คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : พบเจอ
พบเจอ
19.30 น.
เวลานี้ผมกำลังเดินทางไปบ้านไอแคน เพื่อไปงานวันเกิดของมัน เห็นว่ามีใครจะแนะนำให้รู้จักชักอยากเห็นหน้าแล้วสิ เห็นว่าชื่อเหมือนคนที่ผมรักและรอมาตลอด หรือว่าเธอคนนั้น คือ สมาย ผมต้องรีบไปแล้วถ้าเป็นมายจริงล่ะก็ผมจะกอดให้หายคิดถึงเลย
เวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงผมก็มาถึงบ้านของไอแคนมัน
‘เห้ยไอแคน’ผมทักมันเพราะมันกำลังคุยกับหญิงของมันสนุกเชียว
‘อ้าว มาแล้วหรอว่ะไอแกง’
‘อ้าว ถ้ายังไม่มาผมจะมายืนตรงหน้าคุณได้หราครับ’
‘กวน....นะไอแกง’
‘เออแล้วคนมาครบยังว่ะ’
‘ยังว่ะ ยังขาดมายอ่ะ’
‘ใช่คนที่แกจะแนะนำให้ชั้นรู้จักป่ะว่ะ’
‘เออคนนั้นแหลาะ’
‘ว่าแต่แกรู้จักเค้าได้ไงว่ะ’
‘ก็เค้าเป็นเพื่อนกับไอเนียร์’
‘เนียร์ไหนว่ะ แล้วแกรู้จักมันได้ไง’หรือว่าไอ้เนียร์ที่ว่านี้จะเป็นคนคนเดียวกับคนที่มีมันเป็นเพื่อนสมายตอนมัธยม
‘เนียร์เพื่อนชั้น ตอนเรียนประถมน่ะ’
‘อ๋อ อย่างนี้นี่เอง’ขอให้เป็นเนียร์นั้นจะได้เจอสมายสักทีดีใจจังเลย
--------------------------------------------------------------------------------------------------
20.00น.
สวัสดีค่ะจำ “สมาย”ได้ไหมค่ะ ตอนนี้มายกลับมาไดสักพักแล้วค่ะ มายยังจำแกงส้มได้อยู่นะค่ะ แต่เค้าอาจจะลืมสมายไปแล้วก็ได้ แต่ถ้ามายได้เจอเค้าอีกครั้ง มายจะทำตัวยังไงล่ะ ก็ไปบอกเลิกเค้า เค้าคงเสียใจมาก รู้สึกผิดจัง TT^TT แต่กลับมาคราวนี้ยัยนทยัยเฟรมก็ทักว่าเปลี่ยนไป ดูเงียบขึ้น เวลาพูดสายตาจะว่างเปล่า ไม่ได้ดูร่าเริงเหมือนที่เคย แต่มายว่ามายก็เหมือนเดิมนะ ถ้าเจอแกงส้ม มายจะทำเหมือนไม่รักเค้า เย็นชาใส่ เพื่อทดสอบว่าเค้ายังรักมายอยู่รึป่าว
แต่ทำไมชอบคิดว่าจะได้เจอแกงส้มจัง มันไม่ได้เจอหรอกอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น เนอะ ตอนนี้มายกำลังเดินทางไปบ้านแคนเพื่อนเนียร์ค่ะใกล้จะถึงแล้ว
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
20.30 น.
มาถึงงานวันเกิดแคนแล้ว ว่าแต่เค้าอยู่ไหนเนี่ยอ้าวนั้นไงเค้าไปทักดีกว่า
‘เฮ !! แคน’
‘อ้าวมายมาแล้วหรอแล้วไอเนียร์อ่ะ’
‘เดี๋ยวก็คงมามั้ง’
‘อือ แล้วสบายดีไหมเนี่ยไม่เจอตั้งนาน ดูนางสวยขึ้นนะเนี่ย’
‘แคนก็เหมือนกัน หล่อขึ้นเนอะ’
’55 ของมันแน่นอนอยู่แล้ว’
‘เอ่อมายมีคนจะแนะนำให้รู้จักเพื่อนสนิทแคนเอง’
‘จ๊ะแล้วเค้าอยู่ไหนล่ะ’
‘นั่นนะสิ เดี๋ยวรอตรงนี้ก่อนนะไปเรียกมันมาก่อน’
‘จ๊ะ อย่าไปนานนะ’
-------------------------------------------------------------------------
‘เฮ้ยไอแกง อยู่นี่เองตามหาทั่วเลย’
‘มีไรว่ะ’
‘ก็มายมาแล้วอ่ะ จะแนะนำให้รู้จัก’
‘เออๆป่ะ’
ผมเดินตามให้แคนมา และหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในท่าหันหลังอยู่ ทำไมมันดูคุ้นๆไงบอกไม่ถูกเลย
‘เฮ้ย มายมาแล้ว’พูดแล้วผู้หญิงคนนั้นก็หันมา
๐.o อึ้งครับ นี่ผมไม่ได้ฝันใช่ไหม คนที่ยื่นอยู่ตรงหน้าผมคือคนที่ผมรอเธอมาตลอด เธอคือ”สมาย”นั้นเอง
o.๐ อึ้งค่ะ คนที่อยู่ตรงหน้าชั้นคือแกงส้ม คนที่ชั้นรักหรอ
‘แกง’
‘มาย’
ผมพูดแล้วโผกอดเธอ ผมคิดถึงสัมผัสนี้ที่สุด ผมรอที่จะได้สำผัสมันอีกครั้งแล้วในที่สุดผมก็ได้สำผัสมัสมันแล้ว
เขาโผกอดชั้นอย่างเนินนาน ชั้นคิดถึงเขามากระยะเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ชั้นไปได้ลืมเค้าไปจากใจเลยแม้แต่น้อย แล้วเราก็ผละออกจากกัน มองตากัน
ผมและเธอมองตากัน แต่ดวงตาคู่นั้นของเธอทำไมมันชั่งว่างเปล่าเหลือเกิน ผมเดาใจเธอไม่ออกแล้วนะ
‘รู้จักกันแล้วหรอ’ผมพูดออกมาเบาๆ เพราะช่วงเวลานี้ผมเหมือนส่วนเกินไงไม่รู้
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไรต์มาอัพแล้วนะจ๊ะ เม้น+โหวตด้วยนะค่ะ
ในที่สุดสมายก็กลับมา แล้วยะฮู้ !!
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะจร้า
ความคิดเห็น