ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC MISFORTUNE เรียกง่ายๆว่า "ซวย": wonhyuk ft. kihae kyumin

    ลำดับตอนที่ #4 : ซวยที่สาม : สัญญาณความซวย

    • อัปเดตล่าสุด 1 ส.ค. 53


      


    ซวยที่สาม : สัญญาณความซวย


    เฮ้ยยยยยย!!!! ใจเย็นดิเพื่อน แกเป็นอะไรของแกห๋า!!!!เสียงร้องโวยวายของไอกระบือคยูร้องดังเมื่อผมเขวียงหนังสือทุกเล่มที่อยู่ในเกะของผมใส่มันที่ละเล่มตามด้วยกระเป๋า ขวดนมสตอเบอร์รี่ กล่องดินสอผมและผมเปิดกล่องดินสอของมันและขว้างปากกา ดินสอ ยางลบ ใส่มันอย่างสะใจ...ทำเอาเพื่อนๆในห้องมองกันเป็นตาเดียวว่าวันนี้ลูกเจี้ยบสุดหง่อยกลายร่างเป็นแม่ไก่โหดแบบนี้ได้ไง ไม่รู้แหละทำอะไรไอชายชเวไม่ได้เพราะเดี๋ยวมันจะปล้ำผม ทำปลายเหตุไม่ได้ก็ทำร้ายไอต้นเหตุก่อนละกัน!!

    ตอนแกมาใช้คอมพ์คราวที่แล้วแกมาทำอะไรในเครื่องฉัน ห๊ะ!


    ก็...เล่นเอ็มไง...เถียงเสียงสูงซะด้วย

    แค่นั้น?”

    ก็ๆๆๆ...เฟสบุ๊คไงเสียงเริ่มดร๊อป...

    แกมาวาดรูปลามกๆไว้ในเครื่องฉันใช่มั๊ย???!ไอคยูเริ่มยิ้มแหยะๆก่อนจะพูดว่า

    เหมือนมากเลยใช่มั๊ย?...ฉันเก็บรายละเอียดตั้งนานเลยนะมันพูดหน้าระรื่นก่อนจะวิ่งหนีผมที่เริ่มจะถอดรองเท้าปา

    ใช่!เหมือนมากซะจนตัวจริงมาเห็นเองเลย!!!ไอคยูเริ่มดันแว่นกรอบดำของมันเข้าที่ก่อนจะเปลี่ยนโหมดมาจับให้ผมนั่งลงและรีบถามทันที

    เฮ้ย!แกเล่ามาดิ๊ ว่าชเวซีวอนเห็นได้ไง?”พอมันเริ่มจริงจังผมก็เริ่มสงบบ้าง...ที่จริงก็เริ่มหายโกรธตั้งแต่เริ่มได้ปาของแล้ว เพราะปกติไม่เคยแกล้งมันได้เลยมีแต่มันมาแกล้งผม - -

    น้องชายฉันเป็นแฟนกับคิมคิบอมไงแล้วอยู่ดีๆตอนฉันเข้าห้องมาชเวซีวอนซึ่งเป็นเพื่อนของคิมคิบอมก็อยู่ในนั้นพร้อมกับโชว์รูปลามกๆที่แกวาดนั่นไง

    แล้วไงต่อๆคยูฮยอนสุดกวนบาทาหยิบสมุดมาจากไหนไม่รู้ขึ้นมาจดเอาไว้...จะจดทำไมของมันเนี่ย??

    แกจดทำไมว่ะ?”คยูฮยอนมันไม่ตอบแต่กลับทำหน้าที่สื่อความหมายว่า เล่าต่อไปเหอะน่า

    ไม่เล่า ถ้าแกไม่บอกว่าจดไปทำไม!ผมพูดด้วยเสียงหนักแน่นเท่าที่คนอย่างผมจะทำได้

    เอาไปแต่งฟิคไงโอ๊ยยยย!อยากจะบ้าตายไอเพื่อนเวรขนาดเรื่องซวยๆเกิดกับเพื่อนมันเพราะมันเป็นตัวต้นเหตุและยังไม่สลดและยัง...คิดจะแต่งฟิคเกย์ๆอยู่อีก!!!

    ไอเลวคยู หยุดเลยนะ!ฉันยังไม่ได้ถามแกเลยนะว่าแกวาดฉันกับ...ไอคุณชายนั่นทำไม?”ผมลดเสียงลงจังหวะที่พูดถึงท่านชายจอมเทพเรื่องอย่างว่านั่นก่อนที่สาวๆในห้องจะรุมกระทืบผม T T

    ก็...ลูกค้าฉันรีเควซคู่แปลกมา ก็เลยจัดคุณชายที่เพียบพร้อมไปทุกอย่างกับ



    ไก่น้อยไร้น้ำยาอย่างแกไปน่ะสิ โหยแกไม่รู้อะไร เรตติ้งพุ่งกระฉูดเลยนะเว่ย...แต่ไม่ต้องห่วงนะเพื่อนฉันได้เปลี่ยนคอสตูมกับชื่อของแกแล้วไม่ต้องห่วง
    ประเด็นมันอยู่ตรงนั้นที่ไหนวะไอเพื่อนฟาย! เพื่อนกินเพื่อนกัน เพื่อนกันเอาไปกินแท้ๆเลย

    นี่! บ้านแกก็ไม่ได้จนซะหน่อย ทำไมแกต้องหาเงินด้วยวะ...อย่าบอกนะว่าเพราะซองมินน่ะ?”คยูฮยอนมันหลงรักซองมินมา
    ตั้งแต่จำความได้แล้วครับ...วันนึงซองมินเกิดพูดขึ้นมาว่า
    ถ้าใครสร้างสวนสนุกให้ซองมินนะ ซองมินจะแต่งงานด้วย ซองมินพูดตอนสามขวบ...ซองมินเอาตามล็อตเต้ เวิลด์ใช่มั๊ย? ใครจะไปสร้างให้ได้วะ??

    อย่าพูดมากน่า...เล่าต่อดิคยูมันหน้าแดงขึ้นนิดๆก่อนจะหลบความอายโดยการขยับแว่นเพื่อกลบเกลื่อน...จะว่าไปแล้วเจ้าคยูมันก็รักจริงหวังแต่งนะครับ รักซองมินคนเดียวแม้ว่ามันจะหล่อมากแถมยังฉลาดบ้านก็มีฐานะทำให้มีตัวเลือกเยอะแต่มันบอกว่ามันเลือกซองมิน...และมันจะทำทุกอย่างให้ซองมินมีความสุขแม้ว่าคนอื่นจะทุกข์ก็ตาม...ผมเข้าใจแล้วว่ามันไม่สนว่าคนอื่นจะทุกข์มันหมายความว่าอะไร - -

    ก็...ไม่มีอะไร...ก็แค่เค้าบอกว่าชอบวาดรูปเหรอ? ก็แค่นั้นผมพูดไปมองเท้าไปมองหน้าต่างไปอย่างแนบเนียน???

    จริงอะ?...ฉันว่านะ...หื่นๆแบบเจ้านั่นนะมันต้องเดินเข้าหานายก่อนจะกระซิบข้างๆหูนายว่า รุ่นพี่ครับ...ทำไมลามกแบบนี้ละครับ แหม...ทำเป็นเล่นตัวทำไม...กล้าทำก็กล้ารับหน่อยสิ”

    คยู!นี่แกรู้เหรอ?”ผมเหลือกตาอย่างตกใจสุดฤทธิ์...ถ้าไอคยูมันเห็นนะ...จบกันชีวิตนี้...นอกจากต้องเป็นนางเอกฟิคเกย์แล้วคงจะต้องโดนกระแน่ะหนะแหน่ไปตลอดชีวิตและยังเป็นข้อต่อรองให้ช่วยจีบซองมินอีก!!! T T

    รู้อะไร...อย่าบอกนะว่าแกเสร็จเจ้านั่นแล้วผมกระโดดไปตะครุบปากเจ้านั่นแทบไม่ทัน โธ่!พระเจ้า นี่ผมหลงกลมันอีกแล้วเหรอ?!!! T T เจ้าคยูรีบบีดข้อมือผมแล้วกลับตัวมาล็อกแขนผมไว้ก่อนจะกระซิบเบาๆอย่างโรคจิต

    ถ้านายไม่อยากโดนเปลี่ยนชื่อตัวละครในฟิคของฉันเป็นชื่อจริงๆของนาย...ก็เล่าความจริงมาซะเอาให้ละเอียดนะฮือออออออT T ซวยแล้วไอไก่ฮยอก แกมันไม่น่าโง่เลย ถ้าแฟนคลับคุณชายนั่นรู้นะ!อย่าหวังว่าจะรอดเลย...ดูอย่างทงเฮโดนแล้วผมขนลุกอะ ยังไงก็ไม่เอาอะ! สู้เล่าๆไปดีกว่าอย่างน้อยก็รอดจากการลอบทำร้ายจากแฟนคลับที่แสนจะน่ากลัววววววววว

    กะ..ก็ได้! เล่าก็ได้แต่แกต้องห้ามเขียนชื่อจริงลงไปในฟิคนะ!คยูฮยอนกลับมายิ้มแสนดีก่อนจะปล่อยตัวผมแล้วกลับไปนั่งที่อย่างสงบ...แม่ง!เพื่อนใครว่ะน่ากลัวชิบเป่ง!!!

    ก็...จากนั้นก็....โดนถอดเสื้อ...ถอดกางเกงแล้วก็โดนผลักลงกับเตียง...เจ้านั่นจดไวเป็นลิงเลยครับ...ยิ่งกว่าจดแลคเชอร์อีกนะแก!

    ต่อดิ...

    ไอบ้า!ใครมันจะกล้าเล่าว่ะ! คนยิ่งเสียใจอยู่นะโว๊ย! เป็นผู้ชายแท้ๆแต่โดน...อึ้ยยยยผมทำท่ารังเกียจจนคยูฮยอนหัวเราะออกมา

    ไม่ดีใจเหรอ?ที่โดนเปิดซิงโดยปรมจารย์ขั้นเทพขนาดนั้นอะ

    ลองให้ซองมินโดนมั๊ยล่ะ?”

    เรื่องตลกเหรอ?!กดเสียงต่ำซะใจปิ้วเลย...

    โตดครับ T Tแล้วผมต้องมาขอโทษมันทำไมกันเนี่ย????????

    ไม่เป็นไร...เอางี้ ฉันถามแกแล้วแกตอบ โอเค๊ผมจะขัดขืนคุณได้เหรอครับ??  - -

    เจ้านั่นเก่งมะ?”โห! ดูคำถามมัน

    งั้นๆอะผมตอบพลางทำหน้าเบ้

    จริงเหรอครับ? แล้วที่รุ่นพี่ครางกระเส่าร้องเรียกผมอยู่เมื่อวานละครับ? สงสัยรุ่นพี่คงต้องเป็นคู่ซ้อมให้ผมซะแล้วคุณชายชเว

    อยู่ดีๆก็มากระซิบข้างหูทำเอาใจหายใจคว่ำไปหมด!!! ซวยแล้ว!!!ดันว่ามันลีลาไม่ดี!! โดนเละแน่ครับ!!!!

    มะ..มาได้ไง...ผมสะดุ้งลุกขึ้นอย่างเร็วและเมื่อเจ้านั่นทำท่าจะหอมแก้มผม

    เดินมาซิครับถามได้...สวัสดีครับรุ่นพี่คยูฮยอน...ภาพที่คุณวาดสวยและเหมือนจริงมากเลยครับ...แต่ เจ้านั่นของผมมันใหญ่กว่านั้นนะครับคยูฮยอนที่โดนคำพูดหน้าไม่อายของแสกหน้าก็ถึงกับจุกไปไม่น้อยเลย..แต่เจ้านี่มันก็ด้านพอกันน่ะครับ

    พอดีผมนำโครงร่างจริงของผมมาลดขนาดสักสามเท่าน่ะครับ ถ้าน้องซีวอนว่ามันเล็กไปผมจะแก้ให้นะครับ...แต่ผมคงต้องขอความร่วมมือจากน้องซีวอนให้ฮยอกแจให้ข้อมูลที่ถูกต้องด้วยนะครับแรกๆก็เหมือนจะข่มแต่หลังๆที่โยนงานมาให้เชียวนะไอเพื่อนทรยศ

    หึหึหึ...ได้เลยครับรับร้องว่าฮยอกแจของผมจะต้องจดจำรายละเอียดได้อย่างดีเยี่ยมแน่นอนครับT T ลาตายดีกว่า แอ๊ก!!!

    อยากรู้ไม่ไปมีอะไรกันเองเลยล่ะ!ผมบ่นอย่างเบาๆแต่อีตาคยูหูดีก็ดันได้ยินซะอีก

    ไม่ละฮยอกแจ ฉันไม่นิยมพวกเดียวกัน...และฉันมีซองมินคนเดียว...ส่วนนายน่ะ เหมาะสมกับน้องซีวอนที่สุดแล้วไอเพื่อนเลววววววว T T

    ถูกต้องแล้วครับ งั้นผมขอตัวไปทานอาหารเช้ากับฮยอกแจ...ของผมก่อนละกันนะครับ

    ครับโชคดีครับน้องซีวอน...ถ้าเกิดว่าวันนี้ยังไงไม่เข้าช่วงเช้าก็ได้นะครับ เดี๋ยวเรื่องแลคเชอร์ของฮยอกแจพี่จัดการเองสองคนนั้นส่งยิ้มให้กันเหมือนกับว่าสนิทสนมก็มานานนับปีผมละหมั่นใส่จริงๆเว่ย!!!ยังไม่ทันจะคิดเสร็จเจ้าสิงโตหื่นมันตะครุบเอวผมก่อนจะลากผมออกไปจากห้องเรียนท่ามกลางสายตาของประชากรนับสิบที่หันมาสนใจกันหมด...ซวยแล้วดิ...สาวๆเห็นกันหมดว่าผมโดนลากไปกับคุณชาย แบบนี้ความฝันที่จะได้มีเมียก็ดับวูบไปแล้ว...แถมไม่รู้ว่าจะโดนหางเลขกับพวกแฟนคลับของซีวอนด้วยรีเปล่า T T ซวยอย่างเดียวเลยเรา





    =========================================================================



    ผมว่าผมคงไม่ได้เข้าเรียนจริงๆซะแล้ว...ก็เล่นเข้ามาอยู่ในห้องพยาบาลแบบสองต่อสองกับคุณชายหื่นน่ะสิ ดูซิเตียงเดียวมี
    ผ้าม่านอีกตะหาก...ผมจะร้องอะ
    !!! T T

    กินข้าวเช้ามารึยัง?”ผมส่ายหน้าพรึด...ที่จริงผมกินแล้วล่ะแต่ว่าถ้าบอกว่ากินแล้วดูท่าทางสวัสดิการทางประตูหลังมันจะยิ่งน้องลงนะ T T

    ขอโทษที่เมื่อคืนออกมาก่อนนะ พอดีพ่อไอคิบอมกลับมาบ้านใหญ่ผมไม่ได้อยากรู้เลยสักนิดครับพี่อยากกลับตอนไหนก็กลับไปเถอะครับ

    อ่า...ไม่เป็นไรหรอกอยากกลับตอนไหนก็กลับเถอะ

    แล้วถ้าอยากกอดตอนไหนจะได้กอดตอนนั้นมั๊ย?”เสี่ยวแดกครับ...เสียวแด๊กกกกก ใครหลงกลก็บ้าแล้ว...แต่หัวใจเต้นแรงทำซากอะไรครับ >////<

    ฮยอกแจ...ฉันมีเรื่องอยากให้ช่วย...ผมจ้องมองเค้า เค้าจ้องมองผม..ผมมันมีอะไรดีนักเหรอครับคุณชาย? เรียนก็ห่วย ทำได้อยู่อย่างเดียวคือทำอาหาร...แม้ว่ามันจะไม่แมนและเท่อะไรแต่มันเป็นสิ่งเดียวที่คนตัวเล็กๆอย่างผมจะทำได้...เท่าที่ผมได้ข่าวลือเกี่ยวกับซีวอนแล้วเนี่ย...one night stand only! เอาเป็นว่าน้ำแตกแล้วแยกทางเลยว่างั้นเถอะ...ไม่เคยผูกมัดกับใคร...ไม่เคยมีใครได้อยู่กับคุณชายหลังจากมีอะไรกัน...แล้วเมื่อคืนนี้...เค้ากอดเราเกือนทั้งคืนนะ?

    อะ...อะไรเหรอ?....”ผมเริ่มเกรงกับสายตาจริงจังเหมือนจะไปรบของอีกฝ่ายก็ได้แต่ถามและก้มต่ำ

    ฉันคิดว่า...ฉันมีเซ็กซ์กับใครไม่ได้แล้ว...หลังจากมีเซ็กซ์กับนายได้ยินสัญญาณความซวยมั๊ยครับ...มันมาแล้ว




    ===========================================

    TALK    : )

     


    ดีใจ : ) มีคนกดคะแนนให้เราด้วย ><
    แถมมีแฟนพันธ์แท้ด้วย
    ^ ^
    ดีใจที่ยังมีคนอ่านเรื่องของเรา
    เรารู้ดีว่ามันคงไม่ได้ดีมากแต่ก็อยากให้ทุกคนสนุกและคิดว่าอยากจะอ่านต่อไป
    เรื่องคอมเมนต์มันเป็นเรื่องสิทธิส่วนบุคคลที่เราเคารพ
    ว่าถ้ารีดเดอร์เห็นว่ามันสนุกจริง เราก็ไม่ต้องขอหรอก เรื่องแบบนี้มันมาเองแหละ
    แค่อยากให้คนที่เข้ามาอ่านคิดว่าอยากอ่านตอนต่อไปเราก็มีความสุขแล้ว
    ^ ^
    ขอบคุณทุกคนจริงๆนะคะ เราจะพยายามต่อไปเพื่อทุกคน :
     )

     

      



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×