พรวิเศษของนายจอมภูติ!!

ลำดับตอนที่ #7 : ::::::::::ตอนที่ 7 ::::::::::

ตอนที่ 7
"อย่าเก็บความรู้สึกดี ๆ ที่มีไว้ในใจเพราะเราอาจไม่มีโอกาสได้พูดมันออกไปก็ได้"

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"ยูมิ!!"
"แกพูดแบบนี้อีกแล้วนะยูมิ มีอะไรที่แกไม่บอกพวกเราหรือป่าว"
"นั่นซิยูมิจัง"

"ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่อยากรู้น่ะ"
"ยูมิ..."

"เอาน่า อย่าซีเรียสฉันแค่ถามเล่น ๆ ยัยมิกส์แกไม่กินเค้กฉันกินคนเดียวนะเฟ้ย"
"นี่...เอาคืนมานะ" แล้วสงครามเค้กก็เกิดขึ้น
"เฮ่อ..ไม่ไหวเล้ยยยสองคนนี้เนี่ยะ"

         ใครหลายคนอาจไม่รู้ว่าเราจะมีชีวิตได้ต่อไปอีกเท่าไรเพราะความตายอาจมาเยือนเราได้โดนที่เราไม่เคยรู้ตัวมาก่อน  แต่สำหรับฉัน...พิเศษกว่าคนอื่น ๆ เพราะอะไรน่ะหรอ??  ก็เพราะว่าฉันรู้ว่าฉันจะตายเมื่อไรน่ะซิ...  


"นี่  เฮจิ..."
"..."
"เฮจิ!!"
"มาแล้วคร้าบบบบ"
"มาช้าอีกแล้วนะมัวทำอะไรอยู่ยะ จีบสาว ๆ อยู่หรือไง"
"โห..เป็นชุดเลยนะครับคุณผู้หญิง แล้วเรียกมาเนี่ยะมีธุระอะไรล่ะเนี่ยะ รบกวนเวลานอนชะมัดเลย....ฮ้าววววววว -O-"
"ตาขี้เซาเอ้ยยย"
"อ่ะ -"-  "
"ไม่มีอ่ะไรหรอกก็เห็นนายหายหัว..เอ้ย..หายหน้าหายตาไปน่ะเลยคิดถึง"
"แค่นี้เนี่ยะนะต้องเรียกให้ฉันถ่อสังขารออกมาน่ะ - -+"
"นี่เฮจิ"
"อะไร.."
"ฉันเหลือเวลาอีกกี่วันหรอ"
"เชื่อฉันแล้วหรือไง"
"เออน่าเรื่องของฉันย่ะ บอกมาหน่อยซิ"
"มันขึ้นอยู่กับเธอนั่นแหละ"
"ขึ้นอยู่กับฉัน??...ยังไงอ่ะ งง - -??"
"ก็...เฮ่อ! ช่างมันเถอะ"
"ซะงั๊น = = ก็ฉันอยากรู้นี่  บอกหน่อยไม่ได้หรือไง"
"ก็บอกแล้วว่ามันขึ้นอยู่กับเธอ"
"ง่ะ =O= งั๊นบอกหน่อยดิว่าทำไมฉันถึงถูกเลือกให้ได้รับพรอ่ะ"
ก็เธอเป็นคู่มั่นของฉันน่ะซิยัยซื่อบื้อเอ้ย (คิดในจัย)
"อ่ะ..เงียบ  เฮจิ.."
"เฮจิ!"
"เฮ่ย! อะไรเล่า"
"จะเหม่อไปถึงไหนยะ"
"เรื่องของฉันน่า - -; "
"จะบอกได้หรือยัง"
"ก็บอกให้ไปถามสภาเอาเองไง - -'''
"อ่ะ T-T ใจร้าย  บอกหน่อยก็ไม่ได้"
"เดี๋ยวถึงเวลาก็รู้เองแหละน่า"
" T^T "
"อ่ะ  อย่ามาทำหน้าแบบนั้นนะ เดี๋ยวฉันก็หลอนตายเลย"
"นิสัย หยาบคายนะนายเนี่ยะ"
"- -++"

"นี่ ยูมิ คุยกับใครอยู่น่ะ" มิกส์เรียก
"หวายยยยยนายกลับไปได้แล้วเดี๋ยวเพื่อนฉันเห็น"
"เพื่อนเธอไม่เห็นฉันหรอกน่า"
"ยูมิ! คุยกับใครอยู่อ่ะ"
"ป่าวหรอก มีอะไรหรอมิกส์"
"แกจะตะโกนคุยกับฉันผ่านประตูห้องหรือไงห๊ะ"
     ประตูห้องถูกฉันเปิดออกมาช้า ๆ แล้วฉันก็ชะโงกหน้าออกไป เหอๆ เหมือนแอบใครไว้ในห้องเลยอ่ะ (ก็เฮจิไง:mommam)

"โทษที ลืมอ่ะ"
"แล้วทำอะไรอยู่"
"ดูหนังน่ะ - -;; แล้วมีอะไรหรือป่าว"
"ก็ถึงเวลาซ้อมแล้วนี่  อย่าบอกนะว่าลืมน่ะ - -+"
"เออใช่! แหะ ๆ ลืมจริง ๆ ด้วย"
"มันน่าไม๊เนี่ยะ ไปได้แล้วเดี๋ยวโค้ชบ่นอีกหรอก"
"จ้า...เดี๋ยวเปลี่ยนชุดก่อนนะ"
"เร็ว ๆ ล่ะ"
"คร้าบบบบ"
"ไปช้าโดนกินน้ำดื่มเพื่อสุขภาพของโค้ชฉันไม่ช่วยแกนะเฟ้ยยูมิ"
อึ๋ย! ไอ้น้ำนั่นฉันกินคราวที่แล้วแทบตายคาแก้วเลยอ่ะ  ก็โค้ชเล่นเอาอะไรมั่งก็ไม่รู้มาปั่น ๆ ๆ แล้วเอามาให้กิน  แหวะ! รสชาติ ไม่อยากจะเซด อี๋~
"ง่ะ  สองนาที  รอฉันสองนาทีนะมิกส์  แกห้ามหนีฉันนะเฟ้ย"
"เออ เร็ว ๆเหอะ"
"คร้าบบบบ"

*********************************************