ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3rd มินฮยอนคนขี้หวง
' ไมินฮยอน มานานยั ' โฮถามเพื่อนสนิทอเาเมื่อออมาาร้าน
' มาสัพัแล้วหละ รีบลับบ้านันเถอะ ' มินฮยอนพู่อนเปรยาไปมอยอมินที่เพิ่เินออมา
โฮเมื่อเห็นเพื่อนที่่วยิวและอยู่เป็นเพื่อนเพิ่ออมาึหันไปุยอีรอบ
' นี่ยอมิน อบุอีทีนะ ว่าแ่ที่บ้านนายมารับหรือยัอะ ให้รอเป็นเพื่อน่อนมั้ย '
' ไม่เป็นไร อบใที่เป็นห่วเรานะโฮ ' ยอมินใระแทเสียำว่าเป็นห่วะให้มินฮยอนไ้ยิน
' เรา้อห่วสิ เพราะยอมินอยู่เป็นเพื่อนเราแท้ๆ ' โฮทำหน้ารู้สึผิ
' นายไม่้อไปห่วหรอ ็เาเ็มใอยู่เอ นี่โฮวันหลันายไปรอที่ึ ที่ันทำิรรม็ไ้นะ ะไ้ไม่้อไปลำบายอมินเาอี ' มินฮยอนสวนืนยอมิน
ยอมินสะอึับำพูทีู่ถือไพ่เหนือว่าอมินฮยอน
' ใ่ไม่้อห่วหรอเพราะ ถ้าเป็นนายโฮ ไม่ว่าะึว่านี้ เรา็อยู่เป็นเพื่อนนายไ้ ... ะอยู่เป็นมาว่าเพื่อนเรา็ทำไ้นะ เราะไม่ยอมทิ้ให้นาย้อมานั่เหานเียวหรอ ' ยอมินอลับำพูอมินฮยอนนอีฝ่ายหน้าเสีย
มินฮยอนเริ่มหัวเสียับำพูอยอมิน ไอนี้มันัะมาไปแล้ว
' อ่าาา ทำไม้อพูาระแทระทั้นัน้วยหละ เพื่อนันทั้นั้น ลับบ้านันเถอะนะมินฮยอนอาา ยอมินอาา อบุนายมาริๆนะ ไว้เอันนะ บ้ายบาย ' หลัพูบโฮ็รีบพามินฮยอนออไปาหน้าร้านาแฟนี่ เพื่อที่ะไ้ลับบ้านัที เาปวหัวเหลือเิน
มินฮยอนมอยอมิน้วยสายาาโทษ เาไม่ยอมหรอ ไอ้ยอมินนี่มันใะมายุ่ับนอเา ฝ่ายยอมิน็ไม่ยอมเ่นันเาสู้สายาอมินฮยอน
' เอาแล้วโว้ยๆๆ พวมึูิ แม่ยัับีรี่ย์เาหลี พระเอ ับพระรอ แย่นาเอเลยมึ ' แเนียลพูับฮยอนและมินิ ที่เินมาับมินฮยอนะะมาส่แล้วแยลับ แ่ันเอสรามอมินฮยอนับยอมินะ่อน เลย้อุ่มแอบูอย่าเียบๆ
' ยอมินนี่็ไม่ธรรมาเหมือนันนะ เห็นนิ่ๆ เล่นะฝ่าบาทูไปไม่เป็นเลย ' มินิเสริม
' เออิ ถ้ามันยัปาแ็ไม่พูวามสัมพันธ์ระหว่ามันับโฮออมานะ มีหวัโนไอ้ยอมินาบไปแแน่ๆ ' ฮยอนพู่อ และเห็น้วยับมินิ ยอมินมันไม่ธรรมาริๆ
' ูบอแล้ว ทีู่แวๆไปเนี่ยเพราะอยาให้มันเปิัวันไปเลย ะรออะไรอยู่วะ นหล่อเ็ ' แเนียลอบ
' มึแน่ในะว่าอยา่วย ไม่ใ่เพราะปามึมันพันธุ์ามอย์เหมือนหน้ามึหรอ ' มินิอบ
' เห้ยๆๆ นั่นมันพันธุ์หมาไม่ใ่หรอ ไอ้มินิ นี่มึหลอ่าูหรอ ' แเนียลเ็็มีแ่นแวว่าเาหนะ เหมือนไอ้หมาพันธุ์ามอย์นี่อยู่ไ้ ถึะน่ารั็เถอะ แ่แเนียลหนะ รัแมวมาว่านะ
' ฮ่าๆๆ ูเห็น้วยับมินิมันนะ ' ฮยอนำเพื่อนเาเถียันอย่าอบใ
' พวมึอะ รุมูลอเลย เ็ ลับบ้านันเถอะ ไป ' แเนียลพูไปแล้ทำหน้าเ็ๆเมื่อเพื่อนๆอบแล้เา
พวเาทั้หมึเลิเถียันแล้วแยย้ายลับบ้านัน
' นี่ มินฮยอนนน ทำไมนายไมุ่ยับันเลยอะ เป็นอะไรไป ' โฮถามเพราะั้แ่แยมาายอมิน มินฮยอน็เอาแ่เียบใส่เา ไม่พูุยหยอล้อเหมือนปิที่เินลับบ้าน้วยัน
' ... '
' นายโรธไรันอะ ัน็รอลับบ้านพร้อมนายแล้วไ ... หรือนายโรธยอมินหรอ ? '
' ใ่ โรธ โรธมา ' ในที่สุมินฮยอน็หลุปาพูออมา
' ทำไม้อโรธ้วยหละ ยอมินหนะ ่วยสอนารบ้านันั้เยอะนะ ันเ้าใหมเลยหละ นาแอบเผลอหลับในห้อเรียนนะเนี่ย ฮ่าๆ ะไ้ไม่้อลำบานายไ ูินายอะิรรม็เยอะ เหนื่อยใ่มั้ยหละ หืม ' โฮอบไปอย่าไม่ิอะไร ็เาหนะ้อให้มินฮยอนสอนารบ้านลอเลย ยิ่อนนี้มินฮยอนทำิรรมที่โรเรียนว่าะเสร็ ถ้าเาให้ยอมินสอนไ้ มินฮยอนะไ้ไม่ไม่้อเหนื่อยไ เาเป็นห่วมินฮยอนนะ
' โรธสิทำไม ! ันบอนายหรือไว่าไม่อยาสอนให้อะ ันไม่เหนื่อยหรอ แ่บอมาไ้มั้ย โฮ นายอยาให้ันทำอะไรให้ .... บอมาสิ ' ำพูสุท้ายอ่อนล มินฮยอนเผลอระอใส่โฮอีแล้ว ็โฮอบิไปเอ ลัวเาะเหนื่อย อบิว่าที่เาบ่น ที่อยห่ว อยูแล มันือวามลำบาอเาลอ ทั้ๆที่เานะั้ใทำ เพื่อูแลนที่เารั
' ทะทะ ทำไมนาย้อระอัน้วยหละ มินฮยอนหนะ พูันีๆไม่ไ้หรอไ ' โฮน้ำาลอ ทำไมมินฮยอนถึเอาแุ่เาันะ
' ะโฮ ... ันอโทษ ' มินฮยอนใมาที่น้ำาอโฮลอออมา เารู้สึผิ วันนี้ทั้วันเาเผลอหุหิและระอใส่โฮอเาี่รั้แล้วเนี่ยย เพราะไอ้ยอมินนั่นแหละ ไอ้มินฮยอนเอ้ยย ะแนนลแน่ๆเลย ยิ่มีู่แ่อยู่
หมับ
มินฮยอนสวมอโฮ อปลอบอย่าอบอุ่นเาไม่อยาให้นรหน้า้อทุ์ใอะไรทั้นั้น เาสัาับัวเอแล้วว่าะทำให้โฮมีวามสุ แล้วนี่เาทำอะไรอยู่นะ
โฮสะอื้นเบาๆออบมินฮยอน
' ัน นะ ฮึ แ่ ฮึ เป็นห่วนาย ฮึ ไม่อยาให้นายลำบาเอ ฮึ ะ...ันผิหรอ ฮึ ' โฮพูไปสะอื้นไป
' นายไม่ผิเลย ันผิเอนะโฮนะ ันอโทษ ันมันไม่ีเอ ูสิ ทำนายร้อไห้เลยอะ ันะทำยัไี '
' ... ฮึ ... ฮึ '
' โฮย่า นายไม่ร้อไห้ไ้มั้ย นายยิ่ร้อออมา ันยิ่รู้สึผินะ ันมันี้เ้าเอ เอาแุ่นาย ทั้ๆที่ัวเอเป็นนปล่อยให้นายรอแท้ๆ ' เาพูทั้ที่ยัสวมอโฮอยู่
' ... ฮึ .... '
' ย่าา เลิร้อเถอะนะนี เี๋ยวันพาไปินอะไรอร่อยๆเอามั้ย ันเลี้ยเอ หยุร้อเถอะนะ '
' อืออ ... ฮึ '
' ปะ ินไรีน้า โยเิร์ที่นายอบมั้ย ร้านนั้นหนะ มีท็อปปิ้ที่นายอบแ่หน้าโยเิร์้วยนะ สนมั้ย ' มินฮยอนรู้ใโฮอเาอยู่แล้ว
' อื้ออ ฮึ ... ร้านนั้นแหละ ' โฮอบ่อนะผละออาอ้อมออันอบอุ่นอมินฮยอนและพยายาม่มัวเอไม่ให้ร้อไห้
ทั้สอนเินไปามถนนเส้นที่พวเาใ้เินทาลับบ้านันทุวัน บรรยาาศที่ลุเมื่อี้าารทะเลาะัน ลับลายเป็นว่าอนนี้ทัู้่ เินับมือและเินไป้วยันอย่าอบอุ่น มินฮยอนเป็นนอเินับมือโฮเอ อ้าว่าวันนี้เาทำผิับโฮไว้ เลยอับมือโฮเพื่อให้วามรู้สึผินั้นหายไป โฮที่ามมินฮยอนไม่่อยทันอยู่แล้ว็ยอมแ่โยี
นเินมาถึร้านโยเิร์ใล้บ้านอทั้สอ โฮและมินฮยอนนั่อยู่ที่ร้านโยเิร์ พร้อมถ้วยโยเิร์รสธรรมาิสีาว และมีท็อปปิ้่าๆ ทั้อร์นเฟล็ เยลลี่ ลูเ และอีมามาย วาอยู่บนโ๊ะ โฮมีวามสุนลืมเรื่อเมื่อี้ไปแทบหม เา่วนับารออแบบหน้าาให้เ้าโยเิร์อเา มินฮยอนนั่มอภาพรหน้า้วยรอยยิ้ม เาไม่้อารให้โฮเอวามทุ์อะไรทั้สิ้น เาหวัให้โฮ เอแ่วามสุในทุๆวัน
' อ่า เสร็แล้ว น่ารัมั้ย มินฮยอนนน ' โฮอวถ้วยโยเิร์อเาที่แ่เสร็เรียบร้อยแล้ว
' น่ารัมาเลย เรามาถ่ายเ้าโยเิร์อเรา อัพลไอีันเถอะ ' มินยอนหยิบโทรศัพท์อเาและถ่ายรูปู่ถ้วยโยเิร์อเาแล้วอัพลไอี และไม่ลืมที่ะแท็โฮ
' น่ารัั ันะเม้นท์ว่า โยเิร์ให้อภัยนะ เพราะันไม่โรธนายแล้ว ' โฮพูยิ้มๆ พร้อมเม้นท์อบลับในไอีอมินฮยอน
' อ่าา ันีใัเลยโฮย่าา ' มินฮยอนว่าพลาเอามือไปหยิแ้มนรหน้าอย่าเบามือ้วยวามเอ็นู
' ปะ ินเสร็แล้วลับบ้านันเี๋ยวแม่นายบ่นแน่เลยพาลูายเาลับบ้าน้าเนี่ย ' มินฮยอนพูแวโฮำๆ
' ัน็ะฟ้อแม่ว่านายทำันร้อไห้ไหละ ' โฮอบลับ
' อย่านะโฮย่าา ทำไมินเสร็แล้วถึเป็นแบบนี้อะ นี่ๆ รอ่อนสิ โฮย่าา ' มินฮยอนรีบเินามโฮที่พูเสร็็ึ่เินึ่วิ่ออไปาร้าน
โฮวิ่ไปยิ้มไปอย่ามีวามสุที่ไ้เอาืนมินฮยอนบ้าแล้ว
' ถ้าไม่อยาให้ฟ้อ็้อมาไปเลี้ยอินอร่อยๆันบ่อยๆนะ เอามั้ยหละ ฮ่าๆ '
' ไ้สิ นายอยาินไร ันนะเลี้ยนายทุอย่าเลย ' เาล่าวยิ้มๆ ในใพลาิไปว่าะให้เาเลี้ยลอไปเลย็ไ้นะโฮ
โฮเมื่อไ้ยินแบบนั้น็ยิ้มสใสออมาและพูว่า ' นายพูแล้วนะ '
นี่แหละวามสัมพันธ์อพวเาทั้สอน ถึะอบอนัน ทะเลาะันบ้า แ่มินฮยอนนี่แหละที่ เ้าใและรู้ว่าโฮอบไม่อบอะไรมาที่สุ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Talk : อนนี้พิมพ์เอยัเินเอเลยนะเนี่ย ถึฝ่าบาทะุเ่แ่็เ้าใน้อหิที่สุนะ ห้ามไม่รัฝ่าบาทนะ อบุทุอมเม้นท์เหมือนเิม รันอ่าน อยาอ่าน่อ็เม้นท์เป็นำลัใัน้วยนะ
ปล.อมเม้นท์ให้ำลัใัน้วยนะ อ่านอมเม้นท์แล้วเรามีวามสุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น