[Felin fanfiction] ลอรี่มีดแดง

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ หนูน้อยลอเรนซ์

[fic] ลอรี่มีดแดง

ประเภท : ฮา (ยำขนาดกลาง)

ช่วงเวลา : นอกเรื่องชัดๆ

Note : ที่แต่งนะ....เพราะเป็นโรคประสาทกระทันหันนะสิ ^^\" คุย MSN อยู่ดีๆดันแต่งสดเฉยเลย เป็นเรื่องที่ตอนแรกจะลงแฟนบุ๊คส์ แต่ไปๆมาๆ จะดีเหรอฟร่ะ ก็เลยเอาเรื่องอื่นไปลงแทนแล้วเอาเรื่องนี้มาให้อ่านเล่นกัน จบงานนี้ว่าจะลี้ภัยไปสโนว์แลนด์สักพัก เพราะเมื่อคนอ่านอ่านจบอาจจะมาฆ่าคนเขียนได้ฐานทำลายภาพพจน์อันดีงามของตัวละครที่เป็นที่รักหลายตัว ^^\"

+ + + + + + + + + + + +





บทนำ หนูน้อยลอเรนซ์



กาลครั้งหนึ่ง...ยังไม่นานมานักละมั้ง มีหนุ่มน้อยผิวขาวหน้าตาดีผมสีทอง ใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังสองคนกับคุณแม่ ณ ริมชายป่ากว้างแห่งเมืองเอดินเบิร์ก



หนุ่มน้อยเป็นเด็กที่จัดว่าดีคนหนึ่ง ( แน่นอนว่าหมายรวมถึงหน้าตา ) มีความขยันขันแข็งทำงาน และฝึกวิชา เขาเป็นผู้รับสานต่อตำนานมีดบินจากผู้เป็นบิดาซึ่งตายจากไประหว่างการฝึกซ้อมมีดบินสะท้อนวัตถุเพราะมีดดันผ่ากระดอนไปถูกกระถางต้นไม้ตกทับหัว



แม้จะเป็นกำพร้าบิดา แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ลอเรนซ์น้อยมีแผลทางจิตใจมากมายอะไรนัก ด้วยเจ้าหนูโชคดีมีแม่ที่ประเสริฐที่สุดในปฐพี ซึ่งมอบความรักให้เขาอย่างเพียงพอ ลอเรนซ์รักแม่ของเขามากเช่นกัน เขาจึงไม่เคยจะทำอะไรที่ขัดต่อคำสั่งและทำให้แม่เสียใจเลย....ครอบครัวนี้จึงอยู่กันอย่างมีความสุขเรื่อยมา....



เช้าตรู่ของวันที่ท้องฟ้าแจ่มใสวันหนึ่ง ขณะที่เมฆขาวลอยตุ้บป่องเป็นขยุ้มๆเปลี่ยนเป็นรูปต่างๆ และลอยละลิ่วข้ามหัวตามแรงลมที่อ้อยอิ่ง คุณแม่ที่แสนดีก็ได้พูดกับลูกชายที่น่ารักว่า \"ลอเรนซ์น้อยของแม่ วันนี้แม่อยากให้ลูกช่วยถือตะกร้าไปเยี่ยมคุณยายที่อีกฟากหนึ่งของป่าให้หน่อยนะจ๊ะ คุณยายไม่ค่อยสบาย คงอยากให้หลานที่น่ารักไปดูแล\"



เด็กน้อยเจ้าของนัยน์ตาสีอเมธิสท์พยักหน้าหงึกๆอย่างว่าง่าย ก่อนวิ่งทั่กๆขึ้นไปยังห้องนอนที่ชั้นสองของบ้าน หยิบเอาชุดมีดเล่มโปรดที่เป็นของดูต่างหน้าบิดาออกมาจากหีบเก็บของ เขาชักมีดเงินที่มีรอยเปื้อนเป็นคราบสีแดงเล่มหนึ่งออกมาเสียบไว้ที่ข้างเอว ก่อนจะยัดเล่มอื่นๆที่เหลือใส่เข้าไปในกระเป๋าสะพาย แล้วก็วิ่ง( กึ่งกลิ้ง..เพราะเด็กๆหัวโตกว่าตัว...ไม่สมดุลเท่าไรนัก ) ลงบันไดมา เอ่ยกับแม่อย่างน่ารัก \"ผมพร้อมแล้วครับคุณแม่\"



คุณแม่ผู้แสนใจดียิ้มรับคำพลางลูบหัวลูกชายตัวน้อยๆอย่างเอ็นดูก่อนจะส่งตะกร้าขนาดย่อมๆที่บรรจุเนมแยม ขนมปัง แล้วแฮมให้กับลอเรนซ์ เธอก้มลงมอบจุมพิตบนหน้าผากของลูกน้อยก่อนสั่ง \" ไปดีมาดีนะลูกรัก อย่ากลับค่ำนักนะจ๊ะมันอันตราย แล้วก็ระวังพวกสัตว์ป่าด้วย ช่วงนี้แม่ได้ข่าวหนาหูเรื่องเจ้าหมาป่าตัวร้ายในป่า\"



\"ผมจะระวังครับคุณแม่\" ลอเรนซ์ตัวจ้อยรับคำด้วยดวงตาสีม่วงเป็นประกายก่อนวิ่งหลุนๆออกไปจากบ้านสู่ทางเข้าของป่ากว้าง....



+ + + + + +