ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : (Exo x You) Designer ดีไซรักออกแบบเลิฟ ::8::ออกจากอนามัย
ตอนที่8
ออกจากอนามัย
Chan yeol 'part
ชานยอนพูดขึ้นเพื่อเตือน
สติทุกคนให้กลับคืนมา
"คริสฮยองผมว่าพาแอลไป
อนามัยเถอะดูดิเลือดไหลไม่
หยุดเลย"
ผมเห็นว่าเธอดูซีดไปกว่าเดินจึง
ต้องพูดขึ้นดูแผลก็ลึกเอาเรื่อง
อยู่ก็แน่ละขวดแก้วนิน่า
"เรียกรถแท็กซี่ทีชาน"
"ครับฮยอง"'แท็กซี่
เมื่อแท็กซี่มาจอดผมกับคริสฮยองได้ขึ้นไปนั่งพร้อมกับดีโอส่วน
คนอื่นให้ไปอีกคัน
"อ่า คุณลงครับแถวนี้พอจะมี
อนามัยใกล้ๆบ้างไหมคือพวก
เราไม่อยากไปโรงพยาบาลอ่ะ
ครับ"
"อ่อมีครับเด๋วลุงพาไป " "แต่เด๋วน่ะพวกคุณคือ
ดาราใช่ไหมผมเห็นพวกคุณใน
ทีวี"
"อ่าใช่เลยครับ" แต่ตอนนี้
ไม่ใช่เวลามาดีใจที่มีคนรู้จักเรา
"อ่าถึงแล้วครับ"
"นี่ครับไม่ต้องถอนแล้วห้ามบอก
ใครน่ะครับว่าเราพาใครมา
อนามัย"
"ได้เลยครับขอให้โชคดี"
พวกเรารีบเข้าไปในอนามัยทัน
ทีส่วนใหญ่ที่นี่มีแต่เด็กๆพวกเขา
เลยไม่สนใจพวกเราซ่ะเท่าไร
เมื่อพยาบาลเดินออกมาจาก
ห้องพวกเราตรงเข้าไปหาเธอ
เพื่อต้องการคำตอบว่าแอลเป็น
ไรไหม
" ตอนนี้เธอไม่เป็นไรแล้วค่ะ
เด๋วอีกซักพักคงฟื้น เออแล้วนิ
พวกคุณไปทำอีท่าไหนเธอ
ถึงหัวแตกลึกซ่ะขนาดนี้
"อ่าพวกเราเล่นกันนะครับ
แล้วมันพลาดไปโดนหัวเธอเข้า"
" อย่างนี้นี่เองเล่นอะไรระมัด
ระวังกันหน่อยน่ะ"
" อ่าครับพวกเราขอเข้าไปดูเธอ
หน่อยน่ะครับ"
"เข้าไปอย่ารบกวนคนไข้แล้ว กัน น่ะ"
"อ่าครับไปแร่ะครับ"
เมื่อพวกเราเข้ามาในห้องที่แอล
อยู่เป็นที่เรียบร้อยอยากบอก
เลยว่าตอนแอลหลับน่ารักมาก
ผมว่าผมชอบเธอแล้วจริงๆ
เมื่อไรจะฟื้นน่ะเสียงของเมน
เบอร์คนอื่นๆดังขึ้นถ้าเป็นผม
ผมจะฟื้นน่ะเพราะไรนะหรอ
เสียงดังกันซ่ะขนาดนี้ แล้ว
ในที่สุดแอลก็ฟื้น
"แอลฟื้นแล้วเป็นไงบ้างเจ็บอยู่
ไหม#^_^#"
" หื่ม-_- "
"อย่างบอกน่ะว่าโดนขวดบิน
เข้าไปจำไรไม่ได้อ่ะยัยแอล"
" หื่ม อ่อขวดแล้วมันขวดไร"
"เอ้ายัยนี่ความจำเสื่อมหรอ"
"ฮุนใจเย็นๆสิแอลอาจจะมึนอยู่
น่ะ"
" ครับซิ่วหมินฮยองผมจะใจเย็น"
[อ่อรู้แร่ะขวดบินใช่ป่ะมันโดน
หัวฉันว่ะเต็มที่เลยแล้วไรต่อไม่
รู้วะมักเน่นายจำได้ป่ะ-.-]
เห็นไหมฮยองบอกแล้วว่ามึน
อยู่ขนาดตอนนี้ก็ยังมึนอยู่เลย55
คริสที่เงียบมานานได้พูดขึ้น
บ้าง"เป็นไงบ้างเจ็บอยู่ไหม"
(ไรท์เตอร์รู้สึกจะถามเหมือนชานเลยน่ะเฮียคริส)
"ยังปวดอยู่คะอปป้า แล้วนิจักร
ยานอยู่ไหนไปเอามันกันเดะเดะที่นี่ไหนแปปนึกก่อนรู้แร่ะโรง
พยาบาลใช่ป่ะ "
(" ผิดคร้าบที่นี่คืออนามัยยัย
แอลเธอเดาผิด")
"ไปๆเอาจักรยานกันฮุนนายมา
กับฉันไปๆ"
Kris'part
ยัยเด็กบ้านิตื่นถึงมาเรียก
หาแต่จักรยานกับเซฮุนทำไมไม่
เรียกฉันห้ะคนอุส่าห์เป็นห่วง
ยัยเด็กบ้ายัยเด็กต๊องเอ้ย>o<
โอ้ยอิฉา "นายโชคดีมากฮุน"
"ฮะฮยองว่าไรน่ะอะไรดีๆน่ะ?"
"ป่าวไม่มีไร" นิฉันคิดดังไป
หรอฉันว่าฉันคิดเบาแล้วน่ะ
อยากให้เรียกชื่อฉันบ้างจัง(คิด)
"ฮยองคนนี้เป็นไรเนี่ย-_-!"
"นิแล้วจักรยานนายเอาไปไว้
ไหนเดี๋ยวฉันจะไปเอาแล้วตอบ
มาอิคุนเน่
".............."
" อย่าบอกน่ะว่านายทิ้งมันไว้
ใช่ไหม" ขอละอย่าตอบว่าทิ้ง
ไว้น่ะ~T_T~
"ป่าวฉันฝากมันไว้ที่ร้าน ขายของใกล้ๆ.......................... .........................แต่ยัยบ้าเอ้ยฟื้นมาก็
เรียกหาจักรยานทั้งที่ตัวเองยัง
นอนหัวแตกเนี่ยมันใช่เวลาป่ะ
ห้ะยัยกระดูก"%>_<%
" เอออ ลืมเลยแต่..เมื่อกี๋
คะตอกฉันหรอห้ะอิเน่อยากโดน
เตะหรอ>o<"
"พอเด็กๆอย่าก่อสงครามเย็น
กันสินี่อนามัยน่ะมันไม่ดี-_-b"
ผมพูดไปงั้นแร่ะแต่ในใจมัน
ห่วงเฟ้ยคริสนายกำลังหึงยัย
เด็กต๊องอยู่น่ะถ้าทางผมจะชอบ
ยัยเด็กต๊องมากแล้วละเก็บ
อาการไม่อยู่แล้วเนี่ย:>_<:
พยาบาล"อาการเป็นไงบ้าง
ค่ะเดี๋ยวคุณก็กลับบ้านได้แล้วน่ะ
ค่ะ"
"อ่า อาการดีขึ้นแล้วคะแต่ยัง
ปวดอยู่"
"เดี๋ยวพยาบาลจะสั่งยาแก้ปวด
เพิ่มให้น่ะแล้วกลับบ้านอย่าลืม
พักผ่อนน่ะ ชุดอยู่ในห้องน้ำ"
"อ่าคะ" ฉันมองหลักพยาบาล
ที่เดินออกไป พักผ่อนงั่นหรอจะ
ได้พักหรือป่าวชุดก็ยังไม่ได้ตัด
เลยเฮ้อ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่า
" O_oเออคือแล้วจะยืนยิ้มกันอีก
นานไหมค่ะคือจะไปเปลี่ยนเสื้อ
ผ้า-O-"
"ก็ไปสิพวกเราก็จะรออยู่ตรง
นี้ไงคงไม่มีใครมาดูเธอ
หลอก^O^"
แหมยังไม่รู้ตัวกันอีก
"ก็พวกอปป้านั่นแร่ะออกไปรอ
ข้างนอกสิยังจะยืนยิ้มอยู่อีก-O-
คือรอข้างนอกมันจะดีกว่าน่ะรู้
สึกไม่ปลอดภัยเอาซะเลย-_-"
"อ่าอ่าว^O^หรอโทษที หึหึ
ไปรอกันข้างนอกสิไม่ได้ยิน
แอลบอกหรอ" เมื่อคนอื่นออก
ไปหมดแต่ยังมีคนนึงยังไม่ออก
"คริสอปป้ากวนหรอคะอปป้าก็
ต้องออกไปด้วยนะเนียนเลยน่ะ"
→_→-_-bฉันละเหนื่อยใจจริงๆ
"อ่าวหรออ่าโทษทีไปแร่ะ บ่น
เบาๆอดเลยเรา•﹏•"
เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแร่ะฉันเดิน
ออกมานอกกห้อง"เอ้าไหนบอก
จะรออยู่หน้าห้องแล้วไปไหนกัน
หมดเนี่ย" เดินไปที่เคาน์เตอร์
เพื่อที่จะไปจ่ายค่ายาและรับ
ยาเมื่อมาถึงก็พอรู้แร่ะไป
ไหนกันหมดที่แท้มาออกันอยู่
เคาน์เตอร์โอ้ยจะบ้า
"อะ อะ นี่ยาแล้วค่ายาไม่ต้อง
แล้วเพราะคริสฮยองจ่ายแล้วน่ะ
ยัยกระดูก●▽●"
"อิเน่เด๋วต่อยเลยนิมาเรียก
ใครกระดูกตัวเองก็เหมือนกัน
แร่ะชิ-_-!ว่าคนอื่นเขา"
"อ่า ล้อเล่นขำๆไงก่อนกลับ
คอนโด555^3^"
"เด๋วก่อนกลับไปเอาจักรยาน
เป็นเพื่อนหน่อยดิน่ะฮุน น่ะ น่ะ"
" อ่าฉันไม่ไปหรอกฝันไปเถอะ
55"
"แล้วใครจะไปล่ะถ้าไม่ใช่นาย
ฮุน ฮุนนี่น่ะน่ะไปเถอะ"
"มีดิมีเยอะด้วย"
เชื่อเลยว่าอย่างน้อยต้องมีคริส
ฮยองแน่คิด
"รองไปชวนคริสฮยองสิยัยแอล
เชื่อฉันแล้วเธอจะรุ่ง"
" โหไม่เอาอ่ะเขาชอบมึนใช่
ฉันอยู่เรื่อย แต่ในใจคือเขิลอ่ะ
ศีลจะแตกเวลาอยู่ใกล้อปป้า
Suho 'part:
ผมล่ะเบื่อยัยเด็กบ๊องคาเมล
ซ่ะจริงๆเลยไม่รู้เมื่อไรจะได้
ยินคำว่าอปป้าออกจากปาก
ยัยเด็กนี่จริงๆ ไอ้เบื่อก็เบื่อแต่
พอไม่ได้ยินนี่สิยิ่งเบื่อทุกคนรู้
ไหมทำไมยัยนี้ไม่เรียกผมว่า
อปป้าจะบอกให้โซวอนกับคา
เมลแล้วก็ผมเคยเล่นด้วยกัน
ตอนเด็กๆไปไหนมาไหนก็ไป
ด้วยกันเพราะไรนะหรอบ้านยัยเด็กคาเมลสนิทกับครอบครัวผมมากและบ้านของเธอจะไม่มีใครอยู่
มีแค่ปู่แต่ตอนนี้ท่านเสียไป
แล้วยัยนี่เลยมาอยู่กับโซวอน
น้องสาวผมเป็นประจำผม
เลยชินไงละ
"นิตามมาไมฉันจะไปกินขนม
กับโซวอนน่ะไปๆ→_→"
"ไม่ได้ยินหรอว่ายัยนั่นก็เรียก
ฉันเหมือนกันฉันก็ไปได้*-^"
ผมละไม่อยากมีเรื่องกับเด็กซะ
จริงๆ แต่ก็น่ะยัยเด็กนี่ชอบกวน
ประสาท
"อปป้าค่ะห้ามมาทะเลาะกับ
คาเมลน่ะอปป้าก็รู้อยู่คาเมคเป็น
อย่างไงน่ะขอละ"
"ก็ได้แต่อย่ามากวนประสาท
ฉันก่อนแล้วกันˋ︿ˊ"
......กริ๊ง กริ๊งเสียงโทรศัพท์บ้าน
เด๋วอ่อนนี่ไปรับเอง ยอโบเซโย้
ใครค่ะ "...."อ่อค่ะเดี๋ยวไปตาม
มาให้คะ "คาเมลคุณพ่อเราโทร
มา"
"ค่ะ เย้คุณพ่อโทรมาไปแล้วคะ
ยอโบเซโย้ อันยองค่ะพ่อ
"...............พ่อ............."
"คะไหนบอกแล้วไงว่า
จะมาแล้วทำไมเป็นแบบนี้ละ
พ่อก็พูดแต่แบบเดิมจะต้องให้
หนูบอกไหมว่าพูดแบบนี้มากี่
ครั้งแล้วมันคือหลายปีแล้วที่พ่อยังใช่คำนี้อยู่
"........................."
"เงินหนูไม่เอาขอแค่พ่อกับแม่
กลับมาก็พอเงินไม่จำเป็น"
"...................."
"เอาหนูไปอยู่ด้วยสิ"
".................."
"ทีพี่ยังได้แต่หนูไม่หนูเข้า
ใจแล้ว-_-"
พรึก บึก ฮือ ฮือๆๆๆ"ทำไมๆ"
"อีกแล้วสิน่ะ"
" คาเมลเปิดประตู
ให้อ่อนนี่เข้าไปหน่อยได้ไหม
อ่อนนี่เป็นห่วงเราน่ะเปิดเถอะ"
ผมลืมบอกอะไรไปพ่อของคา
เมลเข้าเป็นพวกบ้างานจนไม่ยอมกลับมาบ้านเลยและรวมถึงแม่
เธอก็ด้วยทุกๆเดือนจะส่งเงินมา
ให้แต่ไม่มาหาเลยแม้แต่น้อย
ส่วนพี่สาวเธอก็อยู่กับพ่อแม่แต่
ผมก็ไม่เข้าใจน่ะทำไมไม่เอาเธอไปอยู่อีกคนทำไมต้องทิ้งให้อยู่
คนเดียวถึงแม้จะอยู่บนกองเงิน
กองทองก็เถอะผมรู้ว่าเด็กนี่ไม่
ได้ต้องการมันแม้แต่นิดแต่ต้องการที่พ่อกับแม่จะมาอยู่กับเธอบ้างมันจะดีกว่าอยู่ลำพังบ้าง
ที่ผมก็สงสานน่ะแต่จะทำไงได้
ผมยืนมองยัยโซวอนที่เข้าไปใน
ห้องอย่างเงียบๆและไม่นานมันก็
มีเสียงร้องไห้ที่ดังขึ้นผมเลย
เดินไปดูอย่างเงียบๆผมลองมอง
เข้าตรงประตูที่ปิดไม่สนิทมาก
หนักยัยเด็กคาเมลกำลังกอด
โซวอนแล้วพูดอะไรซักอย่าง
แต่ผมเห็นภาพนี้จนชินแล้วแร่ะ
เพราะนี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อ
เธอโทรมาแล้วพูดแบบนี้
ผมว่าน่ะยัยโซวอน
กับยัยเด็กบ๊องคาเมลเริ่มเหมือน
พี่น้องกันจริงๆแล้วแร่ะ
แต่ก็น่ะยัยโซวอนรักคาเมล
มากกว่าผมอีกมั่ง-_-!เอาละ
ให้สองคนนั้น คุยกันดีกว่า
ผมรู้สึกง่วงนอนมากๆไปนอนดี
กว่า
Baek Hyun:' part
หลังจากกลับจากอนามัยผม
ว่าผมเหนื่อยมากเลยอ่ะเพราะ
วิ่งหนีซาแซงอะซิไม่รู้มาจาก
ไหนแล้วอยู่ดีๆก็มาแบบนี้นี่มัน
หน้าโมโหมากอ่ะคือผมเลยไม่
ได้กินไรเลยหิวชะมัดยากการ
ที่ผมไม่ได้กินไรนี่มันแก็บซอง
ชัดๆมีใครอยู่ในห้องบ้าง
ไหมน่ะจะได้ชวนไปหาไรกิน
โยโด้หรือดีโอนั่นแร่ะครับ
"เฮ้ยๆ นายนะไปหาไรกินเป็น
เพื่อนหน่อยสิ น่ะน่ะโยโด้
ฉันหิวอ่ะ"
"ไปก็ไป0.0แต่นิแล้วนายไม่
กลัวซาแซงหรอ*.*!"
"มาเถอะน่าฉันมีวิธีแล้วกัน
เอาอันนี้ใส่ไว้แล้วใส่อันนี้ด้วย
แค่นี้ก็เนียนอย่าบอกใครแล้ว
ฉันว่าเราไปกินร้านข้างๆคอน
โดนเถอะดีโอมันใกล้ดี"
ร้านอาหารข้างคอนโด
"วาววดีโอนายกินไรฉันได้แล้ว
น่ะฉันเอา ต๊อกโบกี้กับทัคคาลบี้
แล้วนายเอาไร"
"เออ เอา พีบิมบับกับคิมบับ
อ่ะἷ
เหมือนผมลืมเปิดเสียงโทรศัพท์ น่ะถึงวาไม่มีเสียงไรมากวนเลยอ่ะตายแน่ๆเมื่อหยิบ iPhone5sขึ้นมาก็ต้อง
ตกใจ 20miss callแม่เจ้ายัย
กิ่งโทรมาเยอะขนาดนี้ตายแน่
ไอแบคเอ้ยὒ
มาติดตามกันน่ะค่ะว่าแบค
เกี่ยวอะไรกับกิ่งและทำไม่ถึง
ตาย555แบคนายไม่รอดแน่ๆ
ὢ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น