คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความซวย มาเยือน
มาะล่าวบทไปถึโรเรียนที่ล้ำเลิศในปพี โรเรียนศึษามารานี วามสะวรบรันอุปร์ทันสมัย และประธานนัเรียนผู้แสนี ยัมีวามวุ่นวายเิึ้นไม่เว้นแ่ล่ะวันนระทั่วันหนึ่ วามวย แสน ะอภิมหาวย โ-ระ-ระ วยไ้มาเยี่ยมเยียนรรมารนัเรียนทั้ 3
. ห้อประุม โรเรียนศึมารานี ร.ร.หิล้วน ในห้อประุมที่เร่เรียมี เพียอาารย์ให่ อโรเรียนและ นัเรียนหิ 3 นอยู่ภายในห้อประุมบรรยาาศึเรียมานระทั่
“อาารย์ให่เรียพวเรามาประุม มีเรื่ออะไรเหรอ่ะ” เ็สาว อายุประมา 17 – 18 เห็นะไ้แ่เรื่อแบบอโรเรียนระโปรเลยเาึ้นมาแ่ไม่มานัใส่รอเท้าบู๊ทยาว ล่าวึ้นทำให้บรรยาาศึเรียในห้อประุมพอบรรเทาลบ้า
อาารย์ให่ อโรเรียนหน้าาอายุประมา 50 มัผมทรม้วยหน้าาหนัใ เล็ๆ่อนะล่าวพูับเธอทั้ 3 ว่า “ทิพย์รา พิศราวี ันทรา เธอไ้ยิน่าวลือที่ว่าโรเรียนมีเินไม่พอปรับปรุโรเรียน ึทำให้้อยุบโรเรียนรวมับโรเรียนอื่นสินะ”
“็พอไ้ยินบ้าล่ะ่ะ อาารย์ให่แ่ิว่าเป็น่าวโมลอยนะ่ะ” น.ร.หิอีนหนึ่ล่าวึ้นผมอเธอถัเป็นเปียยาว ระโปรเลยเินเ่า ใส่แว่นูเยๆ พอเธอล่าวบเธอใ้นิ้วี้ันแว่นที่ลมาึ้นไป
อาารย์ให่ทำหน้าาหนัใอีรั้่อนถอนหายใอีหนึ่ที“เฮ้อ”่อนะล่าวว่า“แล้วถ้าอาารย์บอว่ามันเป็นวามริล่ะ พวเธอะทำยัไ”
“ว่าไนะ่ะ !!!!!!!!!!!!!!”
1 อาทิย์่อมา
“นี่เธอรู้ไหม โรเรียนสวหพิเษ ะมารวมันโรเรียนเรา” เ็สาวนหนึุ่บิบับเพื่อนอีน
“ริเหรอ แล้วใระเป็นประธานล่ะ” เ็หิอีนหนึ่ระิบลับอย่าใ
“ไม่รู้สิ รู้สึว่าเาะให้เลือั้นะ”
“น่าสนุีนะ แ่ประธานนัเรียนโรเรียนไหนะสู้โรเรียนเราไ้เนอะ”
“แ่ันไ้ยินว่าประธานนัเรียนโรเรียสวหพิเษ หล่อลาระามลูเียวนะเธอ”
ถ้าะล่าวถึโรเรียนที่ ประธานนัเรียนหล่อ เท่ เ๋ ระเบิะหนีไม่พ้นโรเรียนสวหพิเษ ร.ร.ายล้วน
ที่มีประธาน นัเรียนหล่อ ลา ระา มลู แถมยัเรียนเ่ เล่นีฬาเ่ทุนิ(อาร๊าย ะเพอร์เฟ็นาน้าน) เป็นที่้อา้อใ สาวแ่ยัน แม่ม่าย+ับสาว 18 หยๆ 16 หย่อนๆ แถมยัมี 3 น O_o เป็นอย่าที่บรรยายมาทุประาร (อ๊า นเียนอยาาบ รี๊ๆ)
“เฮ้ย ทิพย์ แว่าโรเรียนเราะรวมับโรเรียนายล้วนไ้ไหมว่ะ” ัน สาวมั่นท่าทาเอาเรื่อเธอเป็นประธานนัเรียนที่โหที่สุ ในประวัิศาสร์ เลย็ว่าไ้แถมยัผิระเบียบเยอะที่สุในประวัิศาสร์อีั้หา (แล้วยัยนี้เป็นประธานนัเรียนไ้ไว่ะเนี่ย) หันไปถามเพื่อนึ่เป็นรอประธานนัเรียน
“ไม่รู้สิ เธอเป็นประธานแล้วมาถามรอประธานะไ้เรื่อเหรอ” ทิพย์ รอประธานนัเรียนที่เรียบร้อยยยยยย
ที่สุในโรเรียน ผมเปียสอ้าับแว่นาเยเป็นเอลัษ์ ล่าว้วยน้ำเสียเรียบๆ
“แล้วทิพย์แไปศึษา ้อมูลอโรเรียนนั่นมารึยัล่ะ” พิศหรือพิศราวี เลา เธอมีผม แมลสาบ(ผมหน้า 2 เส้นร่วลมา) เป็นเอลัษ์ แ่ระโปร สั้นนนนนนน มา ไม่รู้ว่าเธอะไปโว์ใร เอาเป็นว่าไม่มีั์ะื้อและันนะ ถามทิพย์สุยอ สมออมพิวเอร์ รอประธาน(ที่น่าะเป็นประธานมาว่าไอที่เป็นอนนี้)
หลัาไ้ยินำถาม ทิพย์ ันแว่น้วยนิ้วี้่อนที่ะ่ออยู่หน้าออม
“เรียบร้อยแล้ว แ่รู้สึเียริศัิ์อประธานนัเรียนโรเรียนนั้น ็ใ่ย่อยนะ”
“ใ่ ย่อย ” พิศทวนำ
“มันหมายวามว่าไ”
“็หมายวามว่า มันทั้ 3 ัวน่ะอาะโ่นพวเราผู้เรียไรไ้น่ะสิ ” ันอบ
้อมูลที่ปราบนออมพิวเอร์ อทิพย์เป็น้อมูลเี่ยวับประธานนัเรียนอโรเรียนสหวพิเษล้วน ๆ
“พิศ แ อ่านให้ั้นฟัหน่อยสิ” นัประธานนัเรียนออำสั่
“โห แไ้ทีนะ ใ้ไอทิพย์มันเ่ะ ” พิศพูพลามอไปทาทิพย์ึ่บันี้้อเธอเม็ราวับว่า มรึะอ่านไหม ถ้ารูอ่านมรึาย
“ เออ ั้น อ่าน็ไ้ว่ะ “
ความคิดเห็น