ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    •Fic Dragonnest• DN School ۩โรงเรียนป่วนวุ่นนักนักรบมังกร۩

    ลำดับตอนที่ #1 : Preface Chapter (Short Chapter)

    • อัปเดตล่าสุด 24 พ.ย. 55


      

                ...นานมาแล้ว “เทพธิดาอัลเทียได้สร้างทวีปที่มีแต่แสงสว่าง อบอุ่น และสวยงาม มีชื่อว่า ทวีปอัลเทร่า โลกที่มีแต่สิ่งมีชีวิตต่างเผ่าพันธุ์ที่มีคุณค่าหลากหลาย ได้แก่ มังกร,ชนเผ่าโบราณ,เอลฟ์ และมนุษย์...

    ...แต่แล้วเทพธิดาอัลเทียได้ถูกเทพธิดาเวลติเนลวางยาพิษด้วยความอิจฉา ที่ท่านพ่อได้ชื่นชมอัลเทียมากกว่าตน ทำให้กำลังของอัลเทียลดลง ส่งผลต่อชนเผ่าโบราณทำให้เกิดการต่อต้าน และหมดศรัทธาในตัวเทพธิดา และได้คิดจะดึงพลังจาก “แผ่นศิลาศักดิ์สิทธิ์แต่ไม่เป็นผลสำเร็จทำให้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ เมื่อพลังของอัลเทียลดลงมากขึ้น ส่งผลให้เหล่าเอลฟ์ล้มตายซึ่งได้รับพลังชีวิตมาจากพลังของเทพธิดาอัลเทีย....

     

    จากที่กล่าวมาข้างต้นพวกเจ้าเข้าใจที่ข้าพูดมั้ย!” ชายร่างใหญ่มีผ้าปิดตาอยู่ที่ดวงตาข้างซ้ายและถือค้อนคู่ประจำกาย ตะโกนออกไปด้วยเสียงมาดมั่น

    “ZzzzZzzZz”

    โป๊กกก!!!!  โป๊กกก!!!!  ชายร่างใหญ่เข็กหัวเด็กสายสองคนที่กำลังนับหลับอยู่เบื้องหน้า อย่างแรง

                โอ๊ย! เจ็บ ๆ ๆ ๆ ๆ!!” เด็กทั้งสองเอามือกุมหัว

                พวกแก! ไม่ตั้งใจเรียนยังงี้แล้วพวกเจ้าจะเติบโตเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างไรหะ!!!”

                “มาสเตอร์ วอริเออร์ แชนดเลอร์ พวกข้าผิดไปแล้ว T^T” เด็กทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน

                หึ! ข้าได้ยินพวกเจ้าทั้งสองพูดเช่นนี้มาตั้งแต่พวกเจ้าเข้าเรียนที่นี้แล้ว =_=” แชนดเลอร์ทำหน้าเบื่อหน่าย

     

                ...ย้ายไปป่าด้านหลังของสถานที่แห่งนั้น...

                พวกเจ้าจงมั่นใจ เมื่อใดที่พวกเจ้ายิงธนูออกไป ลูกธนูนั้นไม่มีวันหวนกลับ... เอฟล์สาวพูดก่อนจะง้างคันธนูออก

    ฉึกก!!

    ลูกธนูพุ่งตรงปักที่เป้าตรงจุดกึ่งกลางอย่างรวดเร็ว

                โหท่านมาสเตอร์ อาเชอร์ อาร์เดลีน ฝีมือท่านไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลยน่ะคะ เด็กสาวผมสีทองเกล้าผมมัดเรียบร้อยเอ่ยขึ้น

                ข้าเชื่อว่า ไม่นานเจ้าต้องทำได้แบบข้าแน่นอนเลม่อน อาร์เดลีนเก็บคันธนูแล้วส่งยิ้มให้กำลังใจเลม่อน

                เฮ้อ~!” เด็กสาวทำผมทรงสไตล์จีนนั่งอยู่บนต้นไม้พร้อมถอนหายใจออกมาเบา ๆ

                “แล้วเจ้าละสตรอม เจ้าไม่มาฝึกด้วยงั้นหรอ ?อาร์เดลีนเอ่ยถามเด็กสาวที่นั่งอยู่บยนตันไม้

                คือว่า…” สตรอมเดินมาหาอาร์เดลีนช้า ๆ ท่านมาสเตอร์.....ข้าทำสายคันธนูตัวที่ 15 ของท่านขาดอีกแล้ว…..” สตรอมพูดเสียงค่อยและยืนคันธนูสั้น ที่สายขาดให้อาร์เดลีน

                อ๊า~ แย่จังเลยน้า เดี๋ยวข้าซ่อมให้ใหม่ไม่เป็นไรหรอก ^^” อาร์เดลีนรับธนูมาและส่งรอยยิ้มน้อย ๆให้กำลังใจสตรอม

                ขอบคุณมากคะ ท่านมาสเตอร์!!!”

     

                …สนามข้างหน้าสถานที่แห่งนั่น...

                “ถ้าพวกเจ้าเรียนสูงจนขึ้นไปถึงอีกระดับหนึ่ง กำลังของพวกเจ้าจะเป็นประโยชน์แก่พวกเราทุกคนในภายภาคหน้า...หญิงสาวในชุดเดรสยาวสีแดง ทรงผมบ๊อบสีแดง เข้ากับดวงตาสีแดงของเธอ

                “ท่านมาสเตอร์ ซอเซอเรส เทียน่า ท่านพูดแบบนี้กรอกหูพวกข้าทุกวันไม่เบื่อบ้างรึยังไง =3=” เด็กสาวคนหนึ่งที่นั่งฟังอยู่เอ่ยขึ้น

                ตอนนี้เจ้ายังไม่เข้าใจหรอกน่ะเจ้าเด็กน้อย

                มาสเตอร์! ข้าไม่ใช่เด็กแล้วน่ะ - -+”

                แน่ใจแล้วหรือเจสซิก้า ทำไมเจ้าไม่ทำตัวให้ดี ๆ และตั้งใจเรียนแบบโรสบ้างละ

    มีเด็กสาวอีกคนมัดผม 2 ข้างปล่อยยาวสีแดงเดินมาคั่นกลางระหว่างเทียน่าและเจสซิก้า

                พอเถอะคะ ทะเลาะไปก็ไม่ช่วยอะไรนี่คะ ^^”

     

                …โบสถ์ที่ไม่ไกลจากสถานที่นั่นมากนัก...

    แอ๊ดดด ประตูโบสถ์เปิดออกพร้อมร่างเด็กชายผมสีขาวดั่งหิมะ ดวงตาสีฟ้าเดินเข้ามา

                วันนี้ท่านมาสเตอร์ เคลลิก เจอร์เมน ท่านเค้าไม่ว่างทำไมเจ้ายังมาอยู่ในที่นี้อีกละชิลลี่เด็กชายเอ่ยถาม

                รู้ได้ยังไงว่าข้าอยู่ที่นี้น่ะ....เฟลชิลลี่ที่นอนอยู่ที่ม้านั่งหน้าสุดของโบสถ์ลุกขึ้น

                มาสเตอร์เคยบอกว่านายชอบมาที่นี้บ่อย ๆ เพราะเหงาไม่มีเพื่อนนี่หนา.... =_=”

                “มันไม่จริงสักนิด! ไม่จริ๊ง! ไม่จริงน่ะ นายฟังมาสเตอร์เล่าผิดรึเปล่า!” ชิลลี่มีอาการลุกลี้ลุกลน

                -___- “ <<< (เฟล)

                “นายล้อเล่นฉันใช่มั้ย! เมื่อกี้มุกสิน่ะ! ฮ่ะ ฮะ ฮะ ๆชิลลี่หัวเราะแห้ง ๆ

                มาสเตอร์เล่ามาไม่ผิดจริง ๆ ....เดินเข้าไปในโบสถ์

    -End Chapter 1-

    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    พิธีกรรับเชิญ : อะแฮ่ม กระผมชื่อสเตฟานน่ะครับ จากที่เล่าเกรินเรื่องมาที่เล่ามา ณ ที่นี้คือ โรงเรียนที่คอยสั่งสอนนักรบหน้าใหม่ ๆ ทั้งหลาย ที่ตั้งใจที่จะเติบโตเป็นนักรบมังกรที่แข๊งแกร่ง สถานที่นี้มีนามว่า “Dragonnest School G” ครับผม!!! ก่อนอื่นเรามาถามก่อนน่ะครับว่าผู้แต่งคิดเรื่องนี้ได้ยังไงครับ

    ÐeaclS๏nG : No comment…

    พิธีกรรับเชิญ : แหม๋~ ผู้แต่งก็ยังหยิ่งสิครับ เดี๋ยวไม่มีคนติดตามนิยายเรื่องนี้น้า

    ÐeaclS๏nG : No comment...

    พิธีกรรับเชิญ : งั้นผมจะถามอย่างอื่นแทนละกันน่ะครับ คุณผู้แต่ง...
    ÐeaclS๏nG : หักเงินเดือน 50%...

    พิธีกรรับเชิญ : ขอโทษครับผมจะไม่ถามมากอีกแล้ว TT^TT

      


    APPLEPIE★

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×