Wonder ปริศนาแห่งซินเรียนา

ลำดับตอนที่ #13 : ลำดับตอนที่ 13

-part II-

วันที่ 2 หลังจากเริ่มถ่ายทำ 11.57 น.

      "ซิลเวอร์ ช่วงไปลากคอเจ้าเลคมาทำงานหน่อยสิ" แลนเทิร์นพูดอย่างหงุดหงิด ในมือถือโทรศัพท์ซึ่งเะพิ่งจะวางสายไปอยู่เครื่องหนึ่ง "ไอเจ้าบ้านั่นมันไม่ยอมไปทำงานอีกแล้ว"

      "ค่ะ เดี๋ยวจะไปตามให้นะคะ" ซิลเวอร์รับคำก่อนจะขอตัวออกไป

      "เฮ้อ จริงๆ เลยเจ้าเด็กคนนี้นี่" แลนเทิร์นบ่นก่อนจะฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ "แต่จะว่าไปแล้วทำไมยัยซิลถึงรู้ที่อยู่ของเลคได้กันล่ะ"

      "พี่แลนคะ ช่วยมาทางนี้หน่อยสิคะ" นีน่ารีบวิ่งมาตาม "ข้อมูลในคอมฯ เครื่องสามมันหายไปน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าพอจะทราบสาเหตุไหมคะ"

      แลนเทิร์นละมือจากงานที่ทำอยู่ก่อนจะตอบ "บางที่อาจจะมีไวรัสก็ได้...ถ้าเป็นแบบนั้นเราแย่แน่ นีน่า เดี๋ยวฉันจะรีบไป ในระหว่างนี้เธอก็ช่วยหาทางกู้ข้อมูลไปก่อนนะ"

      "ค่ะ!" นีน่ารับคำก่อนจะรีบกลับไปที่ห้องควบคุมทันที



วันเดียวกัน 12.08 น.

     "เจอจนได้ พ่อจอมขี้เซา" ซิลเวอร์พูดก่อนจะเขย่าร่างของเลคทันที "เลค เลค ตื่นได้แล้ว มีอัดรายการตอนเที่ยงครึ่งไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวก็สายหรอก"

     "อือ" เลคร้องครางในลำคออย่างไม่พอใจที่ถูกรบกวนเวลานอนแต่ก็ยอมลุกขึ้น "อะไรกัน...ซิลเองเหรอ หาว"

      "เลค...พี่แลนแทบจะฆ่านายได้อยู่แล้วนะ รีบกลับไปทำงานเถอะ" ซิลเวอร์เอ่ยเตือน

      "ซิล...ออกจากเรื่องนี้ได้ไหม" เลคเอ่ยขึ้นดื้อๆ "ผมเกลียดยายนั่น แลนเทิร์นชอบทำตัวเป็นใหญ่เสมอ ชอบสั่งให้ผมทำนู่นทำนี่ตามที่ยายนั่นบอกเสมอ ทั้งๆ ที่เป็นแบบนั้น...แต่กลับไม่ยอมสนใจผมเลยซักนิด"

      "เพราะอย่างนั้นพี่เขาถึงได้ทำแบบนั้นไงล่ะ" ซิลเวอร์ขัดขึ้น สายตาที่มองเลคดูเย็นชาจนไม่น่าเชื่อว่านั่นคือซิลเวอร์ "เพราะนายเป็นเด็กที่ไม่รู้จักโตซักทีไงล่ะ"

      "ซิลเวอร์..." เลคพึมพำชื่อของเพื่อนสาวออกมาเล็กน้อยก่อนจะก้าวไปยืนตรงขอบระเบียง "ก็ได้! ผมไปทำงานก็ได้ พอใจแล้วสินะ"

      "เลค" ซิลเวอร์เรียกอย่างอ่อนใจพลางมองภาพคนที่เธอแอบชอบมานานกว่า 3 ปีลงจากดาดฟ้าไปโดยไม่หันมามองแม้แต่น้อย

-Still Under Construction-
-I will upload the next part soon-
-thanks-