คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ซวยที่สาม : สัญญาณความซวย
ซวยที่สาม : สัญญาณความซวย
“เฮ้ยยยยยย!!!! ใจเย็นดิเพื่อน แกเป็นอะไรของแกห๋า!!!!”เสียงร้องโวยวายของไอกระบือคยูร้องดังเมื่อผมเขวียงหนังสือทุกเล่มที่อยู่ในเกะของผมใส่มันที่ละเล่มตามด้วยกระเป๋า ขวดนมสตอเบอร์รี่ กล่องดินสอผมและผมเปิดกล่องดินสอของมันและขว้างปากกา ดินสอ ยางลบ ใส่มันอย่างสะใจ...ทำเอาเพื่อนๆในห้องมองกันเป็นตาเดียวว่าวันนี้ลูกเจี้ยบสุดหง่อยกลายร่างเป็นแม่ไก่โหดแบบนี้ได้ไง ไม่รู้แหละทำอะไรไอชายชเวไม่ได้เพราะเดี๋ยวมันจะปล้ำผม ทำปลายเหตุไม่ได้ก็ทำร้ายไอต้นเหตุก่อนละกัน!!
“ตอนแกมาใช้คอมพ์คราวที่แล้วแกมาทำอะไรในเครื่องฉัน ห๊ะ!”
“ก็...เล่นเอ็มไง...”เถียงเสียงสูงซะด้วย
“แค่นั้น?”
“ก็ๆๆๆ...เฟสบุ๊คไง”เสียงเริ่มดร๊อป...
“แกมาวาดรูปลามกๆไว้ในเครื่องฉันใช่มั๊ย???!”ไอคยูเริ่มยิ้มแหยะๆก่อนจะพูดว่า
“เหมือนมากเลยใช่มั๊ย?...ฉันเก็บรายละเอียดตั้งนานเลยนะ”มันพูดหน้าระรื่นก่อนจะวิ่งหนีผมที่เริ่มจะถอดรองเท้าปา
“ใช่!เหมือนมากซะจนตัวจริงมาเห็นเองเลย!!!”ไอคยูเริ่มดันแว่นกรอบดำของมันเข้าที่ก่อนจะเปลี่ยนโหมดมาจับให้ผมนั่งลงและรีบถามทันที
“เฮ้ย!แกเล่ามาดิ๊ ว่าชเวซีวอนเห็นได้ไง?”พอมันเริ่มจริงจังผมก็เริ่มสงบบ้าง...ที่จริงก็เริ่มหายโกรธตั้งแต่เริ่มได้ปาของแล้ว เพราะปกติไม่เคยแกล้งมันได้เลยมีแต่มันมาแกล้งผม - -
“น้องชายฉันเป็นแฟนกับคิมคิบอมไงแล้วอยู่ดีๆตอนฉันเข้าห้องมาชเวซีวอนซึ่งเป็นเพื่อนของคิมคิบอมก็อยู่ในนั้นพร้อมกับโชว์รูปลามกๆที่แกวาดนั่นไง”
“แล้วไงต่อๆ”คยูฮยอนสุดกวนบาทาหยิบสมุดมาจากไหนไม่รู้ขึ้นมาจดเอาไว้...จะจดทำไมของมันเนี่ย??
“แกจดทำไมว่ะ?”คยูฮยอนมันไม่ตอบแต่กลับทำหน้าที่สื่อความหมายว่า ‘เล่าต่อไปเหอะน่า’
“ไม่เล่า ถ้าแกไม่บอกว่าจดไปทำไม!”ผมพูดด้วยเสียงหนักแน่นเท่าที่คนอย่างผมจะทำได้
“เอาไปแต่งฟิคไง”โอ๊ยยยย!อยากจะบ้าตายไอเพื่อนเวรขนาดเรื่องซวยๆเกิดกับเพื่อนมันเพราะมันเป็นตัวต้นเหตุและยังไม่สลดและยัง...คิดจะแต่งฟิคเกย์ๆอยู่อีก!!!
“ไอเลวคยู หยุดเลยนะ!ฉันยังไม่ได้ถามแกเลยนะว่าแกวาดฉันกับ...ไอคุณชายนั่นทำไม?”ผมลดเสียงลงจังหวะที่พูดถึงท่านชายจอมเทพเรื่องอย่างว่านั่นก่อนที่สาวๆในห้องจะรุมกระทืบผม T T
“ก็...ลูกค้าฉันรีเควซคู่แปลกมา ก็เลยจัดคุณชายที่เพียบพร้อมไปทุกอย่างกับ
ไก่น้อยไร้น้ำยาอย่างแกไปน่ะสิ โหยแกไม่รู้อะไร เรตติ้งพุ่งกระฉูดเลยนะเว่ย...แต่ไม่ต้องห่วงนะเพื่อนฉันได้เปลี่ยนคอสตูมกับชื่อของแกแล้วไม่ต้องห่วง”ประเด็นมันอยู่ตรงนั้นที่ไหนวะไอเพื่อนฟาย! เพื่อนกินเพื่อนกัน เพื่อนกันเอาไปกินแท้ๆเลย
“นี่! บ้านแกก็ไม่ได้จนซะหน่อย ทำไมแกต้องหาเงินด้วยวะ...อย่าบอกนะว่าเพราะซองมินน่ะ?”คยูฮยอนมันหลงรักซองมินมา
ตั้งแต่จำความได้แล้วครับ...วันนึงซองมินเกิดพูดขึ้นมาว่า ‘ถ้าใครสร้างสวนสนุกให้ซองมินนะ ซองมินจะแต่งงานด้วย’ ซองมินพูดตอนสามขวบ...ซองมินเอาตามล็อตเต้ เวิลด์ใช่มั๊ย? ใครจะไปสร้างให้ได้วะ??
“อย่าพูดมากน่า...เล่าต่อดิ”คยูมันหน้าแดงขึ้นนิดๆก่อนจะหลบความอายโดยการขยับแว่นเพื่อกลบเกลื่อน...จะว่าไปแล้วเจ้าคยูมันก็รักจริงหวังแต่งนะครับ รักซองมินคนเดียวแม้ว่ามันจะหล่อมากแถมยังฉลาดบ้านก็มีฐานะทำให้มีตัวเลือกเยอะแต่มันบอกว่ามันเลือกซองมิน...และมันจะทำทุกอย่างให้ซองมินมีความสุขแม้ว่าคนอื่นจะทุกข์ก็ตาม...ผมเข้าใจแล้วว่ามันไม่สนว่าคนอื่นจะทุกข์มันหมายความว่าอะไร - -
“ก็...ไม่มีอะไร...ก็แค่เค้าบอกว่าชอบวาดรูปเหรอ? ก็แค่นั้น”ผมพูดไปมองเท้าไปมองหน้าต่างไปอย่างแนบเนียน???
“จริงอะ?...ฉันว่านะ...หื่นๆแบบเจ้านั่นนะมันต้องเดินเข้าหานายก่อนจะกระซิบข้างๆหูนายว่า ‘รุ่นพี่ครับ...ทำไมลามกแบบนี้ละครับ แหม...ทำเป็นเล่นตัวทำไม...กล้าทำก็กล้ารับหน่อยสิ”
“คยู!นี่แกรู้เหรอ?”ผมเหลือกตาอย่างตกใจสุดฤทธิ์...ถ้าไอคยูมันเห็นนะ...จบกันชีวิตนี้...นอกจากต้องเป็นนางเอกฟิคเกย์แล้วคงจะต้องโดนกระแน่ะหนะแหน่ไปตลอดชีวิตและยังเป็นข้อต่อรองให้ช่วยจีบซองมินอีก!!! T T
“รู้อะไร...อย่าบอกนะว่าแกเสร็จเจ้านั่นแล้ว”ผมกระโดดไปตะครุบปากเจ้านั่นแทบไม่ทัน โธ่!พระเจ้า นี่ผมหลงกลมันอีกแล้วเหรอ?!!! T T เจ้าคยูรีบบีดข้อมือผมแล้วกลับตัวมาล็อกแขนผมไว้ก่อนจะกระซิบเบาๆอย่างโรคจิต
“ถ้านายไม่อยากโดนเปลี่ยนชื่อตัวละครในฟิคของฉันเป็นชื่อจริงๆของนาย...ก็เล่าความจริงมาซะเอาให้ละเอียดนะ”ฮือออออออT T ซวยแล้วไอไก่ฮยอก แกมันไม่น่าโง่เลย ถ้าแฟนคลับคุณชายนั่นรู้นะ!อย่าหวังว่าจะรอดเลย...ดูอย่างทงเฮโดนแล้วผมขนลุกอะ ยังไงก็ไม่เอาอะ! สู้เล่าๆไปดีกว่าอย่างน้อยก็รอดจากการลอบทำร้ายจากแฟนคลับที่แสนจะน่ากลัววววววววว
“กะ..ก็ได้! เล่าก็ได้แต่แกต้องห้ามเขียนชื่อจริงลงไปในฟิคนะ!”คยูฮยอนกลับมายิ้มแสนดีก่อนจะปล่อยตัวผมแล้วกลับไปนั่งที่อย่างสงบ...แม่ง!เพื่อนใครว่ะน่ากลัวชิบเป่ง!!!
“ก็...จากนั้นก็....โดนถอดเสื้อ...ถอดกางเกงแล้วก็โดนผลักลงกับเตียง...”เจ้านั่นจดไวเป็นลิงเลยครับ...ยิ่งกว่าจดแลคเชอร์อีกนะแก!
“ต่อดิ...”
“ไอบ้า!ใครมันจะกล้าเล่าว่ะ! คนยิ่งเสียใจอยู่นะโว๊ย! เป็นผู้ชายแท้ๆแต่โดน...อึ้ยยยย”ผมทำท่ารังเกียจจนคยูฮยอนหัวเราะออกมา
“ไม่ดีใจเหรอ?ที่โดนเปิดซิงโดยปรมจารย์ขั้นเทพขนาดนั้นอะ”
“ลองให้ซองมินโดนมั๊ยล่ะ?”
“เรื่องตลกเหรอ?!”กดเสียงต่ำซะใจปิ้วเลย...
“โตดครับ T T”แล้วผมต้องมาขอโทษมันทำไมกันเนี่ย????????
“ไม่เป็นไร...เอางี้ ฉันถามแกแล้วแกตอบ โอเค๊”ผมจะขัดขืนคุณได้เหรอครับ?? - -
“เจ้านั่นเก่งมะ?”โห! ดูคำถามมัน
“งั้นๆอะ”ผมตอบพลางทำหน้าเบ้
“จริงเหรอครับ? แล้วที่รุ่นพี่ครางกระเส่าร้องเรียกผมอยู่เมื่อวานละครับ? สงสัยรุ่นพี่คงต้องเป็นคู่ซ้อมให้ผมซะแล้ว”คุณชายชเว
อยู่ดีๆก็มากระซิบข้างหูทำเอาใจหายใจคว่ำไปหมด!!! ซวยแล้ว!!!ดันว่ามันลีลาไม่ดี!! โดนเละแน่ครับ!!!!
“มะ..มาได้ไง...”ผมสะดุ้งลุกขึ้นอย่างเร็วและเมื่อเจ้านั่นทำท่าจะหอมแก้มผม
“เดินมาซิครับถามได้...สวัสดีครับรุ่นพี่คยูฮยอน...ภาพที่คุณวาดสวยและเหมือนจริงมากเลยครับ...แต่ ‘เจ้านั่น’ของผมมันใหญ่กว่านั้นนะครับ”คยูฮยอนที่โดนคำพูดหน้าไม่อายของแสกหน้าก็ถึงกับจุกไปไม่น้อยเลย..แต่เจ้านี่มันก็ด้านพอกันน่ะครับ
“พอดีผมนำโครงร่างจริงของผมมาลดขนาดสัก‘สามเท่า’น่ะครับ ถ้าน้องซีวอนว่ามันเล็กไปผมจะแก้ให้นะครับ...แต่ผมคงต้องขอความร่วมมือจากน้องซีวอนให้ฮยอกแจให้ข้อมูลที่ถูกต้องด้วยนะครับ”แรกๆก็เหมือนจะข่มแต่หลังๆที่โยนงานมาให้เชียวนะไอเพื่อนทรยศ
“หึหึหึ...ได้เลยครับรับร้องว่าฮยอกแจ‘ของผม’จะต้องจดจำรายละเอียดได้อย่างดีเยี่ยมแน่นอนครับ”T T ลาตายดีกว่า แอ๊ก!!!
“อยากรู้ไม่ไปมีอะไรกันเองเลยล่ะ!”ผมบ่นอย่างเบาๆแต่อีตาคยูหูดีก็ดันได้ยินซะอีก
“ไม่ละฮยอกแจ ฉันไม่นิยมพวกเดียวกัน...และฉันมีซองมินคนเดียว...ส่วนนายน่ะ เหมาะสมกับน้องซีวอนที่สุดแล้ว”ไอเพื่อนเลววววววว T T
“ถูกต้องแล้วครับ งั้นผมขอตัวไปทานอาหารเช้ากับฮยอกแจ...ของผมก่อนละกันนะครับ”
“ครับโชคดีครับน้องซีวอน...ถ้าเกิดว่าวันนี้ยังไงไม่เข้าช่วงเช้าก็ได้นะครับ เดี๋ยวเรื่องแลคเชอร์ของฮยอกแจพี่จัดการเอง”สองคนนั้นส่งยิ้มให้กันเหมือนกับว่าสนิทสนมก็มานานนับปีผมละหมั่นใส่จริงๆเว่ย!!!ยังไม่ทันจะคิดเสร็จเจ้าสิงโตหื่นมันตะครุบเอวผมก่อนจะลากผมออกไปจากห้องเรียนท่ามกลางสายตาของประชากรนับสิบที่หันมาสนใจกันหมด...ซวยแล้วดิ...สาวๆเห็นกันหมดว่าผมโดนลากไปกับคุณชาย แบบนี้ความฝันที่จะได้มีเมียก็ดับวูบไปแล้ว...แถมไม่รู้ว่าจะโดนหางเลขกับพวกแฟนคลับของซีวอนด้วยรีเปล่า T T ซวยอย่างเดียวเลยเรา
=========================================================================
ผมว่าผมคงไม่ได้เข้าเรียนจริงๆซะแล้ว...ก็เล่นเข้ามาอยู่ในห้องพยาบาลแบบสองต่อสองกับคุณชายหื่นน่ะสิ ดูซิเตียงเดียวมี
ผ้าม่านอีกตะหาก...ผมจะร้องอะ!!! T T
“กินข้าวเช้ามารึยัง?”ผมส่ายหน้าพรึด...ที่จริงผมกินแล้วล่ะแต่ว่าถ้าบอกว่ากินแล้วดูท่าทางสวัสดิการทางประตูหลังมันจะยิ่งน้องลงนะ T T
“ขอโทษที่เมื่อคืนออกมาก่อนนะ พอดีพ่อไอคิบอมกลับมาบ้านใหญ่”ผมไม่ได้อยากรู้เลยสักนิดครับพี่อยากกลับตอนไหนก็กลับไปเถอะครับ
“อ่า...ไม่เป็นไรหรอกอยากกลับตอนไหนก็กลับเถอะ”
“แล้วถ้าอยากกอดตอนไหนจะได้กอดตอนนั้นมั๊ย?”เสี่ยวแดกครับ...เสียวแด๊กกกกก ใครหลงกลก็บ้าแล้ว...แต่หัวใจเต้นแรงทำซากอะไรครับ >////<
“ฮยอกแจ...ฉันมีเรื่องอยากให้ช่วย...”ผมจ้องมองเค้า เค้าจ้องมองผม..ผมมันมีอะไรดีนักเหรอครับคุณชาย? เรียนก็ห่วย ทำได้อยู่อย่างเดียวคือทำอาหาร...แม้ว่ามันจะไม่แมนและเท่อะไรแต่มันเป็นสิ่งเดียวที่คนตัวเล็กๆอย่างผมจะทำได้...เท่าที่ผมได้ข่าวลือเกี่ยวกับซีวอนแล้วเนี่ย...one night stand only! เอาเป็นว่าน้ำแตกแล้วแยกทางเลยว่างั้นเถอะ...ไม่เคยผูกมัดกับใคร...ไม่เคยมีใครได้อยู่กับคุณชายหลังจากมีอะไรกัน...แล้วเมื่อคืนนี้...เค้ากอดเราเกือนทั้งคืนนะ?
“อะ...อะไรเหรอ?....”ผมเริ่มเกรงกับสายตาจริงจังเหมือนจะไปรบของอีกฝ่ายก็ได้แต่ถามและก้มต่ำ
“ฉันคิดว่า...ฉันมีเซ็กซ์กับใครไม่ได้แล้ว...หลังจากมีเซ็กซ์กับนาย”ได้ยินสัญญาณความซวยมั๊ยครับ...มันมาแล้ว
===========================================
TALK : )
ดีใจ : ) มีคนกดคะแนนให้เราด้วย ><
แถมมีแฟนพันธ์แท้ด้วย ^ ^
ดีใจที่ยังมีคนอ่านเรื่องของเรา
เรารู้ดีว่ามันคงไม่ได้ดีมากแต่ก็อยากให้ทุกคนสนุกและคิดว่าอยากจะอ่านต่อไป
เรื่องคอมเมนต์มันเป็นเรื่องสิทธิส่วนบุคคลที่เราเคารพ
ว่าถ้ารีดเดอร์เห็นว่ามันสนุกจริง เราก็ไม่ต้องขอหรอก เรื่องแบบนี้มันมาเองแหละ
แค่อยากให้คนที่เข้ามาอ่านคิดว่าอยากอ่านตอนต่อไปเราก็มีความสุขแล้ว ^ ^
ขอบคุณทุกคนจริงๆนะคะ เราจะพยายามต่อไปเพื่อทุกคน : )
ความคิดเห็น