ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จารึกอันที่1: โชคชะตาลิขิต
ารึอันที่1: โะาลิิ
"ีวิอนาย ันะลิิเอาไว้เอไม่้อห่วหรอนะ"
8.00น.
" เห้ย แปโมแล้วหรอวะ!!!"
ทำไมวันนี้ผมถึื่นสายเป็นรั้แรนะ ระหว่าที่ผมำลัมึนับฝันประหลาๆ
เ้าแม สุนัพันธ์อร์ี้ผสมอผมำลัีรายานที่ผมำลัทำทั้ืนนไม่เหลือา
ผมอ้าปาหวอ ับผลานิ้นใหม่อมัน อนนี้สีหน้าอผมเ็มไป้วยวามเอ๋อแล้วน้ำา?
[ไม่สนฝันพิลึแล้ว มัน็แ่ฝัน= =;] ริสิ ผมเนเป็นเ็ไฮสูลปี4 ใบหน้าอผมนั้น
็หล่อเป็นบาส่วนนั้นแหละ=_=;
"ับับ้าวไม่้อินมันแล้ว!!!"
ผมออนอบ้านวิ่ไปที่ป้ายรถเมล์แ่..ทำไมวันนี้้อวิ่ามรถเมล์ฟะ!!!
"รอผม้วยิ๊!!!!"
โอยย รถไม่รอทำไมววยอย่าี้
"รอ้วยยยยยย"
"ม่ายยยย รถเมล์สายประำT_T"
ผมหุหินไปเอับระป๋อเป๊บี่ปล่าวอยู่บนพื้นผมเลยเะมันสุแร
แล้วมันไปโนหิไฮสูล น่าะม.5แล้วอ่ะนะ ผมอึ้เพราะสิ่ที่ผมเห็นนั้น
ือสีหน้าอหิประหลา ผมสีน้ำเิน าสีแอำมหิ ้อไปที่ผมอย่า
ะินเลือินเนื้อผม
"ทำอะไรอนายยะ!!"
"ปล่าวนะ....ผมแ่..."
"ไม่้อมาอ้า นายทำอะไรห้ะ!!!"
โอย ทำไมถึวยอย่านี้
"ผมอโทษ=_="
หินนั้น้อมาที่าอผมทำให้ผมรู้สึปวหัวอย่ารุนแร แล้วไม่มีแรทำให้
ผมล้มลไปที่พื้นอย่ารวเร็ว'ีวิอนาย ันะลิิเอาไว้เอไม่้อห่วหรอนะ'
ใ่สิ ผมำเสียนี้ไ้ เสียมันล้ายันมาแ่ อารม์อเสียมันแ่ามา
อนนี้วาผมเริ่มไม่มีแร ร่าอหิลึลับพุ่มาที่ผมแล้วผม็ำมันไม่ไ้อีเลย
' เมื่อพระันทร์เ็มว ะาอเ้าันะเปลี่ยนแปลมันเอ'
" ใรน่ะ โอ้ยเ็บนะใรบีบมือันวะ"
"เห้ย เนำเราไม่ไ้หรอ เนรไเพื่อนแน่ะ!!"
อ่อ เนร เพื่อนี้อผมพวเรารู้ัั้แ่ประถม
"ำไ้ิวะ แ่ปล่อยมือ่อนเหอะมันเ็บ-_-"
"เออๆ โทษๆๆแเป็นอะไรวะถึล้มล"
ผมส่ายหน้าแสอาารไม่รู้เหุาร์นั้น
าที่เนรเล่ามาว่า เห็นผมเะระป๋อเป๊บี่แล้วผม็ล้มลเลย ไ้ยินผมพูว่า
'เฟล์ ้ารัเ้า' ผมอ้าปาหวอับำพูนั้นทันที เฟล์อะไรผมไม่รู้ั-_-"
"แมีแฟนแล้วหรอวะ-*-"
"ไม่ๆๆๆ ไม่เยมีเลย"
เนรถอนหายใแล้วลาผมออาเีย[ลาแบบไม่ห่วผมเลยนะ] ในที่สุเนร็
ลาผมมาถึห้ออพวเรา[A4-1] เนรี้ไปที่หิผมสีน้ำเินาสีแรู้สึ
ผมะเยเอเธอ้วยล่ะ ผมเห็นเธอมอมาที่ผมแล้วลุึ้นาที่นั่
เธอับอเสือผมแล้วฟาลไป
"ืนเ็มว เห็นีันแน่เ้าราม่า"
ผมับเนรอึ้ับารระทำอเธอ ผมิ'ใ่ ีวิผมมันราม่า วราม่า!!'
"เออ ีวินายราม่าใ่ไหม เห็นีแน่ หึ.."
"มาิ ผมไม่ใ่นทีุ่ะมา่า่ายๆหรอนะ!!!"
ผมะอใส่เฟล์อย่าไม่ลัเล
"=_=เหอะ ายาๆ เรียนไม่เ่ ็ไ้แ่หลอาหิไปวันๆ บอรๆนะ รโลยะ!!!"
ผมลุึ้นพร้อมที่ะเะเธอแ่เนรห้ามเอาไว้ นผมทรุเราับพื้นเพราะเถียไม่ออ
เนรพยัหน้าใส่ผมเหมือนับบอว่า พอ่อนเหอะ ผม้อำใสบศึับเฟล์ไว้
วินาทีนั้นผมรู้สึว่า มีนระิบ้าหูว่า'ั้นอโทษนะ....'
"ีวิอนาย ันะลิิเอาไว้เอไม่้อห่วหรอนะ"
8.00น.
" เห้ย แปโมแล้วหรอวะ!!!"
ทำไมวันนี้ผมถึื่นสายเป็นรั้แรนะ ระหว่าที่ผมำลัมึนับฝันประหลาๆ
เ้าแม สุนัพันธ์อร์ี้ผสมอผมำลัีรายานที่ผมำลัทำทั้ืนนไม่เหลือา
ผมอ้าปาหวอ ับผลานิ้นใหม่อมัน อนนี้สีหน้าอผมเ็มไป้วยวามเอ๋อแล้วน้ำา?
[ไม่สนฝันพิลึแล้ว มัน็แ่ฝัน= =;] ริสิ ผมเนเป็นเ็ไฮสูลปี4 ใบหน้าอผมนั้น
็หล่อเป็นบาส่วนนั้นแหละ=_=;
"ับับ้าวไม่้อินมันแล้ว!!!"
ผมออนอบ้านวิ่ไปที่ป้ายรถเมล์แ่..ทำไมวันนี้้อวิ่ามรถเมล์ฟะ!!!
"รอผม้วยิ๊!!!!"
โอยย รถไม่รอทำไมววยอย่าี้
"รอ้วยยยยยย"
"ม่ายยยย รถเมล์สายประำT_T"
ผมหุหินไปเอับระป๋อเป๊บี่ปล่าวอยู่บนพื้นผมเลยเะมันสุแร
แล้วมันไปโนหิไฮสูล น่าะม.5แล้วอ่ะนะ ผมอึ้เพราะสิ่ที่ผมเห็นนั้น
ือสีหน้าอหิประหลา ผมสีน้ำเิน าสีแอำมหิ ้อไปที่ผมอย่า
ะินเลือินเนื้อผม
"ทำอะไรอนายยะ!!"
"ปล่าวนะ....ผมแ่..."
"ไม่้อมาอ้า นายทำอะไรห้ะ!!!"
โอย ทำไมถึวยอย่านี้
"ผมอโทษ=_="
หินนั้น้อมาที่าอผมทำให้ผมรู้สึปวหัวอย่ารุนแร แล้วไม่มีแรทำให้
ผมล้มลไปที่พื้นอย่ารวเร็ว'ีวิอนาย ันะลิิเอาไว้เอไม่้อห่วหรอนะ'
ใ่สิ ผมำเสียนี้ไ้ เสียมันล้ายันมาแ่ อารม์อเสียมันแ่ามา
อนนี้วาผมเริ่มไม่มีแร ร่าอหิลึลับพุ่มาที่ผมแล้วผม็ำมันไม่ไ้อีเลย
' เมื่อพระันทร์เ็มว ะาอเ้าันะเปลี่ยนแปลมันเอ'
" ใรน่ะ โอ้ยเ็บนะใรบีบมือันวะ"
"เห้ย เนำเราไม่ไ้หรอ เนรไเพื่อนแน่ะ!!"
อ่อ เนร เพื่อนี้อผมพวเรารู้ัั้แ่ประถม
"ำไ้ิวะ แ่ปล่อยมือ่อนเหอะมันเ็บ-_-"
"เออๆ โทษๆๆแเป็นอะไรวะถึล้มล"
ผมส่ายหน้าแสอาารไม่รู้เหุาร์นั้น
าที่เนรเล่ามาว่า เห็นผมเะระป๋อเป๊บี่แล้วผม็ล้มลเลย ไ้ยินผมพูว่า
'เฟล์ ้ารัเ้า' ผมอ้าปาหวอับำพูนั้นทันที เฟล์อะไรผมไม่รู้ั-_-"
"แมีแฟนแล้วหรอวะ-*-"
"ไม่ๆๆๆ ไม่เยมีเลย"
เนรถอนหายใแล้วลาผมออาเีย[ลาแบบไม่ห่วผมเลยนะ] ในที่สุเนร็
ลาผมมาถึห้ออพวเรา[A4-1] เนรี้ไปที่หิผมสีน้ำเินาสีแรู้สึ
ผมะเยเอเธอ้วยล่ะ ผมเห็นเธอมอมาที่ผมแล้วลุึ้นาที่นั่
เธอับอเสือผมแล้วฟาลไป
"ืนเ็มว เห็นีันแน่เ้าราม่า"
ผมับเนรอึ้ับารระทำอเธอ ผมิ'ใ่ ีวิผมมันราม่า วราม่า!!'
"เออ ีวินายราม่าใ่ไหม เห็นีแน่ หึ.."
"มาิ ผมไม่ใ่นทีุ่ะมา่า่ายๆหรอนะ!!!"
ผมะอใส่เฟล์อย่าไม่ลัเล
"=_=เหอะ ายาๆ เรียนไม่เ่ ็ไ้แ่หลอาหิไปวันๆ บอรๆนะ รโลยะ!!!"
ผมลุึ้นพร้อมที่ะเะเธอแ่เนรห้ามเอาไว้ นผมทรุเราับพื้นเพราะเถียไม่ออ
เนรพยัหน้าใส่ผมเหมือนับบอว่า พอ่อนเหอะ ผม้อำใสบศึับเฟล์ไว้
วินาทีนั้นผมรู้สึว่า มีนระิบ้าหูว่า'ั้นอโทษนะ....'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น