พรวิเศษของนายจอมภูติ!!

ลำดับตอนที่ #2 : ::::::::::ตอนที่ 2 ::::::::::

ตอนที่ 2
เปิดเทอม

"ช่วงเวลาของความสุขมักจะผ่านไปรวดเร็วเสมอ..."

"สุขสันวันเกิดนะยูมิจัง"เสียงใส ๆ พร้อมกับหน้าตาที่น่ารักของเธอบ่งบอกความเรียบร้อยน่าถนุถนอม ธารใส เพื่อนฉันเอง
"ขอบใจนะน้ำ"
"อ่ะ" มิกส์ เพื่อนของฉันอีกคนยื่นกล่องห่อกระดาษสีเขียวผูกโบว์น่ารัก(ซึ่งขัดกับบุคลิกของมันมากกกกกก)มาให้ฉัน มิกส์ เป็นสาวที่ออกจะห้าวนิด ๆ ผมสีน้ำตาลธรรมชาติ ซอยจนเกือบสั้นทำให้บุคลิกออกแนวห้าวขึ้นอีก รวมทั้งหน้าตาที่คมเข้มทำให้มิกส์เป็นที่ชื่นชอบของสาวหลาย ๆ คน (แต่เป็นผู้หญิงนะเฟ้ยยย:>มิกส์)

"อะไรอ่ะ"
"ลูกชิ้นปิ้งมั๊ง - -+"

“ - -++”
"ก็เปิดดูซิยูมิ ^ ^"
"ตื่นเต้น ๆ "
อะไรหว่า - -??
.
.
.
ปอกคอน้องหมาสีชมพูน่ารักมีป้ายชื่อสแตนเลสสีเงินเขียนว่า "จีจี้" สวยงาม
"ฮ้า....ปอกคอจีจี้  ขอบใจน้า...มิกส์ น้ำ ฉันรักพวกเธอจัง...มาวันนี้ฉันเลี้ยงข้าวกลางวันนะ"
"แต่ตอนนี้ต้องรีบไปเข้าเรียนก่อน..เดี๋ยวแม่แกมาแล้วจะซวยกันหมด"ซากิเตือน ก็แม่ที่ว่านี่คือ อาจารย์สำราญ อาจารย์ฝ่ายปกครองคู่อริพวกเราเองอ่ะ T-T
.

.
.
.
.
.
กรี๊งงงงงงงงงงง
เสียงกริ่งบอกหมดเวลาเรียนในช่วงเช้าอันหฤโหด คาบเช้าเป็นวิชาคณิตฯที่ฉันไม่ถูกชะตาเลยจริง มีสอบทีไรต้องเหมาที่นั่งสอบซ่อมเสียทุกครั้งไปอ่ะT-T ตัวเลขยุ่บยั่บไปหมด อ๋า..@_@ ตาลายชะมัด ฉันเลยเล่นซ่อนตาดำทุกครั้งที่เรียนวิชานี้ (สมควรแล้วที่ตกทุกรอบอ่ะ -_-; :>ซากิ)
"เย่......หมดเวลาซะที อายูมิ ฉันหิวแล้วไปเหอะ"
"อืมๆ"ฉันมัวขี้ตาลุกขึ้นแล้วเดินตามเพื่อนๆไป
มิกส์เดินช้าลงเรื่อยแล้วหยุดก้าวขอในที่สุด ลูกบอลที่ลอยอยู่ในอากาศไม่มีทีท่าว่าจะล่วงลงสู่พื้นแต่อย่างใด 
"เฮ่!! เกิดอะไรขึ้นอ่ะ  มิกส์เป็นอะไร  น้ำ" ฉันเรียกชื่อเพื่อน ๆ พลางเขย่าแขนแรง ๆ แต่ก็ไม่มีการตอบรับ ทันใดนั้นควันสีเทาก็พวยพุ่งขึ้นและรวมตัวกันเกิดเป็นร่างของใครบางคนที่คุ้นตาของอายูมิมาก
"นายเป็นใคร??"
"เป็นปลาทองหรือไง? เพิ่งเจอกันเมื่อคืนทำเป็นจำไม่ได้"
"เดี๋ยวนึกก่อนนะ"
"อืม....."
"....." หมอนั่น
"...." ฉัน
"=_="
"นึกไม่ออกอ่ะ"
"ว่าแล้วเชียวยัยปลาทอง เฮจิ ฉันชื่อเฮจิ"

"นายน่ะเองอ่ะ
"เย็นนี้สัตว์เลี้ยงของเธอจะถูกรถชนตาย"
"อ้ายยย..หยุดนะเลิกแช่งจีจี้ของฉันได้แล้ว"
"ฉันมานี่ไม่ได้จะมาบอกแค่นี้"
"อะไรอีกล่ะ"
"พรข้อแรก..คิดได้หรือยัง"
"อย่ามามั่วหน่อยเลย"
"เฮ่อ...ยังไม่เชื่อซินะงั๊นก็คอยดูสัตว์เลี้ยงของเธอเย็นนี้แล้วกัน"
พูดจบทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับมาสู่ภาวะปกติ
ฮึ่ย!!หมอนั่นกล้าดียังไงมาแช่งจีจี้สุดที่รักของฉันนะ เอ่อลืมแนะนำ จีจี้เป็นน้องหมา พันธุ์ชิสุ ขนสีขาวปนน้ำตาล ฉันชอบมัดจุกให้มันด้วยโบว์สีชมพู

ตุบ!!!!
ลูกบอลเมื่อครู่ล่นใส่หัวฉันเต็ม ๆ อ๋อยยยย
"เฮ่ย!! ยูมิเป็นไรหรือเปล่า"
"ยูมิจัง~"
"ทำไมดาวขึ้นตอนกลางวันอ่ะ @_@"
อ๋อย เกิดอะไรขึ้นอ่า เจ็บหัวจัง ตาลายไปหมดแล้ว

"ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือเปล่า"
เสียงนุ่ม ๆ เอ่ยขอโทษแล้วถามด้วยความห่วงใย

"เฮ่ย นั่นมันคิมหันต์นี่"
"เจ้าชายน่ะหรอ"
"อืม(- -)(_ _)(- -)"น้ำพยักหน้าหงึกหงักเป็นเชิงตอบรับ

"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
"เอ่อ..." หายมึนกระทันหันเหอะๆ
"ไม่เป็นไรแล้วค่ะ -///-"

อึ๋ย~~~~ เจ้าชาย.....โชคดีชะมัดฮี่ๆๆถึงจะเจ็บตัวหน่อยก็เหอะ
"ให้ผมพาไปห้องพยาบาลแล้วกันนะครับ"
"เอ่อ....ขอบคุณค่ะ"
"อิจฉายูมิอ่ะ ~_~" ยัยน้ำโอดครวญ
"นาน ๆ ทีปล่อยมันไปเถอะ -_- เฮ่ย!!แล้วใครเลี้ยงข้าวอ่ะ"
"เราก็ไปสั่งไว้ก่อนไง แล้วให้ยูมิจังตามไปจ่าย"
"อืม...แผนดีแฮะ ไปกันเหอะ"

ที่ห้องพยาบาล
"หายเจ็บหรือยัง"
"ไม่เจ็บแล้วค่ะ ขอบใจนะที่พามาห้องพยาบาลน่ะ"
"อืม..ว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอ"
"ชื่ออายูมิ อยู่ห้อง 6B"
"อ๋อ อืมยินดีที่ได้รู้จักครับ"

ฮ่า~~~~เจ้าชายหล่อชะมัด ตาคม ๆ นั่นมองแล้วจะละลายให้ได้เลย วันเกิดปีนี้โชคดีจริงจริ๊งงงฮี่ๆๆ