู่ตลอด แต่เขาพยายามหลีกเลี่ยงเองและทำตัวให้ยุ่งกับการจัดเตรียมทัพอยู่เสมอ เพราะไม่อยากฟังคำโต้แย้งไร้ประโยชน์เหล่านี้
“เจ้าจะยังต้องการพิสูจน์อะไรอีก ทูตที่ส่งไปกี่คนต่อกี่คนก็โดนพวกมันฆ่าทิ้งส่งกลับมาเยาะเย้ย แล้วแบบนี้ยังให้มองว่ามีเจตนาอื่นนอกจากตั้งใจทำสงครามกับเชสนาเราอีกรึ” รีสเลย์หันหลังให้เป็นเชิงว่าการสนทนาเรื่องนี้ได้จบลงแล้ว ไม่ต้องการเอ่ยอะไรต่ออีก แต่อลิเวียหาได้ยอมแพ้ไม่ เธอเดินเข้าหาพลางเอ่ยเกลี้ยกล่อม
“มันอาจจะมีใครพยายามสร้างสถานการณ์อยู่ก็เป็นได้ ท่านใจเย็น ๆ หน่อยได้ไหม”
“เลิกพูดให้ข้าใจเย็นเสียที นี่ลูกของข้า เมียของข้า เจ้าจะมาเข้าใจอะไร!” จู่ ๆ รีสเลย์หันขวับกลับมาตวาดกร้าวอย่างอดกลั้นไม่อยู่ อลิเวียยืนอึ้งค้างครู่ใหญ่ ความเงียบที่เกิดขึ้นทำให้ชายหนุ่มฉุกคิดได้และในขณะที่กำลังอ้าปากจะเอ่ยคำขอโทษอยู่นั้น
เพียะ!!!
“และที่ตายไปก็พี่สาวหม่อมฉัน! หลานของหม่อมฉันเช่นกัน! คิดว่ามีแต่ฝ่าบาทเท่านั้นรึที่สูญเสีย คะ.. คิดว่ามีแต่พระองค์เท่านั้นรึที่เสียพระทัยเป็น”
น้ำตาไหลลงตามแก้มเนียน อลิเวียกัดปากแน่นพยายามกลั้นเสียงร้องไห้ไว้ก่อนจะสะบัดกายวิ่งจากไป หลงเหลือเพียงความด้านชาทั้งบนดวงแก้มและหัวใจจากแรงฝ่ามือและคำพูดนั่น
สมควรแล้ว...
“ดำเนินการถึงไหนแล้ว” รีสเลย์เอ่ยถามแม่ทัพผู้หนึ่งแต่สายตากลับสนใจอยู่กับหญิงสาวนางหนึ่งซึ่งยืนอยู่ไม่ไกล
“ขอรับ การเตรียมการเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้สามารถเดินทัพได้ทันทีตามกำหนดการณ์” แม่ทัพผู้นั้นตอบอย่างนอบน้อมแต่หันหน้าตามสายตาของนายเหนือหัวจนไปสบเข้ากับ... อลิเวีย
“...” รีสเลย์นิ่งเงียบ สายตายังจับจ้องไปที่หญิงสาวซึ่งเมื่อรู้สึกตัวว่าถูกจ้องอยู่ก็รีบเดินหนีออกไปทันที
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่ทัพผู้นั้นขอตัวออกไปเมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีเขาก็เดินตามอลิเวียอยู่ตรงระเบียงทางเดินเสียแล้ว
หลายวันที่ผ่านมาจากที่กษัตริย์หนุ่มเคยหลีกหนีอลิเวียมาตลอดกลายเป็นว่าเขาต้องตามหาเธอซึ่งเห็นได้ชัดว่าพยายามหลบหน้าเพื่อขอโทษสิ่งที่ตัวเองพูดไป
“อลิเวีย รอเดี๋ยว” รีสเลย์เรียกหลังจากเห็นร่างบางเดินผ่านหัวโค้งไป เขารีบสาวเท้าตามทันที เหมือนหญิงสาวเจ้าของชื่อจะรู้ตัวก็รีบเร่งฝีเท้าหนี แต่เธอจะสู้เรี่ยวแรงชายหนุ่มได้อย่างไร สุดท้ายก็ถูกวิ่งดักทางได้อยู่ดี
“...” รีสเลย์ยืนนิ่งหน้าตาแสดงความเสียใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ฮึ!” อลิเวียพ่นล่มออกจากจมูกหลังจากถูกไล่ทันพลางสะบัดหน้าหนี “ท่านไม่ต้องพูดหรอก ท่านเป็นถึงกษัตริย์จะลดตัวลงมาขอโทษข้าได้เช่นไร แล้วทำหน้าแบบนั้นไม่สมกับเป็นท่านเลยนะ”
“ข้าปากพล่อยไปหน่อย แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องสงครามกับโดนาเมสนั้นข้าคิดดีแล้ว” รีสเลย์เอ่ยขึ้น เธอเข้าใจดีว่ามันหมายความว่าอย่างไร เชสนาและโดนาเมสมีปัญหารบพุ่งเรื่องพรมแดนคาบเกี่ยวกันที่ไม่สามารถสะสางได้มาช้านาน และอีกใจหนึ่งเธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้เช่นกันว่าการลอบปลงพระชนม์องค์ราชินีและพระธิดาในครั้งนี้อาจเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งนี้เช่นกัน
“ถ้าท่านยืนกรานเช่นนั้น ขอให้ท่านพาข้าไปด้วยเถอะ” หญิงสาวร้องขอ
ได้ฟังดังนั้นชายหนุ่มก็นิ่งพิจารณาไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบ
“เจ้าเป็นคนเก่ง แต่สงครามไม่ใช่เรื่องของอิสตรี ข้าไม่คิดว่า...”
“แต่ฝ่าบาทเคยให้ท่านพี่รบเคียงข้างท่านมาก่อน” อลิเวียแย้งแทรกขึ้น “รึว่าสำหรับฝ่าบาทแล้ว พอเสียท่านพี่ไป หม่อมฉันก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับท่านอีกแล้วอย่างนั้นหรือ”
รีสเลย์ถอนหายใจลึกยาวอย่างอ่อนอกอ่อนใจ เขาไม่เคยเถียงชนะสองพี่น้องคู่นี้มาก่อน และรู้ดีว่าต่อให้ถูกห้ามแค่ไหน เธอก็แอบตามไปอยู่ดี ฉะนั้นการที่ให้เธออยู่ในสายตาคงเป็นความคิดที่ดีกว่า
“ตกลง เช่นนั้นเจ้าเตรียมตัวให้พร้อมเถอะ”
หลายวันต่อมากองทัพเชสนาได้เคลื่อนทัพเข้าประชิดพรมแดนของโดนาเมสโดยปราศจากคำเตือนและผ่านไปอย่างราบรื่นเพราะมีรีสเลย์ควบม้าศึกวิ่งตรวจขบวนทัพด้วยตัวเอง ขณะกำลังตรวจความเรียบร้อยอยู่นั้น สายตาพลันไปสบกันร่างที่คุ้นเคยจึงเผลอเรียกออกไปโดยไม่รู้ตัว
“อลิเซีย..”
อลิเวียที่ชักม้าเข้ามาใกล้ได้ยินเข้าถึงกับค้อนปะหลับปะเหลือกและชักม้าหลบไปอย่างเคือง ๆ เกราะสีเงินและโล่ที่มีตราตระกูลสวิฟท์เลทที่อลิเวียสวมอยู่นั้นทำให้รีสเลย์เห็นภาพภรรยาซ้อนกับเธอ ประกอบกับรูปร่างและสีผมที่คล้ายกันอีกด้วย
ความคิดเห็น