ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ForGet_mE_nOt

    ลำดับตอนที่ #2 : chapter-1----วันแห่งการเริ่มต้นใหม่---100%....

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ค. 52





                 ------------------------11 ปีต่อมา--------------------------------------



       --ฟุบ!--


     [ เฮ้อออ~ นี่เรานอนฝันแบบนี้อีกแล้วเหรอเนี่ย.....เบื่อจัง 


    เมื่อไหร่ภาพตอนนั้นจะหายไปจากหัวเราสักทีนะ =^= ] **** 


    ร่างบางเริ่มลุกขึ้นจากเตียงนอนของตน ก่อนจะเริ่มบิดขี้เกียจและสะบัดหัวไปมา 

    เพื่อไล่ความง่วงออกไป...

    "ฟู่~ ทำไมเช้านี่ฉันรู้สึกไม่สบายใจเลยนะ?...เอาเถอะ! รีบอาบน้ำแต่งตัวดีกว่านะ ยังไงก็คงหนีไม่พ้น

    วันนี้อยู่ดี"

    --จึ๊กๆ จึ๊กๆ---


    "เอ๊ะ สงสัยฉันจะโชคร้ายตั้งแต่วันแรกซะแล้วมั๊งเนี่ยยยย"


    สาวน้อยน่าตาน่ารักไม่แพ้ดาราวัยรุ่นบางคนพูดขึ้นก่อนจะเริ่มคิดว่า


     ' เค้าว่า เวลาตากระตุก ให้ดูว่า...ขวาร้าย ซ้ายดี ง่ะ ถ้างั้นเมื่อกี๊กระตุกฝั่งชวา งั้นฉันก็

    ซวยน่ะสิ '


    "อ๊ายยยยย (>_<) ม่ายยยๆๆๆๆๆบางตำราเค้าว่า ถ้ารู้ตัวว่าจะซวยให้รีบอาบน้ำ ใช่!ๆๆ O_o" 


    (ตำราใหนยะ!=_= : forget_me )


    ฉับพลันสาวน้อยก็รีบวิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำทันที.....


    "ตายแล้ว!! ชุดนักเรียนของฉันหายไปไหนล่ะเนี่ยยย ตำรานั้นไม่เห็นตรงเลยย อ๊ายยย(>o<)" 


    ไม่กี่นาทีต่อมาห้องนอนของเธอก็รกไปด้วยเสื้อผ้าที่เธอได้รื้อออกมา =_= 


    ไอริน...ไอริน.... นี่คือชื่อของเธอ


    ไอรินกำลังส่องสายตาไปตามกองเสื้อผ้า หวังว่ามองแบบนี้ไปเรื่อยๆอาจจะเจอเสื้อผ้าที่เธอต้องการก็เป็นได้ 

    ไอรินเริ่มกวาดสายตาไปทั่วห้องเล็กๆที่เธอเช่ากับพ่อเพราะเหตุผลบางอย่าง...

    "ฮ้าา..OoO..เจอแล้ว!..ดีจัง สวรรค์ยังคงเมตตาฉันอยู่สิเนี่ย"

    "แหมๆๆๆๆ.....ดีใจจัง ^o^"

    15 นาทีต่อมา

    ณ ร.ร.เรฟาฮ์นอส มาเรสตี้ วาคาโฑนเกียร์ เอนี่เฟม ทาสมาฮาล ดูดู๊เรียน สคูล

    ร่างบางของเด็กสาวกำลังจำอ้าวไป ร.ร. อย่างเร่งรีบสายตาของเธอมองไปยังป้ายชื่อ ร.ร.ของเธอ

    (ใครคิดชื่อร.ร. ฟะทุเรศชิบ ต้องจำตั้ง3วันกว่าจะจบ คิดแล้วเซ็งจิต- -*---ไอรินคิด)  

       ซ่า..!

    น้ำใสใส กำลังราดใส่เธอ ดวงตาของเธอจ้องไปที่ผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับเธอผู้หญิงคนนั้นแต่ง

    ตัวแฟชั่นและแต่งหน้าจัดมาก ผู้หญิงคนนั้นกำลังยืนหัวเราะอยู่กับเพื่อนที่ถือถังน้ำ

    ซึ่งเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอเปียก มะลอกมะแลก

    5555555++++

    "ยัยยากจนไม่น่ามาเรียน ร.ร อินเตอร์อย่างนี้เลย ขวางหูขวางตาโฮะโฮะโฮะๆๆ"ผู้หญิงคนนั้นพูด

    ไอรินก้มหน้านิ่ง

    ไม่สบตากับผู้หญิงคนนั้น

    และซักพักเธอก็เดินจากไป

    ไอรินเดินไปที่ห้องเรียนของเธอทั้งที่เสื้อผ้ายังเปียกอยู่



     

    ---------------------------------------------------------

      

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×