คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2
“คยอง” ร่างโปร่งเรียกคนตัวเล็กที่นอนเล่นเกมอยู่ที่เตียงเตรียมตัวจะไปโรงเรียน
“ครับ” คยองซูตอบรับและหันหน้าไปมองแฟนหนุ่มที่แต่งตัวออกไปเตรียมจะเข้าบริษัท
“วันนี้พี่ไปรับไปส่งเองนะ” แบคฮยอนพูดขึ้นเพราะนี่ก็นานมากแล้วที่ไม่ได้ไปรับแฟนเด็กของตน เพราะงานล้นมือไม่ค่อยจะว่างเลยให้บอดีการ์ดไปรับแทนประจำ
“จริงหรือฮะ !!” ร่างเล็กกระโดดลงจากเตียงกอดเอวร่างโปร่งแน่นด้วยความดีใจ
“จริงสิ” แบคฮยอนตอบรับสั้นๆและลูบหัวอย่างเอ็นดู
“น้องคยองดีใจจังง่ะ ^^” คยองซูพูดพลางควงแขนร่างโปร่งไปด้านล่าง
“คุณหนูคะอาหารเช้าค่ะ” แม่บ้านเอ่ยทักเมื่อเห็นทักสองคนเดินลงมา
“ขอบคุณฮะ” คยองซูโค้งคำนับแม่บ้านเพื่อเป็นการขอบคุณและนั่งลงที่โต๊ะ ส่วนแบคฮยอนแค่พยักหน้ารับเท่านั้น
อาหารมื้อเช้าวันนี้เป็นโจ๊กอุ่นๆที่คยองซูชอบทาน ทั้งสองคุยกันตามประสนรัก ถึงแม้แบคฮยอนจะไม่ค่อยตอบเท่าไหร่ก็เหอะ = =
รถคันหรูสีดำเงาวับขับมาจอดที่หน้าโรงเรียนนานาชาติชายล้วนชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นรงเรียนที่คยองซูเลือกที่จะมาสอบเข้าที่นี่เองเพราะเหตุผลที่ว่าโรงเรีนนี้ดีมีชื่อเสียง และเป็นสถานที่ๆทำให้ทั้งสองเจอกัน
“อ่ะถึงโรงเรียนแล้ว” แบคฮยอนเอ่ยบอกคนรักของตนที่มัวแต่เล่นโทรศัพท์อยู่
“ขอบคุณฮะพี่แบค ^^” คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์แล้วจะลงจากรถแต่โดนมือเรียวๆของแบคฮยอนรั้งไว้ คยองซูหันมาทำหน้างงๆ
“จูบก่อน” แบคฮยอนพูดอ้อมแอ้มในคอจนคนตัวเล็กหน้าแดง
“ห้ะ เดี๋ยวคนอื่นเห็นหรอก” คยองซูพูดพลางบิดไปบิดมาอย่างน่ารัก จะเห็นได้ไงติดฟิมล์ดำมิดชิดซะขนาดนี้เนี้ย -_-
“นี่คือคำสั่ง” แบคฮยอนพูดเสีงหนักแน่น
“อื้ม ฮะๆ” คยองซูทำท่าเขินอายเล็กน้อยก่อนจะเขยิบตัวไปคว้าวคอร่างปร่งให้ค้อมตัวมาหาตนและค่อยๆประกบริมฝีปากอย่างนุ่มนวล ทั้งสองแลกลิ้นกันไปมา คนตัวเล็กทำท่าเหมือนจะอ่อนระทวยจนแบคฮยอนต้องรั้งท้ายทอยไว้ ร่างโปร่งผลักคยองซูออกเบาๆและเช็ดคราบน้ำสีใสที่ปากคนตัวเล็กเบาๆ
“ไปเข้าโรงเรียนเหอะ ก่อนที่จะได้เข้าโรงแรม” แบคฮยอนพูดอย่างหน้าตาเฉยเหมือนเป็นแค่คำพูดปกติ แต่คยองซูนี่สิเขินจนทุบหน้าอกแบคฮยอนเข้าไปหลายที
“อิพี่แบคบ้า !!” คยองซูพูดแค่นั้นก่อนจะลงจากรถแล้ววิ่งดุ๊กๆเข้าโรงเรียนไป
ร่างโปร่งมองแฟนเด็กของตนไปสุดสายตา อืมมม คยองซูนี่อยู่ด้วยแล้วยิ่งรัก ไม่เบื่อเลย คยองซูเปรียบเสมือนสีสันให้กับชีวิตที่มืดมนของเขาเลยล่ะ
Rrrrr !!
เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของแบคฮยอนดังขึ้น นิ้วเรียวเลื่อนมือไม่สไลด์เพื่อรับสายโดยไม่ดูเบอร์ที่โทรเข้ามาเลย
[หวัดดีคร้าบบบบ คุณประธาน] เสียงหวานๆออกแนวกวนส้นแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเลขาที่เป็นเพื่อนสนิทของเขา นั่นก็คือ ลู่หาน
“มีไรวะ” แบคฮยอนกรอกสายไปตามประสาคนพูดน้อย
[มึงอยู่บริษัทรึเปล่าคร้าบบบ] ปลายสายยังคงกวนส้นไม่หยุดหย่อน
“อยู่ ทำไม”
[ช่วยหยิบเอกสารสีปกสีแดงมาให้หน่อยสิคร้าบ วางอยู่บนโต๊ะเลขาคนแมนอ่ะ เอามาหืที่คอนโดด้วยนะคร้าบ ขอบคุณ] ยังไม่ทันที่ร่างโปร่งจะตอบ ปล่ายสายก็ชิงตัดสายไปซะแล้ว
ร่างโปร่งเดินไปหยิบเอกสารดังกล่าวและเดินออกจากประตูห้องตรงไปยังลิฟโดยมีพนักงานโค้งคับนับตลอดทาง นี่ตกลงใครเป็นประธานกันแน่นะ ถึงขนาดต้องเอาเอกสารไปให้เนี้ย แบคฮยอนคิดในใจ แลลิฟก็เปิดออกที่ชัดใต้ดิน
และในไม่นานร่างโปร่งก็เดินมาถึงหน้าห้องในคอนโดหรูใจกลางเมืองของเลขาหน้าหวานแล้ว โดยมีเลขาหน้าหวานมายืนต้อนรับ
“โอ้ว เก่งมากเลยครับท่านประธาน เชิญมานั่งข้างในก่อนครับ” ลู่หานว่าพลางเดินนำแบคฮยอนไปนั่งที่โซฟาที่มีเหนุ่มหน้าตาซาลาเปานั่งอยู่ด้วย นี่ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือมินซอกแฟนของลู่หานที่คบกันมาจะสองปีแล้ว
“วันนี้มึงว่างป่าววะไอแบค” ลู่หานเอ่ยถามเมื่อร่างโปร่งนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้าม
“ว่าง ทำไมเหรอ”
“คือ กูจะพามึงไปดูโกดังเก็บของเราว่ะ เหมือนจะมีหนอนบ่อนไส้ให้เราอยู่ตัวนึง อยากให้มึงไปดูเอง” ลู่หานร่ายยาว
“เอ่อ งันเดี๋ยวหมินไปหาน้ำหาท่ามาให้ดื่มดีกว่านะครับ” เมื่อเห็นว่าทั้งสองคุยธุระกันอยู่ มินซอกจึงเลี่ยงออกมาเพราะไม่อยากจะนั่งฟังธุระส่วนตัวของทั้งสองคน
“ใครกันวะ มันด่วนขนาดนั้นเลยเหรอ” ร่างโปร่งถามกลับ
“เออดิวะ กูจะพามึงไปคอนเฟิร์มไง” ลู่หานพูดพลางทำสีหน้าจริงจัง
“เออ ๆ งั้นไป” แบคฮยอนพูดพลางลุกขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าจริงจังองเพื่อนรัก
“แป๊บๆ กูไปรายงานเมีบังเกิดเกล้ากูก่อน” ลู่หานว่าพลางวิ่งเข้าไปในครัว
“-_-”
“ที่รักจ๋า เดี๋ยวเค้าไปทำงานแป๊บนะ เดี๋ยวจะรีบกลับมา” ลู่หานพูดพลางกอดเอวมินซอกมาจากด้านหลัง
“อื้อ ได้ฮะ รีบๆกลับมานะฮะ เดี๋ยวหมินๆทำอาหารให้ทาน” มินซอกตอบกลับพร้อมรอยยิ้มสดใส เขาเข้าใจว่าที่ลู่หานไปนั้นเพราะงาน ถึงแม้จะไม่ค่อยมีเวลาให้ตน แต่เขาเองก็เข้าใจ
“เออมึง เมียเด็กของมึงเป็นไงบ้างวะ” ขณะนั่งในรถลู่หานก็ถามถึงสารทุกข์สุขดิบของเพื่อน หรือเรียกอีกอย่างนึงว่า เผือก
“ก็ดีว่ะ ไม่มีอะไร” ร่างโปร่งตอบพอเป็นพิธีและขับรถไปอย่างเงียบๆ
“แล้วเป็นไงมั่งวะ เด็ดมั้ย มึงแอบไปมีเมียน้อยที่ไหนรึเปล่า” ลู่หานยังคงเฝือกต่อไปไม่มีหยุด
“ไม่ว่ะ กูไม่คิดจะมี”
“ว้าว ๆ สุภาพบุรุษมากเลยครัชชช ทำไมไม่หาล่ะ กูหาให้สักคนเอามั้ย” ลู่หานถามเพราะแค่อยากทดสอบความมั่นคงของเพื่อนตัวเองต่างหาก
“งั้นก็เอาเป็นเมียมึงละกัน” แบคฮยอนตอบเรียบๆแต่เจ็บ ทำเอาพ่อกวางหนุ่มถึงกับเงิบยาวไปเลยทีเดียว
แบคฮยอนก้มมองนาฬิกาเรือนหรูมีราคา นี่ก็ใกล้เวลาที่จะต้องไปรับตัวเล็กที่โรงเรียนแล้ว แต่เรื่องงานนั้นมาก่อนเสมอ หวังว่าจะกลับไปทันนะ ร่างโปรงภาวนาในใจ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เม้นบ้างอะไรบ้างนะคะ เพื่อกำลังใจฮึดสู้ต่อไปของไรท์ 555555
ความคิดเห็น