คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Hey Guy
Nukrob Part
ผมมองตามแผ่นหลังของร่างเล็กที่ค่อยๆเดินไปรวมหากลุ่มเพื่อนตัวเอง หลายหัวในนั้นมีสีผมแสบตาสะท้านทรวงมาก
“สนใจเด็กคนนั้นเหรอ”
“อะไรของมึงไอ้นาวา”
“เปล๊า ก็แค่แปลกใจนิดหน่อย”
“หึงไอ้รบก็บอกไปสิ”
“รู้ได้ไงอ่ะพาย”
“พวกมึงจะยืนคุยกันอีกนานไหมกูกะไอ้สามรากจะงอกอยู่ละ” ตัดบทสุดท้ายด้วยไอ้ซัน เฮดว้าก พวกเรารีบเดินขึ้นตึกกันไปเร็วกว่าปกติเพราะรุ่นน้องเริ่มเมียงมองกันมาเยอะละ ส่วนใหญ่พวกพี่ว้ากอย่างผมจะค่อนข้างเก็บตัวไม่ค่อยได้สนิทกับรุ่นน้องมากเท่าไหร่จนกว่าจะจบกิจกรรมไม่อย่างนั้นอาจจะมีการปีนเกลียวโดยไม่ตั้งใจเกิดขึ้น
ปีหนึ่งรวม เสียงไอ้ซัน ตะโกนเสียงดังโดยไม่ต้องใช้ไมค์ขณะที่ยืนมือไพล่หลังรออยู่แถวหน้าสุดของเด็กปีหนึ่งที่วิ่งหอบจนซี่โครงบานมาเข้าแถว พวกผมแบ่งกันยืนอยู่สองฝั่งเพื่อตรวจดูความเรียบร้อย
“เชิญนั่งลงได้”
“ขอบคุณครับ/ค่ะ”
ที่ผมเรียกพวกคุณมาในวันนี้เพื่อนจะชี้แจงเรื่องป้ายชื่อก่อนนะจะให้พวกคุณเข้าไปร้องเพลงของคณะเพื่อให้รุ่นพี่ของพวกคุณยอมรับ ไอ้ซันเว้นวรรคไปครู่หนึ่งแล้วกวาดสายตามองหน้าพวกปีหนึ่งที่พากันก้มหน้า
ทุกคนคงรู้ว่าป้ายชื่อเป็นสิ่งสำคัญที่ปีหนึ่งทุกคนต้องมี แต่วันนี้!!! มีพวกปีหนึ่งหลายคนไม่ห้อยป้ายชื่อมา...ทำไมครับอายมากเหรอครับ ป้ายชื่อที่รุ่นพี่ตั้งใจทำให้พวกคุณมันไม่สวย มันไม่ทำให้คุณภูมิใจเหรอครับที่เป็นส่วนหนึ่งของคณะ
ระหว่างที่ไอ้ซันพูดไปสายตาผมกวาดมองไปที่รุ่นน้องหลายคนที่นั่งอยู่มองหาเด็กคนเมื่อเช้าที่ไม่มีป้ายชื่ออยู่ไหนของมันวะ
เชิญพวกคุณเข้าห้องประชุมได้...
จบเรื่องที่ไอ้ซันพูดผมหลุดจากความคิดของตัวเอง พวกพี่สันทนาการเดินเข้ามาเพื่อจะเป็นคนจัดแถวและพาน้องเข้าเชียร์ ผม ไอ้สาม ไอ้นาวา ไปหน้าห้องประชุมเชียร์เพื่อจับคนมาสาย ไอ้ซัน พาย เดินเข้าไปคุยกับหัวหน้าผู้นำเชียร์เพื่อเตรียมความพร้อม
แล้วก็ได้เรื่องจริงๆ
Teerak
พวกคุณที่อยู่ตรงนั้นน่ะรีบวิ่งให้มันเร็วหน่อย
กึก!!!
เอ้ย ผมชนไหล่ โชกุน ที่หยุดกึกหลังจากรุ่นพี่ที่ยืนอยู่พูดจบประโยค ไม่ค่อยจะต่อต้านเลยนะ
เป็นไรอ่ะ ทำไมไม่เดินต่อ พีทเพิ่งเงยหน้าจากจอโทรศัพท์สุดที่รักที่หวงของมันขึ้นมาดูผมกับโชกุนแล้วเดินเอื่อยๆนำไปก่อน
“เดี๋ยวพีท ไม่อยากไปแล้วว่ะกลับเหอะ”
หือ... โชกุนพูดขึ้นแล้วฉุดแขนพีทที่ทำหน้าอึนๆ
มาช้าแล้วยังไม่รีบเดิน เพื่อนพวกคุณรอกันนานแล้วนะครับ
ด่าอีกละ คราวนี้โชกุนทำหน้าหงิกไม่สบอารมณ์
จะเอาเปรียบเพื่อนไปถึงไหนครับ
หัดตรงต่อเวลาซะบ้าง
มาสองดอกซ้อนเลยคราวนี้ โชกุนทำหน้าหงิกงอยิ่งกว่าเดิมแล้วหันหลังควับ แถมยังลากแขนพีทเดินไปด้วยแบบไม่ชวน
“รอด้วยสิวะโชกุน”ผมหันหลังจะวิ่งตามโชกุนกับไอ้พีทกลับป้ายชื่ออะไรก็ไม่ได้เอามาแต่...“ปะที่รักรีบไปเร็ว”แขนยาวๆของไอ้เจมส์ที่โผล่พรวดมาตอนไหนไม่รู้เหวี่ยงเข้ารัดรอบคอผมแล้วทั้งวิ่งทั้งลากไปยืนเข้าแถวหน้ากระดานต่อหน้าพี่ว๊ากทั้งสามคน มึงไม่คิดจะถามกูหน่อยเหรอเจมส์กูอยากมามั้ย กูกำลังจะหนีไปอยู่ละไอ้เพื่อนเวรรรรรรรรรรรร
พวกคุณคิดว่ากี่โมงแล้ว...
เสียงดุจังเนอะพี่เนอะ ผมเหลือบตามองไอ้เจมส์ขณะที่พี่ผู้ชายคนหนึ่งที่ดูจะหน้านิ่งที่สุดเป็นคนเดินตรวจเครื่องแต่งกาย
“เจมส์มึงโผล่มาจากไหนเนี่ยกูกำลังจะหนีอยู่ละ” ผมกระซิบลอดไรฟันถาม
“จริงเหรอ ไมไม่บอกกูก่อนวะ”
“จะให้กูเอาเวลาไหนบอกมึงล่ะลากคอกูวิ่งนำมาเนี่ย”
“เดี๋ยวก็คงเลิกมั้ง”
“เหรออออออออออออออ”
“คุยอะไรกันไม่ทราบ”
ร่างสูงพอๆกับไอ้เจมส์ตรงมาหยุดตรงหน้าระหว่างผมกับไอ้เจมส์ คนอื่นก็มีทำไมต้องเป็นมันด้วยวะเจอกันตอนเช้าตอนนี้ก็ยังมาเจอกันอีก
“...”
ผมถามว่าพวกคุณคุยกันกันครับ!!! เสียงเข้มตะคอกใส่
“ไม่ได้คุยอะไรครับ”
มึงแน่มากเจมส์ตอบซะเสียงดังฟังชัดเลย
ไม่รู้จักมารยาทแล้วยังกล้าโกหกรุ่นพี่อีกเหรอครับ!!!
“ขอโทษครับ” ผมตอบเอง
สก็อตจั๊ม10ครั้ง ปฎิบัติ!
หะ
15ครั้ง ปฎิบัติ!
หะ
20 ครั้ง เผื่อพวกคุณจะมีสมาธิฟังในสิ่งที่ผมพูด ปฎิบัติ!
อย่าหะอีกนะที่รักรีบทำ ไอ้เจมส์ฉุดแขนผมลงแล้วเริ้มสก็อตจั๊ม กูก็ไม่ได้อยากจะหะนักหรอกไอ้เจมส์แต่มันเป็นไปเองโว้ย ผมมองหน้าคนที่สั่งให้ทำแค้นๆมึงใช้งานสะเอวกูหนักแล้วยังมาลงโทษกูอีก
หนึ่ง...สอง...สาม...สี่...ห้า...หก...เจ็ด
หนึ่ง...สอง...สาม...สี่...ห้า...ห...ก...เจ็ด
พลั่ก!
ที่รัก!
ผมล้มไปกองกับพื้นขณะที่ไอ้เจมส์ผวาตาม
ไหวมั้ย? เจมส์ถาม
ผมพยักหน้าทั้งที่หอบเหนื่อย รู้สึกเหมือนไข้จะตีกลับยังไงไม่รู้
หน้ามึงซีดมากแล้วนะ ไม่ต้องทำละเดี๋ยวกูทำเอง
พี่ครับผมขออนุญาตทำแทนเพื่อนได้มั้ยครับ?
เชิญ!
เจมส์มึง...
ส่วนคุณเชิญลุกขึ้นยืนดู
ยืนให้ได้ก่อนเหอะลืมเหรอกูเป็นนักกีฬามึง ไอ้เจมส์ว่าแล้วทำต่อส่วนผมยืนอยู่ข้างๆมันเหงื่อเริ่มไหลออกมาจนเต็มใบหน้า
สามสิบเจ็ด...สามสิบแปด...สามสิบเก้า...สี่สิบ
ครบแล้วครับ
ดี เมื่อกี้ผมแค่ลงโทษที่พวกคุณคุยกันในแถว แต่ผมยังไม่ได้ลงโทษพวกคุณที่แต่งกายไม่ถูกระเบียบ ไม่มีป้ายชื่อ เชิญพวกคุณวิ่งรอบสนามฟุตบอลคณะห้ารอบ ปฎิบัติ!!!
ฆ่ากูเลยไหมครับพี่
ความคิดเห็น