ทำไม? ใคร ๆ ก็รู้ว่าฉันชอบนาย

การได้ย้อนกลับมาในครั้งนี้ เรนเลือกที่จะกอบโกยเพียงความสุขที่จะได้ทำในสิ่งที่ตนนั้นปรารถนา และช่วยดวงตะวันแสนอบอุ่นของเขาให้มีชีวิตรอดปลอดภัย ส่วนเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของคนอื่นนั้นเขาเลือกที่จะไม่ยุ่งอีกต่อไป เรื่องแก้แค้นช่างมันเถอะ ขอทำตัวสบายๆ ใช้ชีวิตเรียบง่ายไปวัน ๆละกันนะ

“อ้ากกกก ไอ้เรน แกลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไงเนี่ย” เรนเดินบ่นคนเดียวไปตลอดทางผู้คนทั้งโรงเรียนต่างพากันแปลกใจที่คนเงียบ ๆ
แบบเรนมาร้องโวยวายพูดคนเดียว แถมยังทำท่าทางประหลาดๆ อีกด้วย

“ยิ้มอะไรวะตะวัน เห็นมองข้างนอกแล้วยิ้มตั้งนานละ” โซลเด็กหนุ่มใส่แว่นถามเพื่อนที่นั่งข้างหน้าต่าง

“ไม่มีไรหรอก อ่านหนังสือต่อเถอะ” เด็กหนุ่มลูกครึ่งตัวสูงหันกลับมาแล้วจดจ่อกับหนังสือตรงหน้าของตัวเองอีกครั้ง พร้อมรอยยิ้มมุมปากที่ยังไม่จางไป